[lirik]

02-02-09, 19:34
Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Gjuha jote ka nevojë për urti
------------------

Nga Autori Xhelal Ferizi liriku në mërgim

-------------------------------------------------------
Gjuha jote ka nevojë për urti
e dashur ime

ka nevojë per qeliza plot art
ka nevoje per miresi
e te jet ne nivel sa me lart

per bukuri
e talent
për shkelqime e zbukurime

por jo per helmin e thartë
jo per hidherime



perndryshe
ajo do ti dërgoj zemres time
e zemres tënde
të tharta tendenca
rendime

në rrugët e dashurive
sherr cunga plot ngecje

nuk do ta bëj cak diellin e artë

përplasjeve do t ë mbetesh me lëndime

përquesit kohorë
do ta shartojnë merzi

pa vetedijshëm
me shekullin smirzi
mos
o pulbardha ime
mos sharto vuajteri

se zemra ka nevojë
per embelsi
per gjuhen plot urti

merri nnder yje
ato ndriqime

e laje at gjuhë
qe nganjiher
e ke plot mëri
mbushe liqenin e zemres time
me mëshirime
me dashuri

duku si pulbardhë
në gjerësi
noto kah simpatija
e gjere det e ime
pulbardha ime

se un per ty
neper shtigje jam shkri
me pajto lotin tim ne sy
qe denes eme dritherime
duke te dashuruar ty
pulbardha ime
mos rri larg
nga un
e pebdes time
jetime
se une per ty

me varg
kam perlote sy
duke kerkuar
gjithqkajat me shpirtezime
e me shkrime
a nuk e sheh
sa e urte e esht gjuha ime
e fjala ime
keshilla ime


per ty
detin e dashurisë
e kam pi
shih neper s y
qka shkruan shpirti im
e si denesë
që ti të jesh
për mua emocion
per shpalime
pulbardha ime

mos
te lutem mos me helmime


fol mirë si puhija
le te vijne fjalet si behar
ne zemren time
me bukuri fyelli
kur bjen me melos

kur bjen me urtsi
kah pyelli
me lankolia

fol si dashuria
kur naten perkthen romantikë
e perkdhelet nga ylli
mos gjuaj gjithmonë me shpime

jo shigjeta
pse te shpohet zemra ime
kur ajo kerkon shtigje kah jeta
mos pulbardha ime
dua te jem paqe kah pylli

per lule flete kercyelli
dua te jem puhi

fali dëshirave te mia
hjeshi
e emeocione
si ndrrimet ne melos
që i ka fyelli
mos
mos me vrit me gjuhen perplot mohime

se me vret ashpersia

kujdes
o pulbardha ime
se me duhet butsia

dashuria
miresia
urtesia

se nese gjuan ne mua
ashpersia



zemra ime
do te mbushet denesje
e peshë loti
mos
mos gjuaj

me driza
e therra
gjuhen e zemres
kurr mos e vesh
me urrejtje

se do të quajn pastaj motet
ashpersi

ja shiheni do te thonë
ajo far mistrecje
se si i shpon zemrat me merzi
ajo


që art të bukur
kurr nuk din me pi

shihni lutjet e poetve
si i perqeshë
do te thonë
e do te quajn e xhveshë

nga ato shpirtesi


mos mo shko aq larg

me vese sharlatane
e teka teknefecje

mos merr nga koha katrane
bloza me të zi

se un vdes duke kja mbi varg

ma mbush së paku nj damarë
me gezim
me urti
që në garat e pameshira sot
te arij se paku
deri kroni me pi
shpresë

vetem pak jete
sa do pak bukuri

të mos
mbes
ne vyshkje
pa dashuri
pa gjuhen me urti
me hjeshi
te mos mbes
neper kohra emot

vetem nga penda ime lot
mos pulbardha ime
buro urtësi
bëhu shpresa ime sot
me vrap
qite hapin
pas aromave
vrapo nëpër urata
e preferenca
neper shkenca bukurie
neper dashuri
te dal prej kesaj roberie
qe quhet vetmi

qite pas cakut garen
hapin
mos e dredh me hile themren
e zemren
e gjuhen me dredhi

mos luaj aventurash
me të shejten bukuri
e dashuri

se tendencat pastaj
do ta rrokukillisin zemren
do ta mbushin pusin e lotve
mu në shpirtë të zi
kohrat do ti keshë pastaj kanceroze

nëse erërat shpirtrore
nuk i mbushë me dashuri

por frynë e matë
mërishem me shëmti
kah peshat e blozave tendencioze

ndjenjat do të quhen teka mizore
mos merr thumba prej bloze
se bjen nëpër rrokulli
me te zi
e merzi

mos i përthur indet
me vese tekanjoze
mos nxij ardhmeri


se arti nuk jeton pa mirsi
pa dashuri
o pulbardha ime
mos
te duhet shum menquri
s epastaj

rrëshqet
e bjen
pastaj
humbtirave të batakut

dhe nuk ke ma per zemra sy
as ngjyre e damare te gjakut

deri ne gremina
bjen me rrëmorre
ushqej ma mirë qelizat e gjakut


me urtesi

se leqet munden me të thy
shejtrou me gjuhë mirësie

me gjuhen plot dritë ylberore
se un prore do te lutem per ty
qe ti te behesh madheshtore

zemren gjithmonë
mbaje të madhe
mos bjer neper tendenca prore

se nuk hasë
ma
as në lule as n' livadhe
as në ndjenjen
q ë quhet dashuri
prandaj oj sorkadhe
mbushe gjuhen me diellore qiltërsi
mos u bën skile as kunadhe
ushqeje gjuhen se ajo pastaj
zemren me dashamirsi me bukuri
si lule të pa vyshkur mund ta mbajë
lartsohu ma mirë oj sorkadhe
mos nis udhët ne ngatrrime në lot vaj
mirsia zemnren e bën të madhe
me driza e therra asgjë mos lajë
por lajë aortat me dashuri
që zemra globe e qiell dashurie të mbajë
të quhet zemra e madhe
të ket qiell dashurie të pa skaj
vepro si të them oj sorkadhe
thur në zemër fije ylberrash plot hjeshi
kujdesë shpirta mos ndajë
bëhu si luja në urti
zemren aroma le ta mbajë
që ajo të quhet mirsi
mos i le shijet shegë ëmbla kohore
me kalue pran teje pa i pi
mos harro mos harro o vashë arbnore
artin mos e vesh me të zi
mos i le ëmbëlsitë pas dore
gjuhes jepi art me pi
zemren veshe të duket ylberore
qiellit të ndjenjave ti rrin si hjeshi
-----------

Xhelal Ferizi autori në mërgim
------------------------------