[jadore]

.....- mendoi qe eshte nje fakt shume i dhimbeshem per gjithesecilin karakter njerzor, ku vetem ne keto raste rendesia e jeter merr vleren reale ,-me ratesis te takoi njerze te smure nga kanceri -eshte shume e dhimbeshme kur ata i njeh dhe i ke miq ...eshte e dhimbeshme kur njeh femiun 7 vjeqar me smundje te tille e ti te mos mund te besh asgje per te --(ironi e jetes .shume here mendoi, pse vdekja nuk bazohet ne vlerat matematikore -qe perpjestimet ndaj jetes se jetuar te jene reale per te gjithe (mendim absurd !! -e di-po dhembja te shtyn shume here ne absurditete!!)-si ndihem une ne keto raste -sikur te ishte ne doren time -do te ipja nga vetja ime -pjes te jetes sime (-dhe kjo absurditet e di)-po te pakten mundohem te jem spontane ne komunikimin me ta -(te mos beje dallim apo respekt te veqante pse ata ndodhen ne kete situat --nuk e di, pse kam bindjen qe personat e ndodhur ne situate te tille ,nuk done veqime , dallime,jo tretmane te zakonshme ne kontakte me te tjeret -jo shenja qe te tjeret te ju japin qe te kuptojne qe kane fund te shkurte dhe respekt te veqante -...qe rruga e amshimit per ta eshte e hapur...se a eshte kjo ndihme qe ju ofroi ? nuk e di? -e di qe mundohem te mos flas per kete teme me ata -sepse me duket e pa drejte pozita qe ndodhemi, si une si ata ne kete rast ..--kete te pakten kam kuptuar nga Anna Marie( eshte mikja ime 7 vjeqare qe vuan nga tumori ne tru apo nga shoku im Arbeni(gjenerat me mua-qe ka tumor ne fyt) dhe e di qe dhemjen gjithesecili e perjeton ne formen e vet , ajo mbet tek ata, thell ne shpirtin e tyre -pa u reflektuar aspak ne siperfaqe -eshte vetem smundja qe vrehet se si deformon trupin njerzor -e ti si mik vuan se bashku me ata -po qe te dy ne heshtje .... deri ne momentin qe dhembja merr forme te humbjes... (kjo eshte atehere dhe me keq eshte humbje ,mungese dhe mall.qe te mundon per aq sa kohe deri sa dhe ti te nisesh rruges se amshimit , sikurse ata ......)