Shtegu i Njohjes
Paqėtimi
Kėrko pėr veten paqėtim (shpėtim), sepse ai qė e kėrkon mbase ndonjėherė edhe e gjen
Sa ėshtė i nevojshėm ai nė njė botė sprovash
Paqėtimi arrihet me tė zotėruarit e vetes (egos); por nėse pėr kėtė nuk je nė gjendje, atėherė tėrhiqu nė meditim, por kjo nuk ėshtė e barabartė me zotėrimin e vetes. Nėse nuk tėrhiqesh, atėherė pėrmbaju heshtjes, por ajo nuk ėshtė e barabartė me tėrheqjen. Nėse nuk hesht, atėherė pėrpiqu tė flasėsh vetėm atė qė tė sjell dobi.
Nėse dėshiron paqėtim mos iu kundėrvi tė paditurit qė tė kundėrshton dhe mos u grind, nėse tė thotė Unė jam!, thuaji Je ti
Paqėtimi ėshtė nė tė dalėt nga qerthulli i pėrditshmėrisė sė rėndomtė, dalja nga ky qerthull arrihet me braktisjen e lakmisė, kjo braktisje arrihet duke mos u pėrpjekur tė mėsosh atė qė Zoti e ka caktuar tė ndodhė. Zoti i Madhėruar thotė: A nuk mjafton vetė Allahu pėr robin e Tij?! (el-Zumer, 36).
__________________
Thotė All-llahu: "A menduan njerėzit tė thonė: "Ne kemi besuar, e tė mos vihen nė sprovė?" (29.2)
|