ME KUJTO, TE ME HARROSH MOS LEJO
ME KUJTO, TE ME HARROSH MOS LEJO
Me fal zemėr se ndoshta me flajėt e mija tė lėdrova ,
mė fal shpirt se ndoshta nga dashurija tė gjykova ,
mė fal e dashur se vec pėr ty unė mun tė jetoj ,
mė fal syni im se pa ty une nuk dua te egzistoj!
Mė kujto edhe kur yjet tė mė harrojnė,
mė kujto edhe kur djelli nuk do tė mė ngroh ,
mė kujto edhe kur pranvera pėr mu zdo tė lulėzojnė,
mė kujto edhe kur nė verė pėr mu do te jetė tė ftoht!
Mos harro se vetėm ty tė deshta ne kėt botė ,
mos harro se pėr ty mram su nalen lot,
mos harro se pa ty xhdo gja ėshtė e kot ,
mos harro se tė dua ma shum se dje sot!
Mė kujto edhe kur tė thojn se nuk jam gjall,
mos harro se as guri skishte plas ma par
me thuj njė herė se kot nuk ishte krejt ky vajtim ,
mos harro se ti je e vetmja lumturi nė shpirtin tim!
Mos lejo qė te bėhem e dashuris edhe njė viktim ,
mė thuj njė herė,se mė don sa tė dua shpirti im,
mos mendo se edhe nese i joti une nuk jam
mė beso se vetėm ty tė deshta me zemėr tė tham
|