[Pause_Print_Scroll]

Këshilla e katërt: Bëjeni shtëpinë tuaj vend adhurimi

All-llahu xhel-le shanuhu thotë:

“Ne i thamë Musait dhe vëllait të tij t'i bëni vend në Egjipt popullit tuaj, shtëpitë tuaja t'i: bëni faltore (kible) e ta falni namazin rregullisht dhe përgëzoi besimtarët”. (Junus: 87)
Ibni ‘Abbasi radijall-llahu anhu, gjatw komentit të këtij ajeti, thotë: Janë urdhëruar që shtëpitw e tyre t'i bëjnë xhamia. Kurse Ibni Kethiri thotë: "Siç duket, e Zoti e di më mirë, kur u shtua sprovimi nga Faraoni dhe populli i tij, e u ngushtuan mundësitë, u urdhëruan të falin namaz shumë, siç thotë All-llahu xhel-le shanuhu: “O ju që keni besuar, kërkoni ndihmë me durim e me namaz”. (El-Bekare: 153). Kurse në hadith, të cilin e transmeton Ebu Davudi me sened hasen qëndron: "Kur e shqetësonte ndonjë send Pejgamberin sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem falte namaz"
Kjo që thamë sqaron rëndësinë e adhurimit në shtëpi, sidomos në kohë kur muslimanët janë të dobët, e nuk mund të falen haptazi para kafirëve.
I tillë ka qenë mihrabi (dhoma) i Merjemes, e cila dhomën e saj e kishte bërë vend adhurimi. All-llahu xhel-le shanuhu, për këtë thotë: "Sa herë që Zekerija hynte në Mihrabin (dhomën) e saj, gjente tek ajo ushqime..." (Ali Imran: 37)
As’habët, radijall-llahu anhum, i jepnin rëndësi të madhe faljes së namazit në shtëpi, kuptohet namazeve nafile, sunneteve.
Një gjë të tillë argumenton ky tregim. Transmetohet nga Mahmud ibn Rebi' El-Ensariu radijall-llahu anhu se I'tban ibn Maliku, i cili ishte as’hab i Pejgamberit ?, ishte Ensari dhe kishte marrë pjesë në betejën e Bedrit, një ditë shkoi te Pejgamberi ? dhe i tha: O Pejgamber i All-llahut! Unë jam imam i popullit tim, mirëpo më është dobësuar shiqimi, ashtu që kur bie shi, lugina që është ndërmjet meje dhe tyre mbushet me ujë, dhe për këtë shkak nuk mund të shkoj në xhaminë e tyre e tua falë namazin. Kam dëshirë, o Resulull-llah që të vish e të falesh në shtëpinë time, që këtë vend ta bëj vendfalje. Pejgamberi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem i tha: "Do ta bëj një gjë të tillë, insha-All-llah. "Thotë I'tbani: Pas dreke erdhi Pejgamberi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem dhe Ebu Bekri. Kërkoi leje Pejgamberi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, e unë i dhash leje (për të hyrë në shtëpi). Pasiqë hyri në shtëpi nuk u ul, por tha: "Në cilin vend të shtëpisë sate dëshiron të falem?" Tha (I'tbani): drejtova gishtin në një drejtim të shtëpisë. U drejtua kah kibla, mori tekbir dhe filloi të falet, kurse ne rënditëm saffat dhe u falëm pas tij. I fali dy rekate, pastaj dha selam".Transmeton Buhariu.
Ibni Haxheri duke përmendur dobitë e këtij hadithi thotë: "Në këtë hadith ka argument për caktimin e një vendi në shtëpi për t’u falur. Kurse sa i përket ndalimit të caktimit vend në xhami, sipas hadithit që e transmeton Ebu Davudi ka të bëjw nëse kjo vepër bëhet me syfaqësi. Gjithashtu nga ky hadith mwsohet se përcaktimi i një vendi për t’u falur nuk konsiderohet vakëf, as që i mvishen rregullat e vakëfit, edhe pse quhet mesxhid".