[pokeri]

Besoj që autori i topikut ka menduar se si duhet trajtuar, si duhet t'u qasemi njerëzve që gjenden në prak të vdekjes... Pavarsisht titullit (që nënkupton diçka tjetër) besoj që kjo ka qenë "çështja", apo ideja për t'u diskutuar...
Unë mendoj se, jeta është përplot sfida. Nga më të ndryshmet, nga më të papriturat...
Personalisht, kam karakter të tillë dhe nuk zbrapsem (luftoj deri në fund), dhe kësisoj do t'u isha qasur atyre që diagnostifikohen me ndonjë sëmundje të "pashërueshme". Gjithnjë, do të isha përpjekur t'i motivoja, t'i kurajoja, jo duke ua shtrembëruar "gjendjen", por duke i nxitur të mos përulen, të qëndrojnë, ta zhvillojnë betejën, dhe ta fitojnë... S'ka betejë të humbur, veç atyre që nuk zhvillohen hiç. S'ka sëmundje që nuk shërohet!!! Jam shumë i bindur. Ka shembuj e shembuj në jetë, që tregojnë se vullneti dhe dëshira e madhe(mendimi pozitiv) ngadhnjejnë ndaj të gjitha vështërsive (edhe ndaj sëmundjes)...
Kjo do të ishte qasja ime...