Jeta si jete , eshte lufte e cila na bene qe te ballafaqohemi me te , pamvarsishte se ne cilin kuader jetesore . Nese jeta do te ishte enderre , atehere realiteti do te quhej hipokrizi. Por , jeta eshte per te endrruare dicka me mire , per te planifikuare dicka me te vlefeshme e jo qe nga keto endrrime te e vlersojme jeten si enderr.
Ne botekuptimin e fjales , njerezit edhe e ndajne jeten ne shume drejtime , dikush e quan te genjyer , dikush mashtruese e dikush te vlefshme.
Nese do ta krahasonim jeten si enderre , atehere ne do te harronim te zgjoheshim nga gjumi i saj , dhe nga kjo , do te e braktisnim realitetitn dhe do te kalonim ne mashtrimin e vetvetes tone ne jete.
Ne besimet e ndryshme fetare , flitet dhe shkruhet shpesh se jeta e vertet gjindet andej larte, atje ku cdo gje eshte e bukur dhe e pavdekeshme , mirepo , ne boten e mergates , atje nuk i dihet as fundi e as mbarimi i jetes , kuptohet nese ajo egziston .
Si do ta vlersonin jeten ata/ato ne mergate nese edhe atje do te krijoheshin problemet , si do ti ballafaqonin , apo per cdo gje do te hiqeshin nga parajsa dhe te dergohen ne ferr per tu djegur e pjekur .Atehere , nje jete me frige , nje frige nga jeta , ne veten e vete krijon nje penges te vullnetit per jete.Ne nuk mund te themi qe jeta eshte enderr , bazuare ne faktin se per te jetuare duhet kontribute, ndersa per te endrruare duhet gjume, e cka fiton njeriu nga gjumi e cka nga kontributi ??!!
|