[Dr. Leone]

(Këngë për Gazën)



Një shkreptim' verbuese e një drite t'bardh',
Sonte e ndezi qiellin mbi Gazë!
I gjeti njerëzit duke vrapuar,
Pa mos e dit' a jan' të vdekur a duke frymuar,
Ata erdhën me tank' e aeroplanet e tyre tmerruese,
Me flakra të zjarrta e gjithërrënuese.
Asgjë nuk mbetet, gjithsendi ësht' shkat'rruar,
Veç një zëri që ngrihet, në tymin e mjegulluar

Ne nuk do të përulemi,
Madje as natën, ndonëse pa luftim!
Mund t'i djegni xhamitë, shtëpitë e shkollat tona,
Porse kurrë s'do të vdesë ajo frym' jona!
Ne nuk do të përulemi,
N'kët' nat' në Gazë,
Gra e fëmijë, si trup të bashkuar,
Natë pas nate, të vrarë e të masakruar,
Gjersa të ashtuquajturit liderë të vendeve, ama thuajse krejt,
Debatonin kush ësht' gabim e kush në të drejt',
Mirëpo, fjalët e tyre ishin të paefektshme, të kota,
E bombat binin si shi therës!
Mirëpo, gjatë lotëve, gjakut e dhmebjes,
Prapë mund ta dëgjosh atë zë nga mjegullira e tymosur!
Ne nuk do të përulemi,
Madje as natën, ndonëse pa luftim!
Mund t'i djegni xhamitë, shtëpitë e shkollat tona,
Porse kurrë s'do të vdesë ajo frym' jona!

Autor: Michael Heart