BUKURITE
kur nga malli pėr atdheun,
ngritet i eturi ne mesnate,
duke flijuar ndjenjen,
si i paditur kėrkon diturin...
dhe me ritmin e ndjenjave,
rritem, zgjohem ne vogelsi,
i dhėnė pas ideologjise,
digjem pėr pak drite...
dikur isha i mėsuar,
qe me pragun, nga pragu,
te jehoje si i ri,
por tash i dendur me fjalėn,
vrapoj pas bukurise...
rrugėt e diturise te mbushura,
si sarkazem dhe ndjenjė e befasise,
kur ne zemėr mbjell sigurine,
e ne jetė kundershton krenarinė...
islami ėshtė i bukur dhe deshiron bukurite,
kur nga studenti rrjedhin shkronjat e diturise,
tubuesi i shkronjave ne kėtė vend te largshem,
edhe ne kėto momente ,
jam i permalluar pėr vendin tim...
|