[~AnnA~]

E qeshura e një fëmije është një xhest qetësues. Ky xhest jepet nga natyra. E qeshura e shpeshtë lehtëson integrimin në grup. Fëmijët e vegjël qeshin edhe kur luajnë: "„Fëmijët që nuk shkojnë në shkollë qeshin shumë kur luajnë me njeri tjetrin. Me këtë ata duan të thonë se janë shokë, se e duan njëri tjetrin."

Këtë mënyrë të sjelluri njërezit e kanë fituar prej miliona vjetësh. Ky është përfundimi që kanë arritur gelotologët nga vëshgimet e tyre, si ato që ka bërë Professor Niemitz tek majmunët e kopshtit zoologjik në Berlin. Ai i ka studiuar dhjetë vjet me rradhë kafshët, dhe ka parë sidomos : „Kur luajnë me njëri tjetrën, ato kanë të njëjtën shprehje fytyre si tek njeriu. Një fytyrë të qeshur, ku shihen edhe dhëmbët. Gjatë kohës që luajnë ata qeshin dhe marrin frymë në mënyrë ritmike. Dëgjohet kështu : Hehehe."

Majmunët mund t`i japin shprehjen e qeshur fytyrës, sepse i kanë muskujt e nevojshëm për këtë. Arinjtë, për shembull nuk mund të qeshin sepse nuk kanë muskujt e duhur.

Të qeshësh së bashku do të thotë shoqërim. Prandaj „servilosen" ngjanjëherë fëmijët e rritur ose të rriturit qeshin nganjëherë edhe kur nuk ka gjë për të qeshur: „Nëse për shembull Kryetari i Bashkisë tregon ndonjë shaka, atëherë qeshin të gjithë burrat që e rrethojnë."

Por kjo është një gjë që mund të shihet. Këtë eksperiment ne e kemi bërë fillimisht në Universitet dhe kemi parë se nëse njëri nuk qesh menjëherë atëherë tjetri mendon "aha ky është duke u menduar a do apo jo të qeshë." Dhe ata që qeshin sa për mirësjellje qeshin shumë pak. Fytyra e tyre nuk ndryshon shumë."

Testet kanë treguar se shumica e njerëzve i dallojnë të qeshurat artificiale në mënyrë intuitive. Por nëse pyetet, se nga e dallojnë atëherë testuesit nuk dinë të japin përgjigje të saktë. Kjo sepse e qeshura është një sjellje e pandërgjegjshme, që njohja nëse është e vërtetë apo artificiale bëhet në nënndërgjegje. Karakteri i pandërgjegjshëm i të qeshurit e forcon një grup nga brenda dhe shërben si armë e grupit kundër atyre që nuk bëjnë pjesë në grup: „Për shembull dikush hyn në derë sepse ka dëgjuar të qeshura në dhomë dhe pyet, "Çfarë ka për të qeshur?" Dhe ata që janë në dhomë thonë: „Asgjë, kështu kot." Atëherë ai mendon, që ata që ndodhen në dhomë nuk duan të qeshin me të, nuk duan ta bëjnë atë pjesë të grupit. E qeshura mund të përdoret edhe për të vendosur kufijtë. Kjo është diçka që mund ta bëjnë vetëm njerëzit."

Pra e qeshura nuk është vetëm pozitive. Për njerëzit e qeshura është e rëndësishme sepse ajo i ndihmon ata që të dallojnë miqtë dhe armiqtë . Por nganjëherë qeshet edhe vetëm për kënaqësi. Prandaj majmunëve të vegjël dhe fëmijëve u pëlqen të gudulisen.