vazhdimi
"S`hyn dot, ti turk e turceli,
Ne kullat mirditore,
Tė pret ne prite e ne frengji
Mirėdita pushkmizore".
Kendonte vendi ne kushtrim
Perballe me gjith Turqine,
Qe vjen me kob e perdhunim
Tė carti Shqipėrinė;
Por turku avitet plot maras :
Marshon kuceder`e pare:
Marshon kuceder`e dytė pas-
Dy xhindrit pashallare.
Shefqet Pashai, me peshtjellim
E britme e zjarr e hekur,
marshon pėr dhunė e carmatim
Drejt Lumes se pa prekur;
Bedri Pashaj, me fe dhe din,
E me trumbete e loder,
Del ne Mirdite e Dukagjin
E Shale e Hot e Shkodėr.
Nuk duam fe ,nuk duam din",
Kendonin Malesia,
ze turfullon e shkrefetin
e shfren e shfryn Bedrija.
Filloi ne Lume sulmi i zi,
Do Lumen ta shkretoje,
Pashai finok, pėrpara tij,
Dergon njė pararoje.
Nji kumadar i eger`halldup,
Hypur serbes mbi kale,
takon me pushken permbi sup
Aty pėrballė nji djalė.
Kendonte djaloshari i lum
Me delet n`ato shpate,
I shfryu turqeliu-dumdum:
" He!Jep at `armen tate!"
Po shpejt bariu qėllon e shtje,
Permbys perposh barbarin :
Ja shpje Sulltanit pėr meze,
Kush carmatos Shqiptarin.
Kėshtu pashane e leu me gjak,
nuk e pandeu tirani,
E leu ne Lume nji cunak,
nji brisk i ri Lumjani.
Nga krism`e rrepte atje mbi shpat,
Sa shtiu djaloshi jonė,
U ngrit gjith Luma fshat me fshat,
Siq kish dhe ka zakone,
Dhe pa vonim e pa durim
Krahin`e tėrė ish gati:
Gezoheshin qe pėr luftim
Erdh me nė fund sahati.
Buciten pushket n`at cas,
Mbi gerxhe , mbi livadhe,
Gjemonin si pėr shend e gas,
Si te ishte dasme e madhe.
U mbush me vrer pashaj allcak
Nga krismat prej ēdo anė,
Ndaloj ne prag,ngurroj ne prag
N`ato kufi lumjane.
Mbi katėr ushtrira zot
Dhe dyzetmije ushtare,
Prej vrerit s`e permbante dot
Marshimin sa me pare.
Prapo-u shpejt, bre derbede,
Marsh!Me gjithė ushterira!
Vjen Luma dhe t`i shtrin perdhe
Tė majmen egersirat.
S`ta le ty nderin Luma aspak
Qe te sulmosh i pari :
M`i pari nėpėr lufte e gjak
Sulmon gjithnji shqiptari.
|