[lirik]

KURR S ' U Ma e ZEZë ZI N' PëR MOTE
-----------------------------------------

AUTORI XHELAL FERIZI
---------------------------
kurr su pa ma E ZEZë n'për mote
o tradhtarë s e vepra jote
ti je vet bloza e zezones
ti je pjella e të zezë demones
kohës së ligë e të ligut motit
ti je jasht vullnetit të zotit
ti je jasht tokes me dhe
ti s' bën pjesë ndër kombe e fe
ti je i ndyrë ti je vet hiqi
i gjveshur shpirti lakuriqi
ti je vet pjella bizare
që e koritë etninë shqiptare
ti je i ziu vet mashtrimtari
ty nuk të rrin besa as kanari
as nuk të mbanë kund normë as fre
vlera e jote s'ësht sa i pe
fjala jote si një vesë
që ta shkrin vesi i pa besë
për një qst ti shet atdhe
nuk len tokë e gurë pa bre
as pa rrmue per pak pare
se mi ke jargët tradhtare
që bijnë në joshje te rrjedhin goje
per me shit ti hise e troje
me shit tokë e gjuhë amtare
veq pse të joshë vizllima n' pare
edhe e zeza ajo lakmija
e jo besa e dashurija
e jo qëndresa ajo qelike
me i ndejtë n' besë shqipbnis etnike
eh ti qofsh gjithmon mallkue
po ty e liga t ka gatue
po ti je si gjaku i morrit
je si plehu e ftyra e vorrit
je si zmera e gjarpit plak
skilja të polli o dinak
me vrapue mbas gospodarit
kahdo i shkon rrota dinarit
nuk të joshë ftyra e sqepekrrutes
po dyftyrsia e valutes
edhe kahdo i thonë zgerdheshje
cak e shpirt i ke në gjveshje
thue s e të polli morri a thnija
se ty leckë t' duket shqipnija
me ato troje perla antike
kahdo ne sharm shendrit etnike
veq pse ty jarga e dinarit
ti joshë mendë që i ke t 'tradhtarit
e atdheut i rrin si skile
dheun elashtë ja grryen me hile
se ti plesht je epshegji
ti pshtyn buk e ti pshtyn gji
edhe dielle dhe e ujë
veq pse të joshë ty e liga e huej
i len dhe e zallë egurë
fis e farë edhe flamurë
hise e troll e gjuhë e fe
yj e hanë e diell tue nxe
i len në vrap mbas pjerdhs t' padronit
siq nget qeni mbas langonit
siq nget bushtra mbas zagari
ti luan bisht mbas gospodari
veq pse te len ndoj pjat me lpi
veq pse te jep ndoj zgjyr me pi
veq pse te thot ndoj fjalë bishtdredhur
veq pse te mbanë siq qen te tredhur
e te nxitë kah meteliku
të bën vegel munafiku
të nxiitë keq me fis e farë
mbasi i her të mbanë rrogtarë
e të han koken kur si duhesh
kur tradhtarë mbi dhe të quhesh
kur të del nami e korija
të ndrydhë siq ndrydhet morri a thnija
kshtu me trup ti vdes i gjorë
veq pse mendjen e ke horë
e nuk të rrin ty kthjellt e zeza
e të mallkojn kohrat nder breza
se ti mbetesh në asnjë anë
nuk të duan ma babë as nanë
as vatani e as armiku
të len pergdhekja e meteliku
e të len e hasmit maskë sajgija
të len kurva e të len rruspija
edhe letra e kumari
të len në balt hasmi e koha e zari
mbetesh shkret pa trohë atdhe
porsi qyqja n vaj tu u zhgre
degë më degë e pip më pip
nuk të don dheu e gjuha shqip
as s' të don dheu i armikut
as dy ftyrat t metelikut
dheu i huaj nuk të len varr në tokë
as nuk ke ma miq e shokë
e armikut të len shoqerija
të len kurva e rropsija
sillesh kot veten me vra
mbetsh qyqe rremit tha
as dheut yt mbrendë nuk te don
ikë dhe djalli me demon
e prej teje ikë dhe moti
nuk te duan as fati as zoti
as vatani e as ndoj dhe
as nuk te duan kund komb a s fe
se askush se don tradhtarin
që shet dheun ku e pat t parin
e shet komb per metelikun
që e sherben të huaj armikun
që për pare e për hilet
e shet dheun e komb të vet
-----------------------------
Autori xhelal ferizi


-----------------------------------