[lirik]

Mos e merr penden ne dorë


shkruan xhelal ferizi
KRIJUES NE MERGIM


Mos e merr penden ne dorë ,nese me varg nuk flet
mos e merr penden ne dorë nese nuk,i,jep,kuptim,
mos e merr ne dorë penden nese me pi nuk i jep si det
mos e merr nese nuk,e mbushë me meditim
oh mos e merr penden nese nuk e shtynë ne cak
nese secilin varg,nuk e infuzionon me gjak
mos e merr penden nes e nuk e mbushë me diell
mos e merr nese nuk,e lshon n' per qiell

jo mos e merr penden nese ,nuk lshon ngjyrë
mos e,merr penden nese,, s gjen menyrë
si me e ushqy n' rreze qe me mbajtë shum dritë
si me e njomë kur t, thahet,n,fjalë si me e ujitë
si me i gjetë ´ndoj shteg si me mbajtë ne vlim
si me e,msue me pi,sherbet e pelim
mos e merr në dorë penden nese secilin varg
nuk e shndrron,n,jehonë qe te ndihet larg
mos e merr n dorë penden qe nuk te ndegjon
kur ti,kah vullneti,udhen e,kerkon
mos e merr n,dorë,pendenqe, ne,gjuh,nuk qet,
treguesit,e,kjartë,pikcaqet n ,planet
mos e,merr ne dorë penden qe nuk pin n ,qdo krue
qe ne shpirt' t, ylberit,nuk,merr,art,me shkrue
mos e,merr at pend nese s, je poet
nese ,nuk shterr dhe,gur e qiell e det
mos e,merr,n,dorë,penden qe nuk e mban n' gji
si nje shpirt te shpirtit si nje shkop ,magji
mos e merr n' dor penden nese s' je poet,
se ne per teh te pendes,n,per deshtime rrshqet,
mos e,merr penden ne dorë nese e,len ne udhë
nese ,nuk e mbush ne diell e ne aromë
mos e merr ne dorë nese s, ja njeh qdo rrudhë
edhe dehjet ma te thella ne komë,
mos e merr ne dorë penden magjistare
qe te nxit n,per rrug,qe, jan shum ekzakte
mos e merr ne dorë nese n,gjuhë amtare
nuk e vlon,ne shekuj,nuk e lidh me fakte
mos e merr ne dorë penden mendjehollë
që telat ma hollak i perqon,si fije
nese n, maje te sajë,nga nji shekull shkollë
nuk e mbushë,nga i glob,qe i rrejdh gjithmon dije
mos e,merr ne dorë penden e pashterrun
kur nuk ke,ne gjak, ndoj flakë
neper nektarë yjesh,qe ne qiell rrijnë vjerrun
ne thithje poetike ,me u plakë
mos e,merr ne dorë penden e pa anë
qe ma e gjer se qielli hapëron
mos e merr ne dorë që# s, dridh diell e,han
neper lot,te dheut,bashk me te' s, noton
mos e,merr ne dorë nese s' flet me pendë
nese gjuhë e kod,nuk ja din
mos e merr ne dorë,nese neper mend
cak i saj,i fundit e arsye s, t, rrin,
mos e merr ne dorë,pa qenë n,lkurë të, sajë
pa u ba si ajo vet
mos e,merr ne ´dorë kur ajo n, gaz e vaj
me ty at gjuh nuk ka gjet
mos e merr ne dorë,kur ti nuk ja njeh
as nji tingull melodik
mos e,merr ne dorë penden,qe nuk shkrehë
e nuk unjisohesh si nji curril optik
mos e merr n' dorë penden ,nese n' per qdo bari,
nuk pikon me penden ,me gjuhen e sajë
si ai shiu i kthjellun kur pikon,kur bie kah behari
bashk me qesh me penden bashk me u 'nje'' me vajë
mos e merr n' dorë penden,qe esht aq e hollë
nese nuk ja njeh te gjitha gjuht,t pa skaj
nese qiell e dhe nuk te jan ba shkollë
qe nuk nuk ti shterrë penda,kur bie nder djaj
mos e merr n' dorë penden nese nuk je pendë
nese penda ti' nuk bahet
nese ngjyres t 'sajë,nuk din me i dhan shend
kur ajo neper lule t' shperndahet
mos e,merr n' dorë penden nese ,,s ,je magjik
nese krih nuk ke per flutrim
mos e merr n,d orë penden ,se, tragjikomik
mbetesh si n, teater,perdredhur ne aktrim
mos e merr n dor penden nese s ,ke burim
q e nuk shterret as kurrë
mos e merrn dor penden nese me ngurrrim
i shkon pritueshem ne gurrë
mos e merr n' dor penden nese s 'bjen mbi fjerë
me secilin varg e fjalë
mos e merr n' dorë penden ,nese s, je si erë
me lmue me varg qdo fletë në, mal
mos e,merr në dorë penden nese nuk ke ,asht
e kafkë qeliku e shpresë
nese nuk e njeh qdo nisje te lashtë
dhe t' pavdekshmen qe vjen koh pa besë
mos e merr ne dorë penden t' pafundsisë
nese n' fund nuk shkon me te
mos e merr ne dorë penden e mirsisë
nese gjygj mbas saj ne shkronja s, din me pre

mos e prek me dorë penden magjistare
qe nuk njeh askund kufi
mos e merr ne dorë nese e shndrron në vrastare
e paqe nuk i jep me pi

poeti xhelal ferizi nga Mitrovica vazhdon me poemat dhe vargjet e,tij



Vërejtje: (0%)