[Oltiana1]

Një çift i ri jetonin në një zonë të qetë të qytetit.
Një mëngjes, ndërsa pinin kafenë, gruaja duke pare nga dritarja, sheh fqinjën e saj duke varur disa rroba dhe thotë:
- Shiko sa të pista i paska rrobat, mbase ka nevoj për një lloj tjetër detergjenti. Mbase ndonjë nga këto ditë do t'i tregoj sesi pastrohen rrobat.
Burri e dëgjoi dhe heshti.
E njëjta skenë ndodhi prapë, ndërsa fqinja varte rrobat në erë dhe në shi .
Pas një muaji gruaja u mrekullua kur sheh rrobat e fqinjës të bardha dhe të pastra dhe i thotë burrit:
- Shiko, fqinja jonë paska mësuar sesi t`i pastroj rrobat, kush do t'ia ketë mësuar vallë?!
Burri i përgjigjet:
-" Askush nuk e ka mësuar, thjesht këtë mëngjes, u ngrita me shpejt, dhe ndërsa t'i rregulloheshe, pastrova xhamat e dritares sonë.
Kështu është në jetë. Gjithçka varet nga pastërtia e dritares që shohim faktet.
Përpara se të kritikojmë, duhet të shohim nëse e kemi pastruar zemrën tonë për të parë më qartë, atëherë mund të shohim më qartë dhe pastërtinë e zemrës së fqinjit ,apo të tjerëve !