Esht fakt se prinderit ta dojn vetem te miren,esht po ashtu fakt se ata mendojn se e dijn cila esht e mira per ne.
Por a e dijn ne t'vertet,ne ket dyshoj.
A do te ndahna nga ai qe e dashuroj,vetem se kte e kerkojn prinderit nga un? Jo,ngase un e dua,dhe un do te kaloj nje jete me te,e jo prinderit e mi. Sigurisht se do te mundohem ti bindi,se esht vetem ai,dhe askush tjeter,dhe nese nuk binden,ateher le te ndodh qka duhet te ndodh.
Dua te them,se nese ne fund paskan pasur te drejt prinderit (ne ate se qenka djali i rrugave) ateher me mire qe kte e perjetova veht,se sa te ndahna nga ai.
Nuk mendoj se mesoj nga jeta,nese bej ashtu siq me urdherojn te tjeret,por nga Jeta mesohet me se miri njeriu veht,duke i perjetuar,si te miren ashtu te keqen,dhe me pas e din njeriu qka ka ber keq dhe ku duhet te ben me mire.
Kurse se a do te fejohem me ate qe me propozojn prinderit,une se pari do te shikoja rrethanat e mia ne te cilat une gjendem.
Nese une skam asgje te planifikuar, dhe nese propozimi i familjes me pershtatet mua ateher une do te pranoja.
__________________
Dashuria ben ēudira ēdo dite: ajo dobeson te fuqishmin, forcon te dobetin, nga i menēuri ben budallain, i nga budallai te menēurin, favorizon pasionet dhe zhduk arsyen. Me nje fjale, i permbys gjerat.
|