[Albanian eX|PerT]

Jeta e njerëzve të lumtur

Vëllezër dhe motra!
All-llahu [subhanehu ve teala] njerëzit i ka krijuar prej një baze… i ka bërë të dallojnë në forma dhe gjendje…
Disa prej tyre janë të pasur e disa të varfur…disa të bardhë e disa të zinjë…disa koprac e disa fisnik…disa falënderues e disa bukëshkelë…disa të devotshëm e adhurues e disa mëkatar e të prishur…
Disa prej tyre të mirë e asket e disa mosbesimtar e smirak…
Mirëpo të gjith ata veprojnë pa ndalur për të arritur një qëllim…e ajo është lumturia…
Tregtari i cili e kalon tërë ditën në tregti…studenti, që i kalon vite e vite në shkolla dhe univerrsitete…nëpunësi i cili hulumton rrogën më të lartë…Njeriu, i cili marton gruan e bukur…ose ndërton shtëpi luksoze…të gjith këta, hulumtojnë lumturinë…
Madje edhe djemt dhe vajzat që dëgjojnë muzikën… e shikojnë haramet…të gjith ata hulumtojnë lumturinë…
Gjërësia e gjoksit…qetësia e mendjes…pastërtia e shpirtit… janë synime për të cilat veprojnë njerëzit…
Çudi është puna e kësaj lumturie, të cilën shumë njerëz e kërkojnë…dhe shtyhen njerëzit në rrugën e fitimit të sajë…
Mirëpo pyetja e madhe është: a e ka arritur këtë lumturi ndonjëri prej këtyreve që e shpreson?!
A qëndron në kënaqësinë dhe gëzimin e vërtetë, në të cilin nuk ka shtirrje dhe artificialitet?
Asesi, pasha All-llahun, shumica e tyre janë sikurse ka thënë një poet:
ما لقيت الأنــام إلا رأوا مني ابتساماً وليس يدرون ما بي
أُظهر الانشراح للنــاس حـتى يتمنــوا أنهم في ثيابي
لو دروا أني شـقي حزين ضاق في صدره فسيح الرحاب لتناءوا عـني
ولم يقربوني ثم زادوا نفـــورهم باغتيابي
فكـأني آتي بأعظم ذنب لو تبدت تعاستي للصــحاب
هكذا الناس يطلبون المنايا للذي بينهم جليل المصــاب
Çdo herë që jam takuar me njerëzit, më kanë parë duke u buzëqeshur, mirëpo ata nuk e dinë se çka kam unë
U shfaqi rehatinë njerëzve, gjersa të shpresojnë të jenë në rrobat e mia
Po ta dini se unë vuaj, i mërzitur e më është ngushtuar gjoksi
Do të iknin prej meje e nuk do të më afroheshin, e do të iknin edhe më shumë duke më përfolur
Sikurse të kem bërë mëkatin më të madh, nëse u shfaqet mërzia ime shokëve
Këtë ia shpresojnë njerëzit atij që mes tyre kështu është goditur.
I pari që e humb lumturinë është njeriu që e kërkon ate duke bërë mëkate ndaj All-llahut [subhanehu ve teala]…
Mëkatarët në realitet nuk janë të lumtur…edhe në qoftëse shfaqin zemërgjërësi dhe gëzim…
Mos u mashtro nga pamja e skllavit të epshit…sepse ata buzëqeshen dhe qeshen…
Mirëpo zemrat si kanë të tilla…
Poeti thotë:
ووالله لو شاهدت هاتيك الصدور رأيتهــا كمراجل النيران
ووقودها الشهوات والحسرات والالآم لا تخبو مدى الأزمان
أرواحهم في وحشة وجسومهم في كدحها لا في رضى الرحمن
ما سعيهم إلا لطيب العيش في الدنيـا ولو أفضى إلى النيران
هربوا من الرق الذي خلقوا له فبلوا برق النفس والشيطان
لاترض ما اختاروه هم لنفوسهم فقد ارتضوا بالذل والحرمان
لو ساوت الدنيا جناح بعوضة لم يسق منها الرب ذا الكفران
لكنها والله أحقـر عنده من ذا الجناح القاصر الطيران
طبعت على كدر فكيف تنالها صفواً أهذا قـط في الإمكان
والله لو أن القلوب سليمة لتقطعت أسفا من الحرمان
لكنها سكرى بحب حياتها الدنيا وسوف تفيق بعد زمان
بالله ما عذر امرئ هو مؤمن حقا بهذا ليس باليقظان
تالله لو شاقتك جنات النعيم طلبتهـا بنفائس الأثمان
Vall-llahi po të shohish ato gjokse do ti shihje si kazanet mbi zjar
Lëndë djegëse janë epshet, keqardhjet dhe dhimbjet, yë cilat nuk ndalen gjith kohën
Shpirtat i kanë në egërsi, kurse trupat në lodhje për te e jo për ta kënaqur Mëshiruesin
Ata veprojnë për jetë të këndshme në dunja, edhe nëse kjo i shpien në zjar
Ikën nga skllavëria për të cilën u krijuan, e u bën skllevër të vetvetes dhe shejtanit
Mos u dakordo me ata që ata kanë zgjedhur, sepse ata janë dakorduar me mposhtjen dhe privimin
Poqëse dunjaja vlen sa një krah mushkonje, qafiri nuk do të kënaqej në te
Mirëpo ajo është edhe më e pavlerë se sa një krah i mushkonjës
Natyrë e tij është njollosja, e si ka mundësi të arrijë pastërti, kjo asnjë herë nuk mund të arrihet
Vall-llahi, poqëse zemrat janë të sëndosha do të këputeshin nga privimi
Mirëpo janë dehur me dashuri ndaj jetës së kësaj bote, e do të zgjohet pas një kohe Pasha Zotin, çfarë arsyetimi ka një njeri që kësaj i beson, mirëpo nuk është i zgjuar

Vazhdon