[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga 4peace

*



Sipas këtij (për)shkrimi më lart, iluzioni na qenka shpëtimi, në këtë rast, shpëtimi nga vetvrasja?! Prandaj, për t’i shpëtuar vetëvrasjes paskemi nevojë të kemi (sa më shumë) iluzione.
Po ta shikosh shkrimin në përgjithësi, ai përmban aq shumë fjalë, fjalë (kryesisht) teleisëshe, të cilat mbase e teleisin (zbukurojnë) shkrimin, por në asnjë mënyrë nuk e shndërrojnë atë në ndonjë kompozicion kuptimi të qartë. Të kesh/posedosh ngjyra (diapason fjalësh) nuk mund të jet kurrsesi garancë për një pikturë të qartë, të nivelit të lartë, me përmbajtje të thellë artistike. Përkundrazi: E gjithë piktura është e pavlerë. Kiç hesapi. Dhe më e keqja: nuk i përgjigjet as titullit (“Vetëvrasja”).



Deri në ditën e sodi tende nuk kam hasur në shenjtorë që paskam menduar si të vetëvriten. Ndaj dhe do t’i kisha qenë jashtëzakonisht falënderues dikujt po qe se do të më informante për ndonjë rast të tillë.
Pyetje për të gjithë:
Cili paska qenë ai shenjtor që paska pasur dëshirë të vetëvritet? Nëse ka më shumë, edhe më mirë…
Apo ndoshta autori i këtij shkrimi nuk ka definicion të qartë mbi fjalën/emrin/shprehjen “shenjtor”?



Kjo, me gjasë, na qenka metoda më e re “filozofike” e teorisë së relativitetit!
Kaos fjalësh/shprehjesh. Asgjë më shumë.





“Të jesh logjik” është pikërisht e kundërta (për 180 shkallë) me shpëtimin në iluzione. Kjo i bie kështu: ai që (në fjalinë e dytë apo të tretë) bie në kundërthënie të plotë me atë që e ka thënë në fillim (fjalinë e parë) nuk është i denjë për t’i besuar, në këtë rast për t’i besuar “definicionit” të tij mbi vetëvrasjen.




Po,pra, pikërisht ndjenjat, e ndjenjat janë emocionet, kurse emocionet janë iluzione…e që mund të çojnë deri në vetëvrasje.


Më tutje s’do të komentoj.


***

Të jesh i bindur se postimi është maksimalisht i kursyer prej shprehjeve teleisëse, dhe se secila shkronjë e mbështet tjetrën. Kontradikta e vetme tek shkrimi është mendja jote dhe mundësia jote e kufizuar (të paktën në këtë rast) për arsyetim logjik.
Edhe në këtë rast më duhet të ta them se je treguar "for(t)peace", sepse je nisur me të vetmin qëllim për të kundështuar e jo për të logjikar, duke nxjerrur shprehjet nga konteksti ku janë hedhur.

Vetëm një shembull: Shprehjen "Gjithmonë është e pëlqyeshme të jesh logjik deri në fund.", ti e shfrytëzon vetëm si: "Të jesh logjik", duke ia hequr pjesën "është e pëlqyeshme"... dihet shumë mirë se gjithçka që është e pëlqyeshme, nuk do të thotë se është edhe e mundshme. Shprehja përfaqëson idenë se edhepse është e pëlqyeshme, është e pamundshme të jesh i logjikshëm deri në fund, sepse: "Aftësitë logjike të njeriut (fatkeqësisht) janë të kufizuara" (Jaspersi). Prandaj nevojiten iluzionet, shpresat dhe ëndërrat për t'u mbajtur njeriu në jetë. Posa i largon iluzionet dhe ëndërrat, njeriu e kap logjikën, pyetja e parë dhe kryesore që e mundon ka të bëjë me kuptimin e botës (jetës).
...
Nejse, nëse don, lexoje edhe aq herë sa ke nevojë...