Dardania.de - Shiko Postimin Tek

evro_albi · 03-11-06, 14:40

Jakup ef. Asipi u lind në Sllupçan më 02.02.1951, ku e kreu edhe shkollën fillore, ate të mesmen e kreu në Damask të Sirisë ndërsa studimet i përfundoi në Al-azharin e famshën të Egjiptit. Studimet posuniversitare i vazhdoi në Bejrut të Libanit. Gjatë karierës së tij ushtroi punoi si ligjerues në leverkusen të Gjermanisë e më pas në vendlindjen e tij, kohëve të fundit ushtroi postin e Muftiut në Muftinin e Kumanovës, ishte i njohur dhe i dashur ne te gjitha trojet shqpitare dhe diaspore. Cdo kund ligjeratat e tija ishin te ndjekura nga mijera te rinje, lokalet ishin te permbushura edhe ato xhami, shtepi te kultures, bile edhe halla te sportit.
Gjate karieres se tij disa vjecare si hoxhe dhe ligjerues, ka mbajtur mbi 5000 ligjerata te cilat jane te ruajtura dhe sot kerkohen me interesim te madh. Me oratorine e tij dhe eruditismin e tij njihet si hoxha me i shquar nder shqiptaret. ishte hoxha qe beri revolucion ne shpirtin e shqiptareve musliman duke qene prijetar i levizjes per te miren e popullit, te kete qene ajo kombtare apo fetare.
Hoxha ishte pjesamrres aktiv edhe ne luften e UCK-se (Kombtare) ne 2001, duke qene nje nder komandantet lokal duke kontribuar ne frymezimin dhe pergatitjen shpirterore te ushtareve te rinj qe nje numer mjaft i madh i tyre kapen pushken si rezultat i prezences se tij dhe thirrjes se tij per lufte.
me 7 janar 2006 pas nje aksidenti te komunikacionit e humbi jeten tragjikisht. po e publikojm nje shkrim nga:
presheva.com

Në një aksident kumanikacioni u dha lajmi se u nda nga kjo jetë, teologu, patrioti i njohur nga Sllupçani i Kumanovës, magjistër Jakup Hasipi. Me të patëm realizuar një intervistë para një kohe dhe ja se çfarë patë deklaruar special për faqen tonë: "Para se të më thuhet se jam i nderuar dua të them se unë i kam vënë detyrë vetës që ta dua dhe nderoj popullin tim si dhe të angazhohem maksimalisht për të mirën e tij. I dua të gjithë njerëzit njësoi, edhe të këqijt në mesin e popullit tim, sepse ajo është ara ime dhe unë duhet të investoj në të sa më shumë që dheu i saj të jetë sa më kualitativ.Në fshatin Sllupçan kanë rënë 23 viktima gjatë luftës, prej të cilëve 7 në familjen Zymberi. Prej rreth 600 shtepive, vetëm 8 kanë mbetur të padëmtuara, kurse mbi 100 tërësisht janë të shkatërruara. Mbi Sllupçan kanë rënë mbi 60.000 predha! Banorët e këtij fshati në numër të madh gjatë gjithë luftës qëndruan pranë pragjeve të të parëve të tyre dhe pamarrë parasysh moshën, iu bashkëkangjitën rradhëve të UÇK-së. Edhe pse janë duke i ndier pasojat nga lufta, ata megjithate mburrën me ate që e kanë bërë. Krenaria kombëtare tek ata vërëhet edhe sot, në kohën kur po zhvillohen aktivitete të ngjeshura për rivitalizimin e shtëpive dhe objekteve tjera të dëmtuara. Në hyrje të fshatit dhe gjithkund në pullazet e shtepive në Sllupçan sot valon flamuri kombëtar shqiptar. Në hyrje të fshatit me këdo që të takohesh të pret me fjalët “mirë se erdhe në kalanë e quajtur Sllupçan”. Historia krijohet kështu, me gjakun e bijëve dhe bijave tona, thotë imami i Sllupçanit, myftiu i Kumanovës hoxhë Jakup Asipi, i cili kontribuojë shumë për të mirën e atdheut duke mos kursyer asgjë.
Në lidhje me bashkëpunimin tim me B.I. në Maqedoni, Kosovë, Shqipëri, jam i vendosur të bashkëpunoj vetëm me ata që janë sa më afër të vertetës dhe sa më afër popullit si dhe sa më afër kauzës sonë të përgjithshme kombëtare. Festat në Islam janë vetëm dy dhe nuk guxojnë të shumëzohën, sepse Islami është fe e punës e jo e festave. Ato janë festa e Fitër Bajramit dhe festa e Kurban Bajramit. Vlenë të theksohet se çdo festë që feston muslimani duhet të jetë ngushtë e lidhur me një nga veprat e tij të cilat i ka kryer gjatë jetës. Po, është e vertetë që shumë kohë ka kaluar kur Isalmi shpjegohet si fe e “prapambeturisë”, e “dhunës”, e “fundamentalizmit”, e në fund edhe e “terrorizmit”, etj. E them me përgjegjësi se Kur’ani është libër i shejtë që nuk pranon kurfarë ndryshimesh dhe nga askush, që kur i ka zbritur njerëzimit përmes profetit Muhamed a.s. e deri në ditët e sotme. Ky libër i shejtë ende nuk është studjuar sa duhet në mënyrë që të kuptohen vlerat e tij shkencore në tregun e madh të mendjeve njerëzore. Askush nuk duhet të ketë frikë nga Isalmi, dhe kjo i gjason atij i cili frikësohet nga deti dhe valët e tij pa u futur fare në ujërat e tij. Pra, unë jam besimtar musliman brenda Islamit, dmth. brenda valëve të detit dhe nuk kam fare frikë prej tij (“Angst vom Islam”). E përse të kenë frikë nga ai ata që qëndrojnë jashtë Isalmit (jashtë detit)?! Më lejoni të them; ne që jemi në brendi të detit (Isalmit) e kuptojmë vlerën dhe rolin e tij që ka ai për njeriun, e ndjejmë qetësinë dhe madhështinë e tij, ndërsa ata që e venerojnë Isalmin nga “kodra” nuk kanë të drejtë ta sulmojnë ate në mënyrë paushalle. Nësë në ndonjë detë diku në botë është fundosur një anije, nuk mund t’i akuzosh për këtë të gjitha detrat, përveç atij i cili e ka marrë me valët e tij.Muslimani i vertetë ua dëshiron të tjerëve ate që e dëshiron për vete.
Shqiptarët në Maqedoni do të kenë në të ardhmën aq sa kanë dhënë në të kaluarën, sepse në politikë është sikur në treg, sa të japish merrë. Mendoj se shqiptarët janë vonuar për bashkimin e tyre shpirtëror për aq kohë sa ka kaluar qëkur ata janë ndarë".Kjo intervistë ishte e shumë pritur për lexuesit tanë, sepse i ndjeri Jakup Hasipi ishte shumë modest, nuk dëshironte të dilte nëpër media, për të folur dhe përfolur, ishte i punës dhe i vullnhetit të madh që të rinjtë tanë, intelektualët, pleqtë dhe të gjithë që e duan veten dhe familjen, e që janë të moralshëm, të jenë unik mes veti. Shumë bashkatdhetarë nga Zvicra, dje shkuan për në Kumanovë, enkas për të marrur pjesë në vorrim, dhe të gjithë ishin të mërzitur që e humbëm një dijetar të madh e veprimtar të çështjes kombëtare. Ishte Jakup Hasipi, i cili nuk përtonte të vinte atje ku kërkohej, atje ku duhejt të flitej për bashkim, për punë e solidarizim, ishte ai që me fjalët e tija të ëmbla të mbështjellura me një dituri të madhe, i tregonte masës se ne duhet të jemi edhe më të përgatitur drejt kohës që po e kalojmë të rëndë.Ishte ky Molla Jakupi, që do të përkujtohet përgjithmonë nga të gjithë, sepse edhe gjatë luftës në Kosovë, Kosovë Lindore dhe të fundit në Maqedoni, veshi uniformën e çlirimtarit dhe duke i bërë dije të gjithëve, se duhet të mobilizohemi dhe të mbrojmë vendin tonë. Ishte kundër përgënjeshtrimeve, ishte kundër përçarjeve, ishte me ata që punojnë dhe nuk flasin. Nuk pajtohej me të padrejtën dhe nuk frigohej.Ne u takuam me disa nga ata bashkatdhetarë nga të gjitha trevat shqiptare, ku dominonin nga Kumanova, Shkupi dhe Presheva, ku nga Aeroporti i Zürichut u nisën drejt Sllupçanit për të marrur pjesë në ceremoninë e varrimit dhe ja se çfarë na thanë ndër të tjera: " Kur morëm lajmin për humbjen e mikut tonë, të një dijetari të madh, të një patrioti të pashoq, na u duk se bota u rrokollis. Është një humbje e madhe, e pazëvendësueshme.Molla Jakupi ishte edhe në Zvicër shpesh, i njihte mirë hallet e mërgatës sonë, mundohej të zbuste zemrat e besimtarëve dhe na jepte edhe më shumë energji për të përballuar mallin ndaj atdheut me ligjëratat e tija të forta dhe shumë profesionale. Ishte ky Molla Jakupi, i cili i bëri thirrje popullit në kohët më të rënda të luftës, që të bashkohen me çlirimtarët. Tërë kohën e kaloi në aspektin patriotik, duke thithur si nektarin dituri për islamin. Në shtëpinë e tij shumë kush ka qenë, shumë kush për ditën e xhuma ka hëngër drekë dhe ka pastruar shpirtin me dituri islame dhe kur ka dalë nga shtëpia shumë çka ka përfituar. Shumë ka lexuar, tërë kohën e ka kaluar me namaz dhe me përgatitje të mëdha për të kaluar jetën. Vdekja e tij vërtetë është e madhe për të gjithë ne, ishte një atak i madh.Na ka tronditur të gjithëve dhe do të pajtohemi me humbjen e tij, sepse edhe feja jonë islame e shpjegon shumë mirë për një vdekje kur të ndodhë. Por një gjë e dimë, se Molla Jakupi, nuk do të harrohej për jetë, ka kontribuar shumë, të ishte gjallë do të ishim edhe më të fortë, por Allahu deshti dhe e mori. Lavdi i qoftë. Ne do ta përkujtojmë për jetë e mot.Zoti e shpërbleftë me xhenet dhe nuk ka dyshim se do ta fitoj me notën më të madhe. Ne do të jemi të përmalluar dhe e kemi të vështirë të pajtohemi me këtë humbje. Kësaj here Kurban Bajrami do të festohej pa veprimtarin e dalluar, kësaj here do të jenë të mallëzuar të gjithë ata që e njohën dhe që kanë dëgjuar një ligjëratë të paktën nga ai, do të jenë të mallëzuar edhe mërgimtarët, që nuk mundën të jenë në varrim..." Për këtë dijetarë të dalluar, është e vështirë të përshkruhet malli që kemi, do na duhej me ditë të tëra për të përshkuar aktivitete e tija në të gjitha drejtimet, me këtë rast nga kurbeti, i dërgojmë ngushëllime familjes Jakupi, miqëve të ngushtë dhe farefisit si dhe të gjithë atyre bashkëkombasve me vullnet të mirë, të bëhen të fortë dhe të vazhdojmë rrugën e tij të çmuar drejt së mirës e të luftojmë të keqen pa u frikësuar. Një gjë është e sigurt, se humbja është e madhe pa Molla Jakupin. Ky Kurban Bajram do të jetë me lutje të shumta për dijetarin e dalluar, do të këndohet Kuran nga të gjitha, xhamitë kudo që janë, shtëpitë e besimtarëve dhe kjo është një shërim dhimbjeje për një humbje të madhe.Zoti e shpërbleftë Molla Jakupin për të gjitha kontributet e arta që ka dhënë.

03-11-06, 14:40	#1
evro_albi Anëtarësuar: 02-03-06 Postime: 10	Hoxhë Jakup ef. Asipi Jakup ef. Asipi u lind në Sllupçan më 02.02.1951, ku e kreu edhe shkollën fillore, ate të mesmen e kreu në Damask të Sirisë ndërsa studimet i përfundoi në Al-azharin e famshën të Egjiptit. Studimet posuniversitare i vazhdoi në Bejrut të Libanit. Gjatë karierës së tij ushtroi punoi si ligjerues në leverkusen të Gjermanisë e më pas në vendlindjen e tij, kohëve të fundit ushtroi postin e Muftiut në Muftinin e Kumanovës, ishte i njohur dhe i dashur ne te gjitha trojet shqpitare dhe diaspore. Cdo kund ligjeratat e tija ishin te ndjekura nga mijera te rinje, lokalet ishin te permbushura edhe ato xhami, shtepi te kultures, bile edhe halla te sportit. Gjate karieres se tij disa vjecare si hoxhe dhe ligjerues, ka mbajtur mbi 5000 ligjerata te cilat jane te ruajtura dhe sot kerkohen me interesim te madh. Me oratorine e tij dhe eruditismin e tij njihet si hoxha me i shquar nder shqiptaret. ishte hoxha qe beri revolucion ne shpirtin e shqiptareve musliman duke qene prijetar i levizjes per te miren e popullit, te kete qene ajo kombtare apo fetare. Hoxha ishte pjesamrres aktiv edhe ne luften e UCK-se (Kombtare) ne 2001, duke qene nje nder komandantet lokal duke kontribuar ne frymezimin dhe pergatitjen shpirterore te ushtareve te rinj qe nje numer mjaft i madh i tyre kapen pushken si rezultat i prezences se tij dhe thirrjes se tij per lufte. me 7 janar 2006 pas nje aksidenti te komunikacionit e humbi jeten tragjikisht. po e publikojm nje shkrim nga: presheva.com Në një aksident kumanikacioni u dha lajmi se u nda nga kjo jetë, teologu, patrioti i njohur nga Sllupçani i Kumanovës, magjistër Jakup Hasipi. Me të patëm realizuar një intervistë para një kohe dhe ja se çfarë patë deklaruar special për faqen tonë: "Para se të më thuhet se jam i nderuar dua të them se unë i kam vënë detyrë vetës që ta dua dhe nderoj popullin tim si dhe të angazhohem maksimalisht për të mirën e tij. I dua të gjithë njerëzit njësoi, edhe të këqijt në mesin e popullit tim, sepse ajo është ara ime dhe unë duhet të investoj në të sa më shumë që dheu i saj të jetë sa më kualitativ.Në fshatin Sllupçan kanë rënë 23 viktima gjatë luftës, prej të cilëve 7 në familjen Zymberi. Prej rreth 600 shtepive, vetëm 8 kanë mbetur të padëmtuara, kurse mbi 100 tërësisht janë të shkatërruara. Mbi Sllupçan kanë rënë mbi 60.000 predha! Banorët e këtij fshati në numër të madh gjatë gjithë luftës qëndruan pranë pragjeve të të parëve të tyre dhe pamarrë parasysh moshën, iu bashkëkangjitën rradhëve të UÇK-së. Edhe pse janë duke i ndier pasojat nga lufta, ata megjithate mburrën me ate që e kanë bërë. Krenaria kombëtare tek ata vërëhet edhe sot, në kohën kur po zhvillohen aktivitete të ngjeshura për rivitalizimin e shtëpive dhe objekteve tjera të dëmtuara. Në hyrje të fshatit dhe gjithkund në pullazet e shtepive në Sllupçan sot valon flamuri kombëtar shqiptar. Në hyrje të fshatit me këdo që të takohesh të pret me fjalët “mirë se erdhe në kalanë e quajtur Sllupçan”. Historia krijohet kështu, me gjakun e bijëve dhe bijave tona, thotë imami i Sllupçanit, myftiu i Kumanovës hoxhë Jakup Asipi, i cili kontribuojë shumë për të mirën e atdheut duke mos kursyer asgjë. Në lidhje me bashkëpunimin tim me B.I. në Maqedoni, Kosovë, Shqipëri, jam i vendosur të bashkëpunoj vetëm me ata që janë sa më afër të vertetës dhe sa më afër popullit si dhe sa më afër kauzës sonë të përgjithshme kombëtare. Festat në Islam janë vetëm dy dhe nuk guxojnë të shumëzohën, sepse Islami është fe e punës e jo e festave. Ato janë festa e Fitër Bajramit dhe festa e Kurban Bajramit. Vlenë të theksohet se çdo festë që feston muslimani duhet të jetë ngushtë e lidhur me një nga veprat e tij të cilat i ka kryer gjatë jetës. Po, është e vertetë që shumë kohë ka kaluar kur Isalmi shpjegohet si fe e “prapambeturisë”, e “dhunës”, e “fundamentalizmit”, e në fund edhe e “terrorizmit”, etj. E them me përgjegjësi se Kur’ani është libër i shejtë që nuk pranon kurfarë ndryshimesh dhe nga askush, që kur i ka zbritur njerëzimit përmes profetit Muhamed a.s. e deri në ditët e sotme. Ky libër i shejtë ende nuk është studjuar sa duhet në mënyrë që të kuptohen vlerat e tij shkencore në tregun e madh të mendjeve njerëzore. Askush nuk duhet të ketë frikë nga Isalmi, dhe kjo i gjason atij i cili frikësohet nga deti dhe valët e tij pa u futur fare në ujërat e tij. Pra, unë jam besimtar musliman brenda Islamit, dmth. brenda valëve të detit dhe nuk kam fare frikë prej tij (“Angst vom Islam”). E përse të kenë frikë nga ai ata që qëndrojnë jashtë Isalmit (jashtë detit)?! Më lejoni të them; ne që jemi në brendi të detit (Isalmit) e kuptojmë vlerën dhe rolin e tij që ka ai për njeriun, e ndjejmë qetësinë dhe madhështinë e tij, ndërsa ata që e venerojnë Isalmin nga “kodra” nuk kanë të drejtë ta sulmojnë ate në mënyrë paushalle. Nësë në ndonjë detë diku në botë është fundosur një anije, nuk mund t’i akuzosh për këtë të gjitha detrat, përveç atij i cili e ka marrë me valët e tij.Muslimani i vertetë ua dëshiron të tjerëve ate që e dëshiron për vete. Shqiptarët në Maqedoni do të kenë në të ardhmën aq sa kanë dhënë në të kaluarën, sepse në politikë është sikur në treg, sa të japish merrë. Mendoj se shqiptarët janë vonuar për bashkimin e tyre shpirtëror për aq kohë sa ka kaluar qëkur ata janë ndarë".Kjo intervistë ishte e shumë pritur për lexuesit tanë, sepse i ndjeri Jakup Hasipi ishte shumë modest, nuk dëshironte të dilte nëpër media, për të folur dhe përfolur, ishte i punës dhe i vullnhetit të madh që të rinjtë tanë, intelektualët, pleqtë dhe të gjithë që e duan veten dhe familjen, e që janë të moralshëm, të jenë unik mes veti. Shumë bashkatdhetarë nga Zvicra, dje shkuan për në Kumanovë, enkas për të marrur pjesë në vorrim, dhe të gjithë ishin të mërzitur që e humbëm një dijetar të madh e veprimtar të çështjes kombëtare. Ishte Jakup Hasipi, i cili nuk përtonte të vinte atje ku kërkohej, atje ku duhejt të flitej për bashkim, për punë e solidarizim, ishte ai që me fjalët e tija të ëmbla të mbështjellura me një dituri të madhe, i tregonte masës se ne duhet të jemi edhe më të përgatitur drejt kohës që po e kalojmë të rëndë.Ishte ky Molla Jakupi, që do të përkujtohet përgjithmonë nga të gjithë, sepse edhe gjatë luftës në Kosovë, Kosovë Lindore dhe të fundit në Maqedoni, veshi uniformën e çlirimtarit dhe duke i bërë dije të gjithëve, se duhet të mobilizohemi dhe të mbrojmë vendin tonë. Ishte kundër përgënjeshtrimeve, ishte kundër përçarjeve, ishte me ata që punojnë dhe nuk flasin. Nuk pajtohej me të padrejtën dhe nuk frigohej.Ne u takuam me disa nga ata bashkatdhetarë nga të gjitha trevat shqiptare, ku dominonin nga Kumanova, Shkupi dhe Presheva, ku nga Aeroporti i Zürichut u nisën drejt Sllupçanit për të marrur pjesë në ceremoninë e varrimit dhe ja se çfarë na thanë ndër të tjera: " Kur morëm lajmin për humbjen e mikut tonë, të një dijetari të madh, të një patrioti të pashoq, na u duk se bota u rrokollis. Është një humbje e madhe, e pazëvendësueshme.Molla Jakupi ishte edhe në Zvicër shpesh, i njihte mirë hallet e mërgatës sonë, mundohej të zbuste zemrat e besimtarëve dhe na jepte edhe më shumë energji për të përballuar mallin ndaj atdheut me ligjëratat e tija të forta dhe shumë profesionale. Ishte ky Molla Jakupi, i cili i bëri thirrje popullit në kohët më të rënda të luftës, që të bashkohen me çlirimtarët. Tërë kohën e kaloi në aspektin patriotik, duke thithur si nektarin dituri për islamin. Në shtëpinë e tij shumë kush ka qenë, shumë kush për ditën e xhuma ka hëngër drekë dhe ka pastruar shpirtin me dituri islame dhe kur ka dalë nga shtëpia shumë çka ka përfituar. Shumë ka lexuar, tërë kohën e ka kaluar me namaz dhe me përgatitje të mëdha për të kaluar jetën. Vdekja e tij vërtetë është e madhe për të gjithë ne, ishte një atak i madh.Na ka tronditur të gjithëve dhe do të pajtohemi me humbjen e tij, sepse edhe feja jonë islame e shpjegon shumë mirë për një vdekje kur të ndodhë. Por një gjë e dimë, se Molla Jakupi, nuk do të harrohej për jetë, ka kontribuar shumë, të ishte gjallë do të ishim edhe më të fortë, por Allahu deshti dhe e mori. Lavdi i qoftë. Ne do ta përkujtojmë për jetë e mot.Zoti e shpërbleftë me xhenet dhe nuk ka dyshim se do ta fitoj me notën më të madhe. Ne do të jemi të përmalluar dhe e kemi të vështirë të pajtohemi me këtë humbje. Kësaj here Kurban Bajrami do të festohej pa veprimtarin e dalluar, kësaj here do të jenë të mallëzuar të gjithë ata që e njohën dhe që kanë dëgjuar një ligjëratë të paktën nga ai, do të jenë të mallëzuar edhe mërgimtarët, që nuk mundën të jenë në varrim..." Për këtë dijetarë të dalluar, është e vështirë të përshkruhet malli që kemi, do na duhej me ditë të tëra për të përshkuar aktivitete e tija në të gjitha drejtimet, me këtë rast nga kurbeti, i dërgojmë ngushëllime familjes Jakupi, miqëve të ngushtë dhe farefisit si dhe të gjithë atyre bashkëkombasve me vullnet të mirë, të bëhen të fortë dhe të vazhdojmë rrugën e tij të çmuar drejt së mirës e të luftojmë të keqen pa u frikësuar. Një gjë është e sigurt, se humbja është e madhe pa Molla Jakupin. Ky Kurban Bajram do të jetë me lutje të shumta për dijetarin e dalluar, do të këndohet Kuran nga të gjitha, xhamitë kudo që janë, shtëpitë e besimtarëve dhe kjo është një shërim dhimbjeje për një humbje të madhe.Zoti e shpërbleftë Molla Jakupin për të gjitha kontributet e arta që ka dhënë.