Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Penelope
Murgesha,
pytja ime ishte se a do duhej te qendronim me nje njeri qe megjithese e duam, kemi vene re se nuk eshte ai qe kemi menduar. Ka diqka ne sjellje qe neve na shtyne te themi Jo me kete person, ,pra ti leme ndjenjat te na pershkojne apo te degjojme zerin e arsyes,dhe te ndahemi edhe pse e duam, por gjithashtu edhe e dime, se kjo dashuri, do sjelle probleme? kete kam dashur te them, e nderuar !
Une mendoj edhe kete, se te dashurohesh ne nje njeri qe me vone e shef se paska qene gabim, do ishte ehde me gabim sikur te vazhdoje edhe me tutje me te, do me thene martese e femije etj... ngase kjo do te ishte martese nga pasioni, qe ne muajt e pare qdo gje eshte e mrekullueshme, e me pas, vjen realiteti i hidhur, dhe vie deri tek ndarja...
|
Penelope ti shum mir je pergjegj.
Une tu kam pergjegj ne menyren me te thjeshte.
Sado qe ta duash personin e gabuar lumturia nuk do te jet e pranishme aty.
E kam ndi dikund ket thenie.
Me personin qe don ta ndash jeten duhesh edhe eren e gojes me ja pelqy, se nuk eshte per nje dite a dy, jeta me te.
Nuk po di sa jam e kjarte, me mir nje vujtje e nje ndarjeje qe koha patjeter do ta mbyll se nje vujtje e perjetshme per hir te nje dashurie ...