[LOJETARI]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Nuk ka nënë që pajtohet pa luftë për ndarje prej fëmiut të saj, kujto romanin "Malësorja", por mashkujt kan dal gjithnjë fitues, e besa edhe një kohë të gjatë te shqiptarët do të jetë kështu.
Jan të dhimshme e rrënqethëse rrëfimet e nënave që kan pas fatin të ndahen nga fëmijët e tyre. Kurr në jetë nuk kan mund me e pas një jetë normale, e kur marrim parasysh që as nuk ka guxuar ta shpreh kurr me aske dhembjen që e ka pas përditshmëri sa e vështirë ka qenë për te.

Te ne shqiptarët ka ,çka s`ka.
Nocioni ˇNËNˡ që ne gjithëherë e përdorim me plotë emocione , nuk do të duhej të jetë barierë [tabu] për të penguar diskutimin e një çështjeje të ndieshme si kjo.
Unë shpesh edhe në tema tjera kam shfaqë bindjen se femra shqiptare në përgjithësi nuk e shfrytëzon sa duhet potencialin e vet për t`i vënë punët në kahjen e duhur.
Ajo shpeshë m`i ngjanë Ekipit të unitetit të Kosovës .Hjekë dorë nga të drejtat e veta, ende pa i kërkuar askush , ndoshta për të treguar fisnikërinë e vet apo ndoshta edhe nga komoditeti i krijuar me kohë . Merret me punë të kota ,harxhon buxhetin e Shtëpisë pa e vrarë mendjen se a ka a s`ka.Është bërë zëdhënëse e Donatorëve ,pa pasë mendim të vetin.Kënaqet nëpër darka apo dreka pune , e pëlqen kamerën sepse i duket vetja e pazavendësueshme.
Do të vërejmë nëse ia ndajnë Mitrovicën ,se sa do të luftojë ,apo vetëm do të derdhë lotë vajtimi .