[Luana]

Pa gjumësia ne Dardani



Të shumtët pagjumësin e urrejn
shumë prej tyreve luftë i bëjn asaj
unë e pa gjumta e dashuruar me të jam
me të netëve të vona shtrihem në krevat

E marr e puthë ai/ajo me puthë mua
flokët e arta në duar mi mban
trupin lakuriq prej nxehëmjes ma ftohë mua
tek çarçafët e lehtë mi lëviz mbi shtrat

Nënkrejsën time tani nuk e kam
ku humbi vallë ai/ajo në krevat..?
në errësirën pafund duart lëviz
nënkrejsën kërkoj nuk arrij ta kap


Ashtu pagjumësia duart mbi trup m'kalon
deri sa të bashkuara mes shalëve të mia ndal
nënkrejsën time aty e takon
me vete qesh kur hëna më vështron

E desha pagjumësin që zë të kishte
ashtu si zëri i burrave Dardan
me trupin tënd e desha , mustaqe të kishte
buzët fort të mi thithte skuqur si flakadan