[eurostar]

KATEDRALJA – PËR KÊ?
Nga Hans-Joachim Lanksch
Sep 4, 2007, 08:45


Hans-Joachim Lanksch Ja, më 5 shtator fillon ndërtimi i katedrales "Nëne Tereza".

Para disa vjetësh kam ndigjue nji predikim të priftit të njohun jezuit, Atë Prof. Dr. Albert Keller SJ, i cili tha se Zoti s'ka nevojë për kishat, kishat s'i shërbejnë Zotit por u shërbejnë njerëzve dhe se njerëzit kanë nevojë për kishat, jo Zoti.

Po thom me vetëdijen e plotë, si katolik i angazhuem që jam, që ekzistojnë nji mori gjanash të tjera për të cilat gjindja e Kosovës tani kanë shumë mâ shumë nevojë sesa për nji katedrale monumentale për pakicën fare të vogël fetare katolikësh kosovarë.

Kush, pra, ka nevojë për katedralen katolike në Prishtinë? Ndoshta ata që abuzojnë pandërpre me emnin e murgeshës së lumnueme katolike Agnes Bojaxhiu për qëllime politike ("shiko, o Evropë, kemi një katedrale katolike, shiko se sa evropianë qenkemi!") apo ata që abuzojnë me emnin e saj për qëllime kombëtarizmi tue e deklarue murgeshën e lumnueme katolike si simbol kombëtar ("Gjergj Kastrioti Skanderbeg – Nënë Terezë – Ismail Kadare").

Perëndimorët, Ndërkombëtarët, Europianët gjithashtu nuk kanë nevojë për nji katedrale
në Prishtinë. Ata s'e matin europianitetin e Kosovës me kriterët e naivëve që e marrin me mend se Europa e identifikueka demokracinë me katolicizmin. Europianëve s'u intereson katedralja gjiganteske, atyne u intereson puna e shtetit juridik, mbrojtja e pakicave kombëtare në Kosovë, aftësia a joaftësia e Kosovës për zgjedhje demokratike, aftësia e saj për administrim e qeverisje etj. ama jo puna e nji krishtenizmi plakativ e demonstrativ.

Katedralja, ndoshta, u nevojitet katolikëve kosovarë? Ama jo, për t'iu lutë Zotit mjafton nji kishë e thjeshtë, mjafton – fundja – edhe nji karrigë e thjeshtë apo edhe nji cung druni ku rrin besimtari, kudokjoftë, me nji zemër që don me folë me Zotin, me iu avytë Zotit, me iu dorëzue dashnisë dhe mëshirës së pafundme të Zotit. Katolikëve shqiptarë mâ tepër u duhet, fjala vjen, nji përkthim i Biblës së Shêjtë që ata e marrin vesht – sidomos ata të brezit të vjetër. Nji përkthim i Biblës në idiomën e natyrshme dhe tradicionale të besimtarëve katolikë shqiptarë, nji përkthim gegnisht dhe që s'i vjen era e sintaksës serbe.

Mos i duhet katedralja frymës së Nanës Terezë? Ama ku i duhet asaj nji katedrale, asaj që çdo petelik që e merrte (prej njerëzve të mirë dhe prej njerëzve të këqinj) e jepte për hir të të vobektëve? Ajo do t'i kish dhanë milionat e katedraljes për fukaratë e botës që janë kudo dhe me bollëk. Nji katedrale kinse "për nder të saj" do me thanë nji moskuptim fundamental të mesazhit të saj.

Në fund, shtrohet pyetja për kryesoren dhe Kryesorin – në kjoftë se Zoti s'ka nevojë për kisha dhe katedrale, për çka ka nevojë Ai? Fort bukur e thjesht e thotë Bibla: "Përse ti flijet nuk i pranon, e po kje se të bâj therore, ti s’i pëlqen. Një shpirt i penduem asht flije para Zotit: Një zemër të thyeme e të përvûjtë ti, o Zot, s’ e përbuz" (Psalm 51, 18-19, përkthim i Atë Danjel Gjeçajt OFM). Jepna, o Zot, të gjithë neve nji shpirt të penduem dhe nji zemër të përvujtun!

© by Gazetajava.com