[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Nëse un nuk jam ma poet
--------------------------
Shkruan Xhelal Ferizi
..........................................
nëse un nuk jam ma poet
në mesin tuaj me mallë
kush do të hyjë nëpër qdo fletë
nëpër qdo kokërr materje mbrendësije
nëpër qdo kokërr dhe zallë

---------------
lulet do të bërtasin do të qajnë
kur un ma nuk shkoj me aty në mberndinë e tyre me pendë
nektarshëm me dije shekullmendjesh thelbësisht duke prekë
edhe mikropikat e padukshme të gjitha me nga njimij shekuj mend
metaforisht do të qajnë
kush do ti shqtetsoj me tru pende n' kërkime rendë me rendë
kush do ti zberthej e përkdhelë kur un një ditë të kem vdekë
---------------
kush zërin e bilbilit me miliona spjegime
nëpër mendjependë do të ua shtjelloj
kush me shekuj fenomene ato qudi zë formuese cicërime
në miliona zbërthime mendjesh zanafillen do të ua përceptoj
-----------------

ndoshta ndonjë pendë tjetër më menqurake që nëpër rrudhat mendjeqeliza
ku qdo rrudhë me miliona botkuptime paraqet
kush do të ju thot në esencë se q' jan vetlevizëset era e puhiza
e të shkencë mahnitshmit ballancusit det
--------------
detin që i lëngshëm me avull bëhet nji hiq dhe nji plot
nëse dielli në mendje e nxenë
ata të gjith me penden time në nji marrveshje përjetësije spjegim lot
kan ra në marveshje për ta spjeguar bashkarisht fenomen cak' pse'në
-----------------
penda ime ësht veshë me nji tru magjepstarë
që nuk e sheh syri i zakonshëm njerzorë
përveq nji mendjequdije largshekuj udhë qe jan imagjinarë
në pakapshmëri kuptim thjesht' vetëm në të veqant përthekues supermendorë
------------

ku do të gjeni ju pendë supermendore
që supermendjet i tejkalon
në kërkime paranismash formim toksore e jasht toksore
kush kaq bukur nismave në zanafillë do të ju gjëmon e këndon
------------------
penda ime supermendje e din kur' hiq
ishin lulet.......!
dhe u bënë pastaj forma mbi dhe
penda ime e din si u krijua i paqenshmi frut bimë e fiq
kur u formua nga zoti nga nji plan i padukshëm mbasi dielli nisi me nxe
------------
penda ime e din për të gjitha krijesat
kërkuese ësht kjo supermendore
e din edhe gjuhen e nismen kur e filluen ekzakt gjallesat
dhe objektivat e dukshme të prekjeve toksore
----------
nëse un nuk jam ma poet qdo të thonë karajfilat
kur damarin e kënges nuk ua njeh qdo kush
qdo të thonë yjet që kur ngjyrë mendjet si currilat
nuk do të dalin ma për ta' në diturinë e paanë fenomen dije fushë
-------------
un në varr do të jem e penda pa mua nuk ecë
un vetëm me një të thjeshtë mbuluar me dhe hije
ju në merak pastaj të gjthve ka me ju ngecë
me i shku të përgjithshmes në thelb fjalorë dije
------------
edhe rimes së larmishme me ja njoftë tingllimen
që un e di si flet
kush do të ua tregoj kodin për të lakueshmen rimen
që këndon ajo' vala mbi det
--------------
ku do të më gjeni mua kur un ma nuk flas
kur mua më keni përbuzë
kur ju mendje? e pakuptueshme! të shihni duke plasë
gjallesat e të qen'shmet duke ju gjuajtë me akuzë
-------------
ju do të mendoni se ato vetëm gjallojnë fryjnë
e yjet ashtu dalin siq i shihni me nxe
nuk e dini ju sa gjuhë dijesh fjalë shekujsh ato mbrenda ndryjnë
qfar te foluri lëshojn përmbi dhe
---------------
ju nuk e dini s e edhe vala flet
por gjuhen nuk ja kuptoni
bilbili mbas drit'rrezeve kur nget
se ju' n' kët gjuhë nuk ligjroni
------------
ndoshta ju do të gjeni tjera pendë mendtare
që do ti quani poet
për të hy n' kto gjuhë mahni planetare
në gjuhën e vales mbi det
------------
cicërima e shpërndarja e currilit n' shartim
qfar gjuhe ësht për ju
në penden time supermendje shkrim
n' ligjërim e kam deshifru
--------------
ndoshta nuk do të vuani për supermendje poet
për supermendje pendë
por dijeni vështirë ësht me hy në shprehje det
në ujin e kripur me mendë
--------------
ajo gjuhë në vete ësht ku në qdo ujë pikë ka shekuj fjalë
të pazbuluara nga dija
dhe flitet me enigmat vetëm me kërkim stërthellim
atje supermendjet në ato komplikime dijesh akoma s'ia kan dalë
poet as ndonjë shkencë me shkrim
------------------
a e shihni se jeni në fjalore materjesh të pa thelluar
në statusin poet për mua shum të vonuar
vetem për nji vulë tuajen formale kot
kur të vdes un me gjuhë s' keni për t' kuptuar
se q' ësht ai që flet bora rrezja shiu në' planet si lot
----------------
ju që nuk ndëgjuat gjuhen time pendëtare
kushtrimin e qdo germe me materjen që flet
dhe jeni nënshtruar nën urdhrat mospërfillse barbare
që urdhëruan të mos quhem poet
------------
q' do të bëni tash kur lulet llogari nga ju të kërkojnë
e fijet e barit me shprehëse fletë
nga ju me ju që në gjuhë të komunikojnë
pa përkthyesin poet kur ju të keni mbetë
--------------
a do të kërkoni ndoshta supermendje
më të hollë ndonjë pendtaro mendtarë
kahdo nëpër qielle dhe e tokë n'ngarendje
me gjetë të kjartë zbërthyes materje elementesh spjegimtarë
bimorë e frymorë që flasin transparent me mendje
------------

un nuk do të jem për ju i elementeve përkthyes
se ju më keni perbuzë
do të jem vetëm nisësi me pendë akullthyes
që më deshtën vrastarët shkrumb e shpuzë
--------------
ja ku e keni dëshiren vrastarë
vraponi pa ndihmen time
dhe gjeni formulat mbi fjerë e mbi barë
qfar thonë në pranveren me gëzime
-------------
a e shihni s e nuk e dini
dhe më keni pengu
tash do ta kishit a e shihni
sa keq që më' keni ndalu
-------------
at'her kur ishte koha
kur un me secilen bimë
në mikroskopikë sa koha
doja të hyja me shkrim
-------------

e ju o të sakatosur
sa keq më keni djegë
kush flet tash ma përsour
me druj e fletë e degë
-----------


se un në fjalë të damarit
sa her kam hy nën lëvore
unë me gjuhë të shqiptarit
kam hy në kuptim në qdo pore
------------
them se do të gjeni poet
kur un ma të mos jem
do të flasin me tokë e me det
me perime me bimë e me pemë
----------
me rrudhat e tyre e shije
që un kam folë me ngazllim
sa her kemi shartuar dije
e ju s'keni ditë kombi im
---------

botanika nuk do të ju len të qetë
do të kërkojnë nga ju të më ringjallni
për fajin që ju e keni vet
po me digjni të gjallë po më kallni
-----------
ato pastaj ju sulmojnë
me gjuhë nuk ju lënë të qetë
se mua me lot më kujtojnë
cicrueshëm kur flisnim në jetë
----------
se un ather në rini
poet kur isha nisë
kam vu veshin n' freski
si e lmon shprehur era at fletë të bimsisë
------------
dhe deshta me e' shkrue n' superpendë
që ju ta njihni me mendë
por s' më lan langojt e qapojt
që shpejt mi kan vu pranga e vargojt

--------
e sot s po më lënë shpirtzijtë
teë gjysëmvdekurit që gjallojnë
sa të kqi që jan derëzijtë
se flas me lule s' më kuptojnë
-----------
Xhelal Ferizi autori
-------------------------
lirik