Dardania.de - Shiko Postimin Tek

jonuzi · 07-03-09, 22:58

më tutje dukej shumë i ftohtë dhe fare i pa interesuar, shoku e qorton atë, mirëpo ai nuk kishte aspak hallin e tij në atë moment, për të ishte vetëm një gjë që ai të takohet me BBBBBB,
U nisën për të shkuar, kishin shumë emocione, natyrisht më i emocionuar dukej shoku. Ai bënte se nuk ndjente asgjë dhe shpesh përqeshte shokun e tij se ishte i sëmur fare. Gjatë rrugës e porosit që asgjë që ishte në lidhje me atë që ndjenin të mos flitej, ai me ironi i tha, “ dua të bisedoj çka të dua me BBBBBB”, ok i tha, por ruaju për ato që flet rreth meje.
Dikur mbërritën në vendin e duhur, ato i prisnin, fillimisht ata u përshëndetën, për të ishte diçka e bukur ajo shtrirje dore, pas gjithë asaj që ata kishim bërë me telefon dhe internet, shumë sekrete për njëri tjetrin dinin, kurse të paktën Shoku, aspak nuk dinte për këto gjëra, çuditej me sjelljet e asaj, ajo bëhej sikurse nuk kishte ndodhur asgjë mes tyre, edhe pse ajo e dinte se ai e dashuronte dhe atë shumë e dashuronte. Mirëpo si gjithherë ajo edhe në këtë takim ishte po ajo që kishte njohur shumë kohë më parë. Ai thjesht ishte shumë serioz, ndonjëherë ishte e skuqur në fytyrë dhe shumë pak bisedonte apo thënë thjesht i mungonte besimi që një ballafaqim të tillë, ta shfrytëzonte rastin për të biseduar diçka në lidhje me këtë temë. Disa herë shikuan njëri – tjetrin sy më sy, mirëpo e pranonte se ajo ishte më e fort se ai, sa i përket qëndrimit tejet të ftohët të atij takimi. Si do që të jetë edhe Shoku nuk guxoi të fliste asgjë në atë drejtim dhe i gjithë takimi i ngjasonte një takimi pune.
Si do që të jetë edhe pse qëndruan gjatë së bashku, konfuzionet ishin skajshmërish të thella. U ndan me vetëm një ditën e mirë dhe bashkë me shokun u kthyem për në shtëpi, diskutojnë gjerë e gjatë për takimin, që të dy pesimist, që të dy aspak të disponuar, mirëpo këtë më keq e përjetoi shoku i cili atë natë ra për të fjetur në ora 7.
Gjatë gjithë natës mendja vetëm tej ajo i shkoi, libri vazhdimisht i rrinte afër kokës, por e kishte të kote të përqendrohej dhe të mësonte diçka.
Iku edhe ajo ditë dhe përfundimisht kuptoi se ai më nuk kishte se çka të gënjente veten, kishte dhënë premtimin se nuk do shqetësonte atë,

07-03-09, 22:58	#7
jonuzi jonuzi Anëtarësuar: 27-01-06 Vendndodhja: Gjithandej Postime: 347	Titulli: Mikesh Ime më tutje dukej shumë i ftohtë dhe fare i pa interesuar, shoku e qorton atë, mirëpo ai nuk kishte aspak hallin e tij në atë moment, për të ishte vetëm një gjë që ai të takohet me BBBBBB, U nisën për të shkuar, kishin shumë emocione, natyrisht më i emocionuar dukej shoku. Ai bënte se nuk ndjente asgjë dhe shpesh përqeshte shokun e tij se ishte i sëmur fare. Gjatë rrugës e porosit që asgjë që ishte në lidhje me atë që ndjenin të mos flitej, ai me ironi i tha, “ dua të bisedoj çka të dua me BBBBBB”, ok i tha, por ruaju për ato që flet rreth meje. Dikur mbërritën në vendin e duhur, ato i prisnin, fillimisht ata u përshëndetën, për të ishte diçka e bukur ajo shtrirje dore, pas gjithë asaj që ata kishim bërë me telefon dhe internet, shumë sekrete për njëri tjetrin dinin, kurse të paktën Shoku, aspak nuk dinte për këto gjëra, çuditej me sjelljet e asaj, ajo bëhej sikurse nuk kishte ndodhur asgjë mes tyre, edhe pse ajo e dinte se ai e dashuronte dhe atë shumë e dashuronte. Mirëpo si gjithherë ajo edhe në këtë takim ishte po ajo që kishte njohur shumë kohë më parë. Ai thjesht ishte shumë serioz, ndonjëherë ishte e skuqur në fytyrë dhe shumë pak bisedonte apo thënë thjesht i mungonte besimi që një ballafaqim të tillë, ta shfrytëzonte rastin për të biseduar diçka në lidhje me këtë temë. Disa herë shikuan njëri – tjetrin sy më sy, mirëpo e pranonte se ajo ishte më e fort se ai, sa i përket qëndrimit tejet të ftohët të atij takimi. Si do që të jetë edhe Shoku nuk guxoi të fliste asgjë në atë drejtim dhe i gjithë takimi i ngjasonte një takimi pune. Si do që të jetë edhe pse qëndruan gjatë së bashku, konfuzionet ishin skajshmërish të thella. U ndan me vetëm një ditën e mirë dhe bashkë me shokun u kthyem për në shtëpi, diskutojnë gjerë e gjatë për takimin, që të dy pesimist, që të dy aspak të disponuar, mirëpo këtë më keq e përjetoi shoku i cili atë natë ra për të fjetur në ora 7. Gjatë gjithë natës mendja vetëm tej ajo i shkoi, libri vazhdimisht i rrinte afër kokës, por e kishte të kote të përqendrohej dhe të mësonte diçka. Iku edhe ajo ditë dhe përfundimisht kuptoi se ai më nuk kishte se çka të gënjente veten, kishte dhënë premtimin se nuk do shqetësonte atë, __________________ Bahet mire pas 50 viteve!!!!!!!!