Debat: Letër Bajram Kosumit mbi 'dorëheqjen' tuaj

[beku]

Debat: Letër Bajram Kosumit mbi 'dorëheqjen' tuaj
Dërguar më 29/07/2006 - 09:41
Tema: Kosova Nga: Albin Kurti

Ramush Haradinaj, gjersa ishte kryeministër, deklaronte se Kosova do të bëhet e pavarur në vitin 2005. Ai u akuzua nga Tribunali i Hagës dhe për pasojë u largua nga posti i kryeministrit para se premtimit të tij t'i skadojë afati. Edhe krerët e tjerë të partive dhe kinseinstitucioneve të Kosovës, që prej përfundimit të luftës, për çdo vit deklaronin se pavarësia e Kosovës do të vie në vitin e ardhshëm.


Pavarësia përmendej një vit para se të 'ngjante'. Viti i ardhshëm ishte viti i pavarësisë. Në vitin 2000, viti 2001 ishte viti i pavarësisë, në vitin 2001, viti 2002 bëhej viti i pavarësisë, e kështu me radhë. Kur vinte nata e vitit të ri, premtimi i krerëve politik për pavarësi shndërrohej në urimin e tyre solemn e hijerëndë për pavarësinë që na priste krahëhapur në vitin në të cilin porsa hynim. Pikërisht ky premtim, i cili siç thotë një mik imi kërkonte durimin e qytetarëve, i bënte vetë politikanët të durueshëm për qytetarët. Me retorikën e tyre monotone për pavarësinë në vitin që vjen, këta kryesues partish e kinseinstitucionesh i ngjanin aq shumë pronarit të asaj pijetores në hyrje të së cilës me shkronja të mëdha shkruante: 'Nesër, birra falas'.

Dhe, çdo herë birrat aty ishin falas mirëpo vetëm ditën e nesërme të cilën s'ka kush se si ta jetojë e përjetojë: e nesërmja ishte një ditë më vonë e secilës së sotme, ajo përherë tërhiqej disi me elegancë dhe shpoti në të ardhmen. Para pijetores klientët entuziazmoheshin për ditën e nesërme, e cila duke qenë e pandryshueshme si ide, në praktikë e ndryshonte datën për çdo ditë duke ia shtuar asaj edhe një tjetër ditë më shumë. Tabela me mbishkrimin statik 'Nesër, birra falas' shkaktonte inkrementimin dinamik dhe me automatizëm të asaj që njëkohësisht e premtonte por edhe e ndalonte. Kësisoj, shfaqej një pamundësi e cila s'dukej e tillë vetëm duke ju falenderuar atyre që e shikojnë por e keqkuptojnë. Ishin klientët ata të cilët e aktualizonin premtimin, që e gjallëronin atë, që i jepnin njëfarë subjektiviteti edhe një dërrase të pluhrosur me një premtim të dalë boje sipër.

Nëpërmjet klientëve mirëmbahej dhe reprodukohej premtimi i pandryshueshëm paçka se ai ishte i rrejshëm. Patjetër që kishte një tipar dominues tek klientët e që i bënte ata të këtillë. Ishte kjo harresa. Ishte harresa e tyre që bënte që ata të jenë çfarë i njohim; ishte fakti se ata nuk mbanin mend, nuk regjistronin. Duke e shkëputur problemin nga historia e tij për ta tretur më pas këtë të fundit, ata shkonin aq tragjikisht larg sa që vetë problemi u ngjante të jetë zgjidhje. Mirëpo, edhe kjo harresë nuk ishte (dhe nuk është) inherente. Ajo nuk e kishte as origjinën dhe as ushqimin përbrenda. Harresa imponohej përmes rifreskimit të vazhdueshëm të kujtesës e cila dukej se nuk është. Aq këndshëm bombardoheshin nga premtimi i njejtë i vjetër sa që ai ngjante të jetë i ri. Estetizohej përsëritja deri në masën kur humbej vetëdija për të. Etja për pavarësinë e vitit të ardhshëm sikurse etja për birrën e nesërme e kishte për vite me radhë njësinë e vet konstante – vitin. Ramush Haradinaj i qëndroi besnik kësaj njësie e cila kishte krijuar ritmin që siguronte hipnozën. Jeni ju Bajram Kosumi ai i cili e prishi ritmin e etabluar duke ndërhyrë me njësi të tjera kohore. Pasi që e kishit marrur pozitën e kryeministrit, ju filluat të flisnit për qershorin e vitit 2006 si muaj të pavarësisë së Kosovës.

Deri atëherë flitej – gjithnjë në kuptimin që premtohej – vetëm për vitin e pavarësisë. Ndërkaq ju premtuat muajin e pavarësisë. Ju intervenuat brenda temporalitetit të rrenës për ta bërë atë edhe më joshëse. Ky çrregullim i ritmit besohej se po e rrezikonte hipnozën. Rritja e saktësisë kohore të premtimit e vështirësonte harresën e qytetarëve andaj u ndërmorën masa që ju të harroheshit. Qershori i vitit 2006 nuk duhej t'ju gjente si kryeministër. Dhe natyrisht se ju larguan nga posti i kryeministrit. Ju nuk e pritët si kryeministër qershorin dhe as ne si qytetarë pavarësinë ndonëse këto dy gjëra s'kanë lidhje me njëra-tjetrën. Nuk mund të lejohej që ju ta mbijetoni politikisht datën e premtimit tuaj sepse do të zbulohej rrena, do të zgjoheshin të hipnotizuarit dhe ju do të identifikoheshit si rrenc. Andaj, në këtë kuptim, ata ju kanë mbrojtur juve. Megjithatë, largimi juaj nuk ishte pa pasoja. Prej se ju u larguat, premtimi për pavarësinë nuk mund të bëhej më për 'vitin tjetër'. Prej atëherë njësia kohore e premtimit u zvogëlua nga viti në muaj. Tash nuk thuhet më se pavarësia do të vie vitin e ardhshëm por thuhet: 'në fund të këtij viti'. Pra, është bërë çështje muajsh pavarësia. Megjithëkëtë, nuk thonë se për kaq muaj Kosova do të bëhet e pavarur por thonë 'deri në fund të vitit' meqenëse sigurisht se duan ta zgjasin sa më shumë jorganin për këmbët jo aq të shkurtëra të rrenës së tyre.

Nuk e di nëse është e vërtetë por kam dëgjuar se kur ju kanë pyetur pse keni dhënë dorëheqje ju jeni përgjigjur: 'Nuk e di. Nuk më treguan.' Me këtë letër timen, mbase ju kam ndihmuar sadopak ta kuptoni 'dorëheqjen' tuaj. Shpresoj se edhe lexuesit e tjerë të kësaj letre do ta kenë më lehtë ta kuptojnë situatën e Agim Çekut para fundit të këtij viti, atëherë kur ai do të ndodhet në vorbullën e përpjekjeve për ta konsoliduar ritmin e ri të një hipnoze të re dhe gjithnjë të vjetër e të cilën do të orvatet të na e inicojë fraza sugjestive: '(mbylli sytë, mbylli sytë....) muaji i ardhshëm është muaji i pavarësisë. Edhe në vitin tjetër. Muaji i ardhshëm. Po. Pavarësia. Muaji i ardhshëm. Muaji i ardhshëm.'

marrë nga www.bekimbeu.de