Shqiptarët, Kosova dhe bërllogdashuria

[UniCorN]

Shqiptarët, Kosova dhe bërllogdashuria


Hijerëndë qëndron bërllogu në Kosovën kreshnike dhe është bërë pjesë e pandarë e heroizmit shqiptar. Nuk mund të mendohet jeta në Kosovë pa bërrllog para, pas dhe gjithandej rrugeve, ndertesave, atyre pak lokacioneve me gjelberim. Filloi kohë pas kohe lufta në Kosovë kundër bërllogut, filluan të vëhen bërlloghedhës publik nëpër rrugë dhe ne shqiptarët të mësuar të jetojmë te rrethuar me bërllog, nuk mund ta hidhnim në një shportë apo konteiner, atë që është pjesë e jona e pandarë. Jemi popull paksa nostalgjik dhe është bërllog-dashuria qe ka lënë vrragë në shpirtërat tanë dhe na ka përcjellur gjatë pjekurisë tonë kombëtare dhe tash edhe shtetërore.

Dhe nuk cajmë kokën ne për konventat, rregulloret evropiane apo botërore për ruajtje të ambientit apo mjedisit, ngaqë “shqiptari është i fortë si guri, nuk dorëzohet pa e mbështet për muri”. Ndoshta kjo është edhe arsyeja qe bërllogun zakonisht e akomodojmë diku afër mureve dhe ai shtohet përditë sa që ndërton “kodra bërllogu”. Ndoshta ngaqe historia e vertete shqiptare identifikohet me male dhe malësorë, andaj edhe bërllogut duam ti japim pamje që pasqyron shpirtin tonë heroik dhe të qëndrueshëm, tiparet tona të rënda “kodrinore”.

Për mos t’iu cenuar liria, as nuk e mbajmë në shtëpi, por e hedhim mu në rrugë aty ku mund ta ketë lavdinë e plotë dhe lirinë e plotë erëmarrëse dhe erëdhënëse…Pastaj, disa nga “zonjat” e qytetit, donë t’i japin edhe karakter fluturues duke e hedhur si një parashutë nga katet e larta të ndertesave, ne menyrë qe ai te kete shpendarje sa më të madhe dhe mos t’i cënohet as integriteti territorial apo hapësinor. Gjithmonë kemi qenë popull zemërgjerë ...

Cdo gjë sot në Kosovë merr frymë lirshëm dhe ka të drejtat e veta, prandaj edhe bërllogu, si pjesë e pandarë, dhe përmes të cilit jemi identifikuar një kohë të gjatë, ka te drejten e pacenuar per marrje-dhenie te frymes apo eres....dhe ne shqiptaret disi jemi mesuar me kete ere, qe na ze hundet posa te dalim nga dyerte e shtepive dhe nese dicka do te ndryshonte do te shkaktone dhimbje te madhe shpirterore...krejt kjo si rezultat i asaj qe jemi shume nostalgjike

Prandaj...
eshte mese normale sot, qe sheh turma berllogu ne qender te qytetit, degjon berllogun fluturues mu ne qender te qytetit, sheh kodra berllogu anash rrugeve kur udheton nga nje qytet ne qytetin tjeter, pastaj berllogu qe fluturon nga dritaret e veturave..etj. etj ..cdokund dhe gjithkah ne identifikohemi me berllog..kohe pas kohe degjon edhe “haak – ptuuuuu” derisa kalon rruges... krejt kjo per ta ruajtur identitetin e fituar nga kulturat e huaja qe kane qene pjese e historise sone..e ndoshta edhe jo..

Dhe veshtire se do te ndryshoje dicka...edhe institucionet per mirembajtjen e ambientit kane nje berllogdashuri te shquar...

Sic duket ekziston nje harmoni e perhershme mes ne shqiptareve, Kosoves dhe berllogdashurise dhe veshtire qe ekziston force qe mund ta prishe ate....