Tek jeta nga jeta

[Albanian eX|PerT]

Tek jeta nga jeta
Nga: Hasan Baftijari
A ka njeri që të mos ketë sjell një mendim përfundimtar mbi një çështje se duhet apo s'duhet të bëj një gjë? Besoj se jo. Mësimet nxirren nga përvoja e jetës, qoftë tonat, qoftë te huajat që shpesh ndodh të jenë nxjerr nga gabimet që kanë qenë shumë të kushtueshme për dikë. Nga vetë mësimet që nxjerrim nga jeta, e bëjnë më të mirë dhe më të lehtë jetën tonë dhe të tjerëve, apo ndoshta edhe ja nxinë dikush dikujt, jetën kuptohet !

Nga jeta mësohen shumë gjëra, megjithatë çfarë unë do të përmendja është fakti se kam mësuar se si të pranoj të kaluarën, me të mirat dhe të këqijat e saj. Kuptohet që shumicën e rasteve, ndonëse ka më shumë të mira, ato harrohen më shpejt se sa të këqijat. Kam arritur të kuptoj, se unë jam kush jam sot, jam vetëm prej asaj të kaluare. Besoj në faktin se çdo njeri nuk është asgjë tjetër veç një përmbledhje e eksperiencave të kaluara. Nëse unë arrij të pëlqej personin që jam në këtë të tashme, atëherë i shihja eksperiencat pozitive apo negative si faktor kryesor që më bën ai që jam sot.

Jeta është një përvojë, shkollë, e përvoja njëherë të provon pastaj të mëson, çdo njeri që takon në jetë ke takuar një krijesë të veçantë nga të tjerët, individ quhet sepse është i veçantë prej gjithë njerëzve të botës, në mendime, në bindje, në fizionomi pra nuk është i njëjtë me askënd në botë dhe me takimin e kujtdo, ke takuar një krijesë të re dhe duhet pranuar si të tillë prandaj nga çdokush mund të mësosh diçka të re. Ajo që i lidhë njerëzit është dashuria reciproke dhe besimi i ndërsjellë mendimet e mira që mund të krijojnë afrimin shpirtëror, krijimin e shoqërisë së shëndosh, që edhe përket me fjalën tonë popullore nga të shkosh nga një shtëpi ndërtoje.

Dikur një i mençur ka thënë:

1. Atë që e rrëmben mendja e madhe, e ka kapluar sëmundja.
2. Shpirti i bukur është pasuria më e madhe.
3. Thjeshtësia është madhështi e shpirtit të njeriut.
4. Fjala e zemrës shëron edhe të sëmurin.

Njeriu që sulmon me të pavërtetat, nuk lufton për çështjen që e flet, por për veten sepse është pjesëtar i asaj çështje. Në jetë shumë çka duket e njëjtë, por që në fakt, në esencë ndryshon rrënjësisht. Prandaj ajo duhet të gjurmohet dhe të koordinohet busulla (ndiqen qëllimi, principet, vlerat etj) të cilat do të jenë "momenti" kyç i orientimit. Njohja e esencës së gjërave është më vendimtarja gjatë kësaj "hyrje-dalje" nga kjo derë në derën tjetër (siç thonë pleqtë). Jeta është edhe e shkurtër edhe e gjatë. Paradoksale. Prandaj duhet të kemi një "sistem" të përgjithësimit të jetës dhe qëllimit të saj dhe një "sistem" të jetësimit të çdo momenti veç e veç (që nganjëherë duken sikur një mijë vite). Mënyra e të jetuarit në kohë dhe hapësirë ndahet në dy forma:

- të përjetuarit në kohë dhe hapësirë dhe
- të vepruarit në kohë dhe hapësirë

I pari është kusht i pasivitetit, i dyti i aktivitetit. Prandaj duhet të jemi pjesë aktive e botës. Ta japim kontributin secili. Të pranojmë fatin tonë dhe të shfrytëzojmë vullnetin dhe lirinë e veprimit. Çdo njeri është personazh, është individ në vete, është artist i veçantë. Siç thotë pejgamberi ynë Muhamedi a.s.: “Ruajeni respektin dhe nderojeni vlerën e personalitetit dhe dinjitetit njerëzor. Njeriu është vepër madhështore e Allahut dhe mjerë ai që e nënçmon nderin dhe dinjitetin e veprës së Allahut. Ju o njerëz pashmangshëm dhe pakthyeshëm do ti ktheheni Allahut te Amshueshëm dhe Ai do ju marrë në përgjegjësi veprat tuaja”. Duhet në njërën anë të ndjekim fatin dhe njëkohësisht vullnetin (e mirë) që Allahu ia dhuroj njeriut, si asnjë krijese tjetër. Vetëm njeriu mund të jetë edhe i mirë edhe i keq. E më i miri është ai që është i udhëzuar, i pavarur nga çdo gjë tjetër veç Zotit, me karakter të lartë dhe që pendohet para Allahut xh.sh..

Njëherë po rrija ulur thjesht po meditoja jo që i kisha gjërat të gjitha në terezi por ta them edhe të drejtën keq si kisha por si çdo i ri shpreson në diçka më të mirë në një te ardhme më të bukur e më të pasme. Më takoji një plak derisa unë gjendesha në një stol të një lulishteje e më tha: Nëse gjithçka ecën keq mos u mërzit, do bëhet më mirë.... nëse gjithçka ecën mirë mos u gëzo kot se keq ka për tu bo prapë. Jo që ishte i ditur dhe më tha këto fjalë por thjesht se kishte 87 vite të kaluara në këtë jetë, ishte mësim për mua besoj se edhe për ty që je thelluar në këtë lexim. Dhe nga kjo thënie nxora këtë përfundim ndonëse edhe kam gabuar kushedi: Njeriu mëson gjithmonë me vonesë. Kur është mirë nuk din ta shfrytëzojë të mirën, kur është keq nuk mundet ta shfrytëzojë të mirën. Kur është mirë harron se mund të bëhet keq, kur bëhet keq është vonë për përmirësime. Çdo gjë duhet studiuar në mënyrë kritike dhe të paanshme për të zbuluar të vërtetën, i marri është fajtor kur flet e i dituri kur s`flet... Mosdija është varfëria më e madhe.

Asnjë popull nuk lind patriotë të vërtetë e as të rrejshëm. Ata lindin vet dhe kaliten nga të tjerët sipas nevojave dhe mundësive të veta pro apo kundër dikujt apo diçkaje! Popujt që nuk luftojnë shuhen. Nga Luftërat nuk është shuar asnjë popull, nga shmangja prej luftës... me qindra. Përpiqu të kuptosh para se të gjykosh, përveç nëse je i bindur patundshëm me të vërteta që më parë, gjithçka duhet të ketë një kufi dhe një masë Çdo ligj dhe rregull ka një përjashtim. Ai njeri që është i ndershëm dhe ka arsye të shëndosh. Ai njeri që me fjalët e para fillon me të këqija (qofshin këto edhe të zbukuruara), mos vazhdoni bisedë me të por largohuni menjëherë që të mos vije e keqja më e madhe. Është mëkat i madh ngacmimi intim i personit që është i pastër shpirtërisht.

Mos krijoni mendim për askënd para se ta keni dëgjuar, sepse nëse e trajtoni sipas vendit ku vjen apo e keni takuar, mund të gaboni e mëkatoni shumë kundrejt këtij personi. Mos vepro sipas dëshirës, por sipas rastit dhe personit, sepse mund të ndodh që pikërisht ai rast apo njeri të jetë fatlum për ju dhe jetën tuaj. Mos hyn aty ku nuk e din çka ka brenda Mos ji i çiltër me atë që nuk është me ty. Mos i beso njeriut që nuk të beson pa pasur arsye, sepse i tilli nuk lodhet për askënd andaj nuk i beson kujt nisur nga vetja e vet. Mos vepro diçka pa qenë i bindur plotësisht. Më e vlefshmja në Jetë është Dashuria.

Pa ngacmuar njeriun, si fizikisht ashtu edhe shpirtërisht nuk e vlerëson dot në është i/e pastër fizikisht as shpirtërisht. Mundimet trupore dhe fizike bëhen çdo kund në botë ku mbahen provime pranuese dhe vlerësuese...Pa e provuar nuk e njeh askënd sa vlerë ka, qoftë ky njeri kafshë, bimë apo gjësend! Mos krijoni mendim për askënd para as pasi ta keni dëgjuar, gjersa ta vërtetoni në praktikë se cili është ai apo ajo në të vërtetë, pa marrë parasysh se nga vjen ai apo ajo se do (jo vetëm mundeni) të gaboni. Mos vepro sipas dëshirës, por sipas rastit dhe personit, sepse mund të ndodhë që pikërisht ai rast (takimi, njoftimi, gjykimi) yt për këtë njeri do të jetë fati yt fatlum jetësor! (njohja në ashensor, fati në fatkeqësi, fejesa apo martesa në burg, martesa e gjarprit...që pas martesës del se është princ...etj)

Një filozof shqiptar thotë, krahas asaj që mua nuk më pëlqeu shumë thënia e tij por pasi që e ka thënë meriton të përmendet: “Populli shqiptar thotë ai që se lëvdon koliben e vet atij do i digjet!” Gjeniu nuk ka mendjemadhësi as mendjevogëlsi, ka vetëm mendje, ka diturinë e vet e cila ia mundëson atij të jetojë i kënaqur plotësisht pa qenë i detyruar të dëgjojë për marrëzirat e të tjerëve për rreth. Ata që kërkojnë dhe luftojnë për të drejtën gjithnjë, asnjëherë nuk do të mbesin pa të. Mendjemadhi nuk niset fare dhe nuk shkon askund, çdo gjë që i nevojitet dhe ai dëshiron ia sjellin aty mendjevegjëlit përpara. Ai që nuk pëlqen veten e tij nuk pëlqehet nga askush (kur e di vet që je budalla pse vjen ke unë, të të them se je i mençur???). Ai që thotë "unë jam unë" me atë bisedon secili dhe secili e pranon në shoqëri (edhe femrat)...ai që thotë unë s`jam fare, apo unë jam si ai apo ajo... e nuk ka personalitetin e vet, me atë nuk ka dëshirë të bisedojë askush, ai pëlqehet vetëm për ta shaluar dhe detyruar të bëjë punë të ndyra në çdo shoqëri dhe rreth.

Sa i çuditshëm është njeriu kur je i rritur kërkon të ishe fëmijë e kur je fëmijë kërkon të dukesh i rritur ...pra gjithmonë kërkon atë që se ke ...nga jeta mëson të kënaqesh me atë që ke ....të shijosh momentet dhe gjërat e vogla, të mëdhatë ndodhin rrallë ....Nga jeta kam mësuar se asgjë nuk të falet po duhet ta fitosh, po ashtu kam mësuar se idealizmi nuk është mjet i sigurt të arrish çfarë dëshiron ndërsa materializmi është garanci se do ta arrish atë çka donë kuptohet me dëshirën e Allahut xh.sh.. Po ashtu në jetë kam mësuar me qenë njëri i mire dhe të krijoj besime sepse ato janë krahët e njeriut. Kam mësuar që të bëj mirë po edhe mos të pres që dikush do ta vlerësojë. Dhe më kryesorja kam mësuar se mundem të llogaris vetëm në vetveten time 100% e në askënd tjetër. Pra këto janë disa nga mësimet e jetës po ka edhe më shumë besoj se do jem i bezdisshëm nëse vazhdoj se edhe u bë vonë.

[Albanian eX|PerT]

ZGJIDHJA E ENIGMAVE TË JETËS

Mendjet kureshtare njerëzore që nga lashtësia kanë treguar interesim për rebuse dhe enigma duke angazhuar qelizat e përhimëta të trurit nëpër labirintet e panjohurisë, duke kërkuar dhe gjurmuar për përgjigjet adekuate të cilat do të sjellin deri te kënaqësia më e madhe - mahnitja mendore. Sa më shumë që enigma ka mbet e pazgjidhur interesimi për të ka qenë i madh. Jo rrallë enigma matematikore e pazgjidhur sikurse teorema e Goldbachut ka qenë inspirim për letrarët.

Matematikani hungarez Paul Erdos ka thënë se matematikani është ai i cili e kthen kafen në teorema, duke na pasqyruar në këtë mënyra luftën kundër gjumit për të fituar në kohë për matematikë, dhe organizim të tërësishëm të jetës.

Gjëja më simpatike lidhur me enigma është fakti që momentalisht nëpër planetin tonë lëvizin mbi gjashtë miliard enigma, të cilat edhe pse tërësisht me strukturë anatomike identike dhe nevoja jetësore themelore të njëjta, gjithnjë e më shumë nënkuptojnë në barazime me shumë të panjohura. Duke parë llojin e ndërtimit fizik, anatomik dhe fiziologjik mund të themi se kush e kupton një njeri sikur e ka kuptuar tërë botën.

MENDJA FEMËRORE

Njëra nga enigmat e përhershme e cila i ka preokupuar meshkujt gjatë historisë është kuptimi më i thellë i seksit të kundërt, gjegjësisht hyrja në mënyrën e të menduarit të mendjes femërore. Dhe, natyrisht siç është gjithmonë rasti, zgjidhja e kësaj enigme fshihet në thjeshtësinë gjeniale.
Allahu i madhërishëm, mashkullin dhe femrën e në veçantin e tyre na pasqyron në mënyrën e tyre të menduarit në shembullin vijues: "Asaj iu tha: 'Hyn në pallat, e kur e pa atë mendoi se është një ujë i madh dhe i përvoli këmbët" Ai (Sulejmani) tha:Ky është një pallat i lëmuar prej qelqi.Ajo tha: Zoti im, unë i kam bër krim vetese tash i dorëzohem (pranoj besimin) së bashku me Sulejmanin, Zotit të gjithësisë" (En Neml, 44)

Në versetin e cituar kemi takimin e mashkullit dhe të femrës nga një standard i lartë jetësor. Sulejmani a.s. është shembulli i njeriut më të fuqishëm gjatë historisë njerëzore. Është interesant që Sulejmani a.s. kur fol për begatitë më të cilat ka qenë i furnizuar nga ana e Allahut të Madhërishëm posaçërisht e thekson njërën prej tyre: "...O njerëz, ne kuptojmë gjuhëne shpendëve..." (En Neml, 16)

Në këto begati aftësia për të kuptuar gjuhën e shpezëve ishte përparësia e tij në krahasim me informata reale. Ndërsa, Belgisja, ishte mbretëreshë të cilës iu kishte nënshtruar një popull i tërë.

Sulejmani a.s. dëgjon për të nëpërmes një vëzhguesi të tij, pupëzës, siç tregon Kur'ani fisnik: "Unë kuptova atë që ti nukje i njohur dhe erdha nga Sebeime një lajm të sigurt" (En Neml, 22) ... dhe vendos t'ia përgatitë (Belkises) një takim impresiv për shumë shkase, prej të cilëve kryesor ishte hapja e syve të mbretëreshës në kontekstin e humbjes ideologjike. Për këtë humbje ideologjike të saj, Sulejmani a.s. kupton nga sqepi i pozitës vëzhguese: "Takova atë dhe popullin e sajse adhurojnë diellin e jo Allahun,po djalli ua kishte hijeshuar atëdhe i kishte shmangur prej rrugës së drejtëandaj ata nuk gjejnë udhëzime" (En Neml, 24)
Komentuesit klasik shënojnë që Sulejmani a.s. ndërtoi për këtë rast një pallat nga qelqi i veçantë, ndërsa nën te kishte ndërtuar akuariume të posaçme me florë dhe faunë ekzotike nga deti dhe oqeani. E kjo për Sulejmanin nuk ishte e vështirë sepse kishte në dispozicion ekipin zhytëse special, siç na tregon Kur'ani fisnik: " Edhe disa nga djajtë (ia nënshtruam) që zhyteshin (në thellësi të ujit) dhe bënin edhe punë të tjera për të (për Sulejmanin), por Ne i ruanim ata (të mos shmangeshin)." (El Enbija, 82)
Në këtë ndërtim arkitektonik impresiv, ose më mirë të themi një shije e mashkullit për arkitekturë d.m.th. në detajet dekorative të interierit të një ndërtese, pasoi reaksioni i fuqishëm femëror: "Zoti im, unë i kam bërë krim vetese tash i dorëzohem (pranoj besimin) sëbashku me Sulejmanin, Allahut,Zotit të gjithësisë" (En Neml, 44)

Kësaj i ka paraprirë deklarata sensacionale e lëshimit të këmbës frikshëm të Belkises, dhe pas ngritjes së petkut të saj në qelqin e lëmuar duke menduar se është ujë: "...e kur e pa atë mendoi se është njëujë i madh dhe i përvol këmbët" (En Neml, 44)

Ekzistojnë tregime interesante të disa komentuesve klasik të Kur'anit të cilët theksojnë se tek Sulejmani a.s. kishte arritur lajmi për qimet e shumta të këmbëve të saj, e mu për këtë pallati mbretëror ishte i shtruar me pllaka të qelqta për të mënjanuar këtë dilemë?!
Duke parë një dozë të frikës tek Belkisa, Sulejmani a.s. tha: "...Ky është një pallat i lëmuarprej qelqi!..." (En Neml, 44)
Ajo që i kontribuoj impresionit të tërësishëm të kësaj gruaje në pallatin e Sulejmanit a.s. ishte qëndrimi i tij krenar ndaj bukurisë së saj fizike. Primitivët reagojnë në zbukurimet e shprehura femërore me fishkëllim, lëvizje të pakontrolluara etj. Primitivët taktik shërbehen me komplimente lajka dhe pozime.

KUPTIMI I MIKROKOSMOSIT DHE MAKROKOSMOSIT

Është interesant të vërehet se Sulejmani a.s. tek Belkisa me mjeshtri ka nxitë shumë mendime dhe ndjenja. Së pari ai e impresionoi atë me shijen e kultivuar personale për interier, d.m.th. dekorimin e hapësirës banuese.
Ndjenjën subtile për elementet e arkitekturës e ka kombinuar me elementet e befasisë të shprehura me akuariume me përbërje detare të ndryshme nga e cila për një moment Belkisa ndjen frikë. Këtë ndjenjë të pasigurisë Sulejmani a.s. ia mënjanon me fjalë ngushlluese të thurura me mjeshtri.
Kjo grua te Sulejmani a.s. i vërejti tre elemente, të cilët mbetën si kritere të shëndosha femërore gjatë kualifikimit të mashkullit në çdo vend dhe kohë:
a) fuqia mendore, gjegjësisht vizionari i cili mendimet e tija me sukses i kthen në vepra fascinuese.

Pra, shpejtësia ka qenë faktor me të cilin ky udhëheqës i ka kushtuar vëmendje të madhe dhe gjithmon ka anua kah zgjidhjet e shpejta dhe efikase, siç vërtetojnë versetet e kaptinës Neml (38-40).
Me rëndësi është me vërejtur që Sulejmani a.s. e tejkaloi një mbretëreshë në diç që ajo kishte dituri dhe përvojë - arkitektura e pallatit dhe dizajnimi i interierit të tij. Për këtë është reale të supozohet, duke marrë parasysh intensitetin e mahnitje së mbretëreshës, se Sulejmani a.s. me ndërtimin gradioz e ka kënaqur fantazinë më intime të mendjes femërore në pikëpamje të dekorimit.

Fuqia e mendjes pasqyrohet në të gjitha veprat origjinale që rrezatojnë me bukuri dhe fisnikërojnë shqisat e tjera përveç të parët, veçanërisht duke marrë parasysh që gratë janë shumë më tepër qenie auditive në krahasim me meshkujt d.m.th. i vejnë ëndrrat e tyre të pastra.
Në këtë kontekst është interesant të vërejmë sprovën e shumicës së mjeshtërve të fjalës (p.sh. poetët) në kujdesin dhe animin kah seksi i kundërt.
b) aventuristin i cili di që në jetë të futë elementet e pashikueshmërisë dhe befasisë.

{{{...VAZHDON...}}}

[Albanian eX|PerT]

{{{...VAZHDIMI...}}}


Në maratonën jetësore meshkujt gjatë rritjes nën ndikimin e presioneve të jetës bëhet lehtë të pa interesuar. Në jetën monotone bashkëshortore të përditshme gratë kompensojnë mungesën e begative dhe spontanitetit me filma aksioni dhe romantik (romane, duke harruar bile momente të shkurtra siluetën e zbehtë të mashkullit para vetes.

Kur'ani fisnik jo vetëm që përmend rëndësinë e faktorit të befasisë si element i patejkalueshëm në lumturinë e gjatë njerëzore, por gjithashtu thekson që lumturia e njerëzve është nëpërmes gëzimeve të fshehta të pa parapara, stil personal i vet Krijuesit: "...nuk di askush për atë kënaqësi(të zemrës e shpirtit) që u është caktuaratyre si shpërblim" (Es Sexhde, 17)

Në versetin kur'anor të cituar, Allahu i Madhërishëm paraqet begatitë të cilat i presin banorët e Xhennetit duke i mbuluar me velon e fshehtësisë, duke nxitur në këtë mënyrë intelektin njerëzor, zgjon interesimin, aktivizon potencialin e pa parashikuar të imagjinatës njerëzore duke sjellur tërë qenien njerëzore në gjendjen e pritjes së gëzimit i cili di të jetë më i bukur se edhe vetë gëzimi. Kjo metodologji e lumturisë së njerëzve tjerë nuk është e rezervuar vetëm për atë botë, por është e aplikueshme dhe nevojë në ekzistencën e përditshme në këtë botë. Këtë mund ta aplikojmë me sukses vetëm nëse e njohim personin të cilin dëshirojmë ta gëzojmë me përgëzime të fshehta, nëse dimë imagjinatën e saj më intime, frikën dhe shpresat. Njohja e detajeve të frikës ose ëndrrave të njerëzve tjerë tregon nivelin e interesimit tonë dhe përkujdesin për ata. Si duket në imagjinatën tonë njerëzit që i duam, shëtitja ideale, dhurata nga ëndrrat, pushimi i përkryer, ëndrrat e parealizuara - janë pyetje në të cilat pak njerëz kanë përgjigje.

Njëra prej aventurave jetësore të njeriut modern do të filloj kur vendosë të gjejë përgjigje në këto dhe pyetje të ngjashme sepse vështrimi real në frikë dhe shpresat e njerëzve është e vetmja platformë reale me të cilën mund të lëvizin gjeneratat e reja të myslimanëve të cilët parashtrojnë vetit për qëllim bashkimin e ummetit. Bashkimi i masave myslimane është i parealizueshëm pa hyrë në rrugët e psikologjisë, ngase ky depërton është i kushtëzuar me kuptimin e frikës dhe shqisave, p.sh. nga vjelësit e orizit në Kalentan në veri të Malajzisë, tek frika dhe shpresa e shqiptarëve në Kosovë dhe Shqipëri, e deri tek frika dhe shpresa e peshkatarëve në brigjet e Somalisë.

Nëse analizojmë me kujdes gjërat do të kuptojmë se standardi ekonomik si faktor i lidhjes dhe bashkimit në mes popujve, është tejet i fuqishëm. Themeli realistik për qasje serioze të masave dhe idenë e islamit për mileniumin e tretë është që pa pjekuria politike dhe pa përgjegjësia ekonomike nuk mund të kompensojnë akcentimin e moralit të fuqishëm.

Ekonomia stabile është bazë për jetë modeste dhe nëse reformatorët e ardhshëm nuk tregojnë sensibilitet të mjaftueshëm dhe projekte praktike të cilët do të mundësojnë p.sh. fëmijëve nga klasat punëtore të kenë pozita të njëjta fillestare me fëmijët e të pasurve, ngase ndjenja e pa drejtësisë dhe jo prakticitetit do të mbulojë kuptimin e tyre të sistemit islam.

Në Malajzi partia islame (PAS) pat fituar në dy regjione (Kelantan dhe Terenggano), e që më vonë zgjedhjet tjera humbi pushtetin nga partia sekulariste (UMNO), sepse njerëzve në mandatin e tyre nuk ua ofruan asgjë konkrete përveç policisë së sheriatit, mbulesës obligative në institucione dhe shumë ligjërata.

c) burimi i sigurisë, gjegjësisht mbrojtësi i cili di me zërin e tij dhe paraqitjen të mënjanoj të gjitha rreziqet dhe dilemat.

Vuajtjet të cilat mund të shkaktojnë disa dilema jetësore mund të jenë më të mëdha nga ajo sasi e pasigurisë e cila ka funksionin e mekanizmit për lëvizjen e potencialit shpirtëror kreativ. Krijuesi i Gjithëdijshëm shënon një shqetësim të lehtë intelektual të dashurve të tij, duke na kthyer vëmendjen në një fenomen psikologjik si nevojë e qetësimit të rregullt edhe të personave më të ndjeshëm: "Përkujto kur Ibrahimi tha: "Zoti im, më mundëso të shoh se si i ngjallë të vdekurit"? Ai (Zoti) tha: "A nuk je i besueshëm"? Ai (Ibrahimi) tha: "Po, por desha që zemra ime të ngopet (bindje)"! Ai (Zoti) tha: "Merri katër shpendë pranë vete (theri e copëtoi), e pastaj në çdo kodër vendose nga një pjesë të tyre, mandej thirri ato, do të vijnë ty shpejtë, e dije se All-llahu është i gjithëfuqishmi, i urti"." (El Bekare, 260)

Në këtë shqetësim të zemrës së Ibrahimit a.s. Allahu i Madhërishëm reagon pa hamendje në mënjanimin e shqetësimit të tij dhe këtë me demonstrim eklatant i cili nuk lënë hapësirë dyshimi as sa atomi!

Analogjikisht me këtë, dilemat, dyshimet dhe shqetësimet e brendshme që njohim tek njerëzit tjerë (që janë tepër largë nga baraspesha mentale e pejgamberëve të Zotit) kërkojnë për kujdesin tonë të plotë, duke kuptuar nevojën e tyre për sasi kohe të mjaftueshme në të cilën do të rregullojnë mendimet e tyre.

Mbretëresha Belkise në këtë dinamikë të organizuar të ndikimeve, reagon sikurse vasha e mahnitur e cila refuzon të gjitha lojërat e deriatëhershme, duke pranuar rregullat e reja të lojës që ia parashtron Sulejmani a.s.
Elementet e rëndësishëm në procesin e ndërtimit të impresionit të tërësishëm të Belkises ndaj Sulejmanit a.s. dhe anasjelltas, kanë luajtur rol edhe faktorët e tjerë siç ishte korespodenca e tyre e mëparshme të cilën e kishin marrë më parë njëri nga tjetri, testet e Belkises ndaj sinqeritetit dhe ndershmërisë së tij: "Po unë do t'u dërgoj atyre një dhuratë (të madhe), e do të shoh se çka do të na sjellin të dërguarit (me dhuratë)." (En Neml, 35)
Dhe testet e Sulejmanit a.s. ndaj inteligjencës së saj të cilat i përmend Kur'ani fisnik: "Ai (Sulejmani) tha: Ndryshojani asaj fronin që ta provojmë se a po e njeh apo është nga ata që nukdinë ta njohin!E kur erdhi ajo iu tha: A është i këtillë froni yt? Ajo tha: 'Si tëishte vet ai?!" (En Neml, 41-42)

Edhe pse ende nuk kishte pasqyrimin e qartë të konceptit të Sulejmanit a.s. për Krijuesin e plotfuqishëm ajo papritmas, e entuziazmuar thotë: "... Zoti im tash i dorëzohem (pranojbesimin) së bashku me SulejmaninAllahut, Zotit të gjithësisë" (En Neml, 44)

Në mënyrë të ngjashme edhe disa personazh të tjerë në Librin e Allahut, pasi që arrijnë në një formë të pozicionit - mat, deklarojnë dorëzimin e tyre ndaj Allahut, duke theksuar bindjen e tyre në emër të mësuesit i cili i fascinon: “E magjistarët u hodhën (u përulën) në sexhde.Dhe thanë: Ne i besuam Zotit të gjithësisëZotit të Musait dhe të Harunit” (El A’rafë, 120-122)
Kjo pa dyshim tregon në rëndësinë e impresionimit të fuqishëm në kreatorët e auditoriumit publik në çdo vend dhe kohë, dhe që është kusht nëse dëshirojmë të kemi vesh të vëmendshëm në parashtrimet e detaleve të shembullit, sepse njerëzit janë të përgatitur të na dëgjojnë dhe pasojnë vetëm pasi të na përcjellin pasi ti sjellim në gjendjen e mahnitjes psikologjike.
Njeriu i cili e sjellë personin në gjendjen e mahnitjes psikologjike, do t’ia rrënoj paragjykimet, duke ia hapur horizontin e shikimit dhe duke fisnikëruar. Veprat e tija duhet të jenë më tepër se përshkrimi shkollor “shkëlqyeshëm”, ngase vetëm thjesht shkëlqyeshëm nuk mjafton! Në tregimin e përmendur një njeri ndërton një godinë arkitektonike unikate për ta mahnitur vetëm një person dhe të fitoj vëmendjen e saj, ndërsa ne në tregimet tona ndërtojmë p.sh. botime jo origjinale, programe (si web-faqe) e këtë me qëllim që të tërheqim vëmendjen e mijëra njerëzve. (Pa) Shija është dominuese!



Përgatiti: dr. Ali Iljazi

http://www.islamgjakova.net