Poezi nga FrEsKiA

[FrEsKiA]

[b]Djeg... [/b

Shpirti im digjet, ndihem e vetmuar...
Dua te shkoj large, shume large...
Large nga Jeta ime, nga te gjitha Dhimbjet,
qe me trishtojne...
Vajtoj, asgje me teper nuk di...
Pse?
Pse gjithe kjo dhimbje?
Pse une?
Pse jeta?


S`kam asnje fuqi te luftoj,
dorezohem, do te dehem.
E dehur ne nje bote perplot njerez
te cilet te lumtur, te gezuar jane.
Por e zgjedh luften do te jetoj
Nje Jete sikur nuk kam deshiruar kurr,
Nje Jete perplot Vuajtje dhe Urrejtje!
Nuk shoh asnje arsye per ndodhjen time ketu,
por arsyeja ime e vetme ishe Ti!
Pra nuk te pyes asgje me teper
se Ti s`me Dashuron!!!


FrEsKiA