Cka konsideroni parimore?

[Reana]

Cka konsideroni parim dhe sa jeni parimor???
E verej nganjehere se shpesh ngaterrohen intereset personale me parimet/principet jetesore. A do te vazhdonit te konsideroni shok/shoqe dike qe then parimet/principet ne te cilat beson, apo do t'i neglizhoje qendrimet personale, per hire te ruajtjes se nje miqesie siperfaqesore???

Njehere e kam shtruar si pyetje « Parime apo miqesi » dhe dikush pa hezituar fare me eshte pergjegjjur « Miqesi »….
Prandaj linde pyetja tjeter « cka eshte mik per ju »???Dikush me tecilin/cilen keni raporte ku askush nuk e shpreh mendimin per hir te nje qetesie te skajshme shoqerore, apo me dikush me te cilin/len mund te flisni hapur, pa paragjykime dhe pa rezervime???

Cka nese eshte ndonje ceshtje shume me rendesi per juve, apo ne pergjithesi e rendesishme, do te rrini heshtur qe te ruani « miqesine » apo do te degjoni zerin e bindjeve/qendrimeve tuaja jetesore dhe do te thoni « Stop » ketu jane kaluar suazat e miqesise, apo do te duhej te flasim per kete ceshtje???
Po cfare nese behet fjale per njerez te familjes??? Do te heshnit sikur te kuptonit se dikush nga familja eshte duke bere dicka me te cilen nuk pajtoheni aspak???
Apo perderisa jane te njohur (shoqeri, te afert, bashkepunetore, etj etj) do te heqnit dore nga bindjet tuaja???

[Fshatari]

Postimi origjinal është bërë nga Reana

Cka konsideroni parim dhe sa jeni parimor???
E verej nganjehere se shpesh ngaterrohen intereset personale me parimet/principet jetesore. A do te vazhdonit te konsideroni shok/shoqe dike qe then parimet/principet ne te cilat beson, apo do t'i neglizhoje qendrimet personale, per hire te ruajtjes se nje miqesie siperfaqesore???

Njehere e kam shtruar si pyetje « Parime apo miqesi » dhe dikush pa hezituar fare me eshte pergjegjjur « Miqesi »….
Prandaj linde pyetja tjeter « cka eshte mik per ju »???Dikush me tecilin/cilen keni raporte ku askush nuk e shpreh mendimin per hir te nje qetesie te skajshme shoqerore, apo me dikush me te cilin/len mund te flisni hapur, pa paragjykime dhe pa rezervime???

Cka nese eshte ndonje ceshtje shume me rendesi per juve, apo ne pergjithesi e rendesishme, do te rrini heshtur qe te ruani « miqesine » apo do te degjoni zerin e bindjeve/qendrimeve tuaja jetesore dhe do te thoni « Stop » ketu jane kaluar suazat e miqesise, apo do te duhej te flasim per kete ceshtje???
Po cfare nese behet fjale per njerez te familjes??? Do te heshnit sikur te kuptonit se dikush nga familja eshte duke bere dicka me te cilen nuk pajtoheni aspak???
Apo perderisa jane te njohur (shoqeri, te afert, bashkepunetore, etj etj) do te heqnit dore nga bindjet tuaja???

1)Nuk kuptoj se çfarë do me thane "ngatërrohen interesat personale me parimet jetësore".!
2)Nuk e konsideroj më si shok/shoqe por ruaj një raport të "akullt" kuazi-miqësor sipërfaqësor.
3)Miqësi "pa rezerva dhe pa paragjykime"! Miqësinë e zgjedh unë vetë, jam arbitër i veprimeve dhe vullnetit tim. Parimet imponohen nga jasht : jam i lirë t'i pranojë a jo : një anarkist nuk pranon parime të imponuara që shpeshëherë janë arbitrare dmth rezultojnë nga një kontratë shoqërore që vetë as e kam propozuar as e kam pranuar!
4) Miqësia e sinqertë nuk thyhet lehtë : privilegjoj dialogun (flasim për këtë çështje, shtruar e haptas)!
5) Flak bindjet e mia personale ( jam altruist i madh i shekullit 21) dhe dialogojë me të afërmin tim në mënyrë që të kuptojë pse dhe çfarë synon i afërmi im me sjelljet e tij që më "shkojnë në nerva"!

[arben-ks]

Parimor e konsideroj; Zotin,familjen,Personale,dashnin,popullin ,fejen,
Shoqrija vjen e shkon askujt s mundem me i hy ne privat,gjdo njeri i ka megjat e ndara, nese don , mund t rrin bashk nese jo udhamar?.

[Reana]

Postimi origjinal është bërë nga Fshatari

1)Nuk kuptoj se çfarë do me thane "ngatërrohen interesat personale me parimet jetësore".!
2)Nuk e konsideroj më si shok/shoqe por ruaj një raport të "akullt" kuazi-miqësor sipërfaqësor.
3)Miqësi "pa rezerva dhe pa paragjykime"! Miqësinë e zgjedh unë vetë, jam arbitër i veprimeve dhe vullnetit tim. Parimet imponohen nga jasht : jam i lirë t'i pranojë a jo : një anarkist nuk pranon parime të imponuara që shpeshëherë janë arbitrare dmth rezultojnë nga një kontratë shoqërore që vetë as e kam propozuar as e kam pranuar!
4) Miqësia e sinqertë nuk thyhet lehtë : privilegjoj dialogun (flasim për këtë çështje, shtruar e haptas)!
5) Flak bindjet e mia personale ( jam altruist i madh i shekullit 21) dhe dialogojë me të afërmin tim në mënyrë që të kuptojë pse dhe çfarë synon i afërmi im me sjelljet e tij që më "shkojnë në nerva"!

Sqarimi per piken e pare: Po e zeme se ne nje raport me dike, kemi nje X interes, po ne te njeten kohe, kemi edhe nje qendrim, opinion/qendrim/parim te caktuar ne lidhje me nje Y ceshtje!!! te ngaterrohen keto, dmth te ngaterrosh X me Y, dhe te humbesh diku ne mes tyre!!! Cila eshte me rendesi, qendrimi juaj, apo interesi (e kur them interesi nuk po mendoj dobi materiale-ne menyre ekskluzive apo kamatat bankare)!!!

Ndersa sa i perket asaj qe keni thene ne piken e dyte: mbaj nje raport "kuazi-miqesor"...me duhet te shpreh mendimin tim, se nuk besoj se egziston KUAZI-SHOQERI!!!
Dikend ose e pranon ashtu si eshte (si individ komplet-pamja, te folurit, idete/ideologjite, origjina, etj etj), ose nuk e pranon!!!
Ajo "kuazi", me tingellon me teper si dicka sipas te ciles nder sy ia kemi nje fytyre, i japim nje milion komplimente, ndersa pas shpine, veprojme ndryshe...

Si do ta definonit juve nje raport "kuazi-miqësor"???


Ne piken e trete, nuk e keni sqaruar SI "e zgjedhni" (citim) shoqerine tuaj me te cilen silleni pa rezerva dhe paragjykime. Eshte kjo shoqeri e cila perputhet patjeter parimeve/koncepteve/botekuptimeve tuaja???(meqe citoj "
"2)Nuk e konsideroj më si shok/shoqe por ruaj një raport të "akullt" kuazi-miqësor sipërfaqësor." dike qe then parimet tuaja)!!!


perderisa ne fund theksoni:
"5) Flak bindjet e mia personale ( jam altruist i madh i shekullit 21) dhe dialogojë me të afërmin tim në mënyrë që të kuptojë pse dhe çfarë synon i afërmi im me sjelljet e tij që më "shkojnë në nerva"!"

Dmth del se ate qe do ti toleronit nje te afermi, nuk do ti toleronit nje shoku/shoqjeje, kur jane ne pyetje parimet, qendrimet/opinionet!!!
Por a nuk do te thote kjo se ne esence NUK jeni parimor????
Dhe se varesisht prej lidhjeve/interesit(interesi mund te jete familjar) zgjidhni edhe rrugen tuaj, qe definohet permes parimeve???

Ju falenderoj per pjesemarrjen ne teme!!!

[Reana]

Postimi origjinal është bërë nga arben-ks

Parimor e konsideroj; Zotin,familjen,Personale,dashnin,popullin ,fejen,
Shoqrija vjen e shkon askujt s mundem me i hy ne privat,gjdo njeri i ka megjat e ndara, nese don , mund t rrin bashk nese jo udhamar?.

Po ArbenKS, Zoti eshte parimor, po pyetja eshte sa jeni ju parimor???

[Fshatari]

Postimi origjinal është bërë nga Reana

Sqarimi per piken e pare: Po e zeme se ne nje raport me dike, kemi nje X interes, po ne te njeten kohe, kemi edhe nje qendrim, opinion/qendrim/parim te caktuar ne lidhje me nje Y ceshtje!!! te ngaterrohen keto, dmth te ngaterrosh X me Y, dhe te humbesh diku ne mes tyre!!! Cila eshte me rendesi, qendrimi juaj, apo interesi (e kur them interesi nuk po mendoj dobi materiale-ne menyre ekskluzive apo kamatat bankare)!!!

Ndersa sa i perket asaj qe keni thene ne piken e dyte: mbaj nje raport "kuazi-miqesor"...me duhet te shpreh mendimin tim, se nuk besoj se egziston KUAZI-SHOQERI!!!
Dikend ose e pranon ashtu si eshte (si individ komplet-pamja, te folurit, idete/ideologjite, origjina, etj etj), ose nuk e pranon!!!
Ajo "kuazi", me tingellon me teper si dicka sipas te ciles nder sy ia kemi nje fytyre, i japim nje milion komplimente, ndersa pas shpine, veprojme ndryshe...

Si do ta definonit juve nje raport "kuazi-miqësor"???


Ne piken e trete, nuk e keni sqaruar SI "e zgjedhni" (citim) shoqerine tuaj me te cilen silleni pa rezerva dhe paragjykime. Eshte kjo shoqeri e cila perputhet patjeter parimeve/koncepteve/botekuptimeve tuaja???(meqe citoj "
"2)Nuk e konsideroj më si shok/shoqe por ruaj një raport të "akullt" kuazi-miqësor sipërfaqësor." dike qe then parimet tuaja)!!!


perderisa ne fund theksoni:
"5) Flak bindjet e mia personale ( jam altruist i madh i shekullit 21) dhe dialogojë me të afërmin tim në mënyrë që të kuptojë pse dhe çfarë synon i afërmi im me sjelljet e tij që më "shkojnë në nerva"!"

Dmth del se ate qe do ti toleronit nje te afermi, nuk do ti toleronit nje shoku/shoqjeje, kur jane ne pyetje parimet, qendrimet/opinionet!!!
Por a nuk do te thote kjo se ne esence NUK jeni parimor????
Dhe se varesisht prej lidhjeve/interesit(interesi mund te jete familjar) zgjidhni edhe rrugen tuaj, qe definohet permes parimeve???

Ju falenderoj per pjesemarrjen ne teme!!!

Kjo do të thot, siç nënvizuat edhe ju se në "esencë nuk jam parimor" : ironia dhe cinizmi më shkojnë më mirë për shtati. Parimi mund të shpjerrë shpeshëherë në "çorrsokak"!

[laliloli]

Postimi origjinal është bërë nga Reana

Cka konsideroni parim dhe sa jeni parimor???
E verej nganjehere se shpesh ngaterrohen intereset personale me parimet/principet jetesore. A do te vazhdonit te konsideroni shok/shoqe dike qe then parimet/principet ne te cilat beson, apo do t'i neglizhoje qendrimet personale, per hire te ruajtjes se nje miqesie siperfaqesore???

Njehere e kam shtruar si pyetje « Parime apo miqesi » dhe dikush pa hezituar fare me eshte pergjegjjur « Miqesi »….
Prandaj linde pyetja tjeter « cka eshte mik per ju »???Dikush me tecilin/cilen keni raporte ku askush nuk e shpreh mendimin per hir te nje qetesie te skajshme shoqerore, apo me dikush me te cilin/len mund te flisni hapur, pa paragjykime dhe pa rezervime???

Cka nese eshte ndonje ceshtje shume me rendesi per juve, apo ne pergjithesi e rendesishme, do te rrini heshtur qe te ruani « miqesine » apo do te degjoni zerin e bindjeve/qendrimeve tuaja jetesore dhe do te thoni « Stop » ketu jane kaluar suazat e miqesise, apo do te duhej te flasim per kete ceshtje???
Po cfare nese behet fjale per njerez te familjes??? Do te heshnit sikur te kuptonit se dikush nga familja eshte duke bere dicka me te cilen nuk pajtoheni aspak???
Apo perderisa jane te njohur (shoqeri, te afert, bashkepunetore, etj etj) do te heqnit dore nga bindjet tuaja???

Secili person ka parimet e veta ,dhe nuk duhet te jete shoqeria apo miqesia
shkas qe ndonjeher ti fshehim ato.Por edhe nuk do te ishte mire qe ti ekspozojme se tepermi parimet tona qe jane te kunderta me parimet e shokut ,shoqes apo mikut,nga se duhet kuptuar qe njerezit kane principe te ndryshme.Mirekuptimi rrespekti i ndersjelle ,sinqeriteti..............mjaftojne qe te kesh nje shok ose mik te mire .pa marre parasysh se ai ka parime te ndryshme
Une nuk do te insistoja dhe nuk do te

[Reana]

Postimi origjinal është bërë nga laliloli

Secili person ka parimet e veta ,dhe nuk duhet te jete shoqeria apo miqesia
shkas qe ndonjeher ti fshehim ato.Por edhe nuk do te ishte mire qe ti ekspozojme se tepermi parimet tona qe jane te kunderta me parimet e shokut ,shoqes apo mikut,nga se duhet kuptuar qe njerezit kane principe te ndryshme.Mirekuptimi rrespekti i ndersjelle ,sinqeriteti..............mjaftojne qe te kesh nje shok ose mik te mire .pa marre parasysh se ai ka parime te ndryshme
Une nuk do te insistoja dhe nuk do te

"nuk besoj se egziston KUAZI-SHOQERI!!!
Dikend ose e pranon ashtu si eshte (si individ komplet-pamja, te folurit, idete/ideologjite, origjina, etj etj), ose nuk e pranon!!!
Ajo "kuazi", me tingellon me teper si dicka sipas te ciles nder sy ia kemi nje fytyre, i japim nje milion komplimente, ndersa pas shpine, veprojme ndryshe..."

Besoj kjo te jete ekuivalenti i asaj qe ti ke definuar si shoqeri "respekti te ndersejlle" ...

Me te mira Lali.

[dr1ta]

Urrej mashkujt/femnat ce nuk i respektojn femnat .

E quaj nje person mik kur flas lirisht me te per gjithcka dhe asgje.


Nese nje ceshtje esht shume me rendesi per mua do ta ngriti zerin dhe indirekt ju kisha drejtu personit dhe isha mendu me i shpjegu pse esht merendesi , ne te njejten kohe do te isha mundu ce edhe mendimet e tij/saj te vijn ne konsiderim , kurse familjes i drejtohem direkt ne sy , nese une mendoj ce ai/ajo esht duke ber dicka padrejt.

Mvaret per cfar bindje heqi dore , vetem faktet bejn pune

[jadore]

.parimet jane qeshtje personale, jane kritere , rregulla, norma "mini ligje" ,qe gjithesecili person i formeson ne menyren dhe formen e tij si karakter individual , (te kete parime kolektive -?? nuk e besoj -ka qene me shume "aksioma" utopike te fillozofeve idealist ") -nese analizohet ky kontest ne raportin me te gjere, si nje grup miqesh ,familje apo ne suaza me te gjera si shoqeri, -atehere del qe individet -vete personat me parimet individuale formojne keto grupacione -pra shoqerin njerzore .- eshte pra , ky grupacin , laramani "parimesh "(lex individesh) qe korspodon mjafte knaqeshem mes veti -po te ndahej apo analizohej, ne nje forme te tille se cilen ane te mbajme ,parim apo komunikim ndernjerzor,do te dilte qe gjithesecili individ do te jetonte i izoluar per hire te parimeve individuale -fatmiresisht komuniteti njerzor si qenje me vetedije te zhvilluar )ka barazspeshe kontinuale, ndaj kesaj vetedije te intelektit (s'kam si ta quaj ndryshe )- te shikohej ne spektrin tjeter, do te dilte qe gjithesecili, parim individual bie ne kundershti me parimin e individit tjeter -kjo prap, do te sillte jo produktivitet ne mardhenjet nder njerzore -atehere do te dilte qe "virtyti" lufton "virtytin "tjeter -per qeshtje parimore ( lexo uni... )apo, do te ishte forma tjetrer e komunikimit" imponim i detyruar (ndikim nga nje njeri parimor, ne nje njeri tjeter po parimor ...prap fitojme shkallezim (hierarki ) karakteresh individuale etj...)qka then ligjin e natyres -bashkejetes ,dhe komunikim, mbrenda vete komunitetit njerzor
.
... marr ne pergjithesi sipas mendimit tim. parimet mbesin gjithmone parime ne kuader te nje intelekti te formesuar -qdo tentativ tjeter do te mirrej si devijim i virtytit ...... si pjestar te shoqerise kemi, te drejte gjithesecili te jetojme ne normat dhe rregullat qe dime -do te ishte ideale qe ne mes komunikimit shoqeror te gjindej mesi i arte .....per mendimin tim qdo koment tjeter nese do te analizoehej dhe detalizohej ne kendveshtrime dhe spektre te ndrysheme, do te humbte efektin e raporteve njerzore qofte ajo edhe mes dy individeve apo ne shkalle me te gjere si shoqeri njerzore qe jemi ..

[Reana]

Postimi origjinal është bërë nga dr1ta

Urrej mashkujt/femnat ce nuk i respektojn femnat .

E quaj nje person mik kur flas lirisht me te per gjithcka dhe asgje.


Nese nje ceshtje esht shume me rendesi per mua do ta ngriti zerin dhe indirekt ju kisha drejtu personit dhe isha mendu me i shpjegu pse esht merendesi , ne te njejten kohe do te isha mundu ce edhe mendimet e tij/saj te vijn ne konsiderim , kurse familjes i drejtohem direkt ne sy , nese une mendoj ce ai/ajo esht duke ber dicka padrejt.

Mvaret per cfar bindje heqi dore , vetem faktet bejn pune

Dritushe, te pershendes dhe te falenderoj qe ke ofruar kendveshtrimin tend !!!

Mendoj se se ata qe nuk respektojne/percmojne/fyejne, mundohen te roberojne femrat, vuajne nga vetebesimi i dobet, dhe dyshimet ne veteveten e tyre. Sepse te pranosh dike si te barabarte me ty, dmth te pranosh mundesine se ai dikush ka gjasa te zeje vendin tend/te te beje konkurence; te jesh kaq trim si duket ne boten mashkullore ("a la" shqiptarqe) si duket eshte me veshtire, sesa ne mesin e femrave; Jepet pershtypja se vuajne nga frika irracionale dhe mungesa e vetebesimit si dhe besimit ne vlerat individuale, qe i bene te ndjehen te rrezikuar!!!

Por se besoj se persona e tille e meritojne urrejtjen; duhet shikuar si krijesa te dobeta qe kane nevoje per ndihme (profesionale)!!!

Edhe une pajtohem se ne X raste, njeriu vendohet ne pozite kur detyrohet te hjeke dore nga nje qendrim i caktuar, per shak te rrethanave, por se besoj se te gjithe heqin dore, apo nuk ju permbahen parimeve sepse detyrohen, apo per nje qellim me te larte; kam pershtypje se shume reagojne ne ate menyre ngase ne esence NUK KANE parime fare!!!

Shembull: si mund ti thuash dikujt, te respektoj ty si femer, po nuk kam aspak respekt ndaj gjinise femrore ne pergjithesi-dhe kete e deshmon ne cdo hap, ne cdo sjellje!!!
ose; si mund ti thuash dikujt e cmoj mendimin tend, kur ne esence nuk beson se gjinia femrore do te duhej te kete te drejten e shprehjes se mendimit???!!!


Por parimet nuk i shoh si te nevojshme per diskutim, vetem ne aspektin e raporteve ndergjinore per cka paska folur Drita.
Verej plot njerez jo-parimor ne cdo aspket.

Dikush gojen plot se eshte kunder korrupcionit, e vet flamurtar ne ate veprimtari. Individe qe jane kunder korrupcionit, por vetem kur e ben dikush tjeter(kur e bejne vete s'ka dert, se kane dobi)
Ose dikush qe gojen e ka plot demokraci( si ne kengen e Minatorit), por te jipet pershtypja se kur dikush tjeter shpreh nje mendim te kundert, nga mllefi i "demokratit", do te filloje fare hasmerie!!!


Pse ka kaq pak njerez parimor, pse ka kaq shume njerez qe ate gje qe ia lejojne vetevetes, nuk ia njohin si te drejte edhe te tjereve????Apo ate gje per te cilen i denojne ashper te tjeret, ia falin vetevetes???

[Reana]

Postimi origjinal është bërë nga jador

.parimet jane qeshtje personale, jane kritere , rregulla, norma "mini ligje" ,qe gjithesecili person i formeson ne menyren dhe formen e tij si karakter individual , (te kete parime kolektive -?? nuk e besoj -ka qene me shume "aksioma" utopike te fillozofeve idealist ") -nese analizohet ky kontest ne raportin me te gjere, si nje grup miqesh ,familje apo ne suaza me te gjera si shoqeri, -atehere del qe individet -vete personat me parimet individuale formojne keto grupacione -pra shoqerin njerzore .- eshte pra , ky grupacin , laramani "parimesh "(lex individesh) qe korspodon mjafte knaqeshem mes veti -po te ndahej apo analizohej, ne nje forme te tille se cilen ane te mbajme ,parim apo komunikim ndernjerzor,do te dilte qe gjithesecili individ do te jetonte i izoluar per hire te parimeve individuale -fatmiresisht komuniteti njerzor si qenje me vetedije te zhvilluar )ka barazspeshe kontinuale, ndaj kesaj vetedije te intelektit (s'kam si ta quaj ndryshe )- te shikohej ne spektrin tjeter, do te dilte qe gjithesecili, parim individual bie ne kundershti me parimin e individit tjeter -kjo prap, do te sillte jo produktivitet ne mardhenjet nder njerzore -atehere do te dilte qe "virtyti" lufton "virtytin "tjeter -per qeshtje parimore ( lexo uni... )apo, do te ishte forma tjetrer e komunikimit" imponim i detyruar (ndikim nga nje njeri parimor, ne nje njeri tjeter po parimor ...prap fitojme shkallezim (hierarki ) karakteresh individuale etj...)qka then ligjin e natyres -bashkejetes ,dhe komunikim, mbrenda vete komunitetit njerzor
.
... marr ne pergjithesi sipas mendimit tim. parimet mbesin gjithmone parime ne kuader te nje intelekti te formesuar -qdo tentativ tjeter do te mirrej si devijim i virtytit ...... si pjestar te shoqerise kemi, te drejte gjithesecili te jetojme ne normat dhe rregullat qe dime -do te ishte ideale qe ne mes komunikimit shoqeror te gjindej mesi i arte .....per mendimin tim qdo koment tjeter nese do te analizoehej dhe detalizohej ne kendveshtrime dhe spektre te ndrysheme, do te humbte efektin e raporteve njerzore qofte ajo edhe mes dy individeve apo ne shkalle me te gjere si shoqeri njerzore qe jemi ..

Falemnderit per pjesemarrje ne teme dhe paraqitjen e mendimit!!!

[Naki]

Nga ligjet e natyrës dijmë se disa parime kanë qendrushmëri për derisa ato janë të tretshëme,janë të jonizuara në bashkëdyzim dhe elementet Kimike kanë reaksione të formimit të Ekuacionëve.

Nga natyra personale ndoshta e fituar ruajë normat parimore të harmonizimit duke mos i ikur parimeve personale dhe vetëbesimit duke lënë anash emocionet dhe Folklorizmat dhe duke kërkuarë atë që më thotë zemra .
Për qështje të mëdha jetësore, për veq parimeve personale është e domosdoshme të kemë edhe mendimin dhe parimet e tjërëve nëse ato kanë një kimi të përbashkët/ Familja dhe miqët e afërt.

me nderime Naki

[pirro]

REANA
Shume teme e mire, po ksaj pytje mendoj asht shume zor me ja gjet fundin.
Veq nja e di se na shqiptaret jena shume pak parimor.
Kjo shihet psh.te familjarizmat neper institucione ku jan shkel te gjitha parimet per shkak te miqsive apo te familjarizmave.

[Reana]

Postimi origjinal është bërë nga pirro

REANA
Shume teme e mire, po ksaj pytje mendoj asht shume zor me ja gjet fundin.
Veq nja e di se na shqiptaret jena shume pak parimor.
Kjo shihet psh.te familjarizmat neper institucione ku jan shkel te gjitha parimet per shkak te miqsive apo te familjarizmave.

I nderuari Pirro,

duke u nisur nga fakti se ka aq shume qe mund te diskutohet ne kuader te kesaj teme, e kam pare te udhes qe te dikujtome shoqerisht per aspektet e ndryshme, e te qenurit parimor.
Sikur qe keni verejtur edhe ju se eshte nje teme qe iu referohet shume proceseve nga jeta e perditshme, e verej poashtu se edhe neper tema te tjera diskutohet, per gjera te ndryshme por shpesh duke anashkaluar faktin se ne esence kemi te bejme me parime, apo mos respektimin e tyre!!!

Nderi, besa, fjala e dhene, "burreria" , e shume shume aspekte te tjera, ne esence jane te nderlidhura me te qenurit, apo jo parimor!!! Njerezit me "standarde te dyfishta" (term anglez-double standards), te cilet dikujt i tolerojne dicka e dikujt jo, vetes po, e te tjereve jo, vetes ia falin te tjereve jo, etj etj..ne esence, as nuk jane te ndershem, as nuk jane te BESES, as te fjales, po as burra/gra te mire/a, sepse stabdardet e tyre personale gjithmone NDRROJNE varesisht nga situata dhe dobia!!!

Poashtu ju paski cekur edhe ceshtjen e familjarzmit neper institucione, punesimin e individeve jashte konkurrences, fale lidhjeve familjare e dobive personale. Institucionet/zyrat e rekrutimit do te duhej te respektonin parimet baze te nje rekrutimi transparent dhe te barabarte per te gjithe kandidatet, pa favorizime nga ana e punedhenesve!!!
Por kur kemi te bejme me njerez jo-parimor, dikush e kishte definuar si altruizem ( ), pastaj e gjejme veten duke ju bere "mire" te te gjithe te afermive tane, duke iu dhene nga nje vend pune, pamarreparasysh nese ky ka qene vendim i drejte apo, dhe pamarre parasysh nese e kane merituar ate vend pune apo jo, dhe natyrisht duke DEMTUAR ne pergjithesi interesin kolektiv-por besoj se kjo nuk eshte fort me rendesi, perderisa i kemi bere mire vetes dhe te afermive tane!!!