Monolog Kosovari Ne Momentin Palidhje

[lyra2]

MONOLOG KOSOVARI NE MOMENTIN PALIDHJE

...më kanë lëshu nervat krejt, jo po s’po mundem më , krejt palidhje, njerëzit palidhje, gjërat palidhje, thuajse asgjë s’më bënë përshtypje për të mirë e gjithçka po ma zënë rrugën. More unë po e pranoj se nuk jam bash në rregull ama po më duket se të gjithë njerëzit që takoj po shkojnë si pa krye, shëtisin si kufoma të gjalla, ecin si hije , me shikim të përhumbur thua se vazhdimisht janë në kërkim të diçkaje që nuk arrijnë ta gjejnë...

...jam lodhë, beso jam lodhë, një psikologë thoshte: mos thuaj asnjëherë se jam lodhë, po jam lodhë more, jam ngop me gjëra palidhje, me njerëz pa lidhje , me rregulla palidhje, po më shkuan vitet më të mira duke pritur pranë burimit të ftohtë me buzë të qara gjak nga etja e s’më lënë të pi ujë herë armiku e herë ‘’miku’’ ,here i huaji e herë i imi, e herë të dy bashk...

...s’shkon more më kështu, pa punë , pa para ,pa një qëllim të qartë, pa një synim, nuk e di ndoshta vuaj nga sytë ama si e zbehtë po më duket ajo drita në fund të tunelit. Sapo del diku hasësh veç në gënjeshtar, mashtrues, dallaveraxhi, inatqor, askënd s’e gjen në vend të vetin, të shet mend lloj-lloj analfabeti që dhëmbët e vet nuk i ka larë që nga 82-sha, takon kuzhinierin e djeshëm me gradë gjenerali në krah, po ku studioi ky a nëpër dasma duke zier gjedhra a !...po thonë në akademinë e luftës, eh mundet, mundet ,….ai kushëriri im, desha e s’deshta më evokon kujtime nga aksionet e tij heroike ne luftë, po ai kish qenë Skënderbe more, po ai kish vra me mijëra çetnik, po më vjen turp nga vetvetja që s’kam ba asgjë për këtë tokë e për këtë popull, çfarë sakrifica kanë ba hallku, ap-ap-ap!!!!,….ec more baju se ata që kanë sakrifikua vërtetë nuk i ndihet zëri e s’pallin palidhje se flet puna vet, po mendoni më shumë edhe për fëmijët e atyre që vdiqën për këtë ditë e mos na shitni kopalla,…oh Zot i madh, aq shumë më lodhin nganjëherë sa e ndiej vetën të tepërt dhe pyes vetën kujt duhet ti kërkoj falje për ekzistencën time !!!???...

[lyra2]

...jo, po fukarallëku po e qitke njeriun jashtë vetvetes, he , a mendon more kush për këtë popull, po populli vetë athua mendon për vetën e vet ? Jam ndie shumë keq një ditë në pazar, ndryshova rrugë veç të mos e takoja ish profesorin tim, s’doja ta vëna në pozitë të keqe, ishte duke shitur fidanë specash dhe lakrash dhe po shtyhej për myshterinjtë për çmimin, të shkretit i ishte pjekur fytyra nga dielli e I ishte bërë si bujashkë ahu, po ai e ka vendin në kabinet more, me bë hulumtime e studime shkencore e jo në pazar, po do të shet i shkreti ,do të shet fidanë specash se paga që merr si profesor nuk i mjafton as me bler letër higjienike, bëj gjer sa të duash se qeveria s’gjen dot kohë as me taku arsimtarët se mos të flasim për ngritje pagash….hahaha…..he Kosovë, Kosovë ta hangsha zemrën...

...edhe këtyre të parave tanë si shumë i ka hyrë vetja në hujë, kujtojnë se janë bërë perendei, kujtojnë se janë të pazëvendësueshëm e me ba me na lanë ata merr fund dynjaja! Veq punët e tyre shohin, vila e kerre të mira kanë ba , e populli !? Duron ai duron ! Ani një ditë ma ka plas barkun nëri prej atyre të parëve, i tregonte në televizion popullit barkëuritur e zemërplasur për pushimet e tij në plazhet spanjolle e në bjeshkët zvicerane dhe tregonte preferencat dhe shijet e tij për ushqimin italianë dhe atë kinez, he zhuga e thiftë, deri para pak kohësh nuk i dilte kohë as me shku te daja se s’kishte kush me ia ru lopërt e rrallë herë e ka ngi barkun murriza e kulumria e tash i ka harruar ato kohëra e edhe ata që vuajnë, ah Shekspirë, Shekspirë po fjalë ke pas lanë “edhe mbret nëse je mos harro kush ishe dje “ thoshe në kohën tënde , po tash po harrojnë njerëzit shpejtë, na ka sulmua skleroza kolektivisht...

[lyra2]

...more pse më bën vaki gjithmonë kështu mua, veç sene të mbrapshta dëgjoj, përsëri u gjet një foshnje e braktisur në një qoshe të qytetit, përsëri një krijesë e pafajshme, pafajësish tërë jetën do ta mbaj nofkën “kopil” . A e keni pa, pran secilit hotel ka nga një tabele ku shkruan , ”pushimi ditor X euro”, po ai kemi punët aq në ,,dyzen’’ sa në pikë të drekës e të verës të paguajmë hotelin për disa orë, po ne me javë kemi fjetur nëpër male, nëpër të ftohët e nëpër shi, eh ky pushimi ditor, s’e kam ditë ma herët se çka është, po ai ish maskarallëk more, ai ish burimi i kopilëve…çka na ka gjete more kështu këtë popullin tonë, si shumë e kemi lëshua rrugën e Zotit, vetëm në rajonin e Lekës që gjashtë vjet reshtë, në çdo pesë ditë një i vrarë, e përse ? Veç për mendje të madhe ! Ani çfarë vrasje se , si në filmat e Amerikës, prej veturës në veturë, nuk e kanë shënjestër vetëm atë me të cilin e kanë inatin , po të gjithë të tjerët që mund të gjendën rastësisht në atë vend mund ta ,,hanë’’ nga një plumb bingo, veç pse kanë dal nga shtëpia pa e pyetur atentatorin se a ka ndonjë aksion sot. A ka more kufi trimëria a çdo herë kalon në budallallëk ! Oh Zot çfarë kam parë!? I pashë disa se si ngrehin dolli sepse ishte vrarë në pusi një luftëtar i lirisë që nuk kishte arsyetuar politikisht si ata, e të tjerë që zgërdhiheshin kur morën vesh se, ai, i pari, i pari ynë ,ai qe s’i ngutet shume, ai qe lutet gjithmonë që Zoti ta bekojë Kosovën dhe Papën, e që me takatin dhe dijen e vet u mundu për këtë popull, ka një sëmundje që mund të jetë vdekjeprurëse e numëronin e numëronin edhe të tjerë që do të ishte mirë ta kishin këtë sëmundje, prapë skleroza në pyetje, po pse s’logjikojnë se secili nga ne , si i riu , si plaku , si i shëndetshmi ,si i sëmuri e kemi vdekjen në të njëjtën distance ! ,,O Zot fali se nuk e dinë se çfarë thonë’’ do të thoshte Jezusi, po si e vret e si i gëzohet shqiptari, fatkeqësisë së shqiptarit që ka të nijetin ideal me ty ,…he Mimoza , Mimoza këndo sa të duash , ,,sadist bëh realisht’’ , sadisti ,sadist dhe pikë, nuk ndryshon ai ! Prit…Ku shkoi Gjergji, (merr në dorë fotografinë e Gjergj Fishtës dhe I drejtohet) , më fal o Gjergj Fishta se të kam pas sharë me nënë një herë, kur kam dëgjuar se je lutur ,, O Zot ruaji shqiptarët prej shqiptarëve,, , thashë po ky kolaboracionist i fashistëve, se kështu na kanë mësuar komunistët me të thirr ty, a s’pati tjetër lutje më të mirë a ? Më fal, më fal…Vërtetë pse them shqiptarët, po njerëzit janë njerëz, të gjithë janë njësoj, ja në Irak, Irlandën e Veriut, Kolumbi,….po çka më intereson mua për të tjerët, më intereson për shqiptarët se është populli im, veç qyshdoqoftë vështirë me qenë shqiptarë, vendi ynë s’na mban ,i huaji na përbuz e na përzënë...

[lyra2]

...jaa s’jam në rregull hiq, kur po më kapin këto krizat depresive s’po di çfarë po them e çfarë po bëj, për të njejtën gjë, për të njejtën fjalë a për të njejtën ngjarje, herë me vjen me qajtë, here më vjen me qesh, shpesh po flas pa lidhje. Eh shyqyr që s’po më dëgjon kush se ma fal naj plumb, thotë po aludon në mua, se e ka mizen nën kapuq,….po ma fal ! …kush hamamin mundet me më vra pa i bërë asgjë,… jo edhe më vrasin, asnjëherë nuk kanë qenë plumbat më lirë në Kosovë sesa këto vitet e pasluftës, si e vranë atë studentin, atë ushtarin, atë gazetarin, për një fjalë goje i vranë! Po, çka me ba, ,,trimi’’ të vret , të vret ditën, të vret natën, të vret para shpinës, prapa shpinës, pushka e trimit kurrë s’u ndal, pa e ndal dikush, hahahha…ani e vrasin njeriun edhe shkon vrasësi në pushime, rrinë një javë edhe ,,fleftë e liga si fleftë tok’’ , ,,shukatet’’ e harrohet ajo punë e s’gjendët vrasësi asnjëherë veçse ,,hetimet vazhdojnë’’, megjithatë unë nuk e kam ndërmend të jetojë me frikën dhe ankthin e vdekjës, si ka thënë ai presidenti i Amerikës, jo ai që e vranë po ai tjetëri, ,,e vetmja gjë nga e cila duhet të kemi frikë është vet frika’’...

...edhe vetën po e shoh se po flas palidhje, edhe të folmën qysh mos e bëj , herë po flas qysh më ka mësu nëna e qysh thotë se është e folmja jonë origjinale Migjeni i Kelmendëve e herë qysh e ka vendos Enver Hoxha në kongresin e drejtëshkrimit…hahaha s’e di kush e ka vendos veq po thonë që Enver Hoxha….hahaha…..Po më përzihen senët, shumë po më përzihen, more nganjëherë po tutem mos po tranohem, çfarë marrëzira s’sheh e çfarë marrëzira s’dëgjon njeriu sot. Merre me mend, ishte veshur qika e botës si prostitute, vathin në kërthizën e zbuluar, puthej në rrugë pa fije turpi më një ,,floçk’’ , emrin Hatixhe e më mbante ligjeratë fetare mua, më thoshte se feja e vërtetë është protestanizmi, se edhe Bushi qenka protestant,…hajde Kosovë hajde, ta sollën edhe këtë marifetë, protestant, he….e kishin prejashtuar atë vajzën që shkonte në shkollë me mbulesë islame, i kishin thënë se këtu nuk je në xhami, po pse more atyre qindrave të tjerave nuk i kishin thënë se këtu nuk jëni në ,,MIAMI BECH ,, (plazhet e Majamit),….A e vëreni se çfarë programe edukimi dhe arsimimi na servon neve dhe fëmijëve tanë radiotelevizioni kombëtar i Kosovës që me dhunë na detyron ta paguajmë, në një emision te RTK-së, dy të ashtuquajtur gazetar që ishin të atij sojit që vajtojnë pse nuk kanë lindur femra, para publikut artdashës kosovarë e pyesnin njëri-tjetrin se a e ke ba ,,atë punë’’ ndonjë herë me dy femra njëkohësisht, a e ke bërë me mashkull etj, etj, veç përfundoi emisioni se pata idenë se do ta pyeste kolegun e vet se a e ke provuar ndonjëherë shijen e jashtëqitjes njerëzore…….he ajo bukuroshja e gjatë që studionte në Zvicër, për pak qe ka ma mbushte mendjen t’i besoja, qante e mallkonte se një i poshtër i kishte vënë drogë në pije dhe pastaj e kishte dalldisur dhe e kishte dhunuar, hajde përrallë hajde, po çka deshe moj që ndenje deri në katër të mëngjesit, në diskotekën e errët me një të saponjohur, të ka dhunuar ! hehehe, ta ka kojt vet, hiq mos u përqyrrav tash, se falls i ke këta lotë...

[lyra2]

...dje kam punuar gjithë ditën, argat, vetëm për pesë euro,edhe kur mi dha ato pesë euro, era fukarallëk i vinte, ishin të vjetra e të tutlavata sa mu krijua bindja se ishin endur nëpër të gjitha tyrbet e Kosovës, s’ka populli pare, edhe ato që i paten i hargjuan pas lufte, për besë vështirë puna, veq ka mu ba mirë besoj, s’ka ku shkonë më, edhe po thamë, mos me pas njerëz të mirë s’na kish mbajta toka, po edhe unë qysh po thotë ai dhënrri im, po i hiperbolizojë gjanat, do me thanë këshe unë po i bëkam gjërat artificialisht më të mëdha se sa janë në të vërtetë, hehehe po ai një gjysmë fillore ma ka, ku e din ai çka është hiperbola, hehehe krejt filozofa janë ba….(I cingëron një herë zilja e telefonit) …opa, kush dreqin është tash,(shikon në celular numrin që e ka thirrur) ah meçka, veq ma cingëron, gjithmonë me e thirr veq unë,a s’po e sheh që na rjepën hajnat e vala 900,( sjell një numër dhe flet në telefon)…….alo, ku je o rrush, qysh t’kam, çka ?.... po more shkojmë pse jo….qysh,qysh, po tutem se mos më sheh kush, hajgare po ban a ?....s’tutna unë, shqiptarë jam, për ty shkojë edhe në veri të Mitrovicës, çka…mos na bëhet shtrenjtë, apo do me më koritë a ? Për pare e ke a ? ….mos tan in, erdha, ok ,ok zemër të kam…(mbyll telefonin dhe niset për diku, duke pëshpëritur përsëri me vete)…edhe ti nuk je qysh po shitesh jo, po ishallah e mramja me hajër na vjen...


- Adoniss

[Undertaker]

he Kosovë, Kosovë ta hangsha zemrën

he Kosove he te dalte flaka edhe nje here. Kesaj rradhe u dogjsh me rrenje.

[Shpat]

Postimi origjinal është bërë nga lyra2

MONOLOG KOSOVARI NE MOMENTIN PALIDHJE

...jam lodhë, beso jam lodhë, një psikologë thoshte: mos thuaj asnjëherë se jam lodhë, po jam lodhë more, jam ngop me gjëra palidhje, me njerëz pa lidhje , me rregulla palidhje, po më shkuan vitet më të mira duke pritur pranë burimit të ftohtë me buzë të qara gjak nga etja e s’më lënë të pi ujë herë armiku e herë ‘’miku’’ ,here i huaji e herë i imi, e herë të dy bashk...

...

hee Kosovë ta lumsha synin.

Temë shumë intersante,realitet i kohës!