KUSH JANË "KULLERAT" ?

KUSH JANË "KULLERAT" ?
"Krejt Kosova Kullera"
Që tani e shume kohë, rrugëve dhe lokaleve të Kosovë, ose më saktësishtë në mitrovicë dhe prishtinë, mund të vërehet një kategori e re njerëzish. Nuk ke nevojë për t’i kërkuar shumë, ata dallohen menjëherë, ose më mirë, si të thuash, dallohesh ti, si të ishe ndonjë jashtëtokësorë, në rrethin e tyre. Këta shokë e shoqe tona quhen, jo ndryshe, por, Kullera! Mirëpo kush, çka janë në të vërtetë Kullerat?

Definizioni i disa anti-kullerave, si puna ime do të ishte kështu: Kullerat! Racë e degjeneruar njerëzish, të cilët deri dje ishin qyrrana, kurse sot kan veshur një palë pantollash të gjëra, i kanë rregulluar flokët, kanë vënë syza të tipit Star-Trek, dhe flasin me zhargonin e tyre Kull-be-njeri! Se kuptoj ku është poenta? Ju do të thoni: Me qenë kull, be njeri! Këta të vetëquajturit kullera, sjanë gjë tjetër veç degjenerim i karakterit të tyre.

Marrim një shembull konkret. Një kuller tipik, çfarë karakteristikash ka, përveç pamjes së jashtme moderne? Është menefregist, mendjemadh, snob, mban qëndrim, ose si thuhet në zhargonin e tyre stav (sikur nuk ekziston kjo fjalë në shqip). Pasi jemi te gjuha, përdorin gjithfarë fjalësh të huaja, më e shpeshta prej të clave, është fjala e multi-përdorishme: Fak! (ang. Fuck). Them multipërdorishme sepse përdoret si emër, mbiemër, pasthirrme, pjesëz fjale… kjo mund të vërehet te shprehjet: Fak, be njeri! Qitma nje fakin vishnje me nja tri-kater fakin aklla! Një faking kohë…, Skam ça fakin me bo!...



Mirëpo jo gjithçka është e zezë. Kullerat flasin edhe shqip. Op, op, riqke taba i kullerit! (kul. Po, po, kqyre baba i kullerit). Që tani e tutje gjuha shqipe do të ketë tre dialekte: dialektin tosk, dialektin gegë dhe dialektin Kull-be-njeri. Mos u çuditni, kur nesër, pasnesër, bëhet Kongresi i ri i Manastirit, për ta aprovuar alfabetin e posaçëm për kullera!

***
Une- Kuller! Si hije e trazueme,
trashegimtar i modes dhe i qendrimit,
endem rrugëve te kryeqytetit me ujen e zgjueme,
dhe me klithma tpaknaquna tinstinktit.
***

Vazhdojmë më tutje. Sipas një definicioni që i bëhet një të huaji (dmth që nuk është në rrethin e kullerave), thuhet se kullera, quhen njerëzit të cilët kanë hyrë në këtë frymën e re të pasluftës, në të cilën, çdonjëri bëhet sikur sja nin për asgjë, për askënd, e shikojnë qejfin e vet, thonë se janë njerëz pa komplekse (mirëpo në të vërtetë kanë më shumë komplekse se sa njeri me probleme psiqike), nuk mërziten as edhe kur i vdes ndokush në familje, ngushëllojnë me just keep staying cool, be njeri !, ose A u merzite për tipin që vdiç ? (nuk e kuptoj se si një i moshuar mund të thirret Tip), dhe post ë tjerash shumica shmerkasin (kul konsumojnë drogë). A është kjo e fundit aq shumë e domosdoshme ?!)

Sidoqoftë ky sindrom i rinisë ka hyrë edhe më thellë. Për të hyrë në kafiq, njeri duhet të ketë ose kartelë, ose me qenë kuller. (Këta kartela, sipas meje janë mekanizëm filtrimi, për të mirë apo për të keq, nuk ka rëndësi ; e rëndësishme është se këto i ndajnë, lexo përçajnë, njerëzit në kullera dhe jo-kullera. Segregacion e jo mahi). Ku i dihet, ndoshta neser, pasnesër, do të hapen bukëpjekës, të cilët në hyrje të dyqaneve të tyre do ngjesin pllakaten: Këtu shesim bukë vetëm për KULLERA! Njerëzit e thjeshtë blejnë dy hapa më poshtë. (Mirë që në zgjedhje skishte ndonjë parti si PKK, Partia e Kullerave të Kosovës, se mesiguri do ta fitonte shumicën në parlament)



A thua sa do zgjasi kjo eufori e shoqërisë, veçanërisht e rinisë? A do të arrijmë me të vërtetë të përjetojmë shembullin e bukëpjekësit, apo do mbërrimë deri te Kongresi i ri i Manastirit? Ose ndoshta, me anë të ndonjë mrekullie, i gjithë ky fenomen do të mbarojë së shpejti? Na mbetet të shpresojmë dhe të presim.

In media res. Si do ta qojmë shoqërinë përpara, nëse që në rini ndahemi në klane, në Kullera e Bala. Kjo përçarje vjen që në fazen emionale të krijimit të karakterit. Dyluftimet do të vazhdojnë, e ne do ti shikojmë duelet: Kuller-Bal, Lab-malok, Qytetarë-Katundarë, Klan-Klan, Parti-Parti… Dikush më thotë se i kemi partitë e përçara, ndërsa unë i them se jemi të përçarë që në rrënjë!

O Shqiptar! Trashigimtar i përçarjes dhe dyluftimit – bashkohu!

Post Scriptum. Kërkoj falje nëse ndonjë fjalë nuk e kam shkruar mirë, gjegjësisht sipas rregullave të drejtshkrimit kulleristik! Kurse ju Kullera, mos më shani, bëhuni sikur as edhe kësaj here Spo ju nin. Just keep staying cool, be njerëz!

qka me bo keshtu eshte jeta me kullera krejta prishtina eshte me kullera