Biografi artistësh shqiptar

[rilinda]

Melihate Ajeti lindi më 9 tetor 1935 në Prishtinë; vdiq më 25 mars 2005 në Prishtinë. Semimaturën e kreu në Prishtinë. Vijoi shkollën e aktrimit në Prishtinë dhe bëri një specializim në Paris (Comedie Française). Aktorja numër një e teatrit Prishtinas. E nisi aktrimin si 16 vjeçare më 1951 në Teatrin Krahinor të Kosovës dhe shkriu në skenë 180 role kryesore me të cilat dëshmoi talentin, bukurin e kapacitetin e madh prej aktoreje: "Zullumqari", "Vajza pa pajë", "Zonja me kamelie", "Besa", "Sikur të isha djalë", "Halili e Hajrija", "Erveheja", "Hanka", "Hamleti", "Shtetrrethimi", "Othello", "Ana Karenina", "Vdekja e një mbretëreshe", "Svinga e Gjallë", "Magbethi", "Antigona", etj.

La gjurmë të pashlyera edhe në kinematografin Kosovare e Jugosllave: "Uka i Bjeshkëve të nemuna", "Buka", "Zonja me kamelie", "Etja", "Trimi", "Lepuri me 5 këmbë", "Era e Lisi", "Erveheja", "Kur Pranvera vonohet", "Të ngujuarit", "E shtëna në ajër", "Othello", "Përroi vërshues", "Migjeni", "Gjurmët e bardha", "Magbethi", "Dorotej", etj.
Shpërblimet e lëvdatat e panumërta: Për Zonjën me Kamelie - Shpërblimi i dhjetorit (1963). Joakim Vujic (1972) dhe (1975) për Hajrijën dhe Svingën. Shpërblimi i Shoqatës së Artistëve të Jugosllavisë për Ervehen (1971). Çmimi më i lartë i punës (1976). Më 1985 shpërblimi i parë për rol femre në “Shtetrrethimin” në festivalin Joakim Vujic.
Këto janë vetëm disa mirënjohje që dëshmojnë se Melihate Ajeti, nga femrat tona e para e më të merituara - Doajenja e Teatrit Kombëtar të Kosovës - Primadona e skenës shqiptare.

[rilinda]

Vaçe Zela lindi më 7 prill 1939, është artiste e popullit dhe këngëtare me famë të madhe gjatë periudhës së diktaturës komuniste. U zbulua rastësisht në moshë të re në Lushnjë. Vaçe Zela ka një zë të jashtëzakoshëm. Këngët e saj në vite mbeten popullore dhe të preferuara nga publiku. Prej kohësh Vaçe Zela e ka reduktuar në menyrë dramatike aktivitetin muzikor. Sidoqoftë Vaçe Zela mbetet "Zëri" i jashtëzakonshëm që mbushte me energji skenat shqiptare.
Vaçe Zela është një këngëtare e cila ka marë pjesë në të gjithê festivalet e muzikës në radio dhe më vonë në radio televizion që prej organizimit të parë të tyre në vitin 1962 dhe deri në vitin 1981 kur u largua nga skena si fituese e çmimit të parë me këngën Komunistët (dubluar nga Marina Grabovari).
Vaçe Zela ka një kontribut të rëndësishëm edhe në muzikën e filmit në të cilin ka interpretuar shumë këngë pjesë e muzikës së filmave.
Që sa vite e sidomos këto të fundit gjindet në shërim në Zvicër. Ajo është nderuar me titullin "Nderi i Kombit " nga presidenti i Shqipërisë Alfred Moisiu.


Disa nga këngët e saj janë:

• Çelu si mimoza,
• Natën Vone,
• Djaloshi dhe shiu,
• E dua vendin tim,
• Ëndrra ime,
• Lemza,
• Nënave Shqipëtare,
• O diell i ri,
• Sot mbusha 20 vjet,
• Të lumtur të dua.

[rilinda]

Eliza Dushku lindi më 30 dhjetor 1980 në Boston, Massachusetts.Është një aktore amerikane me prejardhje nga një familje shqiptaro-daneze. U bë e njohur me rolin Faith në TV serinë Buffy dhe nga TV seria Angel. Prindrit e Elizës janë profesorë universiteti, babai është shqiptarë nga Korça, ndërsa nëna daneze dhe ligjeron në universitetin e Suffolk-ut në Boston. Në ndërkohë Eliza jeton me vëllaun Nate Dushkun në Los Angeles. Si 10 vjecare filloi karrierën e saj në filmin That Night, të cilën e pasuroi duke luajtur së bashku me disa yje të filmit amerikanë si:Robert de Niro, Ellen Barkin, Leonardo DiCaprio, Arnold Schwarzenegger, Jamie Lee Curtis, Halle Berry dhe James Belushi.
Gjatë viteve 1996 - 1998 përfundoi shkollimin në gjimnazin Watertown Highschool dhe dëshironte të vazhdonte studimet, mirëpo pas ofertave për rolet në filmat Buffy dhe Angel vendosi të vazhdonte karrierën si artiste.
Në vitin 2003 filloi xhirimi i filmit serik Tru Calling, në të cilin Eliza luan rolin kryesor - si absolvente e cila punon natën.



Filma dhe TV seri në të cilat Eliza luajti role:


• That Night (1992)
• This Boy's Life (1993)
• True Lies (1994)
• Fishing with George (1994)
• Bye Bye, Love (1995)
• Journey (1995)
• Race the Sun (1995)
• Buffy - The Vampire Slayer (1998- 2000, 2003)
• Bring it On (2000)
• Angel (2000-2003)
• Soul Survuvors (2001)
• Jay and Silent Bob Strike Back (2001)
• The New Guy (2002)
• City by the Sea (2002)
• Wrong Turn (2003)
• The Kiss (2003)
• Tru Calling (2003)
• The Last Supper (2006)
• Nobel Son (2007)
• The Alphabet Killer (2007)
• Open Graves (2007)
• Sex and Breakfast (2007)
• On Broadway (2007)

[rilinda]

Margarita Xhepa është një aktore shqiptare, lindi më 2 prill 1932 në Lushnjë- Shqipëri. Një nga Zonjat e Mëdha të teatrit shqiptar. Në maj 2004 u rikthye në skenën e Teatrit Kombëtar, për të shkëlqyer në dramën "Streha e të harruarve", një tjetër sukses në karrierën e saj 50-vjeçare.
Nga viti 1950 u aktivizua si artiste probiste në Teatrin Popullor (sot Teatrin Kombëtar) dhe njëkohësisht studioi në Liceun Artistik- Dega e Dramës.
Ka krijuar mbi 150 role në teater, midis të cilave mund të përmendim: Majlindën tek "Majlinda" (Xh. Broja), Dafina tek "Lumi i vdekur" (dramatizim nga K. Velça i romanit me të njejtin titull të J. Xoxës), Filja tek "Cuca e maleve" (L. Papa), Zonja Mëmë tek "Kush e solli Doruntinën" (dramatizim nga E. Budina e P. Mani i romanit me të njëjtin titull të I. Kadaresë), Nëna "Përballë vetes" (R. Pulaha) etj.
Ka qenë njësoj e suksesshme në rolet e dramaturgjisë botërore, si Ofelia tek "Hamleti", Vajza e dytë tek "Mbreti Lir", Dado tek "Romeo e Xhulieta" Mbretëresha Margaret tek "Rikardi i III", të Shekspirit.
Në rolet tjera nga dramaturgjia botërore spikasin Klea tek "Dhelpra dhe rrushtë" (Figereido), Lena tek "Xhaxha Vanja" (Çehov), Ledi Milford tek "Luiza Miler" (Shiler), Zonja Berling tek "Vizita e inspektorit" (Pristli), Zonja Lomen tek "Vdekja e një komisioneri" (A. Miller), Ana Andrejevna tek "Revizori" (Gogol), Marsela tek "Qeni i kopshtarit" (De Vega), Mashenka tek "Mashenka" (Afigenov), ShejIa tek "Morali i zonjës Dulska" (Zapolska), apo Dado tek "Elektra" e Sofokliut, nën drejtimin e regjisorit grek Dhimitri Mavriqis, në Teatrin Kombëtar të Greqisë, në Athinë.
Veç roleve në teatër, ka realizuar edhe 32 role në kinema, duke punuar me shumicën e regjisoreve shqiptarë. Me K. Dhamon xhiron "Vitet e para" dhe "Gjurmët", me I. Muçajn e K. Mitron "Dimri i fundit", "Tokë e përgjakur", "Një djalë dhe një vajzë" dhe "Apasionata", me V. Gjikën "Gjeneral Gramafoni", me E. Musliun :Rrethi i kujtesës" dhe "Vitet e pritjes" (E. Musliu), me K. Çashkun "Dora e ngrohtë", me Anagnostin "Gurët e shtëpisë sime", me P. Milkanin "Pranvera s'erdhi vetëm", me S. Kumbaron "Koncert në vitin 1936", me Gj. Xhuvanian "E diela e fundit" dhe "I dashur armik".
Në vitin 1997 interpretoi në filmin grek "Mirupafshim" (regjisor J. Koras, K. Vupuras). Filmi u laureua me Çmimin e Madh në Festivalin Ndërkombëtar të Filmit Mesdhetar në Selanik, ndërsa Margarita Xhepa mori Çmimin e Nderit.

[rilinda]

Muharrem Qena (qershor 1930- 24 shtator 2006, shkrimtar, këngëtar, aktor e regjisor shqiptar nga Kosova).
Muharrem Qena është njëri prej themeluesve të skenës teatrore dhe të këngës argëtuese shqiptare. Ai punoi si regjisor, producent, këngëtar, dhe skenarist. Muharremi lindi në Mitrovicë më 1930 në një familje që kontribuoj shumë për artin kosovar. Gjimnazin e kreu në Prishtinë, kurse shkollën e filmit në Beograd. Ai shkriu talentin e tij prej regjisori, aktori, shkrimtari dhe këngëtari.

Shpërblimet e shumta lokale e ndërkombëtare e radhisin në krijuesin më të mirënjohur kosovar. Me ”Ervehenë”, e cila mori 5 shpërblime kryesore në Festivalin e Steries - Novi Sad (1967), ngriti skenën teatrore të Kosovës në piedestal. Regjisor i shumë dramave, e filmave dokumentarë e televiziv. Muharremi ishte nismëtar i punës së teatrove në Prizren, Gjakovë, dhe Gjilan. Ai krijoi dhe këndoi një sërë këngësh argëtuese në frymën bashkëkohore, të cilat frymëzuan dhe u falën kënaqësi shumë brezave.
Muharrem Qena vdiq më 24 shtator 2006 në Prishtinë duke lënë pas tij një veprimtari të gjërë prej shkrimtari, regjisori e këngëtari dhe mëse 200 shfaqje teatrale.




Regjisor

• ”Bashkëshortët”
• ”Zonja me Kamelie”
• "Erveheja”
• ”Njerëzit me shpresa te thyera”
• ”Anmiku i popullit”
• ”Ambrozio shfaros kohën” etj.

Aktor

• ”Kapedan Lleshi”
• "Proka” (1984)
• ”Lepuri me pesë këmbë” (1982)
• ”Kukumi”
• "Kur pranvera vonohet" (1980)

Skenarist drame

• “Bashkëshortët”

Autor kënge

• ”Kaçurrelja”
• ”Shokut”
• ”Lamtumirë”
• ”Mine”
• ”Tetori”

[rilinda]

Tinka Kurti lindi më 17 dhjetor 1932 në Sarajevë. "Zoja e randë" e teatrit dhe kinemasë shqiptare, një aktore e madhe që nuk ka ndërmend të plaket.
U ngjit për herë të parë në skenë kur ishte vetëm 14 vjeç. Për disa vjet u aktivizua në teatrin amator në Shkodër. Më 1947 u përjashtua nga Liceu Artistik i Tiranës dhe nuk mori asnjëherë ndonjë diplomë shkolle, por kjo nuk e pengoi të bëhet një aktore e madhe dhe e shumë e kulturuar.
Që viti 1949 e deri sa doli në pension ishte aktore e Teatrit “Migjeni” të Shkodrës, ku interpretoi rreth 120 role. Veçanërisht e suksesshme në rolet e forta dramatike të nënave, por po kaq e suksesshme në komedi. Shkëlqen me role protagoniste në “Gjaku i Arbrit”, “Histori Irkutase”, “Toka jonë” – ku luan në fillim Filen e pastaj Lokën, “Fisheku në pajë” apo “Fejesa e Çehovit”. Si rrallëkush, Kurti rikonfirmon talentin e saj edhe në kinema, duke interpretuar në rreth 35 filma artistikë, duke filluar me filmin e parë të metrazhit të gjatë, “Tana”, më 1958.
Të paharruar kanë mbetur Nënë Pashako tek "Yjet e netëve të gjata” (1972), Halla tek “Çifti i lumtur” (1975), Sinjorina Mançini tek “Vajzat me kordele të kuqe” (1978), Gjyshja tek “Zemra e nënës”. Rolet e arrira i sigurojnë çmime të ndryshme, si në festivalet kombëtare të filmit, ashtu edhe ato të teatrit, të cilat kulmojnë me çmimet e karrierës në të dyja fushat. Këtyre çmimeve u shtohen edhe vlerësime të tjera të rëndësishme, si medalja "Mjeshër i Madh i Punës”, akorduar nga Presidenti i Republikës.

Filmografia

• Kosova (2006)
  
• Nata - (1998)
• Në emër të lirisë - (1987)
• Hije që mbeten pas- (1985)
• Besa e kuqe - (1982)
• Qortimet e vjeshtës - (1982)
• Si gjithë të tjerët - (1981)
• Mëngjese të reja - (1980)
• Nusja - (1980)
• Gjeneral Gramafoni - (1978)
• Vajzat me kordele të kuqe - (1978)
• Emblema e dikurshme - (1976)
• Çifti i lumtur - (1975)
• Lum drite - (1975)
• Operacion Zjarri - (1973)
• Yjet e netëve të gjata - (1972)
• Guximtarët - (1970)
• Tana - (1958)

[rilinda]

Luiza Xhuvani lindi më 26 mars 1964 në Sarandë. Një nga yjet e teatrit dhe kinemasë shqiptare, deri më sot e vetmja aktore shqiptare e vlerësuar me çmim në një festival ndërkombëtar filmi.
U diplomua aktore ne Akademinë e Arteve më 1986, por në Teatrin Kombetar filloi punën pas një përvoje dy vjeçare në Estradën e Sarandës. Ende studente, fillon karrieren si aktore filmi me “Dhe vjen një ditë” (Infermierja) dhe “Flutura në kabinën time” (Flutura) të V. Priftit, me të cilin fiton Kupën për Aktoren më të Mire në Festivalin e Filmit, të vitit 1985, “Fjalë pa fund” (Magdalena) i S. Pecanit, “Hetimi vazhdon” (Hetuesja), “Rrethi i kujteses” (Mbesa) i E. Musliut, “Muri i gjallë” (Rozafa) i M. Fejzos. Nga viti 1991 e në vazhdim ka një bashkëpunim të suksesshëm me regjisorin Gj. Xhuvani, nën drejtimin e të cilit interpreton në filmat “Bardh e zi”, “Një ditë nga një jetë”, “Dashuria e fundit” (Mirjana), me të cilin fiton përsëri Kupën në Festivalin X të Filmit, me 1995, “Funeral Business” (Sana), me të cilin u shfaq në Festivalin e Venecias në vitin 2000, “Parullat” (Diana), me të cilin fiton Çmimin Aktorja më e mirë e Festivalit të Tokios 2003 dhe së fundi “I dashur armik” (2004).
Në Teatrin Kombëtar interpreton vazhdimisht role protagoniste, si në dramat “Unë dhe Mefistofeli” (Margarita) të B. Hoxhes, “Dhelpra dhe rrushi” (Klea) të Figueiredos, “Dasmë gjaku” (Nusja) të Lorkes, “Rikardi III” (Ledi Ana) të Shekspirit, “Kati VI” të Alfred Zheri, “Këngëtarja tullace” (Misis Martin) të Ioneskos dhe komeditë “Valsi i Titanikut” (Xhena) e “Oportunesku” të Mushateskut, “Kopshti me dallëndyshe” (Maria) të Cikliropulosit, “Armiku i popullit” (Pietra) të Ibsenit, “Pulëbardha” (Nina) të Çehovit, “Cilindri” (Rita) të De Filipos dhe “Kapitulli i dytë” (Xheni) të Sajmonit, me të cilin fiton Çmimin për Aktoren më të Mirë të Festivalit Mbarëkombëtar të Aktrimit, Apollon 2004, në Fier.Jashtë kësaj skene, interpreton në produksionet e pavarura të dramave “Valle Vdekjeje” të Strindbergut dhe “Shërbëtorët” (Kler) të Zhenetit.

[rilinda]

Gjergj Xhuvani është një regjisor, skenarist, producent shqiptar. Ai lindi në vitin 1963 në Tiranë. Në vitin 1986 diplomoi në Akademin e Arteve në Tiranë, dega Artet dramatike. Që nga viti 1986 deri në vitin 1990, ai punoi si asistent regjisor në shumë filma dhe në vitin 1991 realizoi filmin e tij të parë "Bardh e Zi".

Regjisor

• I dashur armik- (2004)
• Parullat-(2001)
• Funeral Business- (1999)
• Dashuria e fundit- (1995)
• Një ditë nga një jetë- (1994)
• E diela e fundit- (1993)
• Bardh e Zi- (1991)

Skenarist

• I dashur armik- (2004)
• Parullat-(2001)
• Funeral Business- (1999)
• Dashuria e fundit- (1995)
• Një ditë nga një jetë- (1994)
• E diela e fundit- (1993)
• Bardh e Zi- (1991)

Producent

• Funeral Business- (1999)
• Një ditë nga një jetë- (1994)

Aktor

• Edhe ne luftuam- (1981) (TV)

[Linka_pz]

Yllka Gashi




Yllka Gashi lindi më 30 gusht 1982 në Prishtinë. Është një aktore nga Kosova, ajo është më e njohur për rolin e saj Zana në serialin Familja Moderne, ajo ka luajtur po ashtu edhe te filmi artistik Kukumi. Është motra e vogel e ish këngetarës Donika Gashi. Është aktore shumë e kerkuar dhe e pelqyer viteve te fundit. Ka marrë cmimin për aktoren më të mirë në festivalin "Setkani/Encounter" të teatrit në Çeki më 2004. Ka luajtur ne filmin "Kukumi". Është shume e pelqyer ne serialin "Familja Moderne" qe jepët ne RTK.


Filmografia

• Familja Moderne — 2002 -
• Kukumi — 2004

[Linka_pz]

DIBRAN TAHIRI: "UJKU I VJETËR" I SKENËS KOSOVARE Ai është një burrë intelegjent. Di të depërtojë në thellësi të gjërave. Bota e tij është përplot enciklopedi, është e mbushur plot nostalgji për të kaluarën. Ai e beson, e sheh botën me syrin e tij, larg, sikurse edhe mendon, dhe gjithçka që përcjell është edhe brenda këtyre kontureve, brenda këtij sinqeriteti… Fjalët e tij, gati gjithmonë bien bukur, ngase bota e këtij aktori është e pastër, e brishtë, por shumë e sinqertë…
Ka kohë që e thërrasin babi i Korabit, Zanës, Ardit dhe Almës. Mirëpo e quajnë edhe burri i Dritës dhe dhëndri i Skënderit. Ai gjyshen e “Familjes Moderne” e ka vjehërr. Dini, “plaku” i serialit shumë të përcjellë nga publiku kosovar “Familja moderne” është njeriu që sfidon gjithçka që i del para vetës. Ky është Dibran Tahiri, njeriu shpirtbutë i përditshmërisë, dhe pushtetploti i “Familjes moderne”, aktori që të lë të kuptosh se është i kërkuari dhe më i preferuar i kohës, i cili është i lidhur për skenën, artin, dhe të bukurën që moti… Personazhi më serioz dhe më i rreptë i “Familjes moderne”, Dini, përmes një humori të hollë pasqyron aktualitetin nëpër familjet kosovare , raportet prind-fëmijë, të cilat përputhen në shumë prizme me realitetin e ri kosovar. Thjeshtësia, origjinaliteti në skenë, lëvizjet e tija plot gjallëri, nazet e një udhëheqësi familjar, të cilat rimojnë me kohën, e kanë bërë Dibranin, tashmë të njohur si babai i “Familjes Moderne””,yll të artit shqiptar dhe aktorin më të dashur të elitës kosovare. Pedantëria dhe sinqeriteti i tij duket sikur i jep një imazh të bukur artit shqiptar. Aktori shpirtbutë mitrovicas, ka një numër të madh të “elektoratit” të tij artëdashës. Po ta tërheqësh një paralele nga Dibrani deri te Dini, rruga është plot labirinthe për të arritur deri te dy botërat, të cilat janë definitivisht të kundërta. Dibrani në jetën e përditshme kurrë nuk ka qenë baba dhe i martuar, është indiferent ndaj politikës dhe është shumë tolerant. Në krahasim me përsonazhin e “Familjes moderne”, Dibrani në jetën e përditshme është shumë i qetë, aspak nervoz, tolerant, ka shumë mirëkuptim, dhe në qoftë se ai nuk mund të ndryshojë diçka atëherë shumë thjeshtë tërhiqet dhe i përcjell gjërat në heshtje. Kurse Dini është shumë temperament, udhëheqës i një partie dhe njeri që nuk lëshon pe dhe iu tregon fëmijëve të tij të lazdruar herë pas here se ende është ai “ujku i vjetër”. Fëmijët e “Familjes Moderne”, e dinë atë dhe nuk ia teprojnë. Serioziteti i Dibranit dhe burrëria e Shemsedin Gashit në “Familjes moderne”, të lënë të kuptosh se Dibran Tahiri është aktori që di të “notojë” në çdo “oqean” qoftë edhe në atë që ndoshta është vështirë të kalohet edhe me “barkë”.

Karriera… roli i parë…roli në filmin kroat

Një burrë elegant, me mjekër të thinjur, sy depërtues dhe paksa me një instikt të vacantë që shprehin botën e një artisti, me sakon dhe pantollonat e zeza, padyshim se është një Omar Sharif, por i kohës sonë. E sheh të ulur në një qoshe të restorantit te “Teatri Kombëtar”, një çantë të vogël para tij, së bashku me një çaj “hibiskus”.
Një palë syze komode, por me dioptri, theksojnë edhe më shumë vështrimin e çiltër dhe po aq të sofistikuar, të aktorit kosovar.
Ai është një burrë intelegjent. Di të depërtojë në thellësi të gjërave. Bota e tij është përplot enciklopedi, është e mbushur plot nostalgji për të kaluarën. Ai e beson, e sheh botën me syrin e tij , larg, sikurse edhe e mendon, dhe gjithçka që përcjell është edhe brenda këtyre kontureve, brenda këtij sinqeriteti… Fjalët e tij, gati gjithmonë bien bukur, ngase bota e këtij aktori është e pastër, e brishtë, por shumë e sinqertë, …
Ngadalë me një zë të trashë tamam mashkulli,e fillon tregimin e tij për fillimin e karierës. Fillon me një thjeshtësi sa më shumë që është e mundur, sepse siç thotë ai po të përshkruajë në tërësi karierën, do të duhej një gazetë e tërë.
Ka lindur pas Luftës së Dytë Botërore, në kohën e të ashtuquajturës “rindërtimit të vendit”. Babai i tij ka qenë minator, punëtror dhe prind i mrekullueshëm, i cili qysh atëherë e kishte parasysh që duhet t’i shkollojë fëmijët e vet. Ka qenë i bindur asisoj, shkollimi mund t’i shpien fëmijët e tij përpara, dhe pas mbarimit të shkollës fillore edhe gjimnazin në Mitrovicë, Dibrani i ishte drejtuar kryeqendrës ku po atë vit në Prishtinë (1967), ishte hapur studio për teatër, film dhe radiotelevizion. Ishte gjenerata e parë ku ripërtërihej ansambli i atëhershëm me aktorë të mrekullueshëm.

[Linka_pz]

Dini & Dibrani…jeta private…filmat “Western”…

Është një rrugë përplot zig-zage, që të shpien te dy botëra, te Dini i “Familjes Moderne”dhe Dibrani i përditshmërisë.
“Unë në jetën e përditshme nuk jam baba, në serial duhet ta luaj rolin e babait me disa fëmijë të lazdruar të formoj raport me fëmijët, nuk do të thotë se unë nuk e njoh ndjenjën e raportit të prindit me fëmijën, sepse unë kam pas motra dhe vëllezër shumë më të rinjë se unë dhe kam marrë pjesë në zhvillimin dhe rritjen e tyre”, tregon për jetën e tij Dibrani, aktori kosovar.
Ai thotë se bota e Dinit dhe Dibranit ndryshon. Ndryshon në shumë segmente. Në jetën private ai është shumë i qetë, aspak nervoz, është tolerant, ka mirëkuptim, dhe në qoftë se ai nuk mund të ndryshojë diçka atëherë shumë thjeshtë tërhiqet dhe i përcjell gjërat në heshtje.
“Deri diku pajtohem me Dinin se në të shumtën e rastëve Dini tërheq dorë. Në pamundësi për të ndryshuar diçka ai lëshon pe”, bën dallimin e dy botërave Dibrani, duke treguar se Dini është më temperament, ka kohë kur edhe shpesh dominon në familje, dhe herë pas here të tregojë se është ai “ujku i vjetër”. Dhe natyrisht fëmijët e “Familjes Moderne”, e dinë atë dhe nuk ia teprojnë. Këtu është edhe ngjashmëria dhe dallimi mes personazhit dhe Dibranit.
“Në jetën private unë nuk jam në asnjë parti politike, por edhe nuk jam apolitik.
Politika më ka interesuar që nga bankat shkollore. Kur ne sot në Kosovë po e ndërtojmë gjithçka nga fillimi, njeriu nuk guxon të jetë indiferent, por jo në atë kuptimin të bëjmë të gjithë politikë dhe t’i mësojmë politikanët të bëjnë politikë. Por duhet përcjellë vazhdimisht se çka po ndodh me fatin tonë. Vetëm një gjë mua më brengos, lufta për pushtet”,- thotë Dini i serialit.
Ai shprehet edhe më tej dhe futet në ujërat që ndoshta nuk di të notojë, mirëpo megjithatë mundohet të del deri në breg.
“Gjatë karierës time unë kam interpretuar shumë role të politikanëve, dhe e di se çka do të thotë të jesh pushtetar dhe e di se sa e butë është karriga dhe pushteti. Njeriu që rri shumë vite në karrigë, në një vend udhëheqës është ai devertimi i tij, dhe njerëzit që janë përreth tij fillojnë të sillen në mënyrë të çuditshme. Ata mendojnë se atij ia ka dhënë zoti pushtetin dhe duhet të vazhdojë sa të jet gjallë”, ka thënë Dibrani.
Në jetën e përditshme Dibran Tahiri nuk është i martuar, por gjithmonë në jetën e tij e ka pasur dikë që ka bashkëjetuar. Mirëpo Dibrani nuk ka dëshirë të flet më tepër për jetën private të tij.
“Këtë formë të jetës unë vet e kam zgjedhur me dëshirën time, mirëpo unë nuk dua të jem shembull, dhe nuk do t’i preferoja dikuj tjetër kështu, le të veprojë gjithkush ashtu si mendon vet”, porosit Tahiri.
Ai edhe vëllezërve dhe motrave të tij iu ka thënë që mos ta marrin shembull, por të gjithë ata sot janë martuar, fejuar dhe e vazhdojnë jetën e tyre.
“Unë jetoj ndryshe, kurrë nuk i kam thënë jo as martesës, as fejesës, unë më shumë i jam përqendruar profesionit , nuk kam qenë i martuar kurrë.
Tash jetoj me… ajo duhet të jetë një pjesë e sekretit tim”, ka thënë Dibrani duke qenë enigmatik sa i përket jetës së tij private.
Dibrani sikur që moti e ka pasur një vërejtje. Ai thotë dhe nuk beson as vet për aktorët që e kanë interpretuar komplet Shekspirin, aktorët të cilët e kanë interpretuar pjesën më të madhe të dramaturgjisë botërore, rolet kryesore të kësaj dramaturgjie, dhe të mos ftohen kurrë asnjëherë para studentëve këta aktorë, jo për të ligjeruar siç shprehet ai, por për të qenë aty dhe të dëshmojë Dibran Tahiri ose ndonjë aktor tjetër për sukseset, të dëshmojë para studentëve të aktrimit, për sukseset që ka pasur, por thjeshtë t’iu thotë studentëve ku ka dështuar Dibran Tahiri dhe pse ka dështuar. Thjeshtë shprehet Dibrani, aktorët e mëdhenjë jo të ligjerojnë ndoshta aty, jo të marrin rrogë prej tyre, t’iu marrin studentëve onorarin, por të këmbejnë mendime në këtë profesion.
“Unë i gëzohem sukseseve të aktorëve, jo vetëm te ne por edhe në botë, sepse marrja e çmimit “Oskar”, ai e nderon edhe profesionin tim, është nder për mua edhe unë duhet të gëzohem. Unë, është e natyrshme që i gëzohem suksesit të aktorëve të rinjë sepse përmes tyre edhe emri jonë jeton më gjatë. Aspak nuk mendoj se ata janë konkurentët e mi”, është shprehur Tahiri.
Duke pas fjalën te çmimi “Oskar”, dhe tek aktorët e huaj, ai tregon edhe për mbresat dhe cili aktor i pëlqen.
“Kam qenë i preokupuar me filmat “Western”, thjeshtë kanë qenë filma për argëtim. Filmi i cili “Ndodhi njëherë në perëndimin e egër”, Henri Fonda, Çarls Bronson, Klaudia Kardinale, në rolet kryesore, më ka lënë mbresa shumë të mëdha, ishte film i cili u shfaq në kohën e rinisë time, për shkak të peisazheve që kam parë aty, dramës, dhe interpretimit të mrekullueshëm të aktorëve në rolet e tyre, natyrisht edhe për shkak të muzikës tepër të mrekullueshme të Enio Morikone që kishte përgatitur për këtë film të mrekullueshëm”, thotë Dibrani duke treguar se ende i tingëllon në vesh ajo muzikë. Atij i kanë pëlqyer dhe ende i pëlqejnë si Spencer Tresi aktor i gjeneratës shumë të vjetër, por gjithsesi, Henry Fonda, të cilin e dallon.
Dibrani dëgjon kryesisht muzikë të mirëfilltë, atë e cila është bazë e muzikës.
“E kam një cd-player, dëgjoj muzikë të mirëfilltë, ajo që është bazë e muzikës, klasike, është e pamundur që mos t’i kthehem Rivaldit. Zakonisht edhe dëgjoj muzikë të filmit e cila më pëlqen pa masë , mirëpo unë dëgjoj çdo muzikë tjetër që është e mirë, e adhuroj edhe çiftelinë kur dikush di ti bie”, ka thënë aktori Tahiri.
Ai kohën e lirë e kalon në teatër, takohet me miq, me kolegë, takohet pothuajse për çdo ditë, shkojnë në kinema ndonjëherë dhe i pëlqen të përcjellë televizionin, përcjellë çdo gjë që jepet në këto tre (3) televizionet tona.
Ditëlindja: Shtator 1946
Vendlindja: Mitrovicë

[Linka_pz]

Xhemi Shehu


Të behesh e fameshme sa hap e mbyll sytë. Një histori qe përsëritet nga një bukuroshe tek tjetra. Tani rradhen e ka Xhemi Shehu. Nga një veline e zakonshme u shnderrua ne një ikone televizive. Jo vetëm si imazh reklamash por edhe si prezantuese e një spektakli te perjavshem. Tani rrëfen sekretet si e ndolli fatin e saj te mbarë


Afro tri vjet me pare, fshihej çdo ditë nën një uniforme jo dhe aq te këndshme. Ndërsa mikeshat e saj bënin qejf nëpër gjimnaze, ajo studionte ne një kolegj turk dhe as qe i bëhej vonë fare për c'ka ndodhte jashtë atij rrethimi kangjellash. Ajo zbatonte me perpikmeri rregullat e shkolles se saj.

Fundi i gjatë e me kuadrata, qe ia mbulonte edhe kycin e këmbës, nuk e bezdiste aspak. Ndaj dhe nuk i shkonte ndonjëherë ne mendje te imitonte shoqet e klases, ta paloste edhe ajo fshehurazi qemerin, derisa te mberrinte ne gjatesine e pëlqyeshme, sa te zbuloheshin gjunjet. Ajo ndjehej rehat edhe me atë gjatesine e diktuar. Edhe jaken e kemishes e mberthente ne kopsen e fundit, pa qenë nevoja t'ia kujtonin here pas here rregulloren. Nxenese e zellshme dhe e urte ishte atëherë. Pse jo, përderisa thelle thelle e ndjente se ajo lloj uniforme "si gjithë te tjerët" dhe ato lloj rregullash, qe e vinin ne rradhë me te tjerat, nuk i prishnin ndonjë pune te madhe. Edhe ashtu, ajo asnjëherë nuk kalonte ne rrugë pa u vënë re. Madje bëhej edhe më interesante. Syte kureshtare te te tjerëve, perpiqeshin te zhbirilonin fundin e gjatë e te gjerë, për te imagjinuar kembet, qe zvarriteshin nën te.

Atëherë, asnjëri prej atyre djelmoshave, qe ia kishin vënë syrin bukuroshes me sytë e medhenj jeshile, nuk kishte si ta merrte me mend, se vetëm pak kohe me pas nuk do të kishin me pse te lodheshin aq shumë. Se vajza do të zhvishej vete. Do te zbulonte pa pritur e pa pandehur jo vetëm gjunjet por shumë me shumë se kaq. E kujt do t'ia merrte mendja se ajo vajza e ndrojtur, qe ecte me koken ulur e duke shtrenguar fort pas gjoksit te mbuluar nën jelekun e uniformes, canten e saj te shkolles, do të bëhej një ditë njera prej velinave te emisionit Fiks- Fare. E kush do ta besonte se ajo do të shperthente kaq fort ne një imazh krejt ndryshe, qe nuk kishte me asnjë pikë takimi me figuren prej vajzë te mirë? Askush. As babai i saj nuk u ka besuar dot vesheve kur një ditë te bukur bija e tij, e urte dhe e bindur, ngriti krye dhe i tha se dëshironte shumë të shkonte tek "Fiks fare". Kjo kryengritje e ka cuditur pa masë. Por ja qe gjithçka mund të ndodhë. Për babain ndodhi gjema, ndërsa për Xhemi Shehun ndodhi vërtetë një mrekulli. Vetëm kështu mund te quhet metamorfoza e saj e menjehershme, te cilën ne fakt ajo nuk e kerkoi vete. Fillimisht ajo thjesht u bind, si gjithmonë, për te bërë sa me mirë atë qe i kerkuan. Nëse do pyesnim babain e saj, ai me siguri do të thoshte se ajo çfarë i kerkuan do ta shtinte ne mëkat te bijen e tij. Ndërsa Xhemi vete tashmë është e bindur kur thotë se fustani i bardhe, qe i dhanë te vishte, ne një reklame për një firmë ndërtimi, do t'i sillte shumë fat. Se ajo "po"-ja qe tha menjehere, ishte fjalekalimi me i saktë për te hyrë, pa ndjere asnjë gjemb nën këmbë, ne botën e televizionit. Atë qe e synojne të gjitha bukuroshet ne moshen e saj, duke u stermunduar nëpër konkurse bukurie apo nëpër audicione të ndryshme. Ndërsa ajo s'ia ka pasur nevojen asnjeres prej tyre. Të jetë çështje fati?

Ajo vetëm me fatin e lidh gjithçka i ka ndodhur ne këto kohe, ndonëse zileqaret, qe ka rreth e rrotull, nuk kanë lënë koment pa bërë, për gjithë këtë mbaresi te sajen: pas mbarimit te edicionit Fiks- Fare ku ishte veline, e rikthyen sërish, për të mos e lënë me vetëm ne rrolin pa ze te një veline. E bene edhe imazhin e digitalb-it. E se fundmi i kanë besuar dhe një mision me të madh, atë te prezantimit te një spektakli te perjavshem veror, "Shtojzavallet". E të mendosh qe gjithçka ka ndodhur ne fare pak kohe, nuk u ve shumë faj zileqareve, qe flasin. Por tek e fundit, ato atë pune kanë. Xhemi duket qe nuk ua ve me shumë veshin. Ne fillim merzitej ca, por tani e ka kuptuar se ka pune shumë me te rëndësishme për te bërë, e se asnjë sekond nuk duhet humbur kot. E ka kuptuar, se nëse arrin te besh diçka ne botën qe e synojne te gjithë, nëse hedh hapat ne një terren te minuar, sigurisht qe do ta pesosh ne një fare mënyrë. Asaj i ka qëlluar rreziku me i vogël: ai i thashethemeve, qe gjithsesi nuk kanë qenë me te hidhura se ato qe thuhen zakonisht për gjithkend, qe bëhet VIP sa hap e mbyll sytë. Ndërsa gjithçka tjetër i ka ecur shumë mirë dhe ajo e di vete pse: "Unë jam shumë supersticioze si natyre, ndaj dhe me është krijuar bindja se gjithçka ka ecur mirë pas asaj ditës, kur e veshur si nuse, hyra ne një kishe, për te realizuar një prej momenteve te reklames sime të parë, për firmën "Teuta construcion". Sigurisht qe po me pelqente ajo eksperiencë e re, ndaj ndoshta krejt pa e kuptuar, aty ne kishe

kam shprehur dëshirën, qe të mos kishte fund ajo kenaqesi, qe po provoja". Ishte një çast i vetëm, kur ndoshta shkopi magjik i ka qëlluar mbi kokë, pikërisht atëherë kur duhej, për t'i dhënë shenjen se mrekullia do të ndodhte shumë shpejt. Ndodhi vetëm pak ditë pas shfaqjes nëpër ekrane te asaj reklame, qe u realizua nga stafi i Top Channel. Ndodhi ne ditën e fundit te pregatitjeve për nisjen e trasmetimit te edicionit të ri te Fiks -Fare. "E mbaj mend shumë mirë atë ditë. Ishte e diele, data 31 gushti i 2003-shit. Të nesërmen do të fillonte emisioni. Ishin provuar shumë e shumë vajza e në fund me thanë se do të isha unë njera prej velinave". Brune me te mirë se Xhemi nuk kishte. Ata qe e kishin zgjedhur për reklamen ishin te bindur për këtë dhe te tjerët nuk ua bën me dysh zgjedhjen. Kështu Xhemi se bashku me bjonden Manjola Hasanin, do të shfaqeshin ne ekran, si dy velinat e reja, pasardheset e Edes dhe Aides. Sigurisht qe Xhemi e dinte fare mirë sa te famshme ishin bërë dy velinat e para dhe nuk kishte pse të mos shpresonte se po aq e njohur do të bëhej dhe ajo. Ne fakt ajo çfarë do të ndodhte me te, i kaperceu te gjithë kufijte e parashikimeve te saj. Me kot ishte trembur ne ditet e para. "Unë nuk e dija se çfarë isha e zonja te bëja. Sigurisht qe kisha frikë sepse ne krah tim ishte një balerine profesioniste, ndërsa unë nuk kisha kërcyer asgjekundi përveçse ne aktivitetet e shkolles." Por ia doli mbane. Fillimisht sepse ishte vërtetë shumë e bukur, me këmbë te bukura, me vithe te harkuara, me sytë jeshile e te medhenj e me buzë qe binin jo pak ne sy. Pra i kishte te tera ato qe i duheshin një veline. Por pastaj e preferuan edhe pse mesoi shpejt te kercente si ajo profesionistja, madje edhe me lezetshem se ajo. Ndoshta kjo ka qenë arsyeja pse e rimoren sërish, kur u kishte mbaruar afati e kur ne fakt ne ekran u shfaqen velina të reja. "Brunia duhej te ikte ndaj u desh te krijohej shpejt e shpejt një dyshe e re. Për brunen me zgjodhen mua". Ishte ky rikthim ne prill- majin e 2004-es, pas se cilit Xhemi do të gjente përfundimisht udhën e saj, atë qe do të kishte te bënte përfundimisht me televizionin.

[Linka_pz]

Një rikthim i rastesishem, siç ishte dhe fillimi. Sepse fati vazhdonte te ishte i nderur ende ne deren e saj. "Ndryshe jam e bindur qe nuk do të kishte ndodhur asgjë nga këto". Asnjëherë dhe askush nuk do ta kishte bindur dot qe te konkuronte ne ndonjë konkurs bukurie, për te synuar me pas ndonjë pozicion te tillë ne ekran. Nëse nuk do të kishin qenë ofertat e bëra ne rrethe te ngushta, mes miqsh, nuk do të ishte shfaqur askund. Nuk është e vështirë ta besosh, se kanë qenë te tjerët ata qe ia kanë ndjelle dëshirën për te bërë diçka me bukurine qe ka, nëse i referohesh kohës kur nuk ishte me veline. Pasi mbaroi afati qe i kishin caktuar, ajo nuk ishte me asgjë. Nisi ta ndjeje pak e nga pak boshllekun qe i la mbarimi i asaj eksperiencë te bukur por kjo nuk do të thoshte se ajo do të vijonte përpjekjet për te mbetur ne ekran. Ndaj nisi normalisht jetën e zakonshme. Jo më me atë uniformen e te kolegjit, por gjithsesi e veshur me xhinse e me bluza pa teprime ne dekoltete e tyre. "Iu kushtova shumë shkolles. Pas mbarimit te kolegjit nisa studimet ne fakultetin e gjuhëve te huaja por një vit e kisha lënë pas dorë, pasi angazhimi me emisionin Fiks- Fare ma mori mendjen fare". Sipas saj, te ishe një veline, ishte shumë me e rëndësishme se te ishte një nder studentet e rregullta te Gjuheve te Huaja. Xhemi ishte rritur e nuk kishte pse te mendonte si një here e një kohe ne kolegj. S'kishte me rregulla, s'kishte me brazda ku duhej te ecte detyrimisht. Mirëpo "lajthitja" ishte vetëm për aq kohe sa quhej veline e njihej si e tillë. Me pas? Kthim ne identitet. Qe do të thotë se Xhemi nuk donte t'ia dinte me se çfarë bëhej me botën e televizionit. Të paktën kështu thotë: "Kisha disa oferta te tjera, nga televizione te tjera, por nuk doja vërtetë te ngaterrohesha më me ekranin, ndoshta dhe pse ishin oferta qe nuk me ngjisnin. Kam shkuar ne takimet e kerkuara dhe në fund kam thënë "jo". E ne fakt ca kohe me pas do kuptoja se kisha bërë shumë mirë". Sepse do t'i mberrinte një oferte shumë e mirë. "Me thirren për te drejtuar "Portokalline" me Agron Llakajn dhe me Amarden, por ikja e papritur e njeres prej velinave te rradhes, bëri qe unë te shihesha si rasti me i mirë për te bërë zevendesimin". Nuk i erdhi aspak keq, qe i iku "Portokallia" nga duart, sepse me Fiksin, ishte fiks fare. "Një vit ne Fiks Fare nuk me kishte mjaftuar qe te kenaqesha deri në fund me atë lloj emisioni ndaj rikthimi me interesonte". Ndoshta edhe pse do të kishte me shumë mundësi te tregonte se çfarë dinte te bënte. Ndaj nuk vonoi shumë dita kur fytyren dhe trupin e bukur te Xhemit do ta shikonim non stop ne ekran, tashmë si ikone e digitalb-it. Vajze vërtetë me fat. Fat qe i ka sjelle edhe ca shanse te tjera.



Edhe një spektakel te perjavshem, ku ajo nuk është me thjeshtë një veline por prezantuesja, tek e cila, vajzat konkurente qe shpresojne te bëhen velina, mund te shohin të ardhmën e tyre. Xhemi tashmë mund te quhet një shembull i mirë për t'u ndjekur. Aq me shumë pas kësaj eksperiences se fundit, te cilën duket qe po e kalon me sukses. "Kameren nuk e kisha aspak problem sepse isha mësuar me te gjatë Fiks- Fare. Ajo qe me trembi ne shfaqjen e pare ishte prezenca ime përballë me publikun. Por vetëm ne dy- tre minutat e pare ishte ky siklet, pastaj ua mora doren edhe njerëzve". Ia ka marrë doren ne fakt gjithckaje. Ndaj vajzat e vogla mund te besojnë se gjithçka mund të ndodhë, se një ditë në vend te Xhemit mund te jetë ndonjëra prej tyre. Ndërsa Xhemi vete kushedi se ku do ta këtë instaluar imazhin e saj te bukur. Sepse sigurisht, qe ajo nuk ka me pse te heqi dorë nga bota e televizionit. Ne mos ne "Portokalline" e këtij viti, ne mos ne reklamat e ardhshme te digitalb-it do të shfaqet ndoshta ne ndonjë ekran tjetër. Nuk do të humbase. Tashme një imzh i tillë është i pranueshem për të gjitha televizionet. E nëse nuk do të këtë ndonjë oferte te tillë, diçka e ka te siguruar tashmë... te qenurit një prej modeleve me te mira te "Geraldina sposa". Xhemi ka kohe qe ia ka marrë doren edhe këtij lloj profesioni... te cilin e pati fat po nga ajo dita kur hyri ne kishe, për reklamen e saj të parë, me vellon qe mbante pikërisht këtë firmë: "Geralina sposa". Kane kaluar pak kohe nga ajo ditë fatlume qe mbi të gjitha do të shenjonte mbarimin e një epoke: atë te nxeneses se kolegjit, mbuluar nga uniforma dhe nisjen e një revolucioni te vogël "alla Xhemi". Ai sapo ka filluar, e nuk dihet se kur dhe si do të perfundoje. Xhemi shpreson se do të ndodhin te tjera mrekulli. Koha është e gjitha ne favor te saj.

[Linka_pz]

Ca sekrete te vogla

Qe nga dita kur hyri ne botën e televizionit, veç kenaqesise se fames ka ndjere dhe atë lloj kenaqesie, qe te jep firmosja e një rroge te permuajshme. Nuk e tregon kurrësesi shumen qe ka marrë, por te siguron se tashmë ka te ardhura shumë te mira. Dhe ia arrin ta menaxhoje shumë mirë veten: duke mos shpenzuar shumë për garderoben. "Por ama nuk di te kursej kur është fjala për akullore e cokollata". Një vajzë e vetme si ajo, e rritur me pekule, nuk e ka te lehtë te shkeputet nga këto kenaqesite e vogla. Të paktën tani ka buxhetin e saj, te cilin nuk ka pse ta ndaje aspak me familjen. "Ata nuk kanë nevojë për mua. Nëse do të kishin do t'i ndihmoja padiskutim". Janë para, qe i ka të gjitha për vete, aq me shumë ne këto kohe qe është single. Xhemi vetëm!? Askush nuk do ta besonte. Ajo kembengul dhe me gjysëm zëri thotë: "Jam e dashuruar por jo e lidhur". Ajo e di shumë mirë qe te tjerët janë kurioze te dijnë se me ke është e lidhur ne këto kohe. Kjo lloj kureshtje e pafre ka nisur ta bezidise tashmë. "Ndaj këto kohe jam ndjere shumë mirë ne rrethet ku kemi shkuar për "Shtojzavallet". Jashte Tiranës njerëzitë te shohin me qejf, te takojne, te pershendesin pa dashur te hyjne ne jetën tënde private. Ndërsa këtu..." Këtu njerëzitë i duken dashakeqe, aq sa nuk besojnë se ajo gjithçka e ka arritur fale fatit dhe aftësive te saj.

Ikona ne levizje

Rruga për te kaluar nga njeri ekran ne tjetrin nuk është aspak e gjatë. As e vështirë. Figura të ndryshme televizive, e kanë treguar qartë këtë, ne levizjet e tyre te herepashereshme. Alketa Vejsiu, qe ne këto kohe shfaqet vetëm ne ekranin e Klanit, një here e një kohe njihej si vajza e Top Albania Radios. Enkel Demi qe identifikohej ca kohe me Top Channelin, sot njihet si Enkeli i Klanit. Balerines se njohur te Klanit, Amardes, i mjaftoi vetëm një hap ne ajër për te kapercyer ca metra me tutje, tek studiot e piramides, për t'u shnderruar ne një showgirl e "Portokallise". E nuk do të jetë aspak çudi qe ne këtë sezon të ri, te rikthehet sërish ne vatren e saj, pra ne grupin e baletit, ne Klan. Ne këtë levizje ka hyrë edhe djaloshi qe tashmë shfaqet pothuajse çdo ditë ne ekranin e Klanit, ANDY DJ. Një here e një kohe ishte i Top Albanias, tani i përket vetëm Radio Energy-se dhe kompanise Klan. Ka dhe te tjerë, ne rrjedhen e këtyre lloj levizjeve, ku hyn dhe regjisori Petri Bozo. Dikur me studiot e tij te punës ne Klan, sot i lidhur me stafin e Top Channel. E ndoshta kësaj levizjeje sa andej kendej, do t'i shtohen dhe figura te tjera... edhe Xhemi ndoshta. Vorbulla mund ta perfshoje dhe atë.

[Linka_pz]

Xhemi ne Rai Uno...dhe suprizat s'kanë te sosur

Rrëfimi i fundit mediatik i Xhemi She
hut, ku thoshte se po largohej nga Top Channel dhe nga Tirana për ca projekte shumë më të mëdha në Itali, pakkujt mund t’i jetë dukur bindës. Por Xhemi nuk do të vononte shumë për t’u shfaqur edhe më bindëse se kaq. Të premten e shkuar ajo është shfaqur në Rai uno, në spektaklin “Affari tuoi” (një spektakël në formatin e “Kutisë së fundit”), duke u prezantuar që në fillim si një vajzë shqiptare.
Nuk ka qenë aspak e vështirë për ta dalluar, se ajo vajza e bukur me sytë jeshil që buzëqeshte ëmbël përpara kamerave të Raiuno-s ishte pikërisht ajo Xhemi që deri dhe pak muaj më parë na jepte çdo ditë mesazhet promorcionale për Digitalbin nga ekrani i Top Channelit, apo që shfaqej çdo të diel në krah të Amit dhe Agron Llakajt për të prezantuar spektaklin e humorit “Portokalli”.
Nuk do të kishte më pikë dyshimi që ishte vërtet ajo pas momentit kur në kutinë që ajo mbante në duar do të shfaqej emri Xhemi. E kur pas këtij momenti, ndërsa drejtuesi i emisionit do të bëhej kurioz për këtë emër paksa të çuditshëm për të, ajo vetë do të sqaronte “Xhemi është një emër shqiptar”.
Kaq do të duhej që pas asaj të premte mbrëma nëpër Tiranë të nisnin të qarkullonin zërat “E patë Xhemin tek Rai uno?”. Por vetë Xhemit nuk i mjafton vetëm kaq, pra vetëm roli i një vajzë të bukur që bëhet pjesë e një loje televizive, qoftë edhe kur ajo bëhet në një televizion të tillë si Rai Uno. Ky mund të quhet thjesht një fillim i mbarë. Të tjerat vijnë më pas. Ky nuk është aspak një hamendësim i yni, por një tjetër rrëfim i sinqertë i saji, të cilin këtë herë duhet ta marrim parasysh. Nga Tirana iku me premtimin se shumë shpejt do të na përshëndeste nga ndonjë televizion italian. E bëri këtë gjë vetëm pak ditë më parë. Ndërsa tani nga përtej detit, na dërgon përmes një telefonate të shkurtër sinjalin se shumë shpejt do të jetë në një tjetër spektakël italian, ku do të jetë edhe më protagoniste se kaq.
* * *
Xhemi Shehu nuk ka dashur të japë shumë detaje në këtë telefonate që i kemi bërë. I është shmangur rrëfimit, duke na thënë se: “Emocionin e parë e hoqa tre ditë para trasmetimit të këtij emisioni në ekran, kur u bënë xhirimet në studio. Tani ndjej që sapo kam ngjitur ashtu si duhet shkallën e parë, ndërsa kam dhe shumë shkallë të tjera”. Të cilat do t’i ngjisë shumë shpejt. Sapo ka fituar konkursin për të qenë pjesë e një spektakli të madh “La tintoria”, që do të shfaqet në dhjetor në RAI TRE. Xhemi nuk tregon më shumë se kaq, duke premtuar se së shpejti do të jetë në një rrëfim të gjatë, eskluziv për “Bluetooth”, ku do të na tregojë për të gjitha përpjekjet e saj për t’u bërë e famshme edhe përtej detit. Në fakt, nuk duket se mund ta ketë pasur shumë të vështirë. Nuk kanë kaluar shumë kohë që nga dita kur ajo u largua nga Tirana. Duket qartë që fati i mbarë e ndjek ngado vajzën e bukur. Historia e famës së saj të menjëhershme po përsëritet. Edhe atje në Itali, Xhemit po i ndodh po ajo mrekulli që i ndodhi tre vite më parë në Tiranë, kur nga një vajzë krejt anonime u shndërrua në një yll televiziv. E për këtë do t’i duhej vetëm fitimi i një konkursi, për t’u bërë një nga velinat e emisionit “Fiks Fare” në Top Channel. Pasi do ta kapërdinte shumë shpejt frikën që i ngjallnin kamerat gjigande në fillim, do t’i besohej dhe prezantimi i spektaklit veror “Shtojzovallet”, pastaj dhe i Topfest-it e pastaj edhe i “Portokallisë”. Do të shndërrohej për më shumë se një vit në imazhin i Digitalb-it. Kaq mjaftonte për t’u bërë më shumë se e famshme. Por shpejt Xhemi do të kuptonte se në Tiranë një famë kaq e rrëmbyer nuk të bën dhe aq mirë. Ndaj dhe mori vendimin për t’u larguar e për ta vijuar famën atje ku ndoshta do të ndjehej më mirë. Dhe ja ku është, mbi shkallën e parë që sapo e ka ngjitur. E kënaqur që gjërat po i shkojnë edhe më mirë nga ç’i kishte menduar.

BLUETOOTH