Pse Bamir Topi nuk zgjidhet dot president i Shqipërisë?

[Ethnic Albanian]

Pse Bamir Topi nuk zgjidhet dot president i Shqipërisë?

Olsi Jazexhi

Në vitin 1913 kur fuqitë e mëdha evropjane vendosën që
krahinat turke të Ballkanit Perëndimor, Gegërinë dhe
Toskërinë, t’i shkëpusin nga Perandoria Osmane dhe bëjnë
shtet nën udhëheqjen e princ Vidit, banorët e Shqipërisë së
Mesme që nga Elbasani, Golloborda, Kavaja, Çermenika,
Durrësi, Peqini, Shijaku, Tirana etj u ngritën në luftë dhe
refuzuan vendimin e fuqive perëndimore që deshën t’i ndajnë
nga perandoria. Me në krye muftiun e Tiranës, Musa Qazimin
dhe Haxhi Qamilin, populli i Shqipërisë së Mesme luftoi
kundër qeverisë së Durrësit e cila kishte mbledhur në
oborrin e saj mercenarë rumunë, hollandezë e gjermanë,
sëbashku me disa shqiptarë e vllehë, ortodoksë, bektashi e
katolikë nga Toskëria dhe Gegëria, por kishte përjashtuar
nga pushteti muslimanët syni. I vetmi përfaqësues i
Shqipërisë së Mesme në oborrin e Vidit ishte Esat Pasha, i
cili u dëbua nga pushteti pas pak kohe, si pasojë e
intrigave të armiqve të tij. Duke qënë se shteti i Vidit la
jashtë pushtetit banorët e Shqipërisë së Mesme, këta të
fundit e dëbuan atë me pushkë në vitet 1914 dhe 1915, duke
hedhur Vidin në det dhe kërkuar kthimin e pushtetit të
babës sulltan, i cili i kishte begenisur më mirë synitët e
Shqipërisë së Mesme sesa mbreti kaurr i Evropës.
Por edhe kur kryengritja e Shqipërisë së Mesme u shtyp nga
fuqitë e krishtera dhe Esat Pasha në 1915, deri në 1920-ën
Shqipëria e Mesme u sundua nga Esati dhe tiranasit e tij.
Banorët e Shqipërisë së Mesme shihnin te Esati të keqen më
të vogël të kohës. Por me vrasjen e Esatit, në 13 qershor
1920 nga terroristi lab Avni Rustemi, populli i Shqipërisë
së Mesme humbi pushtetin mbi vendin që ai kishte jetuar
ndër shekuj. Alekandër Popoviç në librin ‘Islamizmi
Ballkanik’ tregon që vendosja e bërjes së Tiranës kryeqytet
nga Kongresi i Lushnjes në 1920, kishte si qëllim shtypjen
e muslimanërisë së Shqipërisë së Mesme nga ‘nacionalistët’
ortodoksë, katolikë dhe bektashi që Italia dhe Austria
sollën në pushtet. Për të kuptuar më mirë përbuzjen që
sundimtarët jugorë patën për popullin e Shqipërisë së Mesme
dikush duhet të lexojë kujtimet e Sejfi Vllamasit, i cili
popullatat e Shqipërisë së Mesme i quan me përbuzje ‘popull
me karakter muskular i udhëhequr nga hoxhallarë fanatikë’
të cilët nuk deshën të bëjnë komb sipas skemave të Vidit
dhe Austrisë.
Megjithatë marrja e pushtetit disa kohë pas Kongresit të
Lushnjes nga Zogu, krijoi njëfarë status quo-je paqësore
për banorët e Shqipërisë së Mesme me regjimin. Zogu diti
sesi të integrojë në shtetin e tij parinë vendase që më
parë i kishte shërbyer sa Esatit aq edhe sulltanit. Për më
tepër duke parë zullumin që i erdhi vendit me revolucionin
komunisto – ortodoks të Nolit në 1924, myslymanët e Tiranës
preferuan më mirë të rrojnë nën pushtetin e beut të fundit
sesa të afendikoit të parë të ortodoksisë. Por, me ardhjen
e komunizmit në vitin 1944, muslimanët e Shqipërisë së
Mesme përjetuan një aparteid të organizuar shtetëror nga
regjimi, i cili ja kaloi ligësive të regjimit vidist apo
edhe fanolist. Ndërsa Vidi u mundua që në kohën e tij të
pushtojë Shqipërinë e Mesme me mercenarë romunë e
hollandezë, ndërsa Noli të jua marrë tokat me reforma
bolshevike, komunistët jugorë që në shumicën dërrmuese
ishin ortodoksë dhe bektashinjë, duke përdorur preteksin e
luftës kundër fashizmit, kulakëve, bejlerëve dhe
agallarëve, vendosën në vend aparteidin e tyre i cili
zgjati deri në ditët që ne jetojmë. Komunistët ju morën
tiranasve me dhunë dhe pa kompensim tokat, mbi të cilat
ndërtuan kryeqytetin socialist. Siç Arshi Pipa tregon në
librin e tij mbi politikën e gjuhës në Shqipërinë
Socialiste, Shqipëria e Mesme u kolonizua me konkuistadorë t
jugorë, të cilët jo vetëm që ndërtuan pallatet e tyre mbi
tokat e tiranasve autoktonë, por edhe u edukuan dhe morrën
në dorë frenat e sistemit. Ndërsa tiranasit që humbën
tokat, u lanë bujqër nëpër tokat bujqësore që jugorët i
kthyen në kooperativa, komunistët morën në dorë frerët e
pushtetit dhe të dhunës së organizuar të regjimit.
Shkruesit të këtij shkrimi, i kujtohet si tani sesi në
kohën e komunizmit katunaria tiranase ishte degraduar në
pozita fukarallëku aq tmerrues, sa që gratë e tiranasve që
pushtuesit jugorë i quanin përbuzësisht ‘katunare’, pasi
punonin gjithë ditën në bujqësi, zbrisnin me mushka e
gomerë në Tiranë për të shitur ndonjë kokërr ‘ve dhe blerë
fshehurazi ndonjë bukë gruni, që vetëm ne ‘tironsit’
socialistë ishim të privilegjuar të hamë. Diskriminimi i
regjimit komunist i ndau fatet ndërmjet tiranasit dhe
jugorit apo njeriut të realizmit socialist në mënyrë të
dhunshme. Ndërsa bijtë e komunistëve jetonin në pallate
moderne që shtriheshin nga Blloku e deri te 21 Dhjetori,
edukoheshin nëpër shkollat më të mira të sistemit, siç u
edukua për shembull Edi Rama dhe Ben Blushi që ishin bijtë
e apartçikëve komunistë Kristaqit dhe Kiços, djemtë dhe
vajzat e tiranasve ishin të dënuar të punojnë në bujqësi
dhe ndjekin shkollat e katundeve ku mësonin bëmat dhe
trimëritë e pushtuesve jugorë, dhe ‘emancipoheshin’ me
idetë e qafirizmit komunist nga regjimi që ju hoqi perçet
dhe shamitë islamike dhe i veshi me blu-xhinse kineze.
Gjuha që Maks Velo përdor në ditët tona për të sharë
muslimanët kosovarë dhe gegë si prapanikë, injorantë,
anadollakë, turkoshakë, islamikë dhe halldupë është gjuha
që komunistët përdorën për të legjitimizuar apartiedin e
tyre kundër tiranasve dhe muslimanit të Gegërisë.
Komunistët sulmuan ferexhenë, shaminë, shallvaret dhe
patriarkalizmin e tiranasve në emër të ‘emancipimit’ të
gruas sipas versionit zborist, modernizimit komunist dhe
ndërtimit të njeriut të ri ateist. Që dikush të kuptojë më
mirë urrejtjen dhe sjelljen e egër të regjimit komunist
kundër tiranasit, duhet të lexojë intervistën që Ismail
Kadare i dha gazetës Shekulli më 3 korrik 2006, kur i
deklaroi banorët e Shqipërisë së Mesme pasardhës të
kolonëve turq, meqë këta lavdërojnë ende nëpër këngët e
tyre protektorin e tyre fshatar, Haxhi Qamilin.
Me imponimin e toskërishtes si gjuhë zyrtare dhe akademike,
komunistët ndoqën një aparteid gjuhësor kundër tiranasit, i
cili nuk mundi kurrë të flasë shqip sipas versionit
shtetëror që flisnin apartçikët komunistë. Si pasojë e
ndjenjës së frikës dhe turpit, tiranasi, shijaksi, kavajsi,
gollobordasi, kuksiani e dibrani u degraduan në pozita
inferiore të punëtorit në Shqipëri, pasi akademitë dhe
sistemi u uzurpuan nga apartçikët jug-komunistë . Siç edhe
një studim i Fondacionit FZKPM në vitin 2005 tregon,
tiranasit ashtu si shumica e muslimanëve të tjerë në
Shqipëri sot, jo vetëm që janë më pak të edukuar sesa
jugorët dhe në veçanti ortodoksët që sundojnë Partinë
Socialiste, por janë edhe shumë më të varfër dhe
paemancipuar në rang popullsie. Pas viteve 90, ish-zyrtarët
e lartë komunistë arritën të marrin nën kontroll shumicën e
të mirave materiale të Tiranës dhe Shqipërisë moderne,
ndërsa banorët autoktonë të Shqipërisë së Mesme vazhdojnë
të jetojnë ende në vuajtje dhe varfëri si pasojë e mungesës
së burimeve njerëzore për të kaluar tragjedinë e
komunizmit. E vetmja pasuri që ata kanë trashëguar, tokat,
po i shesin sot për pak para ndaj mafies ish-komuniste e
cila po ndërton afendikojtë e Shqipërisë post-komuniste.
Kjo mafie që sot kontrollon të mirat ekonomike të vendit
dhe mediat, dhe në veçanti politikën e majtë kërkon të ruaj
me çdo mënyrë pushtetin e saj. Refuzimi i dhunshëm që
deputët ortodoksë që nga Spartak Ngjela e deri te Edi Rama
po i bëjnë kandidaturë së Bamir Topit për president të
Shqipërisë në javët e fundit, nuk ka të bëj vetëm me
ndasitë ndërmjet PD dhe PS-së në politikës shqiptare.
Ndasia dhe urrejtja kundër kandidaturës së Topit ka rrënjë
historike në konfliktin ndërmjet jug-ortodoksisë dhe
muslimanërisë së Shqipërisë së Mesme dhe Gegërisë, për
pushtet.

[Ethnic Albanian]

Edhe pse personalisht unë nuk kam shumë njohuri mbi figurën

e Bamir Topit dhe as që kam ndonjë simpati për klasën

politike në Shqipëri, jam mëse i bindur se një nga arsyet

kryesore pse Bamiri refuzohet nga lista e kandidatëve për

presidentin e ardhshëm shqiptar ka të bëj me aparteidin 87

vjeçar që banori i Shqipërisë së Mesme dhe Gegërisë është

detyruar të paguajë në Republikën tonë ndaj militantizmit

të organizuar politik të ortodoksisë së majtë. Ndërsa në

listën për president të Shqipërisë në ditët tona

intrigantët e PS-së apo edhe PD-së kanë hedhur lloj-lloj

emra UFO-sh që nga Gjovalin Kolombi e deri te Qirjako

Qirko, refuzimi i egër që i bëhet Bamir Topit, është i

ndërtuar mbi baza krahinore dhe fetare. Dhori, Edi, Beni,

Kiçua, Roberti, Alfredi, Ylli, Maksi, Vangjeli, Fatosi,

Paskali dhe i gjithë stani i ortodoksisë që sundon majat e

pushtetit sot në Shqipëri nuk mundet dot kurrë të

imagjinojë që një anëtar i racës ‘inferiore të myslymanit

tiranas’ të marrë pushtetin e Shqipërisë. Jo më kot përpara

disa muajsh Rexhep Mejdani deklaroi në Tiranë që myslymanët

në Shqipëri janë 40% e popullsisë apo që Janullatosi

deklaroi që jemi 30% ortodoksë. Këto deklarata janë me

prapavijë politike dhe synojnë uzurpimin e mëtejshëm të

pushtetit në Shqipëri nga jug-ortodoksia.

Për të majtën militante të vendit tonë, katunari i Tiranës

i llojit Bamir Topi është i dënuar të rrojë në katunin e

tij me benevrekë e me gamor. Që t’ia mbushin mendjen

tiranasve që pushteti në këtë vend i përket vetëm

jug-ortodoksisë , komunistët kanë ngulur në sheshin ku

Toptanët dhe tiranasit e Esat Pashës dhe Qazim Mulletit

kishin qendrën e pushtetit të tyre 80 vite më parë, bustin

e Avni Rustemit i cili prej afro 40 vitesh i bën karshillëk

dhe përkujton çdo banori të Shqipërisë së Mesme fatin e

Esat Pashës dhe Haxhi Qamilit. Tiranasi autokton është i

dënuar për të mos qenë kurre president i Shqipërisë apo

edhe Bashkiak i qytetit që Sulejman Pashë Mulleti themeloi

400 vite më parë, pasi në Shqipëri pushteti duhet ti takojë

vetëm jug-ortodoksisë . Për këtë arsye edhe Edi Rama që

refuzon Bamir Topin, ja ka hequr autorësinë e qytetit të

Tiranës në faqet zyrtare të Bashkisë, Pashës Tiranas që

themeloi Tiranën 400 viteve më parë. Dhe jo më kot dashnori

ideologjik i Edi Ramës, Maks Velo leh përditë si langua i

betuar i racës sunduese jug-ortodokse, jo vetëm kundër

Bamirit dhe Salës si përfaqësuar të Gegërisë, por edhe

kundër brekusheve islamike të Sulë Mulletit që vetëm Maksi

me inatin e tij prej kaurri di të kafshojë.

[lyra2]

komente mbi kete ceshtje:


Mua personalisht me ngjan se keto "conspiracy theories" te lobeve antishqiptare
e Kuajve te Trojes qe sipas jush jane "aktivizuar në kulm për të marrë dhe
presidentin"(!!!!!), apo qe po "synojne asimilimin e kombit shqiptar në emër
të integrimit europian...për të destabilizuar vendin, penguar pavarësimin e
Kosovës dhe integrimin euroatlantik të Shqipërisë", tingellojne jo vetem naive,
po dhe te demshme. Krizat e herepashershme te politikes domestike shqiptare nuk
na vijne nga lobet e strategjite antishqiptare te jashtme, po nga vetja. Por me
e keqja eshte qe ne te keqen nuk e kerkojme tek vetja, po "shift-im the blame"
tek te tjeret. Ky ka qene budallalleku dhe e keqja jone historikisht, qe
dobesite dhe deshtimet tona si komb jemi perjekur gjithnje t'ja faturojme te
huajve, "fuqive te medha", fqinjeve te pabese, serbeve e grekeve etj, ne vend
qe te punojme dhe te perpiqemi te behemi nje komb i arsimuar, i pasur e i
fuqishem, ne menyre qe zeri jone te degjohet me respekt nga te fuqishmit e
planetit. Disa akoma shkojne me nostalgjirat infantile te popullit "trim,
liridashes e punetor", qe gjithnje te huajt "ja kane pasur me hile". Ky eshte
mendimi im dhe nuk kam ndermend "t'a modifikoj" sic me sugjerojne disa.

Nejse, qe te vime prap tek tema e dites. , cdo njeri sigurisht ka
mendimin e vet te lire dhe te mosvarur, une jam per zgjedhje te presidentit nga
populli, ju jeni per parlamentin. Eshte e qarte qe e keqja s'po na vjen nga
Kushtetuta (ne te gjithe e dime nga na vjen e keqja), po ndryshimi i
Kushtetutes mund te jete nje nga masat qe mund te zgjidhte krizen. Une mendoj
qe s'ka asgje te keqe te modifikohet Kushtetuta ne ato ceshtje ku shikohet se
nuk ka efektivitet, por prodhohet kriza dhe "deadlocks". Tek e fundit Shqiperia
eshte akoma ne tranzicion dhe jo demokraci e konsoliduar dhe si e tille gjerat
jane akoma ne faze eksperimentale dhe te pastabilizuara. Pra le te
bejme "eksperiment" me kandidat te zgjedhur nga populli perderisa
ky "eksperimenti" me parlament s'po ftillon gje. Prandaj s'e kuptoj ate
shprehjen tuaj "te mos e njollosim veten me ndryshim Kushtetute", a thua se po
behet ndonje e pabere. Pra tek ne kjo gje te behet ne funksion te funksionimit
te gjerave, se sa te zgjerimit te kompetencave te presidentit (shkojme pastaj
ne republike semi-presidenciale). Sa per ato republika parlamentare ku zgjedhja
behet nga parlamenti, flas per ato me demokraci te konsoliduar, atje gjerat
behen sic eshte per tu bere, sepse parlamentaret perpiqen te jene taman
perfaqesuesit e sovranit e jo te abuzojne me besimin e tij e me pushtetin me
turlilloj maskaralleqesh si bejne 90% e parlamentareve tane. Sic e permenda dhe
ne msg e meparshem, por tani po flas me gjuhen e shifrave, sot ne bote nga 132
republika (perjashton pra monarkite), ne 91 prej tyre presidenti zgjidhet
direkt nga populli (perfshire ketu dhe republika parlamentare) dhe ne te tjerat
zgjidhet indirekt (nga parlamenti ose nje kolegj zgjedhor). Sa per zgjedhjet e
parakohshme, ne parim une s'kam asgje kunder (bile do me vinte mire te
zhdukeshin nga parlamenti aktoret jolegjitime te Mega-Dushkut), vetem se eshte
nje kosto e madhe kohore dhe materiale, si dhe e papelqyeshme per
nderkombetaret qe e konsiderojne nje "setback" ne rrugen drejt progresit dhe
integrimit Euro-Atlantik.

Tjeter propozim i imi do te ishte qe te hiqet dhe neni perkates ne Kushtetute
sipas te cilit kandidat per president duhet te jete nje shtetas shqiptar qe ka
jetuar 10 vitet e fundit ne Shqiperi. Duke marre parasysh fenomenin
e “rrjedhjes se trurit” te ndodhur gjate viteve te tranzicionit dhe
rrjedhimisht faktin qe nje pjese e madhe intelektualesh jetojne e punojne prej
shume vitesh jashte, neni aktual i heq mundesine shume individeve ne Diaspore
per te kandiduar. Arsimimi, studimet universitare apo pasuniversitare, puna dhe
jetesa ne perendim, i ka kualifikuar dhe ekspozuar ata me nje nivel arsimimi,
kulture, ekspertize, etike pune, respekti per ligjin, ballafaqimi me vlerat dhe
principet demokratike, norma komunikimi dhe bashkepunimi, te cilat i bejne keto
individeve shume te pershtatshem.

Edhe une kisha te njejten pyetje, cfare roundi ishte ky i fundit? I
gjithe procesi duket nje konfuzion total edhe nga ana proceduriale.

Dhe se fundi, di ndonjeri te na thote kush eshte ky kandidati "koncensual" qe u
shfaq papandehur si meteor, Arian Zajmi? Nga vjen e cfare ben, kontributet dhe
arritjet, arsimimi dhe profesioni, me nje llaf "per cfare shquhet"?

Mirela Bogdani
Oxford University
www.mirelabogdani.com

[lyra2]

komente mbi kete ceshtje:


Mua personalisht me ngjan se keto "conspiracy theories" te lobeve antishqiptare
e Kuajve te Trojes qe sipas jush jane "aktivizuar në kulm për të marrë dhe
presidentin"(!!!!!), apo qe po "synojne asimilimin e kombit shqiptar në emër
të integrimit europian...për të destabilizuar vendin, penguar pavarësimin e
Kosovës dhe integrimin euroatlantik të Shqipërisë", tingellojne jo vetem naive,
po dhe te demshme. Krizat e herepashershme te politikes domestike shqiptare nuk
na vijne nga lobet e strategjite antishqiptare te jashtme, po nga vetja. Por me
e keqja eshte qe ne te keqen nuk e kerkojme tek vetja, po "shift-im the blame"
tek te tjeret. Ky ka qene budallalleku dhe e keqja jone historikisht, qe
dobesite dhe deshtimet tona si komb jemi perjekur gjithnje t'ja faturojme te
huajve, "fuqive te medha", fqinjeve te pabese, serbeve e grekeve etj, ne vend
qe te punojme dhe te perpiqemi te behemi nje komb i arsimuar, i pasur e i
fuqishem, ne menyre qe zeri jone te degjohet me respekt nga te fuqishmit e
planetit. Disa akoma shkojne me nostalgjirat infantile te popullit "trim,
liridashes e punetor", qe gjithnje te huajt "ja kane pasur me hile". Ky eshte
mendimi im dhe nuk kam ndermend "t'a modifikoj" sic me sugjerojne disa.

Nejse, qe te vime prap tek tema e dites. , cdo njeri sigurisht ka
mendimin e vet te lire dhe te mosvarur, une jam per zgjedhje te presidentit nga
populli, ju jeni per parlamentin. Eshte e qarte qe e keqja s'po na vjen nga
Kushtetuta (ne te gjithe e dime nga na vjen e keqja), po ndryshimi i
Kushtetutes mund te jete nje nga masat qe mund te zgjidhte krizen. Une mendoj
qe s'ka asgje te keqe te modifikohet Kushtetuta ne ato ceshtje ku shikohet se
nuk ka efektivitet, por prodhohet kriza dhe "deadlocks". Tek e fundit Shqiperia
eshte akoma ne tranzicion dhe jo demokraci e konsoliduar dhe si e tille gjerat
jane akoma ne faze eksperimentale dhe te pastabilizuara. Pra le te
bejme "eksperiment" me kandidat te zgjedhur nga populli perderisa
ky "eksperimenti" me parlament s'po ftillon gje. Prandaj s'e kuptoj ate
shprehjen tuaj "te mos e njollosim veten me ndryshim Kushtetute", a thua se po
behet ndonje e pabere. Pra tek ne kjo gje te behet ne funksion te funksionimit
te gjerave, se sa te zgjerimit te kompetencave te presidentit (shkojme pastaj
ne republike semi-presidenciale). Sa per ato republika parlamentare ku zgjedhja
behet nga parlamenti, flas per ato me demokraci te konsoliduar, atje gjerat
behen sic eshte per tu bere, sepse parlamentaret perpiqen te jene taman
perfaqesuesit e sovranit e jo te abuzojne me besimin e tij e me pushtetin me
turlilloj maskaralleqesh si bejne 90% e parlamentareve tane. Sic e permenda dhe
ne msg e meparshem, por tani po flas me gjuhen e shifrave, sot ne bote nga 132
republika (perjashton pra monarkite), ne 91 prej tyre presidenti zgjidhet
direkt nga populli (perfshire ketu dhe republika parlamentare) dhe ne te tjerat
zgjidhet indirekt (nga parlamenti ose nje kolegj zgjedhor). Sa per zgjedhjet e
parakohshme, ne parim une s'kam asgje kunder (bile do me vinte mire te
zhdukeshin nga parlamenti aktoret jolegjitime te Mega-Dushkut), vetem se eshte
nje kosto e madhe kohore dhe materiale, si dhe e papelqyeshme per
nderkombetaret qe e konsiderojne nje "setback" ne rrugen drejt progresit dhe
integrimit Euro-Atlantik.

Tjeter propozim i imi do te ishte qe te hiqet dhe neni perkates ne Kushtetute
sipas te cilit kandidat per president duhet te jete nje shtetas shqiptar qe ka
jetuar 10 vitet e fundit ne Shqiperi. Duke marre parasysh fenomenin
e “rrjedhjes se trurit” te ndodhur gjate viteve te tranzicionit dhe
rrjedhimisht faktin qe nje pjese e madhe intelektualesh jetojne e punojne prej
shume vitesh jashte, neni aktual i heq mundesine shume individeve ne Diaspore
per te kandiduar. Arsimimi, studimet universitare apo pasuniversitare, puna dhe
jetesa ne perendim, i ka kualifikuar dhe ekspozuar ata me nje nivel arsimimi,
kulture, ekspertize, etike pune, respekti per ligjin, ballafaqimi me vlerat dhe
principet demokratike, norma komunikimi dhe bashkepunimi, te cilat i bejne keto
individeve shume te pershtatshem.

Edhe une kisha te njejten pyetje, cfare roundi ishte ky i fundit? I
gjithe procesi duket nje konfuzion total edhe nga ana proceduriale.

Dhe se fundi, di ndonjeri te na thote kush eshte ky kandidati "koncensual" qe u
shfaq papandehur si meteor, Arian Zajmi? Nga vjen e cfare ben, kontributet dhe
arritjet, arsimimi dhe profesioni, me nje llaf "per cfare shquhet"?

Mirela Bogdani
Oxford University
www.mirelabogdani.com

[arton bala]

Postimi origjinal është bërë nga Ethnic Albanian

Edhe pse personalisht unë nuk kam shumë njohuri mbi figurën

e Bamir Topit dhe as që kam ndonjë simpati për klasën

politike në Shqipëri, jam mëse i bindur se një nga arsyet

kryesore pse Bamiri refuzohet nga lista e kandidatëve për

presidentin e ardhshëm shqiptar ka të bëj me aparteidin 87

vjeçar që banori i Shqipërisë së Mesme dhe Gegërisë është

detyruar të paguajë në Republikën tonë ndaj militantizmit

të organizuar politik të ortodoksisë së majtë. Ndërsa në

listën për president të Shqipërisë në ditët tona

intrigantët e PS-së apo edhe PD-së kanë hedhur lloj-lloj

emra UFO-sh që nga Gjovalin Kolombi e deri te Qirjako

Qirko, refuzimi i egër që i bëhet Bamir Topit, është i

ndërtuar mbi baza krahinore dhe fetare. Dhori, Edi, Beni,

Kiçua, Roberti, Alfredi, Ylli, Maksi, Vangjeli, Fatosi,

Paskali dhe i gjithë stani i ortodoksisë që sundon majat e

pushtetit sot në Shqipëri nuk mundet dot kurrë të

imagjinojë që një anëtar i racës ‘inferiore të myslymanit

tiranas’ të marrë pushtetin e Shqipërisë.

....

Per mua nuk mjafton ky artikull qe te bindem se ne Shqiperi vertete ekziston nje ndarje Gege - Toske sic e imagjinon autori i artikullit, pra qe tiranasit dhe geget nuk paskan shance per pjesemarrje ne udheheqesi te shtetit.

Po te ishte keshtu: atehere pse u zgjodh Rexhep Mejdani (si tiranas!!) president? Pse Sali Berisha (si tropojan!!) Kryeminister? Ka shume shembuj tjere, te cilet e kunderthojne kete paranoje te autorit.

Zgjedhja apo moszgjedhja e Bamir Topit si President te Shtetit, ka vetem lidhje me Kushtetuten si dhe Rregulloret tjera qe luajne rol ne zgjedhjen e Presidentit. Nese Topi i permbush kriteriet per postin e Presidentit, ai i merr votat. Nese votat jipen ne menyre se si e parasheh Kushtetuta dhe rregulloret tjera, Topi behet President. Perkatesia e tij krahinore apo fetare, nuk luan rol. Pohime tjera ne syte e mij jane vetem propagande zgjedhore e etikes fort, fort, fort te ulet!!!

[Zero Cool]

Shkruesit e artikujve te ketille ose imagjinojne shume, ose kan ndonje aresyje per te shkru (kesi gjera te paverteta) ose nuk shofin para syve.
* Perderisa elektorati eshte i ndare ne dysh perafersisht 50%:50% nuk ka mundesi te zgjidhet kryetar e njeanshem,po te behen edhe 100 zgjedhje te nje pas njeshme.
Konkluzioni: Ose bashkepunim (koncenzus) ose zgjedhje dhe perqarje deri ne pakufi (dhe ngecje ne te gjitha sferat e jetes).
Kjo vlene jo vetem per Shqiperine por edhe per Kosoven dhe Maqedonin.




ZC

[lyra2]

Ka ardhur koha për një grua zonjë, Presidente shqiptare

Karrikja e Presidentit të Shqiperisë do të ndrinte nqs në të do të ulej një grua Zonjë shqiptare.
E Shqipërise nuk i mungojnë Zonjat intelektuale, shpirtgjera dhe me nje vullnet te mirë ne politikë.
Historia ka treguar se kur në krye të vendeve të ndryshme janë vendosur gra, ato me mencuri dhe guxim kanë ditur të udhëheqin vendet e tyre, pa tensione luftrash, e në mos i kanë shuar këto luftra.
Pra aty ku ka qënë gruaja, ka gjetur strehë paqja dhe qetësia, aq shumë e kërkuar në kohra dhe vende të ndryshme.
Kështu nqs do t’i hedhim një sy të shpejtë histories botërore, do të shohim se mjaft gra të shquara në botë i kanë dhënë historisë po aq sa dhe burrat, e në shumë raste dhe më shumë.
Kështu unë po e nis nga vendi qëme dha Lirinë personale dhe shoqërore, nga vendi që i tha stop Genocidit Serb, pra me Amerikën, se gjuha vete ku dhëmb dhëmbi.
A nuk ishte Zonja Medlin Ollbrajt, një nga mbështetëset kryesore të Administratës së Klintonit, një profesore me intuitë tëe rrallë, që diti të zgjidhte mjaft çështje dhe probleme ndërkombëtare, kur shumë presidentë dhe diplomatë kishin dështuar më parë?
Pra kjo zonjë inspiroi Lirinë, duke vendosur Paqen në shumë vende tepër të tensionuara.
Ja dhe sot Amerika po përballet me kandidaten për presidente Znj. Hillary Clinton, një grua që me mënçuri dhe dinjitet i ka dhënë shumë Kombit Amerikan dhe botës.
Veçanërisht ajo do të kujtohet nga shqiptarët si First Lady American që mori pjesë energjikisht për çlirimin e Kosovës.
Hillary Clinton është një nga kandidatet më me shumë reputacion për të marr kolltukun e Presidentit për vitin 2008.
Në rast se ajo do të fitojë % maksimale të votave ajo do të jetë zonja e pare si presidente e Amerikes.
Indira Gandi ish kryeministre e Indisë që shërbeu katër herë radhazi, do të trondiste botën me kurajon, vitalitetin e saj ku dhe do të sillte mjaft ndryshime për popullin Indian.
Ajo ndoqi sistemin e Parlamentit Anglez dhe për këtë u bë si një nga udhëheqëset më popullore.
Kleopatra e VII e cila u lind në 69 B.C. në Alexandria, Egjypt, ku shteti në saje të saj e rriti fuqine dhe më shumë, dhe e shkëputi Egjyptin nga presioni i jashtëm i Perandorisë Romake.
Catherin II Perandorja e madhe Ruse.
Ajo është e njohur për inteligjencën dhe ambicien e saj, ajo e udhehoqi Perandorinë Ruse drejt Perëndimit.
Ajo jo vetëm e nxorri Rusinë nga korrupsioni, skandalet, por vendosi shumë gra në pozicione shtetërore.
Arritjet e saj e bën që Rusia të bëhej një fuqi e madhe botërore, biles dhe në ditët e sotme në disa aspekte, 1729-1796
Tz’u-Hsi or Cixi ishte gruaja më famoze në historinë moderne të Kinës. Ajo shquhej për bamirësine dhe bukurinë. Gjithashtu ajo ishte mikja më e madhe e armiqve më të tmerrshëm.
Aung San Suukyi ka lindur me 1945 në Burma. Ajo ka marr cmimin Nobël për Paqe më 1991.
Në Prill 1989 duke mbajtur fjalimin për vendin dhe të drejtat u arrestua.
Në vitin 2002 ajo është arrestuar përsëri.
Ajo deklaron se ja ka kushtuar jetën Lirisë dhe do të luftojë deri në momentet e fundit të jetës së saj.
Por midis shumë grave që kanë lënë gjurmë të pashlyeshme në histori është dhe shqiptarja katolike, Nënë Tereza, që me besimin tek Krishti, dhe me shpirtgjerësinë shqiptare arriti të trondiste botën, dhe pse me një trup të pakët.
Ajo me autoritetin e saj, përkushtimin e madh karshi Zotit, ndaloi sa e sa luftra, shëroi shumë mendje të prishura nga gjaku dhe tmerret dhe brejtja e minjve!
Pra nqs do t’i referohesha historisë me gratë më famoze në botë, do të bëhej një listë e gjatë dhe unë nuk kam për qëllim në këtë shkrim të rendisë numrin e tyre, por qëllimi im është të sensibilizojë më së shumti intelektualët shqiptarë, botën shqiptare, dhe më së paku deputetët e Kuvendit Popullor.
Kur them më së paku, se deputetëve nuk ja u bën tërr syri, dhe nuk e kanë aq seriozisht me zgjedhjen e Presidentit.
Ata japin emra nga më të ndryshëm, emra që janë të përfshirë në politikë, biles jo vetëm ata, por me familje dhe fis!
Jo zotërinj të nderuar Deputetë, xhepa plot, nuk mund të jenë ata që keni propozuar ju, se nuk pamë ndonje ndryshim me bëmat e tyre, të vetmin ndryshim që pamë dhe më se e sigurtë, është: se është rritur krimi dhe korrupsioni dhe keni shtuar më shumë vilat nëpër plazhet e virgjëra të Mëmëdheut tonë të dashur.
Nuk dëgjova nga goja juaj në fjalimet pompoze që mbani para njerëzve që shumica janë të pastrehë, para pensionistëve që i kanë sytë nga fëmijët e tyre emigrantë, për ata të sëmurë që po vdesin spitaleve dhe askush nuk kujdeset për ta për sëmundjet serioze që kanëe, se si kandidati i ardhshëm për President do të bëjë këto e ato ndryshime duke i paraqitur ato me fakte, jo me fjalë boshe që i merr era shumë shpejt.
Prandaj duke pasur një shekull e ca në krye burra kryeministra, presidentë, dhe që gjysma e popullsisë akoma është në thundrrën e të tjerëve, le ta ndryshojmë mentalitetin dhe të provojmë se cfarë ndryshimesh cilëore ka për të sjellë një grua në kolltukun e Presidentit.
Sigurisht që nuk e kam fjalën për ato gra që janë përfshirë në qarqe të ndryshme politike dhe që janë të detyruara të hedhin vallen sipas liderit të tyre, por e kam fjalën për ato gra intelektuale, kurajoze, që i kanë dhënë shumë kulturës, dhe kanë luftuar për të drejtat ndërkombëtare të popujve.
Janë disa gra që mbi moshën 40-vjec, kanë arritur suksese dhe që luajnë një rol model dhe në kulturën Perëndimore. Ato janë edukuar nga kultura qytetare Perëndimore, dhe ka ardhur koha që t’i japin vendit të tyre te shtrenjtë.
Por kur askujt nuk i shkon mendja për këto intelektuale, ato nuk kanë se sit të trokasin në portën e politikës shqiptare dhe të thonë: Ej milet më zgjidhni mua Presidente!
Pra si dhe kuptohet, kanë ndrojtje përpara mentalitetit burrëror dhe se shtetin shqiptar dinë ta drejtojnë vetëm burrat.
Prandaj shpesh politika shqiptare ja le spontanitetit përzgjedhjen e përfaqësuesve të shtetit dhe nuk ka një strategji të caktuar për të tërhequr kontigjentin e mirëfilltë intelektual, që tashmë ndodhet në dyert e Perëndimit, nga hemorragjia e trurit që shkaktoi kjo politikë e krimbur këmbë e kokë.
Të gjitha këto gra udhëheqëse i ka provuar me fakte bota e civilizuar ku pikërisht në Angli, Zonja e hekurt Margareth Thatcher do të shprehet:
Nqs ju doni gjëra të mërzitshme pyesni një burr, nqs doni punë të mbaruara pysni nje grua.
Dhe cdo grua që ka zgjedhur problemet e veta në familje, do të di t’i zgjidh shumë mirë problemet e shtetit.
Kështu që unë mendoj se ka ardhur koha e ndryshimit, ka ardhur koha e sprovës, që dhe para botës të themi, meqënse dhe Presidenti Amerikan na cilësoi si shumicë myslimane,
( në fakt s’është bërë asnjë rregjistrim i popullsisë për përkatësinë fetare) se sa e civilizuar është shoqëria shqiptare dhe çfarë ndryshimesh do të sjellë kur në këtë kolltuk do të ulet një grua zonjë, ashtu sic e meriton Mëmëzonja jonë!

New York, 2007

[arton bala]

Postimi origjinal është bërë nga lyra2

Ka ardhur koha për një grua zonjë, Presidente shqiptare

....

Kështu që unë mendoj se ka ardhur koha e ndryshimit, ka ardhur koha e sprovës, që dhe para botës të themi, meqënse dhe Presidenti Amerikan na cilësoi si shumicë myslimane,
( në fakt s’është bërë asnjë rregjistrim i popullsisë për përkatësinë fetare) se sa e civilizuar është shoqëria shqiptare dhe çfarë ndryshimesh do të sjellë kur në këtë kolltuk do të ulet një grua zonjë, ashtu sic e meriton Mëmëzonja jonë!

New York, 2007

Pershendetje Lyra!


Pajtohem absolutisht me ty, se nje grua ne postin e Presidentit te Shqiperise mund te sjelle dobi per vendin. Pajtohem poashtu me arsyetimet apo shembujt e te kaluares dhe te se tashmes, te cilat ti i sjelle dhe te cilat flasin pro zgjedhjes se nje gruaje ne kete post.


Por dy gjera desha t´i them:


Se pari duhet dalluar rolin e postit te presidentit ne SHBA dhe atij ne Shqiperi. Perderisa Presidenti Amerikan ka ingerenca shume te gjera, pra eshte (bashke)dirigjues i politikes aktive te shtetit (ka forcen direkte mbi armaten e tj.), posti i presidentit ne Shqiperi eshte i ndare nga zhvillimet politike aktuale. Pra Presidenti Shqiptar nuk merr pjese ne qeverisje te shtetit, por roli i tij eshte thjeshte nje rol reprezentativ, kryesisht perfaqesimi i shtetit ne takimet me jashte. Ky rol i kufizuar i Presidentit Shqiptar rezulton nga sistemi aktual i rregullimit shteteror "demokraci parlamentare", i cili nuk ben te krahasohet me rregullimin shteteror amerikan "demokraci presidenciale". Ne te parin sistem politiken e "dikton" Parlamenti (kryesisht Kryeministri), kurse ne te dytin Presidenti (sigurisht jo ai vetem, por edhe me Senatin dhe Kongresin). Nga kjo del, se nje grua si Presidente e Shqiperise, nuk do te kete aq shume ingerenca per politiken aktuale, apo nuk do te mund te vendos se cka e si te behet ne lidhje me nje problem politik aktual (p.sh. lufte apo jo lufte). Nese ti deshiron nje grua ne udheheqje te politikes aktuale, atehere duhet te pledosh per nje grua ne postin e Kryeministrit..


E dyta cka deshta te them, eshte se Kushtetuta Shqiptare eshte absolut asnjanese persa i perket perkatesise gjinore te personit qe kandidon per President (Neni 45: 1. Çdo shtetas që ka mbushur tetëmbëdhjetë vjeç, qoftë edhe ditën e zgjedhjeve, ka të drejtën të zgjedhë dhe të zgjidhet).

Keshtu qe Kushtetuta parasheh zgjedhjen e nje gruaje si Kryetare te Shtetit (Presidente), por edhe se ajo poashtu nenkupton qe nje person te mos zgjedhet si President, vetem per shkak se ai i takon kesaj apo asaj gjinie. Dmth pa marre parasyshe cili kandidat eshte ne pyetje, vendosese per zgjedhjen e tij si President i Shtetit, jane aftesite perkatese personale. Se cilat jane keto veti apo aftesi, nuk shkruhet eksplicit ne Kushtetute, por keto mund te deduktohen sadopak nga Pjesa e Katert e Kushtetutes, qe mund te lexohet/kopjohet nen kete link:


http://www.regions.org.al/alcontent/...sa_III_VII.inc

Facit: Koha "per ndryshime e per sporve" ne kontekstin tend, do te kete ardhur atehere, kur kemi zonja, te cilat ne syte e votueseve i permbushin keto kriterie.

Pershendetje,
Artoni

[Mustaqedredhur]

Shkruesi i artikulit,bazohet mbi fakte historike,qe per faktin, nuk mund te anashkalohen.
Kesi mendime ndigjohen edhe nga disa analiste tjere shqiptar : se thelbi qendron ne stereotipet historike te etnikumit shqiptar.

Asht jash cdo mendje qe te kerkohet nga nji kandidat i cili tubon 75 vota /supozojme se tjetrii i ka 45/ ti kerkohet terheqje ne favor te 45 /5/votave?!!!! !!!

Vet fakti i kesaj logjike/jologjike na tregon qarte se problemi nuk qendron mbi baza politike/demokratike, por mbi baza te percaktimeve jopolitke, ne ato krahinore,fetare, dhe historike, te cilat autori ,shkurt, por boll mire i sqaron.

E, atehere edhe rregullat e lojes politike ndryshojn, si po shihet edhe nga vet lojtaret "politik".

Perndryshe,per mendimin tim,B.Topi asht kryetar ideal per shtetin shqiptar,pse jo edhe per shqiptarine, ne keto momente historike.
Secila zgjedhje tjeter,Nanuçka,Koçe,Petruçka...asht katarsofe e shqiptarise.

[pirro]

Me se miri kish me qene sikur ne shqiperi dhe kosove te ndrrohej sistemi paralamentar i udheheqjes.Shqipria dhe Kosova kan sistem te paster parlamentar,dhe kjo nuk po tregohet efikase ne udheheqje,dhe kjo mendoj une eshte krejt per shkak se ne vend(shqiperi) eshte formuar nje sistem dy partiak,me disa parti te vogla satelite te cilat ne momente te fundit bashkangjiten me partite e medha.
Me se miri kish me qene qe te formohej (ashtu dhe eshte diskutuar)nje sistem gjysem presidencial,ku presidenit kish per tu zgjedhur nga votat drejtperdrejt nga populli.

[amari]

padyshim se ky shkrim nxjerr te palarat e Europes tradhtare por dhe te vet tradhtareve shqipefoles komunist qe prej 50 vjet e kan ngopur historin tonë kombtare me perralla dhe gjegjeza.
Vertet historia jonë duhet ri shikuar!!

Postimi origjinal është bërë nga Ethnic Albanian

Pse Bamir Topi nuk zgjidhet dot president i Shqipërisë?

Olsi Jazexhi

Në vitin 1913 kur fuqitë e mëdha evropjane vendosën që
krahinat turke të Ballkanit Perëndimor, Gegërinë dhe
Toskërinë, t’i shkëpusin nga Perandoria Osmane dhe bëjnë
shtet nën udhëheqjen e princ Vidit, banorët e Shqipërisë së
Mesme që nga Elbasani, Golloborda, Kavaja, Çermenika,
Durrësi, Peqini, Shijaku, Tirana etj u ngritën në luftë dhe
refuzuan vendimin e fuqive perëndimore që deshën t’i ndajnë
nga perandoria. Me në krye muftiun e Tiranës, Musa Qazimin
dhe Haxhi Qamilin, populli i Shqipërisë së Mesme luftoi
kundër qeverisë së Durrësit e cila kishte mbledhur në
oborrin e saj mercenarë rumunë, hollandezë e gjermanë,
sëbashku me disa shqiptarë e vllehë, ortodoksë, bektashi e
katolikë nga Toskëria dhe Gegëria, por kishte përjashtuar
nga pushteti muslimanët syni. .

[prishtinasi]

-Pse Bamir Topi nuk zgjidhet dot president i Shqipërisë?

Shume thjeshte....pa filozofu..., sepse mazhoranca nuk i ka ne parlamente 84 vota!
Per kete arsye Shqiperise i duhet nje kryetar konsensual...qe do te jete i pranuar si nga opozita poashtu edhe nga mazhoranca....! E Bamir Topi nuk zgjidhet dot deputet, pasiqe eshte kandidate i mazhorances...pra nuk eshte kandidate konsensual!
Kandidati konsensual ne fakt eshte gjetur, me duket se eshte Arian Zaimi, nje ushtarak qe rrjedh nga nje familje patriotike, por Sali Berisha ne momentin e fundit u largua nga marrveshja!

[lyra2]

DEKLARATË-intelektual shqiptare!!
Fati i së ardhmes së afërt të Kosovës nuk ngjan të jetë
aq i sigurt edhe për shkak të mosorientimit si duhet të faktorit
shqiptar; ndërkohë që jeta shpirtërore, shoqërore dhe ekonomike e Shqipërisë
degradon nga muaji në muaj e nga dita në ditë,

1- Për një trup e shpirt të sakatosur, siç janë ato të shoqërisë së sotme
shqiptare, zgjedhjet (e shpeshta) të parakohëshme mund të rezultojnë,
shumë më fort se një “gjimnastikë demokratike”, një paralizë
“demokratike”. Duhet që klasa politike shqiptare të finalizojë me
konsensus procesin e zgjedhjes së Presidentit të Republikës, për të
ndalur, e bashkuar, menjëherë pas kësaj, me masa të mirëmenduara dhe
energjike tatëpjetën drejt së cilës shkon vendi, duke mos rrezikuar edhe
më pozitën e Shqipërisë si shtet në vëzhgim e sipër sa i takon
përmbushjes së kushteve për integrimin euro-atlantik; si dhe për të
orientuar maksimumin e vëmendjes e të angazhimit në mbështetje të
pavarësimit sa më të shpejtë të Kosovës.
Klasa politike shqiptare do të duhej të mbante sidomos mirë parasysh
se formati i personalitetit që do të zgjidhet në detyrën e
presidentit të Republikës do të ishte, për njëmijëenjë arsye,
pothuaj vendimtar në formësimin e klimës së përgjithshme shqiptare
të pesë viteve të ardhshëm. Në caktimin e këtij formati dhe në
përzgjedhjen e personaliteteve kandidues Forumi Alb-Shkenca është i
gatshëm të japë maksimumin e mbështetjes së tij. Me këto lëvizje,
nëse ia del t’i realizojë suksesshëm, klasa e sotme politike
shqiptare do të jepte një provë se ezaurimenti të cilin ka kohë që e
dëshmon mund të jetë i kthyeshëm dhe jo përfundimtar.

2- Pas kapërcimit të bllokimit të tanishëm do të duhej të trajtohej
seriozisht mundësia e riformulimit të neneve respektivë të Kushtetutës
për t’i hapur rrugë në të ardhmen zgjedhjes së Presidentit direkt nga
populli. E shohim këtë si mënyrën më të përshtatshme në rastin e
Shqipërisë, e cila, për më tepër, është ndër vendet e pakta që aplikon
sistemin e zgjedhjes së Presidentit nga parlamenti, duke përfshirë këtu
dhe republikat parlamentare. Në 91 nga të 132 republikat e sistemit të
sotëm politik botëror presidenti zgjidhet direkt nga populli, numur ky që
ka tendencë të rritet. Sjellim në kujtesë ndryshimin kushtetues të
parapakditëve në Turqi. Zgjedhja e Presidentit me votim popullor do të
shmangte tryezat pa bukë të partive parlamentare, bojkotet në parlament,
negociatat politike të pafrytshme; shkurt gjithë atë proces, i cili është
dëshmuar e po dëshmohet në rastin shqiptar, më e pakta, jo rezultativ, më
e shumta shkatërrues.

,

[lyra2]

3- Ne sugjerojmë gjithashtu amendimin e nenit, i cili shtetasve
shqiptarë për më shumë se 10 vjet jo rezidentë në Shqipëri u pamundëson
kandidimin për postin e presidentit të Republikës, si dhe të neneve të
pashkruar që u vështirësojnë atyre kandidimin për detyrën e deputetit të
Kuvendit të Shqipërisë. Një pjesë e shtetasve të Republikës së Shqipërisë
dhe shumë herë më tepër shqiptarë ndodhen sot jashtë Republikës së
Shqipërisë. E kemi fjalën për atë pjesë të Shqipërisë së mendjes, e cila,
më shumë me pahir sesa me hir, prej shekujsh, prej dekadash apo prej
vitesh, e ka “braktisur” Shqipërinë fizike. Kjo “braktisje” është
shoqëruar shpesh, për fat të mirë, me integritet të palëkundur, me
atdhetari të vërtetë, me kualifikim superior, me përvoja të gjithanshme,
me qytetari të hekurt, me etikë pune, respekt për ligjin, për vlerat e
principet demokratike.
“Edhe në politikë, – shkruante me rastin e mbledhjes së Parlamentit
të parë shqiptar (1921) një ndër shqiptarët e mëdhenj të kohës – më
shumë se kudo duhet të zotërojë aristokracia e mendjes, me parimin
“rrugë çelur për të zotin”; se edhe politika është një shkencë e
lartë, një gjë e bukur në dorën e kompetentit, një gjë e vështirë,
prishje, në përdorimin e moskompetentit. Shumë herë në shtetin,
qoftë forma e tij cilado, fitojnë duart dhe jo trutë, fuqia e zërit
mbi atë të mendimit; populli zotërohet prej njerëzish, të cilët nuk
kanë me vete as shkencë as mjeshtëri, prej njerëzve, të cilët kanë
vetëm pasionin e shumicës dhe dinë të lozin me mjeshtëri rolin e
‘homme d’orchestre’, e atij që mund çdo gjë, por s’di asgjë. Mjerim
i madh për popullin kur shumica e parlamentit përbëhet prej
kësilloj njerëzish.”; atëhere bëhen mbi parlamentarizmin mendime si
ato të Jules Lemaitre: “Përderisa parlamentarizmi, ashtu siç e
shohim atë të praktikuar, është pamundësia, rrëmuja e ndonjëherë
dështimi, përderisa ne nuk kemi asgjë për të pritur as nga
qeveritarët që nuk qeverisin, as nga politikanët që mendojnë vetëm
për interesat e tyre elektorale, ne duhet të veprojmë dhe të
qeverisim vetë, jashtë tyre e mbi ta. Ne do të bëjmë vetë më shumë
se sa mundim nga punët tona, përderisa ata, të cilëve ne ua kishim
besuar këto detyra, i bëjnë ato aq pak ose aq keq.”

4- Anëtarët e Forumit Alb-Shkenca, duke pasur një ndjeshmëri absolute për
problemet e vendit, kanë njëherësh, të ndodhur shumica larg tij,
mundësinë e vështrimit më lehtë të së tërës shqiptare dhe të detajeve
vetëm në funksion të saj, të vlerësimit më gjakftohtë të të dhënave si
dhe të interceptimit më të gjithanshëm të flukseve të kontekstit të
ndërlikuar global e rajonal në gjirin e të cilit Shqipëria jeton. Nga kjo
pozitë ata gjykojnë se sot shteti shqiptar e kombi shqiptar në
përgjithësi ndodhen në një moment krucial të historisë së tyre, moment i
një dinamizmi të detyruar të jashtëzakonshëm, si dhe para domosdoshmërisë
për t’u dhënë zgjidhje një vargu detyrash, të cilat, pa e tepruar, mund
të cilësohen të një rëndësie epokale. Por detyrat epokale të shek. XXI
nuk mund të zgjidhen me vizionin, me ritmin dhe sidomos jo me frymën
levantine të shek. XIX!

Në darën e fortë që imponon ky moment historik, të gjithë faktorët e
strukturat e shoqërisë shqiptare kanë vetëm dy mundësi zgjedhjeje: ose ta
ndihmojnë procesin ose ta dëmtojnë atë. Nga kjo perspektivë, ne besojmë se
asnjë shqiptar nuk do të donte të vinte ora që, për klasën politike
shqiptare të formulohej shprehja, të cilën presidenti G. W. Bush për një
tjetër strukturë, me një tjetër semantikë dhe në një tjetër kontekst
artikuloi në Tiranë, më 10 Qershor 2007,: “Enough is enough! „. Por pa
dyshim, shumë para kësaj, asnjë shqiptar nuk do të donte që të ishte
historia – në trajtën e fuqive dashamirëse e jo dashamirëse – artikuluesja
e kësaj shprehjeje, tashmë jo për klasën politike shqiptare, por për vetë
Shqipërinë!

[XheBraiLi]

se kam edhe ate hall fort zgjithet apo nuk zgjithet shqiperia eshte shtet qe nuk di ta perdore aparatin shteterore