Pse Nuk U Ndërtua Fronti Për çlirimin E Kosovës

[Dilaver]

Mr. Muhamet Kelmendi


PSE NUK U NDËRTUA FRONTI PËR ÇLIRIMIN E KOSOVËS


Redaktore: Ada Hyso
Lektor: Skënder Zogaj

Shtëpia Botiuese „ILIRIA“
Tiranë, 1999

Hyrje

Çështjet që do te shqyrtohen këtu, kanë te bëjnë me organizimin politik e ushtarak te lufts në Kosovë. Në njërën anë, do të flitet për vetë subjektin politik e ushtarak (LPK-në dhe UÇK-në), ndërsa, në anën tjetër, për subjektet politike legale, etj. Vetë ideja për ndërtimin e sistemit çlirimtar është e bazuar në programin e LPK-së. Kjo organizatë deri në maj 1998, bëri çka mundi për të ndërtuar Frontin Çlirimtarnë Kosovë. Por, për të kuptuar këtë, do të ndalemi ne anën historike te UÇK-së, te punës se saj dhe te lidhshmërisë me LPK-në, si subjekt krijues dhe udhëheqës i kësaj force ushtarake.

Lidhur me këto çështje është shkruar, diskutuar e folur mjaft. Ka shkrime shumë pozitive, sikundër që ka edhe të kundërta me te, përkatësisht negative. Ka të tilla që ende nuk e kanë kapur si duhet atë, ndonëse çeshtja ka shkuar aq para, saqë tani me ka kaluar ne subjekt individual politik e ushtarak, mbi të cilën po e ndërton jetën shoqërore.

Çështjet që do te shtrohen dhe shqyrtohen në këtë vepër, nuk janë gjë tjetër veçse përshkrim i punës se madhe shumëvjeçare për organizimin dhe ndërtimin juridik e politik te luftës çlirimtare ne Kosovë. Kuptohet se qëndrimet e vendimet e marra nga organet udhëheqëse, mbi organizimin tonë ushtarak e politik nuk i kam, sepse ato kanë mbetur ne sekretarinë e LPK-së, si subjekti që e ka organizuar atë punë, por unë do të mbështetem në të dhënat që i kam shënuar gjatë punës sonë. Këndej, do të fus edhe disa letra, kërkesa e vendime origjinale, te cilat ne një kopje kanë mbetur tek une, origjinale siç janë, ndërsa disa të tjera vetëm do të
përmenden.

Është e kuptueshme se një analizë e tillë e punës sonë në fushën ushtarake, shumëkujt nuk do t'i shkonte përshtati, sepse këtu do te theksoj edhe emra te cilët janë te lidhur me çështjen tonë, me atë të UÇK-së dhe të luftës në Kosovë. Gjatë këtij shqyrtimi del gjendja, prandaj edhe për atë, do te përpiqem te jap fakte konkrete te cilat nuk do të priten mire nga disa, ndërsa nga disa të tjerë, ndoshta edhe do te kërcënohem, sepse do t'i theksoj bash ne realitetin ekzistues të kohës.

Ne librin tim me kujtime nga UÇK-ja do te përpiqem te ndriçoj anën politike, atë juridike dhe ushtarake-çlirimtare të veprimtarisë sonë deri ne maj te vitii 1998, duke u mbështetur ne punën e Kryesisë dhe te KP te D.jv. që është bërë për te krijuar tabanin politik ejuridiko-ushtarak dhe atë shtetëror për krijimin, organizimin e ndërtimin e UÇK-së. Duke e kapur këtë çeshtje me kaq rëndësi, do te dalë vetiu dhe koha e lindjes se saj, emërtimi dhe zhvillimi e pengesat e shumta te krijuara ne terren dhe ne forumet tona politike. Ndërsa, një pjesë e veçantë i kushtohet gjendjes duke nxjerrë edhe përfundime mbi pasojat dhe perspektivën e çështjes.

Një çështje po aq e rëndësishme sa edhe vetë krijimi i saj është padyshim edhe mbrojtja politike e juridike e UÇK-së nga LPK-ja, sikundër dhe ajo morale e diplomatike, që iu bë aksioneve te saj kudo ne bote, pa dalë si krah ushiarak i LPK-së, ndonëse ishte e tille dhe për vetë shkakun se LPK-ja ishte për ndërtimin e sistemit politik shtetëror (Frontit Çlirimtar te Kosovës) me te gjitha subjektet politike e organizative ne vend. Veç kësaj, do të përpiqem me fakte te tregoj shkakun e krijimit te fondit "Vendiindja Thërret", si bazë e forte financiare për UÇK-në, e cila u krijua nga Kryesia e Degës j.v. të LPK-së dhe KP i saj, si formë e financimit te luftës brenda ne Kosovë.

Këtu do te flas edhe për raportet me subjektet politike e organizative në Kosovë, Shqipëri si dhe me qeverinë e Bukoshit, lidhjet e kontaktet me te, sepse as këto nuk mund te kalohen pa u
shqyrtuar, pasi jo vetëm që nuk ka pasur bashkëpunim politik, por as financiar. Kjo gjë ka shpënë tek forcimi i fondit tonë "Vendiindja Thërret". Qeveria e pati kundërshtuar edhe unifikimin, (bashkimin) në sistem, të fondit "Vendlindja Thërret".

Po aq e rëndësishme është te kapet pikerisht çështja jonë edhe ne dritën e pikësynimit te LPK-së për ndërtimin e sistemit politik e juridiko - shtetëror në Kosovë (Frontit Çlirimtar ne Kosovë), si formë për te ecur ne luftën tonë te madhe çlirimtare. Nëpënnjet tyre do të ndalem tek puna, aktiviteti dhe pengesat për ndërtimin e këtij sistemi. Këtë do ta përcjell edhe me disa letra që Kryesia u ka dërguar subjekteve dhe UÇK-së, te cilat i kam në pika te shkurtëra, përkatësisht projektet e tyre te cilat ia pata paraqitur organeve udhëheqëse për t'i miratuar. Ato qenë dërguar në emër te LPK-së.

Natyrisht, ne këtë liber do té bëhet fjalë edhe për grupin politik (klikën) e krijuar ne kuadër te LPK-së e UÇK-së, si dhe për faktorët që kanë ndihmuar ne ndërtimin e klikës se tille, jashtë sistemit tonë te përcaktuar né programin e LPK-së, që mori nën kontroll UÇK-në. Nuk do të lihet pa u vënë ne shqyrtim odhe roli i subjekteve politike ne Kosovë,, sidomos i disa politikanéve, të cilët bënë çmos te mos lejonin ndërtimin e saj, kuptohet, për shumë fakte, po mbi te gjitha nga pozitat e tyre karieriste, bajraktare, financière e frikacake, sepse ai sistem kërkonte kalimin tonë ne vendin e çliruar duke qenë të lidhur me popull'n. Po këtu do te shqyrtohet edhe roli i Tiranës zyrtare që ne periudhën 1997-98, ishte mjaft negatw dhe pengues.

Një punë jashtëzakonisht negative ka qenë lufta për të mos e ndërtuar Frontin. Ne këtë anë, ka punuar vetë grupi politik i UÇK-së,

Kryesia Teknike e Degës se LPKj.v. dhe klika e ndërtuar nga ana e tre anëtarëve te Kryesisë se vjetër për te mbizotëruar UÇK-në jashtë sistemit. Për te arritur formën e tashme te organizimit dhe këtë klikë e tille, ata krijuan grupe akuzuese ndaj Kryesisë se vjetër, duke e ngarkuar atë me akuza te pavërteta dhe pa fakte mbi vrasjen e shokëve ne Kosovë. Çdo gjë u vërtetua, sepse botërisht ishte treguar se ata kanë rënë në përleshje e sipër me pushtues, si ne Vushtëri ne janar te vitit 1997, kur ranë tre heronjtë e kombit tonë. Veç kësaj, bënë bllokimin politik te UÇK-së dhe me shpejtësi, duke u ndihmuar nga Kryesia Teknike e Degës se LPK-së jashtë vendit, e cita nuk ftoi për me se tre muaj asnjë mbledhje te KP e LPK-së, u devijuan përcaktimet politike dhe u ndërtua baza aktuale politike e UÇK-së, jashtë sistemit polilik te përcaktuar ne Front Çlirimtar, si dhe nuk lejuan lidhjet me te.

Nuk kam dëshirë që ky punim te keqkuptohet, ne mënyrë që nga ai te kalohet ne hakmarrje fizike, ndonëse as asaj nuk i frikësohem. Por, jam i mendimit se ata që do te vihen ne spikamë, nëse kanë prova te paraqesin mendimet e veta dhe po ashtu të vihen ne ballafaqim faktet, ne mënyrë që lexuesi t'i peshojë faktet pa qenë nën presion.
Kjo është demokratike.

[Dilaver]

KAPITULLI I

ORGANIZIMI USHTARAK (UÇK) NË KOSOVË

Gjatë tërë historisë, populli shqiptar ka luftuar për çlirimin e vet kombëtar. Ai u kacafyt me armiqtë e shumtë, duke u përleshur e luftuar, në mënyrë që të çlirohet nga pushtuesit, ata që e kishin pushtuar me arme dhe me dhunë e terror e mbanin nën okupimin barbar. Nga luftërat e gjata te popullit tonë doli shteti shqiptar, por i përgjysmuar. Shqipërisë iu shkëputën vise te tëra, te pastra shqiptare. Nga trungu i atdheut ndanë Kosovën dhe shumë vise te tjera, te pushtuara nga Maqedonia, Serbia e Mali i Zi, Greqia, te cilave edhe ua aneksuan.
Mirëpo, përkundër ndarjes, populli ynë e vazhdoi luftën e tij çlirimtare. Pas LDB-së ai luftoi pandërprerë kundër pushtuesve serbo-jugosllavë. Me arme ne dore dhe nëpër rrugët, sheshet e malet e Kosovës, u ndesh me armikun dhe luftoi për çlirimin e vet. Nga dhuna e terrori i ashpër serbomadh u mbytën me mijëra e mijëra shqiptare. Ndërsa, me qindra e mijëra te tjerë, fëmijë e gra, burra e pleq, u dëbuan nga trojet e veta shekullore. Kjo dhunë e ashpër, terror e masakrim çnjerëzor nuk e ndali kombin tonë nga rruga e lirisë, por përkundrazi, ai dhjetëvjeçar pas dhjetëvjeçari, pas çdo goditjeje u riorganizua, duke dalë edhe me i forte se me pare. Natyrisht, edhe armiqtë e thelluan luftën dhe ndjekjet kundër kombit tonë, masat e dhunës dhe terrorin shtetëror.
Ky veprim i ashpër i armikut, i kombinuar me masa dhunuese e terror fashist nga bazat shtetërore, te papara ne histori, parashtroi detyrën e organizimit te popullit tonë konform kushteve dhe rrethanave te krijuara te luftës për ekzistencë fizike e shoqërore. Ky pushtim mund te luftohej vetëm me organizimin ne përputhje me normal e ligjshme politike për te luftuar për liri, pavarësi e vetvendosje kombëtare, forma këto te lejuara me akte ndërkombëtare. Organizimin ushtarak te Kosovës e paraqiti koha si kusht te domosdoshëm, pa te cilin kombi ynë nuk do te mund te luftonte me te gjitha mjetet dhe format për çlirimin e vendit, për pavarësi e demokraci, për një shtet te pavarur te Kosovës.
Por, për te ardhur deri tek ky organizim politik e ushtarak natyrisht që kishte vështirësi te mëdha juridike, poirtike e te karakterit kushtetutor. Këto vështirësi e pengesa u tejkaluan, sepse, vetë kompetentët sipas dispozitave kushtetutore nuk e organizuan atë punë. Kështu, u fitua ligjshmëria dhe, me punë e angazhim te madh te LPK-së, u organizua subjekti ushtarak ne Kosovë mbi bazat e dispozitave kushtetuese te shtetit.
Subjekti ushtarak (UÇK) u emërtua nga organizatori i këtij subjekti, përkatësisht Kryesia e KP te LPK-së, Dega j.v., e cila e pati edhe përgjegjësinë politike, morale e diplomatike përballë këtij subjekti, kombit e organizmave ne bote. Ky subjekt ushtarak kishte edhe normat e përcaktuara për ndërtimin e Frontit Çlirimtar te Kosovës dhe e financonte atë me vetkontributin e anëtarëve. Me ndihmën e LPK-së u ndërtua, u dha kahja e aksioneve dhe u financuan njësitë e para te Ushtrisë Çlirimtare te Kosovës. Ne atë kohë (vitet 1990-1993) ende nuk ishte ky emërtim, por njësitë ushtarake sic ishin organizuar edhe vepronin. Atyre iu dha kahja politike e luftës çlirimtare te kombit tonë, duke krijuar bazën politike.

1. Bazat politike e juridike-organizative te UÇK-së

Duke u mbështetur ne dokumentet e organizatës, ne programin edhe ne statutin e LPK-së, në rezolutat dhe ne vendimet që dolën nga mbledhja e Pare dhe e Dytë, si dhe e Tretë e përgjithshme e LPK-së (vitet: 1987, 1989 dhe 1991), para organeve udhëheqëse te LPK-së, sidomos Kryesisë se KP-së, qoftë brenda qoftë jashtë vendit, u paraqit nevoja e organizimit te një subjekti ushtarak që do te fuste ne veprim te gjitha format dhe mjetet demokratike e ligjore te luftës, për te çliruar vendin dhe për te realizuar bashkimin kombëtar te popullit shqiptar, aspiratë historike e kombit tonë (Dokumentet e LPK-së deri neMP te Trete).

Shumë herët u punua ne këtë fushë. Për te ndërtuar një ushtri u mbështetëm ne vijën politike te LPK-së dhe ne dispozitat juridike te kësaj organizate te popullit tonë. Ne organet udhëheqëse te kësaj organizate (ne Kryesi) nxorrëm edhe sektorët për te gjitha sferat e veprimarisë sonë çlirimtare, nga ato politike e juridike, deri tek sektori ushtarak, etj. Mirëpo, për te arritur këtë organizim ushtarak dolën edhe shumë detyra te mëdha ne fusha te ndryshme, sidomos ne ato politike, juridike e luftarake te cilat duhej te rregulloheshin, ne mënyrë që te arrihej tek organizimi i një subjekti ushtarak.

Këto çështje e preokupuan me vite te tëra Kryesinë e LPK-së.

a) Çfarë kishte sanksionuar LPK-ja

Sic dihet, LPK-ja ishte vete e përcaktuar si organizate çlirimtare. Ne programin e saj thuhej:
"Populli shqiptar lufton për te arritur çlirimin e Kosovës dhe formimin e shtetit te pavarur që do te përfshijë te gjitha trojet e veta nën pushtim, ku shqiptarët janë shumicë" (...).

Ndërsa për te arritur këtë pikësynim ishte sanksionuar: "Për te arritur pikësynimet kornbëtare, çlirimin e vendit, LPK-ja do te përdorë te gjitha format e luftës çlirimtare: demokratike, paqësore dhe te kryengritjes se armatosur çlirimtare" (Programi i LPK-së).

Këto dy përkufizime juridike ishin bazë e veprimtarisë sonë politike e juridike ne kuadër te luftës për çlirimin e vendit. Megjithatë, me kalimin e kohës ne aspektin ushtarak, përveç ne atë politik e organizativ, LPK-ja u stërkeq dhe nuk kishte mundësi veprimi. Këtu ndikoi jeta plurale ne vend, përkatësisht krijimi i një numri te madh te partive politike. Dalja ne skenë e këtyre partive si dhe përpjekja që te bëhej rezistencë për ekzistencën juridike e organizative te LPK-së, bëri që ky pikësynim programor te neglizhohej dhe graduaiisht LPK-ja te kalonte ne parti politike. Ajo nuk u legalizua tek organet si parti, por veprimtarinë e vet,
ne fakt e kishte te tille. Ndonëse e legalizuar ishte si organizatë, vetëm emërim e kishte te tille.
Kështu jeta e organizatës u dyfishua. Pas mbajtjes se Mbledhjes se Përgjithshme te Tretë ne vend, ne vitin 1991, ajo përfundimisht e humbi karakterin e vêt çlirimtar. Ne mbledhje brenda vendit u përcaktua vetëm karakteri politik i organistës, si subjekt gjoja "legal'". Për atë shkak mbetën disa këshilla jashtë ingranazheve te saj, sepse nuk e pranuan atë legalizim. Ndërsa, ne botën e jashtme, ende u mbajt ne jetë kombinimi i formave legale me ilegale te veprimtarisë, por ne fakt, përballë subjekteve politike shqiptare dilte si subjekt legal. Kjo ne një anë dhe, ne anën tjetër neglizhimi i udhëheqjes se daië brenda vendit për te vazhduar punën, për çka edhe Kryesia dha dorëheqje, bënë që tërë aktiviteti i LPK-së brenda dhe jashtë, përsëri te kalonte ne botën e jashtme, tek Dega j.v. Ne fakt ky ishte edhe vendimi i LPK-së. Nëse baza jonë atje mbetej pa organe udhëheqëse, detyrat e saj t'i kalonin Krvesisë jashtë vendit.
Pushimi faktik i veprimtarisë se saj brenda vendit, e nxorri Kryesinë e LPK-së, Dega j.v. para një akd te vështirë. Kësaj i duhej te punonte ne dy fronte: se pari, ne drejtim te zgjerimit te radhëve te LPK-së brenda vendit dhe, se dyti, ne drejtim te krijimit te bazës politike e juridike, për te organizuar një force ushtarake për te luftuar për çlirimin e Kosovës. Ne fakt, njësitë e para vetëm sa ekzistonin. Ato lindën nga ish-këshillat popullore ne vitet '90-'91, atëherë kur, pas dorëheqjes se Krvesisë u stërkeq organizata brenda vendit dhe shumë këshilla kaluan vetvedu ne njësi ushtarake çlirimtare. Por, kjo forme nuk mjaftonte për një luftë çlirimtare. Duhej te punohej ne krijimin e bazës politike e shoqërore, përkatësisht te platformës se subjektit që krijohej. Kjo ishte përcaktuar politikisht vetëm nëpër mbledhjet e përgjithshme te organizatës.
Baza juridike e politike ishte ndërdmi i një Fronti Çlirimtar te Kosovës, me bashkimin e te gjitha subjekteve shqiptare, pa dallim pikëpamjeje politike, ideje, krahine a vendi, por që janë për çlirim. Përjashtim bënte vetëm baza tradhtare. Kjo ishte e sanksionuar ne dokumente te LPK-së. Edhe ne mbledhjet e LPK-së, kuptohet, ato te përgjithshme, sidomos ne Mbledhjen e Dytë dhe te Tretë te Përgjithshme, te organizuara ne botën e jashtme, u nxorrën edhe disa rezoluta ku tregohej baza politike e shoqërore dhe bëhej detyrë parësore e LPK-së, përkatësisht e udhëheqjes se saj, ndërtimi i një subjekd ushtarak, jashtë radhëve te LPK-së. Kjo duhej te luante vetëm rolin e udhëheqjes, kuptohet ne anën politike, juridike, diplomatike dhe ta financonte atë. Prej kësaj, madje para shpërthimit te luttes se armatosur, ishte përcaktuar ndërtimi i Frondt Çlirimtar te Kosovës, si forma e mjeti i vetëm për te çliruar Kosovën nga pushtuesit shekullor.
Mbi këtë bazë u kalua ne krijimin e bazës juridike për organizimin e njësive ushtarake. Që ne vitet 1991-1992 u vendes ne Kryesi platforma politike për subjektin e ri. Me atë bazë parashiheshin format e mjetet e luftës te cilat, përveç atyre pasive e aktive, përfshinin edhe mjetet çlirimtare për çlirimin e Kosovës. Kryesia e pranonte jetën plurale ne vend dhe ndërtimin demokratik te shtetit te Kosovës. Këtij përkufizimi politik te paraqitur nga Sektori politik e juridik i organizatës i mungonte vetëm ana juridike. Për këtë shkak, si sektor u mbështetëm ne rezolutat e MP te LPK-së dhe mbi atë bazë nxorrëm vendimin për organizimin dhe ndërtimin e subjektit te ri. Ky ishte vetëm një përforcim juridik i vendimit për subjektin e ri, i cili ishte duke u organizuar (Vendimet dhe Rezolutat e LPK-se Degaj.v. të MP te Tretë).

[Dilaver]

b) Baza organizative për ndërtimin e UÇK-së

Detyrë tjetër që doli para organit tonë ishte gjetja e formave për të dalë nga gjendja që u krijua brenda vendit. Degës jashtë vendit i duhej te merrte rolin udhëheqës, jo vetëm për ndërtimin e radhëve të saj brenda vendit, por edhe te subjektit ushtarak.
Mbledhjet e LPK-së e përcaktuan këtë lloj organizimi, sepse brenda vendit, pas MP te tretë te saj, vitin 1991, u larguan Hydajet Hyseni, Mehmet Hajrizi, Gani Syla, etj, nga udhëheqja, madje Gani Syla edhe si krvetar. Kësisoj, mbetën radhët pa udhëheqje, gjë që i kaluan kompetencat e saj tek udhëheqja e LPK-së jashtë vendit. Kjo ndodhi për shkak se ky grup pati kërkuar zyrtarisht te dilej me deldarimin për te shpallur LPK-në inekzistente (Roporti informativ i Grupit te Organizimit te LPK). Ndërsa, si arsyetim jepej se, kjo organizatë gjoja ishte e tepërt ne jetën plurale te Kosovës, LPK-ja si organizatë ilegale e kishte kryer detyrën e vet politike e shoqërore dhe se, tash ishin partitë légale që vepronin ne vend.
Ne kohën që po diskutojmë, Kryesia e Degës j.v. përbëhej prej Kryetarit Fazii Veliu, Nënkryetarit Muhamet Kelmcndi, Sekretarit Emrush Xhemaili, Përgjegjësit Financiar Gafurr Elshani dhe anëtarëve: AU Ahmeti, Xhavit Haliti dhe Agush Buja, që ne MP te katërt u zëvendësua me Adem Grabovcin. Si Kryesi e KP te LPK-së Dega j.v. e zgjedhur pas MP te Tretë mori tërë aktivitetin e LPK-së. Nga ky moment iu futëm punës si Kryesi për një organizëm tjetër ne fushën ushtarake, krahas vazhdimit te punës për ndërtimin e LPK-së e cila parashikohej si bazë politike (Shenimet nga ditari i MK).
Mirëpo, për te kryer detyrat që shtronte koha, si organ i tërësishëm, vetëm me mbledhjet tona te organizatës, që ishin sanksionuar edhe ne program, ishte e pamundur. U desh te grimcoheshin punët dhe te zgjidheshin sektorët për çdo fushë e veç e veç. Ne fakt, sektorët i kishim për veprimtarinë tonë te brendshme që nga vitet 1987, por tash lypsej rregullimi i tyre juridik dhe profesionalizimi i kuadrit ne to.

Ne këtë kohë nxorrëm disa sektorë:

1. Sektori politiko-juridik me udhëheqës Muhamet Kelmendin, anëtarë Fazli Veliun dhe Emrush Xhemailin, i cili ishte kompetent për anën politike dhe juridike. Ky sektor nxirrte projektvendime, rezoluta, qëndrime e rregullore dhe i paraqiste para organeve për miratim.
2. Sektori për organizimin e radhëve te LPK-së brenda vendit, që kishte udhëheqës Emrush Xhemailin, ndërsa anëtarë Gafurr Eishanin dhe Ali Ahmetin. Këtij sektori i ndihmonte edhe Xhavit Haliti. Ky ishte sektor që duhej te gjente radhët brenda vendit dhe te strukturonte organizatën tonë atje.
3. Sektori i rëndësisë se veçantë, me udhëheqës Xhavit Halitin dhe anëtarë Ali Ahmetin dhe Emrush Xhemailin. Këta ishin përcaktuar si ndëriidhës midis Kryesisë dhe radhëve te njësive çlirimtare. Ky sektor përcillte vendimet e qëndrimet tona atje dhe anasjelitas, te atyre tek ne. Merrej edhe me gjetjen e forcave te reja çlirimtare ne Kosovë (Shenimet nga ditari i MK).

Kishim edhe sektorë te tjerë, si sektori diplomatik me udhëheqës Rexhë Ibërdemaj dhe propagandistik me udhëheqës Fazli Veliun.
Edhe këto i kishin te përcaktuara kompetencat e veta. Pastaj, ishte sektori financiar, për agjitacion, mërgimtar, ctj. Te gjithë këta sektorë vepronin ne kuadër te Kryesisë se Degës jashtë vendit.
Vjen këtu te përmendet edhe puna e madhe për gjetjen e formave te organizimit. Një punë te madhe për këtë ka kryer një ekspert nga Tirana, i cili na pati ofruar materialin e organizimit te kësaj veprimtarie, material që e shqvrtuam dhe e vumë ne bazë te organizimit tonë. Ky u morr edhe me aftësimin e kuadrit tonë për këtë detyrë te madhe kombëtare. Mbi këtë material i dha Kryesia edhe kahjet e organizimit, duke u mbështetur ne format e organizimit te njësive ushtarake te vogla, pa numër te madh, ne konspiracion dhe nxorri vendimet për mënyrën e veprimtarisë se tyre. Ne Kryesi u diskutuan edhe kahjet e veprimit ushtarak. Ndërsa, u vendos që brenda vendit te shkohej vetëm tek ish-anëtarët e LPK-së, tek te burgosurit dhe tek ata që njiheshin për sakrifica, trimëri dhe me vetëdije kombëtare, te paimplikuar ne veprimtari destruktive dhe që ishin treguar me vepra lufëtarë te zotë te çështjes kombëtare.
Krahas kësaj, ne Kryesi u diskutuan edhe format e veprimtarisë ushtarake te njësive që organizoheshin, forma këto që i jepnin karakter politik veprimtarisë çlirimtare, duke dhënë kahjet e saj, objektivat dhe forcën juridike te veprimtarisë. Për këtë nga sektori politik e juridik iu propozua Kryesisë se LPK-së te nxirrej ky vendim: "Njësitë ushtarake çlirimtare duhet te organizohen ne njësi te vogla ushtarake, me konspiracion dhe disiplinë te rreptë. Ato kanë te drejtë te yeprojnë vetëm kundër forcave pushtuese te armikut, njësive policore e ushtarake te pushtuesit dhe objekteve me rëndësi ushtarake e shtetërore. Ne punën e sipër duhet te zgjerohen dhe te riorganizohen.
Ne punën e vet çlirimtare, njësitë nuk guxojnë te kryejnë aksione kundër popullsisë civile, fëmijëve e grave, ne vendet publike dhe kundër objekteve social-kulturore, etj. Kjo për shkak se, nëpërmjet kësaj kalohet dhe vierësohemi ne ushtri "terroriste", akuzë te cilën pushteti i Beogradit po e përdor kudo, ne bote dhe brenda vendit"(Projektvendimi i LPK-së).

Ky vendim u aprovua njëzëri.
Megjithatë, ky vendim paraqiti për detyrë dhe po ne këtë mbledhje u vendos, që ne te ardhmen, te shkohej kah rregulli juridik i subjektit që po organizohej, kuptohet nie akie normative e me dokumente tjera. Ne Kryesi u kërkua që te ushtroheshin anëtarët që do te futeshin ne këtë subjekt ushtarak dhe, te gjendeshin e te punohej edhe me forçat ushtarake, oficerët shqiptarë ne Shqipëri, që ishin aktivë a te pushuar nga puna dhe me oficerët shqiptarë nga Kosova, që gjendeshin nëpër vendet e ndryshme ne bote. Me vonë krijuam edhe grupe te veçanta te punës për çështjet e tilla, përkatësisht sektori për punë me oficerë si dhe për çështje te tjera te rëndësishme për luftën tonë çlirimtare.

[Dilaver]

c) Baza politiko-juridike përndërtimin e UÇK-së

Pas nxjerrjes se vendimeve politike ne Kryesi, u kalua ne realizimin e tyre juridiko-politik. Ky organ shkoi kah gjetja dhe dhënia e bazave politike e juridike, si për organizimin, ashtu edhe për aktivitetet dhe veprimtaritë e tjera te saj, mbi te cilatduhej te ndërtohej ushtria jonë.
Çështje që domosdoshmërisht duhet te përmendet, është qëndrimi unanim i atëhershëm i Kryesisë se Degës j.v. për disa çështje politike, juridike e ushtarake, mbi te cilat u punua. Veç kësaj, u përcaktuan edhe disa parime, te cilat duhej gradualisht te zgjidheshin nga ana jonë, ne bashkëpunim me organet që do te dilnin nga njësitet çlirimtare te Kosovës, pra bashkimi politik e ushtarak ne Front. Kryesia e Degës pati vendosur mbi disa çështje, mbi te cilat u punua deri ne vket 1997-1998.
a) Ishte vendosur që shtrirja territoriale e njësive te ishte ne gjithë territorin shqiptar te pushtuar nga ish Republikat e Jugosllavisë, sepse ne atë kohë ato nuk ishin ende shtete te pavarura, ndonëse ishte marre vendimi që aksionet ne Maqedoni dhe ne Mal te Zi te kryheshin vetëm me urdhër te Kryesisë, pavarësisht nëse ekzistonte bashkësia shtetërore apo jo (Jugosllavia). Kjo duhej te bëhej duke i analizuar rrethanat ne tërësi, qoftë te brendshme, qoftë te jashtme, prej nga duhej te vendoste edhe për subjektin që do t'i merrte ne përgjegjësi aksionet çlirimtare ne këtorepublika jugosllave.
b) Sanksionimi juridik i njësive ushtarake me emërtim te subjektit dhe me nxjerrjen e statutit te saj juridik, forme e cila ndalonte kalimin apo rrëshqitjen e njësive ushtarake ne njësi te pavarura jashtë kontrollit politik, duke e ndërtuar atë juridikisht. Kjo, për faktin se, pa rregulla te tilla, ato mund te pavarësoheshin shumë lehtë dhe nga ndonjë situatë edhe te shndërroheshin ne subjekte te pavarura. Ato, kështu, mund te kryenin edhe aksione te paparamenduara te cilat mund te vierësoheshin terroriste dhe kështu, te dëmtohej lufta jonë çlirimtare, që me program i luftonte këto forma veprimtarie, përveç atyre çlirimtare.
c) Ndërdmi i Frontit Çlirimtar te Kosovës si forme e mjet i vetëm për te bërë te mundur bashkimin e tërë forcave shqiptare, te subjekteve politike e shtetërore, te njerëzve me influence, pa dallim përkatësie fetare, bindjeje ideologjike e vendit ku shtrihej veprimtaria, ne luftë për liri, pavarësi e shtet, si forme që i jepte luftës sonë karakter kombëtar unik, prej nga edhe krijohej tabani politik e juridik, që do te shpinte kah institucionalizimi i luftës dhe força jonë çlirimtare (UÇK) shndërrohej ne ushtri te shtetit.
d) U hap Fondi "Vendlindja Thërret" si fond që i dedikohej kryesisht njësive çlirimtare. Ky fond, fillimisht u fut ne kuadër te sektorit financiar që e udhëhiqte Gafurr Eishani. Kështu vazhdoi deri ne vitet e me vonshme (1994-1995), kur me propozimin e Kryesisë; KP i LPK-së Dega jashtë vendit zgjodhi përgjegjës një shok te KP-së, Jashar Salihun dhe nëpër shtete e nëndegë nërejegjësit e tjerë te fondit. Që te gjithë i përgjigjeshin sektorit financiar te Kryesisë se KP te LPK-së, përkatësisht përgjegjësit te tij. Ndërsa, financimi bëhej nga baza detyruese e anëtarëve, duke dhënë nga një mijë e me shumë DM. Ka patur raste kur vetëm Kryesia (anëtarët) kanë dhënë mbi 30-40 mijë DM për njësitë e UÇK-së (Vendimet e Kryesisë se KP e LPK-së D.J.V., maj 1993).
Për te gjitha këto detyra ishin sektorët e veçantë te punës. Çdo sektor e kishte lëmin e vet dhe ato fllluan nga puna ne aspektin juridik. Shpejt u nxorrën rregulloret nga Kryesia dhe u futën ne fuqi. Udhëheqëse mbeti Kryesia e LPK-së. U rizgjodhën edhe përgjegjësit për çdo sferë te veprimtarisë. Prandaj, me krijimin e këtyre bazave politike ne organizatë u kalua ne fushën, ku, ne mënyrë profesionale, kryheshin detyrat ne lëmitë e veçanta. Kjo shënon edhe fillimin e punës profesionale.
Ky organizim krijoi tabanin juridik e politik për ndërtimin e njësive çlirimtare, te cilat me vonë u lidhën njëra me tjetrën organizativisht, ne strukturë dhe ne komandë dhe u ndanë edhe zonat e veprimtarisë ushtarake ne vend. Ne vitet e ardhshme u emërtua kjo force çlirimtare dhe u ndërtuan zonat dhe Shtabi Qendror i saj.

2.Njësitë e para çlirimtare ne Kosovë, financimi, emërtimi dhe ndërtimi jurdik i UÇK-së

Krahas përcaktimit politik e juridik te platformës se njësive çlirimtare ne Kosovë, u punua me te madhe edhe ne ndërtimin e strukturës se tyre. Themi njësi, sepse këtu fjala është për vitet 1990-1993, para se ky subjekt te emërohej ne "Ushtri Çlirimtare te Kosovës". Që para kësaj, ishin organizuar ne Kosovë njësi te cilat vepronin mbi bazën e përcaktimit politik te organizatës sonë e cila edhe i udhëhiqte. Kryesia e KP te LPK-së Dega j.v. u mor shumë herë me këto çështje. Ajo shqyrtonte situatën ne vend, jepte këshilla polidke dhe bënte financimin e njësive luftarake. Me ndihmën dhe punën e këtij organi ishin organizuar ne Kosovë disa njësi çlirimtare. Ato vepruan disa herë kundër forcave pushtuese serbe, përkatësisht policisë. Mbi një bazë te tille u krijuan edhe njësi tjera çlirimtare, ne viset tjera.
Edhe pse kjo dihet, ka mendime te ndryshme për kohën e lindjes se UÇK-së. Ato janë kontradiktore. Kjo kontradiktë paraqet nevojën e ndriçimit te çështjeve te tilla. Dihet se ne varshmëri me zgjerimin e njësive, përkatësisht me ndërtimin e njësive çlirimtare, ne vitin 1993 u paraqit nevoja edhe e emërtimit te kësaj force ushtarake, gjë që ne këtë vit u bë nga Kryesia e LPK-së, Dega j.v. Natyrisht, veprimtaria donte edhe një bazë financiare, nëpërmjet se cilës u siguruan mjetet dhe u veprua kundër pushtuesit. Ne vitin 1993 u sanksionua edhe baza politike udhëheqëse, përkatësisht LPK-ja, përderisa te organizohej Fronti.
Por, çështja e ndërtimit te UÇK-së pas vitit 1993, duhet domosdoshmërisht te shtjellohet edhe me poshtë, sepse ato pasojnë ndryshim te madh ne jetën e përgjithshme te organizatës dhe te UÇK-së. Janë, pikërisht, mjetet financiare dhe lufta karrieriste e përcjellë me bajraktarizëm, përveç konfliktit që lindi i ashpër midis radhëve tona, për mos ndërtimin e Frontit Çlirimtar te Kosovës, faktorët me kryesorë që kanë çuar deri tek ndarja dhe krijimi i klikave ne organizimin politik dhe ushtarak, si dhe ndërtimin i grupit politik ne te. T'i trajtojmë tard çështjet deri ne vitin 1993.

[Dilaver]

a) Njësitë e para çlirimtare

Bërthamat e para te UÇK-së janë krijuar nga bazat e LPK-së që mbetën pas dorëheqjes se udhëheqësisë se LPK-së brenda vendit, kryetar i se cilës ishte Gani Syla. Ai pas një periudhe prej disa muajsh jetë tërësisht pasive për LPK-në, u largua edhe zyrtarisht. Me largimin e tij dhe te shokëve që i përmendëm me lart, ne fakt, u paralizua jeta organizative e LPK-së. Kjo bëri që shamë këshilla te kërkonin te organizoheshin ne aspektin ushtarak. Për këtë kërkuan dhe ranë ne kontakt me shokët tanë te Kryesisë j. v.
Nga ky moment, kompetencat e organizatës sonë i mori vete Kryesia e Degës j.v., jo vetëm për ndërtimin e LPK-së brenda vendit, por edhe te organizimit, ndërtimit e udhëheqjes se njësive çlirimtare që u organizuan për te futur ne veprim te tëra mjetet e lejueshme ne bote, edhe luftën e armatosur. Disa këshilla, ne viset e ndryshme te Kosovës, u shkëputën nga jeta politike ne kuadër te LPK-së. Ato e shpallën veten njësi ushtarake, ndërsa ne, si Kryesi, pas raportimit te sektorit, i pranuam (Vendimi iKryesisë se KP).
Natyrisht, ne si Kryesi bash këtë lloj shkëputjeje nga radhët tona dhe organizim vetëm mbi bazën ushtarake nuk e donim. Ne, gjithashtu, nuk i njihnim këta njerëz. Kryesia ishte për veprimtari te dyanshme, politike dhe ushtarake, duke u kombinuar njëra me tjetrën. Por, sic u pa, këto këshilla nuk donin me te merreshim me punë politike, përveçse me veprimtari çlirimtare. Puna politike, ajo e udhëheqjes, etj, iu la LPK-së. Këshillat kishin frikë nga dekonspirimet te cilat e kishin përcjellë mjaft gjatë organizatën. Bazat e LPK-së, brenda vendit, nuk donin që vetëm për organizim, apo për program, agjitacion a për ndonjë çështje normale, për ide e mendime, pa veprimtari konkrete çlirimtare kundër pushtuesit, te kapeshin e dënoheshin me dënim te rende.
Me dëshirën e tyre dhe me miratim te organizatës disa këshilla te LPK-së kaluan ne njësi luftarake. Ato vepruan ashtu me vulinetin e tyre, pa i detyruar kush. Natyrisht, kjo forme u përshëndet dhe menjëherë u riorganizuan. Ne këtë kohë kishte edhe disa njësi tjera te UÇK-së, te krijuara ne vitin 1990, por ato nuk ishin te lidhura me njësitë tona dhe vepronin te pavarura. Lidhja e tyre me ne u bë ne vitet 1994-1995. Por, e rëndësishme është që te dihet fakti se, njësitë e para te armatosura datojnë nga viti 1990. Këtu fillon organizimi ushtarak i UÇK ne viset tona te pushtuara.
Edhe pse kishte njësi çlirimtare, ende ne këtë kohë nuk kishte ndarje ne zona, nënzona operative, etj, mbi te cilat duhej te veprohej ushtarakisht. Ato {njësitet çlirimtare) ishin te pavarura nga njëra tjetra. Kjo ndarje nuk u bë edhe për faktin sepse kishte jashtëzakonisht pak njësi çlirimtare, sikundër mund te shihet edhe nga vete aktiviteti ne terren. Përveç disa veprimtarive luftarake ne vitet 1990, 1991, 1992; ne vitin 1993 ende nuk ishim ne situatë për te kryer veprimtari te njësishme dhe ne gjerësi te territorit tonë te pushtuar, sepse ende nuk kishte as shtrirje dhe as një komandë unike qendrore për te gjitha ato njësi ushtarake. Njësitet nuk kishin strukturë.
Njësitet luftarake ishin kryesisht ne Drenicë, ne Dukagjin ne anët e Lumthatit, komunat e Gllogovcit e Skënderajt, Malishevës dhe Deçanit. Kishte njësi te vogla ushtarake edhe ne Liap, e ne disa fshatra te Ferizait. Me vonë u zgjeruan dhe u organizuan njësitet çlirimtare edhe ne vendet tjera, deri ne viset e pushtuara shqiptare nën Maqedoni. Viti 1993 shënon për hère te pare datën kur, edhe pse pak, ne tërësi ne vend kishim njësi çlirimtare te cilat vepronin te pavarura dhe te lidhura me Kryesinë e Degës.
Prandaj, me organizimin e njësive te para nga viti 1990 u kalua ne organizimin edhe te njësive te tjera, te cilat çojnë deri tek ndërtimi i saj si ushtri. Kjo u arrit ne vitin 1993 kur u strukturua organi udhëheqës, Shtabi Qendror, si dhe kur u emërtua UÇK-ja nga Kryesia e Degës se LPK-së. Anëtarët e pare te këtij organi ishin nga S.ektori i rëndësisë se veçantë te Degës jashtë vendit. Ndërsa, si organ udhëheqës, me kompetenca politike, organizative, diplomatike, etj, mbeti Kryesia e Degës j.v. e cila e udhëhoqi atë deri me 01.05.1998. Ne këtë kohë bëhet grushti politik ndaj këtij organi dhe nga ky moment kalohet ne kooptimin e organit udhëheqës te UÇK-së, si dhe te sektorëve tjerë.
Ne këtë kohë, njësitet kishin program te vetin përcaktimin politik te organizatës që i udhëhiqte, përkatësisht LPK-në Dega j. v. Kryesia e saj ishte udhëheqëse politike, për te mos thënë edhe Shtab i Përgjithshëm i njësive te armatosura, UÇK-së. Ky organ lëshonte informatat mbi punën, aktivitetin dhe me vonë edhe komunikatat ne emër te SHQ-së te UÇK-së. Sipas programit te LPK-së dhe udhëheqjes se saj jashtë vendit, u përcaktuan edhe detyrat e saj për pavarësinë e Kosovës dhe bashkimin me shtetin tonë te te gjitha viseve etnike e te pushtuara nga shtetet sllave.
Njësitë ushtarake nuk kishin rregullore dhe as program te vetin te veçantë. Ato vepronin mbi dispozitat që kishte LPK-ja. Dokumentet e kësaj organizate, përkatësisht programi, statuti, rezolutat dhe vendimet e kësaj organizate kishin vierë politike e jundike edhe për njësitet e UÇK-së. Pas kësaj, u dhanë bazat politike nga LPK-ja edhe për UÇK-në e cila me vonë u shndërrua ne subjekt dhe ajo mbi këto dispozita veproi ushtarakisht.

[Dilaver]

b) Financimi i UÇK-së

Ndërtimi i njësive te para paraqiti para organizatës sonë dhe detyrën e financimit te tyre. Ne si subjekt e kishim financimin e brendshëm i cili bëhej nëpërmjet anëtarësisë sonë. Por, ky financim ishte vetëm për organizatën, aq me tepër që ishte shumë simbolik, sepse kuotimet mujore që paguheshin ishin shumë te vogla.
Fillimisht u bë financimi i njësiteve te tilla nga finançat e LPK- së. Ato jepeshin ne forme te parave te gatshme, te mjeteve te ndryshme dhe ne mjete luftarake te cilat siguroheshin ne mënyrë ilegale, kudo ku i gjente grupi i punës, i ndihmuar nga Kryesia ne tërësi. Mjetet ndaheshin sipas territorit, njësive e veprimtarisë që e kryenin ato. Me vonë, pas vitit 1995, sic do te shohim, ato iu dërguan Shtabit Qendror te UÇK-së dhe ai kryente administrimin e mjeteve. Kjo ndodhi deri ne janar te vitit 1997, sepse pas dëmtimit te radhëve te UÇK-së, ne vitin 1997, administrimi i mjeteve përsëri u bë nga Kryesia.
Mirëpo, deri ne vitin 1993, ky subjekt luftarak që po krijohej ende nuk kishte strukturë. Ne nuk e kishim dhënë ende informacionin ne organizatë se mjetet e LPK-së po i dedikoheshin radhëve çlirimtare. Zaten, organet e organizatës as që i informuam për ekzistimin e njësive luftarake ne anëtarësinë e vet, prandaj edhe mjetet financiare që i dedikonim nga anëtarësia e jonë kësaj veprimtarie i fusnim ne kuadër te buxhetit që i dedikohej radhëve te organizuara brenda vendit, ku përfshiheshin edhe njësitet e tilla luftarake. Vetëm ne vitin 1995, para MP te Peste te LPK-së Dega j. vendit, doli zyrtarisht para KP te organizatës dhe informoi për ekzistencën e UÇK-së si force ushtarake (MP e Peste e LPK-së)
Financimi i njësive ne këtë kohë nuk e kalonte shumën 4-6 mijë DM ne muaj. Kishte muaj ku as këto nuk mund t'i siguronim, ndonëse nevoja ishte e madhe. Prandaj, ne vitet 1991-1993, disa herë u nxorr vendimi që anëtarët e Kryesisë se Degës te japin ndihma financiare për punën e njësive çlirimtare. Kjo edhe u bë. Kishte raste, viti 1993, kur u dhanë nga një mijë DM. Kjo u përsërit disa herë në punën tonë. Ndërsa, ne vitet e mëvonshme kësaj iu shtuan edhe anëtarët e KP-së dhe çdo anëtar i LPK-së (Vendimet e Kryesisë dhe te KP e LPK-së mbi çeshtjen financiare). Te gjithë anëtarët e LPK-së ishin te detyruar, me vendim, te paguanin shuma te veçanta.
Ne vitet 1990-1993, për te cilat po diskutohej financimi, nuk kishte asnjë subjekt tjetër, as partiak, as qeveritar, organizëm kulturor, shoqatë, etj, që dha qoftë edhe një ndihmë financiare për UÇK-në. Financimi i vetëm ne vite ishte nga LPK-ja. E tërë anëtarësia e LPK- së shkonte tek njësitet çlirimtare. Asnjë lek nuk kishte mundësi te mbahej për nevojat e LPK-së. Çdo shpenzim tjetër mbulohej individualisht, qoftë edhe për organizatën. Kjo na dëmtoi pa masë. Por, kundruall financave te vogla, kjo ishte domosdoshmëri për kohën.

c) Emërtimi dhe ndërtimi juridik i UÇK-së

Ne vitin 1993 u ndërtua subjekti ynë ushtarak. Atij iu krijua struktura e organizimit dhe u bë ndarja e njësive nëpër terren. Para emërtimit, u nxorr një rregullore e përkohshme për funksionim te brendshëm e cila e përcaktonte strukturën e saj, ndarjen dhe komandimin nëpër terren, por vetëm deri tek emërtimi. Me pas u përcaktua nxjerrja e rregullores.
Ky subjekt nuk kishte ne këtë kohë as emër, as rregullore te përhershme dhe as dokumente normative. Prandaj, ky mosrregullim juridik me dispozita, ishte një ndër çështjet me te rënda dhe mbi te cilën ne Kryesinë e Degës j.v. u diskutua shumë here. Ne këtë kohë ishin tri çështje, për te cilat kishim frikë se shumë lehtë mund te rrëshqisnim ne pozitë te palakmueshme, ku mund te na kapnin si force destruktive, ne mos terroriste. Për këtë, ne emër te sektorit politik e juridik u paraqit platforma mbi këtë çështje:
- Se pari, te gjendej një emërtim që do t'i jepte kësaj force karakter te përgjithshëm kombëtar, mbi te cilën dhe rreth se cilës, mund dhe te duhej, te bashkoheshin te gjitha forçat e popullit tonë, duke ndërtuar Frontin Çlirimtar te Kosovës, subjektin shtetëror te përbashkët ne Kosovë.
- Se dyti, te punohej për rregullimin juridik te këtij subjekti ushtarak me dokumentet përkatëse, ku te përcaktohej karakteri i saj, pozita e saj dhe struktura, komandimi, përgjegjësia ushtarake dhe udhëheqja qendrore ushtarake dhe politike.
- Se treti, te punohej për te gjetur bashkëpunëtorë, subjekte politike, organizative e shtetërore, te cilat se bashku me ne, do te punonin për te ndërtuar Frontin Çlirimtar te Kosovës, si subjekt shtetëror dhe te cilit do t'i nënshtroheshin te gjitha forçat politike ne Kosovë, pa dallim bindjeje politike, organizimi, feje e territori ku shtrihej ai (Ditari i MK).
Çështjet e theksuara i futëm ne shqyrtim ne organin tonë, ne Kryesinë e KP te LPK-së Dega j.vendit. Ne si Kryesi, analizuam këto tri problème që po lindnin. Ne Kryesi përveç emrit aktual te UÇK-së, u paraqitën edhe dy propozime tjera: Forçat e Armatosura te Kosovës dhe Lëvizja Çlirimtare e Kosovës. Mirëpo, pas analizës se tyre mbi bazat politike, ushtarake e juridike, si dhe pas diskutimit te gjerë me vota unanime, 7-të pro dhe asnjë kundër (tërë anetaret e Kryesise), ne maj te vidt 1993, u pranua propozimi i sektorit, që kjo force ushtarake, që u organizua dhe po udhëhiqej nga LPK-ja, te emërohej Ushtria Çlirimitare e Kosovës (Vendimi i KryesisëseKP të LPK-së, maj 1993). Ky emërdm u aprovua për shkak te tri çështjeve që i theksuam me lart, te cilat i jepnin asaj force karakterin e një ushtrie te rregullt shtetërore. Ky emërdm kishte rëndësi edhe për fakdn se kështu krijohej baza juridike e politike për ndërrimin e Frondt Çlirimtar te Kosovës, ndërsa nëpërmjet saj përcaktohej karakteri i luttes për liri përballë pushtuesit dhe qendrave polirike ndikuese ne bote.
Ndërsa, për te marre karakterin shtetëror, pas emërtimit u paraqit edhe çështja e rregullimit juridik te përhershëm me dokumente dhe te shndërrimit te UÇK-së ne ushtri te shtetit. Me emërtim dhe rregullim te tille juridik, si ushtri e shtetit, askush nuk kishte te drejtë dhe as mundësi te akuzonte këtë subjekt ushtarak për terrorizëm a me ndonjë akuzë tjetër kriminale. Ky përkufizim i lidhur me aksionet që duhej te kishin karakter thjesht çlirimtar, te liruar nga veprimtaria që futej ne terrorizëm. Me urdhërat që kishte lëshuar LPK-ja Dega j.v. e shndërroi këtë ne ushtri te rregullt.
Lidhur me këtë rregullim u diskutua mjaft gjerë ne organin udhëheqës te LPK-së. Ne Kryesinë e Degës u paraqit propozimi ne emër te sektorit politiko-juridik me anë te një projektrregulloreje ku ishin përpiluar dispozitat dhe propozohej te miratoheshm disa qëndrime mbi karakterin politik e juridik te UÇK-së. Pas diskutimit te gjerë doli kjo rregullore e saj: "UÇK-ja duhet te kryejë aksione çlirimtare me karakter te drejtë, ku nuk goditen objektet social-kulturore, popullsia civile e objektet me rëndësi për jetën e popullit".

UÇK-ja duhej te godiste:

1. Objektet ushtarake dhe policore, vetëm makinerinë pushtuese, si dhe te gjitha mjetet e komunikacionit dhe te telekomunikacionit te atyre objekteve që pushtuesi i fut ne shërbim te luftës kundër popullit tonë.
2. Te goditen njësitet spéciale policore dhe forçat ne shërbim te armikut, si vulinetarët serbe, paramilitarët e ushtarakët e sjellë nga Kroacia e Bosnia e Hercegovina ne Kosovë te cilët kryejnë vepnmtari te rënda kriminale përballë kombit tonë.
3. Edhe elementët shqiptarë, përkatësisht tradhtarët, mund te ekzekutohen, por vetëm pasi te ishte bërë analiza dhe te ishte paralajmëruar mbi veprimtarinë tradhtare, duke ia lënë edhe afadn e tërheqjes, ne mënyrë që te përmirësoheshin. Pas kësaj, lejohej te merrej vendimi për ekzekudmin, kuptohet, ne organe me te larta dhe duke lajmëruar popullin, si dhe kërkohej te tregoheshin edhe shkaqet e një mase te dllë.
4. Aksionet nuk lejohen te kryhen ne vende publike, aty ku mund te rrezikohej jeta e qytetarëve, pavarësisht nga rëndësia që paraqet objekti ne aspektin ushtarak. (Platforma e LPK-së për luftëne armatosur ne Kosovë).
Mbi një bazë te tille politike u paraqit një projektrregullore nga udhëheqësi i grupit te punës, Xhavit Haliti i cili deklaroi ne Kryesi se vjen nga SHQ i UÇK-së, për te diskutuar. Këtë miratoi edhe Ali Ahmeti. Ne projekt pranoheshin vendimet tona, por nuk tregohej struktura e brendshme e UÇK-së. Ne fakt, ne këtë nuk e lypnim, sikundër as kuadrin e saj, as organet, kompetencat e aq me pak udhëheqësit. Ne projekt vetëm tregohej se UÇK-ja e pranon LPK-në si organizatë udhëheqëse te cilës i kaloheshin kompetencat ne fushën politike, juridike, diplomatike e financiare (Rregllorja e UÇK-së). Mbi këtë u autorizuam ne te Kryesisë edhe për nxjerrjen e komunikatave ne emër te SHQ te UÇK-së.
Ky projekt hyri ne fuqi. Ne MP te katërt te LPK-së Dega j.v, ne vitin 1993, u diskutua gjendja brenda vendit. Aty u bë fjalë për luftën dhe përpjekjet tona ne këtë anë, por nuk u tregua ekzistenca e UÇK-së. Para mbledhjes sonë jashtë vendit ishte mbajtur MP e Katërt brenda vendit, por ajo nuk pâti jetë, përveç disa ditëve, sepse shumë anëtarë te saj u kapën. Këndej, kaluan përsëri kompetencat tek Dega jashtë vendit. Kjo, me heshtje u pranua edhe nga delegatët, ndonëse nuk u diskutua, sepse ishte vendim. Me këtë u përforcua edhe me shumë pikëmbështetja jonë ne punën tonë te ardhshme.