Fjalët që nuk t`i thash asnjëherë.....

[Alaron]

I

Jam bërë lumë, rërë në shkretëtirë
Melodi e netëve, mëngjes me diell
Jam tretur dhe jam kthyer përsëri
Aty ku isha unë , aty ku ishe ti
Shkruar kam dhe në qiell ndonjëherë
Fjalët që nuk t`i thash asnjëherë.................

[Alaron]

I

Jam bërë lumë, rërë në shkretëtirë
Melodi e netëve, mëngjes me diell
Jam tretur dhe jam kthyer përsëri
Aty ku isha unë , aty ku ishe ti
Shkruar kam dhe në qiell ndonjëherë
Fjalët që nuk t`i thash asnjëherë.................

[Alaron]

II

Dikur s`na ndante agu as terri
Nuk mund të ndaheshim kurrsesi
Fshiheshim dhe në gjethe shkurresh
Larg syve përgjues plot llahtari...........................

[Alaron]

III

Tash bie dhe zgjohem i dërrmuar
Në shtratin e kujtimeve që faniten
Nuk mund të ik askund prej tyre
Të heshtura në vete e në mua s`vriten...............

[Ignis]

Jam bere shume
asgje kam mbetur
vegimi je qe me mundon
si qiri me ke tretur.......

[Ignis]

N'carcaf te bardhe
shpirti perpelitet
ti vjen dhe iken
por endrra nuk venitet..........

[Ignis]

Kjo enderr e mundimshe
nder vite me lendon
frikshem te sjell nata
agimi te shtegton............

[Rozafa]

Shpirt, o xhan
o uje i kulluar
qe si serenade gurgullon
ne ty dhe buza ime
etjen e shuan
aty dhe zemren e rinon

zogu ime í dashur
kenga ime buzgas
t`gjitha lulet e botes
ne emrin tend i therras

mos pusho ti zog mali
por me endje gjithe kendo
e sa here qe te djege malli
n`gjoksin tim eja pusho...

[Rozafa]

E sonte më qanë zemra për lulen
Duke menduar gjithnjë në ty
Duke kujtuar buzët tua lulëbozhure

Zgjas dorën të të prek zemrën
Dhe të dëgjoj dridhmat e shpirti tënd
Të lundroj në vrushkujt e gjakut
Mbi barkën e puthjeve amshuese

Nuk di nëse e dëgjon këngën time
Është këngë për yllin dhe diellin
Është pikturë e lotëve pa ngjyrë
Në përmallimin e syve të pafjetur

Edhe sonte të dua me po aq zjarr
Nën hijen e kësaj nate me shi
Ku nuk vdes shpresa për diellin
As yllin që po më tretët n`largësi !


PS:Kete kujtim do ta fsheh edhe ne varr, le te me mbetet kenge e pa amshueshme,le te mbetet refren i paperseritshem dhe enderr e dhimbshme ne qenien time!

[Ignis]

Fjalë që s’ti thash asnjëherë
Në gjoks më janë mbledhur gurë
E humbur nga stuhitë isha atëherë
Oh zot më mirë mos t’kisha njohur kurrë

Ç’ti bëj lotët që rrjedhin ujvarë
Ç’ti bëj fjalët që nuk ti thashë më parë
Ç’ti bëj ndjenjat që marrin flak
Ti vjen dhe ikën e s’ndalesh pak

Shumë të pathëna mbetën mes nesh
Si hije vjen, më vështron dhe qesh
Në vendin ku ëndrrat gjejnë strehim
Netë të pafund më fton në vallzim
Përralla dashurie palodhur më dëfren
Të zhytur në errësirë ç’do natë kur më gjen


Vargje mbledh pareshtur
Nga ndjenja që s’shterrojnë kurrë
Fjalë që nuk u thanë, tani ngritur murë.

[Ignis]

Postimi origjinal është bërë nga Rozafa

E sonte më qanë zemra për lulen
Duke menduar gjithnjë në ty
Duke kujtuar buzët tua lulëbozhure

Zgjas dorën të të prek zemrën
Dhe të dëgjoj dridhmat e shpirti tënd
Të lundroj në vrushkujt e gjakut
Mbi barkën e puthjeve amshuese

Nuk di nëse e dëgjon këngën time
Është këngë për yllin dhe diellin
Është pikturë e lotëve pa ngjyrë
Në përmallimin e syve të pafjetur

Edhe sonte të dua me po aq zjarr
Nën hijen e kësaj nate me shi
Ku nuk vdes shpresa për diellin
As yllin që po më tretët n`largësi !


PS:Kete kujtim do ta fsheh edhe ne varr, le te me mbetet kenge e pa amshueshme,le te mbetet refren i paperseritshem dhe enderr e dhimbshme ne qenien time!

E zemra të qaj nuk ndaloj kurrë
për lulen time që se kam harruar
vrushkuj gjaku ende m'gufojnë
kaq vjet jetë i përmalluar


Nuk je vyshkur lule në mua
edhe pse i shterrur të ushqej me frymë
edhe pse zvarritem nuk kam harruar
të t'vadis me lotin, dashuri e amshuar.

[Rozafa]

Por kur vërtet unë do të vdes
nga heshtja memece e tokës
prore do të rënkojë
dashuria ime
dhe vargjet në këngë
do t`i shndërroi...!

[Alaron]

IV

Jam vetëm valë që vrullshëm rrjedh
Shushurijë në vete, herë-herë vërshoj
Jam lumë që nga lotët ujin mbledh
E me copëza shpirti shtratin tënd krijoj.....................

[Alaron]

V

Dhe si valë e dallgëzuar derdhet jeta ime
N`zhurmën e lumit që dhimbshëm rrjedhë
Duke kujtuar ato netët e qeta, intime
Tok me fjalët që nuk t`i thash asnjëherë......................

[Alaron]

VI

Nga pjalm kujtimesh i pushtuar
Malli im shtegton të prek bregun
Si pikë shiu t`derdhet në qepallat tua
Dhe fjalëve të pathëna t`iu hap shtegun.......................