Kur’ani - Burim I Udhëzimit Dhe Ndërtues I Jetës”

[GURI SYLAJ]

Citim:
Postimi origjinal është bërë nga Lapsi
"Ambalazhet" sunduese qendrojn mbi paqartesi, andaj nuk duhet te bejme krahasime mbi sistemet ne baze te emocioneve. Njerezit nuk e kuptojne nje gje: Sistemi eshte tjeter kurse menyra e sjelljes dicka tjeter. Ne kete rast nuk duhet te hezitojm, te kerkojm ndonje vend islam me demokraci, kjo eshte absurde. Si duket nuk po kuptohemi, Islami eshte sistem qe per parim ka ate qe ne e quajm demokraci ( kete term e perdorim per disa gjera e jo per demokracite qe sundojne ne perendim, ngase Islami nuk lejon homoseksual, leizbejka etj)


Të lutem , vetem këto të nenvizuarat nga une të i sqarosh me gjatë.
Flm
.................................................. ......................................



Ketu vetem nje duhet te kihet parasyshe .
Nocioni ISLAM dhe nocioni DEMOKRACI jan te papajtueshem ne mes vedi!
Dhe cdo orvatje per te gjete dicka te perbashket eshte absurd!
Kjo vlene deri ne momentin kur neve i japim te drejte vetes qe keto dy nocione t'i interpretojme si dicka individuale!
Vet rrafshi nga i cili dalin dhe ne te cilin shtrihen keto dy gjera jan rrafshe te ndryshme.Cdo krahasim apo nderthurje do te detyronte qe ndoshta edhe pa dashje te perjashtosh ,ne raste te caktuara ,rrafshin Hyjnor!!
Prandaj eshte e udhes qe secilin NOCION me e lene ne qerdhen e vet!!!

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga 4peace

***

Këtu po flitet për mundësitë, si duhet të jet, teoritë… demokracia, islami…
S’mund ta marrësh për model ndonjë vend/shtet e të thuash: „Ja, ky është vend demokratik!“, apo „Ja, ky vend është model për islamin“.
Neve mundemi vetëm të bëjmë krahasime si: Filan vendi është më demokratik se Fistek vendi apo Filan vendi i përmbahet më shumë rregullave islame krahas Fistek vendit.

Po ta kishim një vend/shtet ku islami apo demokracia funksionojnë në mënyrë të përkryer, atëherë edhe vendet tjera do ta merrni si shempull për ta pasuar atë vend/shtet.

Unë personalisht preferoj ndonje vend apo rend shoqëror të atillë ku çdo gjë funksionon siç duhet, ku ka drejtësi, barazi e pas tyre (barazisë e drejtësisë) vie edhe paqja…
pa marrë parasysh se si quhen ato: demokratike, islame, kapitaliste, komuniste, irredentiste. Pra, shkurt e shqip, nuk më intereson etiketa/ambalazhi por përmbajtja.


***

Nëse pajtohemi të gjithë se kriteri kryesor për të matur sukseset e sistemeve duhet të konsiderohet mirëqenia e qytetarëve, atëherë le të fillojmë me: Danimarkën, Suedinë dhe Findlandën. Janë vendet me mirëqenien më të lartë qytetare në botë. (Danimarka konsiderohet kombi më i lumtur sot në botë).

Nuk pajtohem me ty kur thua s'ka vende që mund të merren si model.
Çdo vend sot e ka pasqyrën dhe vulën e sistemit që e ka sundu e që e sundon. Shqipëria e ka komunizmin, Danimarka e ka demokracinë liberale, Amerika kapitalizmin, Afganistani Pakistani Irani islamin, Gjermania e gjatë dhe pas L2B-së fashizmin... e kështu me radhë.

[4peace]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Nëse pajtohemi të gjithë se kriteri kryesor për të matur sukseset e sistemeve duhet të konsiderohet mirëqenia e qytetarëve, atëherë le të fillojmë me: Danimarkën, Suedinë dhe Findlandën. Janë vendet me mirëqenien më të lartë qytetare në botë. (Danimarka konsiderohet kombi më i lumtur sot në botë).

Nuk pajtohem me ty kur thua s'ka vende që mund të merren si model.
Çdo vend sot e ka pasqyrën dhe vulën e sistemit që e ka sundu e që e sundon. Shqipëria e ka komunizmin, Danimarka e ka demokracinë liberale, Amerika kapitalizmin, Afganistani Pakistani Irani islamin, Gjermania e gjatë dhe pas L2B-së fashizmin... e kështu me radhë.

Shume e gjerat jane relative...
...ka hundlesh mbi hundlesh apo të vërtetë mbi të vërtetë.

Çështja qëndron edhe te kriteret. Kush dhe si i cakton kriteret.

P.sh. kriteri për mirëqenien. Për çfarë mirëqenie bëhet fjalë dhe cila mirëqenie merret si kriter, si kriter më i rëndësishëm, më i vlershëm...: mirëqenia materiale apo shpirtërore.
Mirëqenia materiale, ta zëmë, nuk është garantues i lumturisë...Me pak fjalë, nëse je i pasur nuk d.m.th. të jesh edhe i lumtur...


***

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga 4peace

Shume e gjerat jane relative...
...ka hundlesh mbi hundlesh apo të vërtetë mbi të vërtetë.

Çështja qëndron edhe te kriteret. Kush dhe si i cakton kriteret.

P.sh. kriteri për mirëqenien. Për çfarë mirëqenie bëhet fjalë dhe cila mirëqenie merret si kriter, si kriter më i rëndësishëm, më i vlershëm...: mirëqenia materiale apo shpirtërore.
Mirëqenia materiale, ta zëmë, nuk është garantues i lumturisë...Me pak fjalë, nëse je i pasur nuk d.m.th. të jesh edhe i lumtur...


***

Thash: Danimarka, Finlanda dhe Suedia sot konsiderohen kombet më të lumtura në botë.
Nuk thash më të pasurat.
Mirëqenia konsiston në të qenit i kënaqur dhe i lumtur.

[4peace]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Thash: Danimarka, Finlanda dhe Suedia sot konsiderohen kombet më të lumtura në botë.
Nuk thash më të pasurat.
Mirëqenia konsiston në të qenit i kënaqur dhe i lumtur.

Paj, athua, përse i përmenda unë kriteret?!
Edhe unë kam dëgjuar/lexuar se është Norvegjia e atillë çfarë po thua ti.

Nëse e marrim Norvegjinë si shembull me këtë rast, atëherë e krahasojmë me Kosovën, që sipas këtij kriteri është e kundërta e Norvegjisë.

Dhe, shih çudinë! Prapseprap në Kosovë has në njerëz më të buzëqeshur se në Norvegji?!

Çfarë i thuhet kësaj?

Një kolege e punës, ku pata punuar para ca vitesh, kishte qenë në Kosovë në një familje (për herën e parë). Kur e pyeta "çfarë nuk të pëlqeu atje", ajo ma ktheu "njerëzit atje ishin shumë të dashur" (Die Leute waren viel zu nett).


***

[Agolli]

[quote=4peace]
Nëse e marrim Norvegjinë si shembull me këtë rast, atëherë e krahasojmë me Kosovën, që sipas këtij kriteri është e kundërta e Norvegjisë.

Dhe, shih çudinë! Prapseprap në Kosovë has në njerëz më të buzëqeshur se në Norvegji?!




*** [/quote]

Pershendetje i nderuari 4peace.

Krahasime e tilla nuk çojn pesh, e as qe krahasohen. A di perse?
Qetash te tregoje une.
Ne Norvegji apo shtetet ku lypet angazhimi, pergjegjesia dhe puna, i bene Njerezit paksa ma te stresuar mbase kane obligime te perditshme.
Keto obligime i mungojn Kosoves tani per tani ku fatkeqesishte ndjehet mungesa e pergjegjsise, vullneti i punes dhe plotesimi i normave apo kushteve njerezore.
Zoti qofte me ne.

Mire mbetshe.

[4peace]

Postimi origjinal është bërë nga Agolli

Pershendetje i nderuari 4peace.

Krahasime e tilla nuk çojn pesh, e as qe krahasohen. A di perse?
Qetash te tregoje une.
Ne Norvegji apo shtetet ku lypet angazhimi, pergjegjesia dhe puna, i bene Njerezit paksa ma te stresuar mbase kane obligime te perditshme.
Keto obligime i mungojn Kosoves tani per tani ku fatkeqesishte ndjehet mungesa e pergjegjsise, vullneti i punes dhe plotesimi i normave apo kushteve njerezore.
Zoti qofte me ne.

Mire mbetshe.

Edhe nga unë përshëndetje.

Ne e kishim fjalën për diçka tjetër.

Kurse, me këtë që e ke përmendur ti, ke plotësisht të drejtë.

Kjo quhet shprehi pune, e cila tek ne kryesisht mungon. P.sh. në Gjermani ndëmirren masa të ashtuquajtura resocializim. Masa të këtilla ndërmerren kryesisht ndaj atyre që janë për kohë të gjatë jashtë marrëdhënieve të punës. Pra, njerëz që s'kanë punuar koxha gjat kohë dhe kanë harruar se si duket puna, si është të punosh, ta mbash familjen me punë (në vend që të jetosh nga ndihmat sociale)...e kjo për në fund që të marrësh edhe obligime e përgjegjësi mbi vete... Kurse në Kosovë ka gjenerata të tëra që s'njohin as punë e as (edhe më pak) shprehi pune. Apo, siç themi popullorçe: "Kurrë punë me dorë s'kanë prekë" (ama me folë dijnë shumë... ha ha ha)

Ky, pra, është një problem shumë i madh. Ke bërë mirë që e ke përmendur.


***

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga 4peace

Paj, athua, përse i përmenda unë kriteret?!
Edhe unë kam dëgjuar/lexuar se është Norvegjia e atillë çfarë po thua ti.

Nëse e marrim Norvegjinë si shembull me këtë rast, atëherë e krahasojmë me Kosovën, që sipas këtij kriteri është e kundërta e Norvegjisë.

Dhe, shih çudinë! Prapseprap në Kosovë has në njerëz më të buzëqeshur se në Norvegji?!

Çfarë i thuhet kësaj?

Një kolege e punës, ku pata punuar para ca vitesh, kishte qenë në Kosovë në një familje (për herën e parë). Kur e pyeta "çfarë nuk të pëlqeu atje", ajo ma ktheu "njerëzit atje ishin shumë të dashur" (Die Leute waren viel zu nett).


***

Ti me qëllim nuk don të kuptosh... normal, sepse nuk po të përshtatet ajo çka unë po aludoj.
A e din ti çka është sistemi, sepse këtu për sistemet po flasim e jo për dy tre injorantë të dashur. Unë i përmenda kriteret, dhe thashë se nëse pajtohemi të gjithë që si kriter për suksesin e një sistemi të konsiderohet mirëqenia dhe lumturia e qytetarëve, atëherë mund të thërrasim këtu disa nga modelet:
Hyn ti në Kosovë edhe pyete popullsinë se sa janë të kënaqur me kushtet dhe me ato që u ka ofruar shteti, nxirri rezultatet dhe mesataren, pjesën ku ankohen për papunësi, për varfëri të skajshme, për padrejtësi e korrupsion, për mungesë kushtesh elementare, infrastrukturë...

Hyn ti në Danimarkë, dhe bëje të njëjtin hulumtim...

...pastaj nxirr krahasimet

Bëje këtë edhe në të gjitha vendet e botës dhe do ta kesh "glass klar" të vërtetën e të mirave që u sjell njerëzve secili sistem qeverisës.

Si kriter duhet të merret plotësimi dhe përmbushja e kushteve që kërkojnë qytetarët nga shteti, pra plotësimi i kërkesave të tyre si komunitet.

Një person i vetëm mund të mos jetë i kënaqur edhe nëse ti e qon në parajsë. Por kjo nuk hyn tek kriteret për sistemet. Kriteri është mesatarja e përgjithshme e popullsisë së një vendi.

Meqë jemi në këtë temë, nxirre ti mesataren e përgjithshme të mirëqenies së qytetarëve në vendet ku sundon kuranokracia, pastaj bëji edhe krahasimet me ato ku sundon komunizmi dhe demokracia liberale... shih cilat përngjajnë më shumë me njëra tjetrën.

[4peace]

***

Ti me qëllim nuk don të kuptosh... normal, sepse nuk po të përshtatet ajo çka unë po aludoj.
A e din ti çka është sistemi, sepse këtu për sistemet po flasim e jo për dy tre injorantë të dashur. Unë i përmenda kriteret, dhe thashë se nëse pajtohemi të gjithë që si kriter për suksesin e një sistemi të konsiderohet mirëqenia dhe lumturia e qytetarëve, atëherë mund të thërrasim këtu disa nga modelet:
Hyn ti në Kosovë edhe pyete popullsinë se sa janë të kënaqur me kushtet dhe me ato që u ka ofruar shteti, nxirri rezultatet dhe mesataren, pjesën ku ankohen për papunësi, për varfëri të skajshme, për padrejtësi e korrupsion, për mungesë kushtesh elementare, infrastrukturë...

Hyn ti në Danimarkë, dhe bëje të njëjtin hulumtim...

...pastaj nxirr krahasimet

Bëje këtë edhe në të gjitha vendet e botës dhe do ta kesh "glass klar" të vërtetën e të mirave që u sjell njerëzve secili sistem qeverisës.

Si kriter duhet të merret plotësimi dhe përmbushja e kushteve që kërkojnë qytetarët nga shteti, pra plotësimi i kërkesave të tyre si komunitet.

Një person i vetëm mund të mos jetë i kënaqur edhe nëse ti e qon në parajsë. Por kjo nuk hyn tek kriteret për sistemet. Kriteri është mesatarja e përgjithshme e popullsisë së një vendi.

Meqë jemi në këtë temë, nxirre ti mesataren e përgjithshme të mirëqenies së qytetarëve në vendet ku sundon kuranokracia, pastaj bëji edhe krahasimet me ato ku sundon komunizmi dhe demokracia liberale... shih cilat përngjajnë më shumë me njëra tjetrën.

O ti njeri!

Unë nuk shërbehem me fjalor gazetarucas kosovarë e as me fjalor shkollash kosovare.
Dhe duhet ta dish se ka dhe fjalorë tjerë, për të cilët as ke dëgjuar ndonjëherë.
Sikur që duhet ta dish se unë nuk shërbehem me një burim të vetëm. Sikur që nuk shërbehem me një pikëvështrim a botëkuptim të vetëm, siç bën ti e pastaj nuk më kupton.

Unë i përmenda kriteret. Sipas cilave kritere është zgjedhur, ta zëmë, Norvegjia? Sipas kritereve perëndimore, kineze, indase, australiane, zelandeze, zimbabveze? Pra, sipas kritereve perëndimore. Kurse kriteret perëndimore nuk janë të vetmet që vlejnë. Nëse vlejnë për ty, ja që ka njerëz që nuk mbështeten në kriteret perëndimore si të vetmet.

Unë fola para ca kohe për preferencat e mija, të cilat i kishe kuotuar sot për me e nisë (dhezë) muhabetin. Aty thash se nuk më intereson etiketa/ambalazha. Nuk e thash kotnakoti atë.

Sistem demokratik nuk ka askund. Të gjitha vendet që quhen demokratike, në realitet, janë vende kapitaliste.

Sikur që nuk ka pasur as nuk ka sisteme komuniste, gjgjs socialiste. Ashtu si nuk ka as vende islame në kuptimin e plotë të fjalës „ISLAM“.

Mirëqenia sociale është në ato vende ku ka barazi sociale. Atje ku ka barazi sociale s’mund të quhet demokraci, gjgjs kapitalizëm por, të pëlqeu ty apo jo, kam ë shumë socializëm. Nëse e përkthejmë këtë në parti me orientime të djathta apo të majta, na del se aty ku sundojnë apo janë opozitë e madhe partitë e majta ka edhe më shumë socializëm. Pra, Norvegjia, Danimarka, Suedia…pastaj Franca, Gjermania…Kurse, në Amerikë (SHBA) kemi sistem me mbi 95% kapitalist. Atje, nëse je i ri, i shëndoshë…mund ta realizosh ëndërren amerikane („American dream“…prej pjatalarësit në milioner). Mirëpo, nëse të ndodhë e sëmuresh…vaj halli për ty!

Mirëqenie, megjithëse kriteret perëndimore, me të cilat po shërbehesh ti, nuk përfshihen në to ka edhe në Gadishullin Arabik. Ke shtet si Katari (p.sh.) ku 80% jetojnë e punojnë të huajt kundrej 20% popullsie vendase që vetëm rrijnë e bëjnë seri, sepse e kanë të siguruar jetën me cullë e me mullë…

E ke në Azi Nepalin ku sundon Monarku, për të cilin nuk flitet kurrë nëpër media, dhe bëhet jetë e mirë, e lumtur dhe pa fërkime…Mirëpo, nëse i marrim kriteret perëndimore, jeta e tyre s’ka vlerë.

Në Kinë ende është në krye të vendit Partia Komuniste, por Kina është duke ndryshuar shumë drejt mirëqenies.

Me rëndësi më të madhe është motivi (nijeti) i një udhëheqësie shteti se sa etiketa/ambalazhi. Nëse don t’i ndihmosh popullit, këtë mund ta bësh si demokrat, si komunist, si diktator, si monark… Nëse më me rëndësi është si quhesh (komunist, demokrat, monark a diktator) se sa ajo se çfarë bën, atëherë po ua lë juve të merreni me to. Sepse mua nuk më interesojnë fort.


***

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga 4peace

***






O ti njeri!

Unë nuk shërbehem me fjalor gazetarucas kosovarë e as me fjalor shkollash kosovare.
Dhe duhet ta dish se ka dhe fjalorë tjerë, për të cilët as ke dëgjuar ndonjëherë.
Sikur që duhet ta dish se unë nuk shërbehem me një burim të vetëm. Sikur që nuk shërbehem me një pikëvështrim a botëkuptim të vetëm, siç bën ti e pastaj nuk më kupton.

Unë i përmenda kriteret. Sipas cilave kritere është zgjedhur, ta zëmë, Norvegjia? Sipas kritereve perëndimore, kineze, indase, australiane, zelandeze, zimbabveze? Pra, sipas kritereve perëndimore. Kurse kriteret perëndimore nuk janë të vetmet që vlejnë. Nëse vlejnë për ty, ja që ka njerëz që nuk mbështeten në kriteret perëndimore si të vetmet.

Unë fola para ca kohe për preferencat e mija, të cilat i kishe kuotuar sot për me e nisë (dhezë) muhabetin. Aty thash se nuk më intereson etiketa/ambalazha. Nuk e thash kotnakoti atë.

Sistem demokratik nuk ka askund. Të gjitha vendet që quhen demokratike, në realitet, janë vende kapitaliste.

Sikur që nuk ka pasur as nuk ka sisteme komuniste, gjgjs socialiste. Ashtu si nuk ka as vende islame në kuptimin e plotë të fjalës „ISLAM“.

Mirëqenia sociale është në ato vende ku ka barazi sociale. Atje ku ka barazi sociale s’mund të quhet demokraci, gjgjs kapitalizëm por, të pëlqeu ty apo jo, kam ë shumë socializëm. Nëse e përkthejmë këtë në parti me orientime të djathta apo të majta, na del se aty ku sundojnë apo janë opozitë e madhe partitë e majta ka edhe më shumë socializëm. Pra, Norvegjia, Danimarka, Suedia…pastaj Franca, Gjermania…Kurse, në Amerikë (SHBA) kemi sistem me mbi 95% kapitalist. Atje, nëse je i ri, i shëndoshë…mund ta realizosh ëndërren amerikane („American dream“…prej pjatalarësit në milioner). Mirëpo, nëse të ndodhë e sëmuresh…vaj halli për ty!

Mirëqenie, megjithëse kriteret perëndimore, me të cilat po shërbehesh ti, nuk përfshihen në to ka edhe në Gadishullin Arabik. Ke shtet si Katari (p.sh.) ku 80% jetojnë e punojnë të huajt kundrej 20% popullsie vendase që vetëm rrijnë e bëjnë seri, sepse e kanë të siguruar jetën me cullë e me mullë…

E ke në Azi Nepalin ku sundon Monarku, për të cilin nuk flitet kurrë nëpër media, dhe bëhet jetë e mirë, e lumtur dhe pa fërkime…Mirëpo, nëse i marrim kriteret perëndimore, jeta e tyre s’ka vlerë.

Në Kinë ende është në krye të vendit Partia Komuniste, por Kina është duke ndryshuar shumë drejt mirëqenies.

Me rëndësi më të madhe është motivi (nijeti) i një udhëheqësie shteti se sa etiketa/ambalazhi. Nëse don t’i ndihmosh popullit, këtë mund ta bësh si demokrat, si komunist, si diktator, si monark… Nëse më me rëndësi është si quhesh (komunist, demokrat, monark a diktator) se sa ajo se çfarë bën, atëherë po ua lë juve të merreni me to. Sepse mua nuk më interesojnë fort.


***

Ajo çfarë bën të shndërron në komunist, demokrat, diktator etj, pavarësisht nëse ty të intereson ose jo.
Edhe injorant megaloman quhet dikush në bazë të sjelljes, e jo në bazë të kritereve akademike.

[Blaugranet]

Përse e lexojmë Kur’anin kur nuk kuptojmë as një fjalë Arabisht?





Një amerikan i moshuar mysliman, jetonte në një fermë në lindje të maleve Kentaki (Kentucky) së bashku me nipin e tij. Çdo mëngjes, gjyshi zgjohej herët në mëngjes, ulej në tavolinën e kuzhinës dhe lexonte Kur’an. Nipi i tij, dëshironte të bëhej sikur ai dhe e imitonte atë në të gjitha mënyrat e mundshme. Një ditë nipi e pyeti gjyshin: 'Gjysh, kam provuar të lexoj Kur’an sikurse ti por nuk mund ta kuptoj atë, edhe atë çfarë e kuptoj e harroj sapo ta mbylli librin. Çfarë të mira ka nga leximi i Kur’anit?'




Gjyshi, me qetësi ndaloi së mbushuri stufën me qymyr dhe iu drejtua nipit:
'Merre këtë shportë të qymyrit, mbushe në lumë me ujë dhe m’a sjell prapë!' Djaloshi veproi si i tha ai, por i tërë uji i rrodhi nga shporta para se të vinte në shtëpi. Gjyshi qeshi dhe i tha:
'Duhet të ecësh pak më shpejt herën tjetër, e dua shportën me ujë. Nuk po provoni sa duhet dhe e dërgoi atë përsëri.
Kësaj radhe djaloshi vrapoi shpejt, por përsëri shporta ishte e zbrazët para se të kthehej në shtëpi. Me gjysmë fryme i tha gjyshit se ishte e pamundur të bartte ujë me shportë dhe shkoi ta merrte një kovë. Plaku i tha: 'Nuk dua një kovë ujë, por dua një shportë ujë. Ti vetëm nuk provon sa duhet', dhe doli jashtë ta shikonte djaloshin tek po provonte përsëri.
Kësaj radhe, djaloshi e kuptoi se ishte e pamundur por dëshironte t’i tregonte gjyshit të tij se edhe nëse do të vraponte sa më shpejt që të mundte nuk do t’ia arrinte, uji do të rridhte para se të kthehej në shtëpi.
Djaloshi, përsëri e zhyti shportën në lumë dhe vrapoi shpejt, por kur arriti të gjyshi i tij shporta ishte e zbrazët. Me gjysmë fryme tha: 'E sheh gjysh, është e padobishme'.
Plaku ia ktheu: 'Shikoje shportën'.
Djaloshi shikoi shportën dhe për herë të parë e vërejti se shporta ishte ndryshe. Ishte transformuar nga një shportë e vjetër e ndyrë në një shportë të pastër, brenda dhe jashtë. 'Bir, kjo ndodh kur e lexon Kur’anin. Mund të mos kuptosh dhe të mos mbash mend asgjë, por kur e lexon atë,do të ndryshosh brenda dhe jashtë. Kjo është puna e Allahut në jetët tona'.

[Lapsi]

Postimi origjinal është bërë nga Psikologu

Të lutem , vetem këto të nenvizuarat nga une të i sqarosh me gjatë.
Flm

gjithcka eshte e perfshire ne ata fjali... qofsh bektesh do e marresh vesh

[Lapsi]

Rrugetimi

Si qenie e pasjisur me ndjenja te larta, i afte per virtyte dhe i shtene pas perjetsise, nisa nje rrugetim qe doja te vije deri te e verteta. Ne shpirtin tim, me duket me i mjeri, madje, ishte e pranishme nje klime e formosuar prej idese se pavdeksise. Ky rrugetim i yni filloi me nje hap te vetem dhe levizte me nje pasion per te arritur deri te me e bukura, virtyti. Gjithnje duke ecur per arritjen e nje lartesimi shpresa e ketij rrugetimi varet prej zhvillimit dhe daljes ne shesh te dhuntive te nje Krijuesi qe e krijoi natyren. Doja ta kryej nje detyre, doja ta zbuloj dhe njoh veten dhe, ne sajet e ketij rrugetimi, te orientohem kah Zoti. Fatkeqesia ime e pare ishte mosnjohja e vetes, pra nuk e dija se cjam per cka ishte veshtire te krijoj lidhjen me Krijuesin. Duke u ballafaquar me ekzistencen dhe librin e ndodhive te mia, ne nje fare mase ndjeva nje lehtesi, ne boten time te brendshme shfaqeshin shenjat e urtesise. Kuptova, hapi im i pare i takon nje te shkuare te gjate… Sigurisht qe kerkoja nje mbeshtetje, jam nje qenie e dobet por qe mundem te zoteroje nje pushtet te jshtezakonshem, kuptohet ne sajet e mbeshtetjes te Fuqia Absolute. I lodhur nga kerkimi i se vertetes, u ula te pushoj; shiqoj kodrat, diellin i cili me ngroh, shiqoj gjithe ate qe me rrethon, ne cast me sillen ne koke mendime te shumta… Papritmas, perderisa isha ne mendime, degjova nje ze afer meje, ishte nje plak i cili me pershendeti… doja qe te cohem po ma beri me shenje qe te rri ulur. Me tha se kam nje rrugetim te gjate, te mbushur me sacrifica, me mund dhe me te papritura… U ndjeva keq, mendoja se per mua ska shpresa, por zeri i bute i tij jehoi thelle ne zemren time kur me tha se: jo vetem une, por te gjithe njerezit i percjell nje fat i tille, andaj ska vend per shqetesim, ngase njeriu eshte nje pike uji e behet lume, eshte nje molekule e behet diell qe ngrohe, eshte nje lypes e behet mbret ! Vazhdoje rrugetimin duke ecur i mbeshtetur te Zoti dhe mos u be i varur nga mohimi dhe ateizmi! Ma dha nje kurajo, jeta eshte e tille, do rrugetim te gjate e te lodhshem, kurse ne duhet te jemi nga ata qe iu bejne balle stuhive dhe shtrengimeve kohore, si dhe shpirti yn nuk duhet te drydhet as me dhimbjet e se shkuares, as me friken e se ardhmes. Per kete duhet vendosmeri, kembengulje, qendres, qe te futet ne boten shpirterore dhe ta ndricoje rrugen, qe te ec njeriu sa me lire drejt horizonteve te reja. Po vazhdoj rrugetimin, te keqes po i pergjigjem me te mire, sjelljeve te pahijshme dhe fjaleve ofenduese ndaj meje spo ua var, po kerkoje ne cdo moment ti afrohem Krijuesit tim… Nuk dua qe te bie nen pushtetin e egos, andaj po beje nje lufte te madhe me egon, kurse me te tjeret sillem bute, ngase ky rrugetim kerkon qe te tregohet vemendje se si sillemi, cfare veprime kemi qe te jem i suksesshem ne kete rruge. He pra, ne nje gjendje isha dje : te jem apo mos te jem; kurse sot dua qe te jem, edi se jam, di te vleresoj, sigurisht, sepse mirekuptimi dhe marreveshja jane, parasegjithash, nje pune logjike… Jam nje njeri me zemer dhe ndergjegje te lene ne uri, e me siguri qe dua dhe kerkoje rrugen qe do ta shuaj kete nevoje…Asnjehere nuk do te harroje se edhe gjendja e te coroditurve eshte nje ceshtje me vete dhe serioze. E ne fund u detyrova qe te gjitha ceshtjet ti trajtoj jo mes nje euforie ndjenjash dhe emocionesh, por ne kuadrin e parimeve te caktuara nga Ai i Gjithefuqishmi… I perkujtoje edhe te tjeret qe jane ne rrugetim, e nese duan qe ta perfundojne me sukses duhet qe ta riparojne ceshtjene ndergjegjes. Le te jete dashuria ime per hire te Allahut, e te tjeret le te me kuptojne si te duan, se une te gjitha i perballova, e per kete i them falenderimi i takon All-llahut Zotit te boterave.
O All-llah mos na i lako zemrat tona, pasi na i drejtove !

AGIM JAKUPI

[Lapsi]

Kur fjala nuk percillet me veper


” O besimdrejte, perse e flitni ate qe se veproni? O sa ju urren All-llahu kur flitni, e nuk punoni! All-llahu i don ata qe ne rrugen e Tij luftojne si beden i forte.” (Es-Saff:2-4)


Besimtari, kur e lidh nje kontrat, duhet ti permbahet te nenshkruares; kur jep premtimin, duhet ta zbatoj ate. Ajo eshte veti e besimtarit te vertete i cili gjithnje qendron pas asaj qe thote, kurse te te tjeret ai njihet si njeri i ndershem, fjala e te cilit eshte bese e forte, dhe nuk kane frike nga shkelja e saj.e kjo njeshmeri buron nga besimi, kurse e kunderta, mosmbajtja e premtimit buron nga dyfytyresia. Nje pjese e njerezish gjate gjithe jetes perpiqen per ta cuar ne vend merreveshjen e nenshkruar ne zemra, kurse nje pjes tjeter jetojne pa ditur gje per nje marreveshje te tille. Ja, ne kete pike ndahen besimtari nga hipokriti. Kurani u ben verejtje besimtareve per fjalet dhe premtimet e tyre te zbrazeta. Pohon se praktika tregon ekzistimin e distances te gjere ndermjet fjaleve dhe veprave, premtimit dhe permbushjes se tij: “ O besimdrejte, perse e thuani ate qe se veproni?” U ben verejtje per kete kontradikte ne menyren e cila permban zemerimin dhe pakenaqesin e All-llahut: “Tek All-llahu gjeja me e urrejtur dhe neveritese eshte qe ta thoni ate qe nuk e veproni.” Zbatimi i premtimit, fjales se dhene ka nevoje per dy sende, te cilat kur plotesohen te njeriu, ai e ka me lehte ta realizoj ate me te cilen eshte ngarkuar. Memoria e dobet dhe pavendosshmeria, jane pengesa serioze te kryerjes se obligimeve. Njeriu shume shpesh i nenshtrohet ndikimit te kohes, me cka te djeshmen qe e donte shume, sot nuk e do, kurse per te nesermen nuk ia ka idene si do te veproje. Kjo eshte nje reflektim i cuditshem ngase i fshin shenjat e qarta, ajo qe eshe transparente ( e Dashur) ne te humbet dhe preokupohet me risi.
Per ate njeriu duhet me ia perkujtu vetes gjerat, mos te dominojne ne te valet e harreses, ngase qendrimi ne fjalen e dhene eshte domosdoshmeri e qenies njeri dhe njohjes se vlerave njerezore!
“ Mos thuaj, premtoi, por nuk e coi ne vend premtimin! Mendo ato qe u premtuan e nuk u cuan ne vend. Mos deno kend duke thene se nuk u tregua njeri! Kujto rastet qe ti vete i le te te ikin per tu treguar njeri!
Fol po edhe vepro ne baze te asaj qe e thua se me kete e kenaq All-llahun dhe e deshmon veten se je njeri!


Agim Jakupi