Poezi me krah lakuriqe nate!

[Era1]

Mos më prit mëngjeseve që pimë,
sot jam si engjëjt gri,
jam si dëshirat e fjetura
që duan të ecin në orët që ju ngelen,
jam një vragë në kujtesën e një fëmije pa lodra,
jam një psherëtimë e plagosur,
jam orgjia e emrit tënd
dhe kjo më ngushëllon,
dhe më përqeshin shtrigat dhe demonët,
dhe më dashurojnë duart pa skelet,
dhe orët më ngelin,
dhe trumcakët më qajnë....


Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era