Estetika E Ndryshimit

[kastrati]

KOHË E BURRËRISË SHPIRTËRORE

( Pamje psikologjike, ndeshja mes psikologjisë së vjetër dhe të re )



Ndërsa sot kur të jet kohë e burrërisë shpirtërore shqiptare, kur duhet të ngritet “kulti” I ndryshimit shpirëror pozitiv,le të shikohemi të gjith në pasqyrë pot a duam KOSOVËN NDRYSHE.VËRTETË, ka nevojë të shikohet në pasqyrë një shoqeri që jo vetëm se nuk e trajton institucionalisht UÇK-në, siçe meriton,por e shanë dhe ka qëndrim armiqësor ndaj saj: Ndja regaon fuqishem poeti në poezinë, interesante “Elegji për UÇK-në”,ku shpërthen guximshëm dhe si re e mllefur:
Komunistë,Leninistë,Enveristë!!!!!!!
Shajne e shpifin për nje fëmijë
Që në Kosovë porsa ka lindur
E ka emrin ushtri,

UÇK, unë e ti.
I janë sulur turravrap,
Çdo luftim ia shajnë nga pas,
Shkrimtarë.poletikanë,artistë,
Institucionalishtë,
Tërë urrejtje pas saj rendin.

Me turr vazhduan të vjellin si vollën
Në orkestrën me të huajt kundër UÇK-ës,
Për interesa të Serbisë.
Dashuria ndaj të së vërtetës
(ose prirja dhevetia filozofike)

Sikur qëndrushmëria e poetit për ta mbrojtur të vërtetën shkaktohet”Nga dhuna mbi të vërteten”(Poezia:Skena të dhimbshme”)
Poeti e do të vërtetën ndaj edhe ka guxim qytetar ta thotë atë,siç e ka thënë këtu dhe nuk e ka dëgjuar këshillën e fëmiut të tij:Babi, kujdes kur rri atje…..
……nga pseudoshqiptarët, shërbëtorë me diplomë,….

Aty ku dashurohet e mbrohet e vërteta, aty ka shpirtësi që është burimi I artit.
A nuk është gjynah ( ku ta ndiej gjynahun një shoqëri e tillë”kosovare” e cila pranon të jetë anti_UÇKnë,gjithë këtë arenë të çuditshme a laboratorium të madh që quhet Kosovë nën UNIK !)kur poeti I përskajuar ( imargjinalizuar) jeton edhe me shqetësimin e ndjekjes se të vrasjes nga vrasësit tradicionalë profesionistë të shqiptarëve !

Poeti sinqerisht tregon:
Liria u fitua disi.
Dhe pse…..
Unë përsëri I frikohem krimit,
Por jetoj disi.
(poezia ;”I frikohem krimit”)

Dhe, këtë shqetësim e frikë në ç’vend e përjton poeti ?

Këtë shqetësim e ka mu në zemërn e Kosovës të cilën e këndon, dhe të cilës I shprehet, I rrëfehet me sinqeritet, me vargun e fuqishëm: “Vetëm te Ti nuk jma I huja Kosovë”.
Natyrisht, asaj që I rrëfehet poeti, tek ajo që gjen prehje dhe fuqi shpirtërore, mu asaj nuk ka se si të mos I drejtohet artistikisht e realisht:
Kosovë,pjesë ë shirtit tim ZGJOHU !
Fëmijëve tu kthehet buzqeshja.
Vetëm te Ti nuk jam I huaj Kosovë.
Jeta nuk numrohet.

Pra, duhet shikuar,duhet vërejtur se:edhe pse kjo poezi duket e thejshtë është, në brendi e thellë, mendimore dhe moderrne, ngase mbërthen vlera të pamohushme dhe këndon e qanë sinqerisht e burrërsiht,pra shqiptarisht guxon dhe shpreh të vërtetën edhe në këtë jokohë, e cila përsëri është, për të tjerët dhe jo për ne.
A nuk është gjynah (Çfarë gjynahi,ej !- do të thonë ca kosovarë të tjetërsuar, disa qrmiqë “institucional” të UÇK-ës, dhunus të lirisë ) kur aq shumë shqetësohet fëmiu, për prindin poet- trim të fjalës, se mos poi a vrasin babin të cilin me sinqeritet fëmiu e këshillon:

Babi, jam e frikësuar shumë !
Kujdesë kur rri atje !
Ti e di se ç’na kanë bërë,
Shërbëtorët me diplomë,
Kujdes !
Kujdes Babi im nga pseudoshqiptarët
Se edhe një dhëmbë po t’u mbetej,
Përsëri do të kafshojnë…………
(Poezia:”I frikohem krimit )

Babi im vrasja në art vazhdon…
Nuk mund të krijohet e reja me krime dhe korrupcion.

Por edhe në mes të asaj tragjike që ka krijuar robëruesi, kur është rrezik të jesh pro UÇK-ës,( dhe këtë poeti e di ) ai shpallë dhe realizon parimin:

Kurrë, nuk mund ta ndjesh veten Shqiptar,
Po nuk e njohe Luftën e fundit, Të popullit tonë.

Kjo është ë thënë thjeshtë, nga një poet I thjesht shqiptar,por që është përsëri më I “nderlikuar”se ai poet “kosvar” që ka teknikë artistike shkrimi, por është shqiptar I paideal dhe kur të shikohet në pasqyrën e UÇK-ës, e fajson pasqyrën….
Shqiptari me idal thotë:
Në kërkim të diellit
I gatshëm jam
Të shkrihem e të bëhem hi !
Në gjirin tënd Kosovë,
Unë dua liri !.
Vëllau im mërgimtar,Ramadan Hamza,
Ma tha këtë poezi.
Për shqiptari.