Edhe une shkruaj...

[Domira]

Gjithcka e njohur si vapa e vjetshme. Rruget me gure, rruget asfallt i nxet...lulet ngjyre femijerie...duhmi i vapes se kahmotshme...rinore...e kjarte ne kujtesen time...si aroma e njohur por e harruar bimeve...barit...shimshirit...lulevathit...hanemel it...
Ndricimi i henes verore...njisoj...vapa e zeri i insekteve te zhurmshme si dikur qe vinte nga nencatija e shtepise se femijerise time...Pra paska vere si dikur...paska qiell plot yje e hene me ndricim vere...paska terik flladi qe me kujton e rikthen pajtimin...paska...une...paska peshe qerpiku mbi sy te pergjumur me nguti per ne boten ku endrrat te marrin e te kthejne kah mengjsi kur perseri cdo gje behet pjese e agimit...njerez...vape me arome deti...zhurme...ngjyra natyre...bjeshke...rruge me gure...rruge me asfalt te nxehte...bime zvarritese neper shtepi, dyer te reja kryesisht, njerez ne vrap pas diellit, me pune te veta...une pjese e tyre...une pjese e imja...une ajo si dikur, ne mes te vrapit pas rrezeve te diellit, duke perseritur vazhdimisht: uh sa vape, uh sa vape...une ne vrap pas vetevehtes dhe me vehten...memzi e gjeta...mos me iken perseri...kujtimet vetem zgjohen per aromat qe me kthehen, ngjyrat e natyres e djegjen e kembeve zbathe...pastaj etja, shuaj etjen me nje gote uje me nje lang...perseri pi uje...pastaj lang pemesh...nen hije shijoj kafen...sade pa hiq sheqer, ashtu e kerkoj...heren tjeter them hajt me sillni sheqer, nje dy, po hajt edhe tre kokrra...e mire edhe keshtu edhe ashtu...
Dhe si moti ne vape...buke s'me hahet, dielli te ushqeka paskam harruar se eshte keshtu...ska cka ska...por une jam plot...me mua, me cdo gje qe me rrethon, si ne fillim qe kur mbaj mend vehten...ato ngjyra, ato aroma, po ato lule, rruge asgje nuk qenka zhdukur...i gjeta, paska, qenkan, qenkam, qenkemi...