Edhe une shkruaj...

[Rozafa]

Mbrem te enderrova. Te ndjeva aq shume sa zgjohesha kohe pas kohe. Doja te te ledhatoi, por prekja realitetin e pashpirt. Ndersa zemra ime ishte e pambrojtur ..... e rrethuar me vuajtje. Flisja me silueten tende, i qasesha. Ehhh sa veshtire te perballohet largesia mes nesh...
Une vazhdoja te te ndjej...dhe, ndjeja mallengjim te madh per Ty ne naten e ftofte dimri... e ndjeja dhe zerin tend...e peshperisja emrin tend. Dhe, vetem vetmia e skajshme me prekte me doren e vet te ftohte ne naten e ftofte pa drita... vetmia!!!!!!!