Pse Nuk U Ndërtua Fronti Për çlirimin E Kosovës

[sefedin]

KAPITULLI - IV

VEPRIMTARIA DHE PENGESAT PER NDERTIMIN

E FRONTIT ÇLIRIMTAR NE KOSOVE

Periudha 1997-98 paraqet kohen me te rende ne ter& lëvizjen tonë çlirimtare te dekadave te fundit. Në këtë kohe u diskutuan dhe u kapen shume çështje nga ana e organeve te LPK-se dhe se. Atë kalonin nga mbledhja ne mbledhje, here tek UCK-ja dhe here te LPK-ja, si dy organe kryesore ne tabanin e organizimit tonë çlirimtar ne Kosovë. Por, as njeri dhe as objekti tjetër nuk arritën te kryejnë detyrën e vet.
Ne kuadër te diskutimeve u kapen disa çështje. Atë konsistonin:
-Së pari, ne përforcimin e UÇK-se me kuadër politik, organizativ e ushtarak, nëpërmjet te cilëve do te ndërtohej një ushtri pak. a shume, kuptohet sipas kushteve, profesionale.
-Se dyti, në punën e madhe qe kish bere LPK-ja, jo vetëm ne prag a pas shpërthimit te luftës se armatosur, por shume me beret, qe ne themelimin e saj, ku ishte përcaktuar Fronti Çlirimtar i Kosovës, si forme e organizimit te luftës çlirimtare ne vend.
Se treti, ne përfshirjen e tere masave shqiptare ne këtë lufte çlirimtare.
Me ketë çështje ne balle ia filloi punës Kryesia. Ajo ishte e bindur se pa bashkimin e masave ne një subjekt çlirimtar nuk fitohej liria dhe pavarësia. Ky paraqitej si faktor përcaktues për fatet e çlirimit dhe të bashkimit mbarëkombëtar te të gjithë shqiptareve.

1. Veprimtaria politike e juridike e LPK-se për ndërtimin e sistemit çlirimtar
Histeria e luftërave çlirimtare te shqiptareve ne periudha të. ndryshme, pot jo vetëm fe shqiptaret, por të të gjithë popujt e robëruar, ka treguar se pa bashkim s'ka fitore. Çdo here kur populli shqiptar ka arritur te bashkohet, ai ka treguar force te madhe dhe është bere i pathyeshëm përballë armiqve. Pa bashkim shqiptaret nuk do te kishin ekzistuar si komb, përballë armiqve te shumtë qe kane pasur gjate histerisë se vet te lavdishme.
Një ide e tille kombëtare ishte sanksionuar ne dokumentet e organizatës, përkatësisht ne program dhe ajo Me vendim kishte dale si çështje kryesore neper çdo mbledhje te saj. Ne e dinim se bashkimi i popullit shqiptar ne trojet e pushtuara, ne një Front çlirimtar te Kosovës (ky bashkim mund t’i quhej .edhe me emër tjetër, si sistemi çlirimtar, sepse vetëm kjo kuptohet) nuk mund te arrihej lehte dhe menjëherë. Ai do te krijohej dhe forcohej ne lufte me regjimin pushtues serb, me te cilin ishte duke u konfrontuar qe prej një shekulli duke bërë sakrifica të mëdha dhe te çdo sfere.
Ne luftën tone te madhe duheshin kapërcyer ndarjet he subjekte politike, ne organizim e ne ideologji te ndryshme, ne llogari -te bashkimit tone ne një Front. Kjo mund te arrihej, por kërkohej pune këmbëngulëse, si me forcat politikë e me masat shqiptare, ashtu. edhe me vetveten, sepse ne ishim ata qe e iniciuam atë bashkim,.prandaj ne duhej ta ndërtonin atë bashkim ne sistemin çlirimtar te Kosovës, duke dhenë shembullin tone.
Me këtë ide ia nisëm punës sonë të madhe.

a) Veprimtaria politike-shoqërore

Për te ardhur deri tek krijimi i terrenit për bashkimin e te gjitha energjive te kombit tonë, ne punuam ne shume drejtime; u angazhuam ne bazën politike e shoqërore, për te vene themelet politike, nëpërmjet te cilave qartësohej politikisht bashkimi ynë ne Frontin Çlirimtar te Kosovës. Këtu dhe për atë qellim, asnjë lloj demagogjie nuk lejohej. Dihej se pa atë bashkim nuk mund te tërhiqeshin masat me vete. Prandaj, lypsej një platforme politike e cila te përcaktonte vijën politike te kombit tonë për realizimin e aspiratave te lirisë dhe te pavarësisë se shumëpritur kombëtare.
Me anën e këtyre dokumenteve, sidomos duke u lidhur me ane te veprimit te zjarrte, aksionit dhe shembullit te trimërisë, sakrificës,përkushtueshmerisë, mendonim se mund te kapërceheshin pengesat e krijuara gjate jetës shumëpartiake, atë midis veprimtarisë paqësore, aktive e luftarake dhe te çlironim vendin. Ne ishim te bindur se pa kombinimin e tyre, beshtja jone s'kishte ardhmëri.
Pikërisht për këtë, fill pas rënies se: shokëve, janar 1997, e kapem këtë heshtje për ta shqyrtuar. Kryesia ngarkoi sektorin politik e juridiko-shoqëror (Muhamet Kelmendin, Fazli Veliun dhe Emrush Xhemailin) si përgjegjës për te përgatitur anën politike te bashkimit te popullit tonë, pa dallim subjekti e krahine ne Front. Prandaj, pas një periudhe te shkurtër, beshtja u paraqit përsëri ne Kryesi. Mirepo, tash ishte veç. materiali. Ne këtë material politik paraqitej përparësia politike, organizative dhe ushtarake e sistemit unik çlirimtar ne Frontin Çlirimtar te Kosovës, përballë formës aktuale, ku kishim ndarje dhe konflikte midis politikes, organizimit c armës, midis forcave bëna. Ne plan u kap se pari, ana politike e juridike:
1. Baze e platformës politike e shoqërore duhet te jete vullneti i popullit shqiptar te shprehur ne Referendumin e vitit 1992, pa lënë mënjanë aspiratën histerike te kombit tonë për bashkimin e tij, ne një shtet kombëtar e demokratik te shqiptareve.
2. Ky përkufizim juridik duhet te shkoj kah krijimi i platformës unike kombëtare, pavarësisht prej asaj qe është sanksionuar ne programor e subjekteve, si forme e bashkimit, duke përcaktuar vijën unikale të bashkimit politik shqiptar.
3. Nëpërmjet saj lypset qe subjektet politike, pavarësisht organizimit të pavarur juridik, të heqin dorë dhe të shpallin marotorium mbi veprimtarinë e vete politike, ne llogari të vijës politike qe do te dale riga bashkimi i tyre ne sistemin për çlirimin Kosovës.
4. Ky vullnet për çlirimin e viseve tona. dhe për realizimin e shtetit dallon ne mjete e forma të veprimtarisë, të cilat mund të tejkalohen, nëse kemi kërkesa unike, sepse çdo subjekt e di se pa kombinim të mjeteve e të formave të punës, midis atyre paqësore, aktive e luftarake nuk .mund të çlirojmë vendin dhe të arrijmë aspiratën e kombit.
5. Ne këtë bashkim ne Front, me rendësi është qe të .mos kemi konflikte midis partive, subjekteve e forcave qe bashkohen, por të gjithë duhet të përfshihen ne platformën ne atë të çlirimit të shtetit dhe te bashkimit të popullit.
6. nëpërmjet kësaj lypset ndërprerja e luftës politike kundër subjekteve politike, politikaneve e organizatave, ne mënyrë qe me shembuj konkret te tregojmë qëllimin tonë politik, se mendojmë drejt dhe se shembull për këtë është veprimi ynë.