Kur shpirti flet........

[deas]

Nuk mesohem dot me ndarjen.
Me ka marre malli per fjalen tende,
malli me ka djegur per heshtjen tende.
Oh, po cila dashuri nuk e ndjeu trishtimin,
cila dashuri nuk e ndjeu dhembjen?
...Dashurite e vockla fillojne e mbarojne te buzet
vetem dashurite-komediane gjithe jeten qeshin.
Dashurite e medha dine te lindin,
dine te trishtohen
te vdesin.
Ne ndodhte te kalojme prane njeri tjetrit si te huaj
koken mos e ul veshtrome ne sy:
"I perjetshem qofte kujtimi yt dashuri!"
Dhe ti dashuria ime nje dite mund te vdesesh,
si nje vapor i rende i mbytur ne detin e kujteses.
Dallge do te cosh, e dhimbshme e rende,
dashuria ime, si burrat vdis ne kembe!
Pa psheretima sentimentale, pa lamtumire qaramani,
larg llogarive te vockla, larg loteve te komedianit.
Dashuria ime, e bukur, hijerende
ne u dashte te vdesesh, si burrat vdis ne kembe!
Ti u trishtove????
Dy tri lote hapesirave te syve te tu fshehtas shkane si meteore
Qaj pra,
keshtu je me njerezor.
Po iki:
Temperature perflakur,
plage renduar.
Asnje arme s'u shkreh
e megjithate, dashuria mbeti e pergjakur.
Po iki
Fytyra jote me prin nga jugu
fytyra jote me ndjell nga veriu.
Ti me mesove te verteten e madhe:
Dashuria eshte monument
dhe mbrohet vetem nga njeriu.