AnnA,
e ndiej si obligim moral, te te kerkoj falje.
Me fal qe te thashe lope edhe e smute ate dite. Nuk eshte ne natyren time nje ofendim i tille per askend, e aq me pak per nje moter timen shqiptare! Nuk eshte ne natyren time as hakmarrja. Dua te jetoj ne paqe me veten me se pari, pastaj me njerezit qe me rrethojne. Te njoh si AnnA ne dardani, dhe ne kete menyre ti ben pjese ne rrethin tim, sepse dardania.de eshte shume e dashur per mua.
Urrejtja nuk ka vend tek une. As keqkuptimet e mosmarrveshjet. Kam shkruar dikund, se ne menyren e rende kam mesuar te vleresoj njerezit sot, dhe te them ate qe ndiej para se te jete vone, sepse jetes kurr nuk i dihet..
Ishte nje moment hidherimi, ishte po ashtu hera e pare qe me ndodhi, qe sa vite qe jam ketu. Kam premtuar veten se kjo nuk do te ndodhe kurre me. Ndihem vertete si femije i keq per ate qe shkrova ate dite.
Njeriu u pajis edhe me hidherimin kur u krijua. Nuk eshte gjithmone lehte te mbajme hidherimin nen kontrolle, por mund te mesojme nga gabimet tona.
Nuk jam marr kurr me ofendimet e te tjereve drejtuar mua, dhe nuk kam ofenduar kurr askend. Kam kritikuar "qesh e ngjesh" por gjithmone ne nje forme te bute. per kete nuk jam pishmane.
Tani nuk dua te hyj ne detaje te ketij keqkuptimi ne mes nesh, sepse vertete nuk ia vlen, por dua ta dish se me vjen keq! :(
Dardania.de. Te gjithe krenohemi se; "mua nuk ma nin per dardanine", e verteta eshte se ne te gjithe e duam dardanine. Kjo eshte bere pjese e jetes sone, e pranojme ne apo jo.
Nese iken, mungesa jote do te ndihet.
Ti je shembull per urtesi, durim ne dardani. Me vjen keq, nese une me shkrimet e mia , kam ndikuar sadopak qe ti te sjellesh ne menyre "jo-Annore".
Me duhet edhe te permend ndihmen nga ju shqiptaret e Maqedonise, ne kohe te luftes. Ne familjen time kam mesuar nje keshille shume te rendesishme dhe te shendoshe mund t`a quaj, se; te miren nuk duhet harruar sot e 700 vjet!
Tani, mund te kerkosh te fshihet ky shkrim nga oda jote, s`paku e din si ndjehem une ne lidhje me tere kete!