Nën qiellin e hapur

[caki]

Kujtim dashurie

Në buzë lumit qëndroj e rri,
tërë kohën mendoj në ty,
shiqoj gjelbrimin për mrekulli,
mi kujton ditët kur isha me ty.

Shof ujin e kthjellët e të pastër,
rrjedh me një qetësim të përsosur,
ndigjoj qetsin e tij si kalon,
me plot dashuri vazhdon të shkon.

Një rreze dielli që shkelqen,
ndriqon në ujin ashtu të kthjellët,
jep pamje nturës së bukur,
ku mi zgjon ndjenjat e humbura.

Sa kujtime mi sjell në mend,
sa vuajtje më vvënë në zemër,
po sikur të ishe edhe njëher me ty,
ta jetoj këtë moment kaq lumturi.

A do të vish një ditë ti te unë,
a do t'më përqafësh si një herë,
a do t'më përqafësh me fuqi,
sikur patëm filluar në këtë dashuri.

Ah kujtime të vuajtshme jeni,
pse duheni në trurin tim të silleni,
a nuk ka kaluar koha e një dashurie?
a nuk është harruar ajo që ishte?

Vështirë të harrohet një emocion,
vështirë mos të kujtoht një ndjenjë,
do të kalon e tërë jeta ime,
por për ty do të vuaj gjithëmon.

Sigjillin e dashurisë e ke vërë ne mua,
po në atë puthjen e parë që u dhurua,
një shenjë e thellë ka mbetur në mua,
e tash nuk më lejon për të harruar.