Nostradamus

Psikologu · 23-09-07, 02:02

PARATHËNIET E NOSTRADAMUSIT GJATË SHEKUJVE

Të gjitha parathënjet e shkruara të Nostradamusit dhe ato të regjistruara prej biografëve të vet si kuriozitete nga jeta e përditshme e tij, për shkaqe teorike dhe nevoja tona praktike të kuptimit të tyre, do t’i klasifikojmë në:

I. Parathëniet që janë realizuar gjetë jetës së parathënësit, dhe II. Parathëniet që janë realizuar pas vdekjes së tij
I. Në parathëniet që janë realizuara sa ishte gjallë parathënësi, përfshihen shumë kuriozitete nga jeta e përditshme e tij (disa prej tyre i cekëm më parë) si dhe parathëniet tjera të shkruara, që kishin të bëjnë me ngjarjet aktuale të kohës dhe personaliteteve të caktuara me jo aq rëndësi të madhe. Në grupin e këtyre parathënieve, me rëndësi të veçantë konsiderohet parathënia e vdekjes tragjike të mbretit Henri II, i cili ishte paralajmëruar për këtë tragjedi katër vite para se të ndodhte ajo.

Vdekja tragjike e Henrit II
Henri II (1519-1559) në kohën e Nostradmusit ishte mbret i Francës dhe bashkëshorti i Katarina Mediqit. Ky personalitet është shumë i rëndësishëm në veprat e Nostradamusit, pasi nga tërësia përmbajtësore e tyre, është e njohur Letra (Qarkorja) dedikuar pikërisht atij. Në këtë letër, përveç parathënieve të ndryshme të ngjarjeve dhe ndodhive, përshkruhet edhe njëfarë forme e çelësit kyç të deshifrimit, duke konstatuar datën 14 mars 1557 si fillimin e rrjedhjes së tyre.
Namin për aftësitë parathënëse të Nostradamusit e ngrit pikërisht parathënia e mënyrës tragjike të vdekjes së mbretit më 1559, gjatë një dyluftimi në turneun ceremonial, të parathënë katër vite më parë, para se të ndodhte vetë ngjarja. Kjo edhe konsiderohet si parathënia e parë e suksesshme deri sa ishte i gjallë autori. Disa, si realizimin e parathënies së parë të Nostradmusit deri sa ishte i gjallë, e konsiderojnë atë me derrkuc të fisnikut DE FLORENVIL nga Bar-Diku. Edhe pse ky shënim biografik nga bashkëkohësit e tij mund të jetë i saktë, mendoj se vergjet e shkruara nga vetë autori janë gjurma më meritore të një dëshmie materiale, prandaj edhe unë i bashka-ngjitem mendimit se mu parathënia e vdekjes tragjike të Henrit II duhet marrë si fillim i aktivitetit të tij të pasur nga parathënësi i madh.
Ja se si e ka përshkruar Nostradamusi këtë dyluftim:
Luani i ri mejdanit kur t’i qaset
Luanin e vjetër në dyluftim do ta thërmoj
Nën helmetin e artë do t’ia shkul syrin, por jo të dyja
Ashtu tmershëm në vdekje do të përfundoj.
Njëkohësisht, me sukses e parathot edhe fatin e vrasësit të tij Montogomerit :
Ai i cili me hekur vetë në mejdan
Që fitore të pabarabartë vetes i solli
Pa mbrojtje lakuriq në shtëpinë e tij
Gjashtë persona në mes të natës do ta grabisin.

Psikologu · 23-09-07, 02:17

Dhe me të vërtetë, Montogomeri, i cili tragjikisht e mbyti mbretin gjatë dyluftimit në një turne ceremonial, jetën e mbaron nën torrturat më të ashpra, sipas gjykimit të Parlamentit, më 1574.
II. Në parathëniet që janë realizuar pas vdekjes së parathënësit, përfshihen:
# Të gjitha parathëniet e realizuara prej botimit të parë të tyre, më 1555 e gjer në vitin 2000; # Në ngjarjet të cilat priten të realizohen pas vitit 2000 gjer më vitin 3797, kur edhe pëfundojnë parathëniet e shkruara të Nostradamusit. 1. Në ngjarjet e parathëna dhe të realizuara gjer më vitin 2000, konsiderorohen:zhvillimet dhe zbulimet e mëdha shkencore, arritjet dhe përparimet ekonomike dhe materiale njerëzore, ngjarjet e ndryshme shoqërore dhe historike në arënën europiane dhe botërore etj. T’i përmendim konkretisht disa prej tyre, pa qenë ato objekt më i gjërë i shtjellimit tonë në vazhdim. Viti 1582 Përcaktohet llogaritja e kohës sipas Kalendarit Gregorian; Viti 1597 : Zbulohet pushka e parë; “ 1609 : Galileu zbulon Teorinë e Lëvizjes së Tokës; “ 1618 : Zbulohet termometri, “ 1642 : Zbulohet Australia; “ 1759: Në Angli zbulohet makina e parë me avull; “ 1776 : Shpallet pavarësia e SHBA-ve; “ 1778 : Zbulohet balon i parë fluturues; “ 1789 : Revolucioni Francez; “ 1775 : Zbulohet elektriciteti; “ 1812 : Disfata e Napolonit në Rusi; “ 1825 : Hekurudha e parë në Angli; “ 1844 : Zbulohet telegrafi i parë; “ 1866 : Zbulohet dinamiti; “ 1897 : Hapet Kanali i Suezit; “ 1873 : Zbulohet llapa e parë elektrike; “ 1876 : Zbulohet telefoni i parë; “ 1895 : Zbulohet aparati i rëntgenit; “ 1903 : Konstruktohet aeroplani i parë; “ 1912 : Lufta e parë ballkanike; “ 1917 : Revolucioni në Rusi; “ 1914 : Hapet kanali i Panamasë; “ 1914 : Fillon Lufta e Parë Botërore; “ 1917 : Revolucioni i Tetorit në Rusi; “ 1925 : Filletë e para të televizionit; “ 1927: Linbergu me aeroplan e fluturon Atlantikun; “ 1927 : Incizimi i filmit të parë me zë; “ 1929 : Fillon kriza e madhe ekonomike; “ 1939 : Fillimi i Luftës së Dytë Botërore; “ 1961 : Njeriu i parë në Kozmos; “ 1969 : Njeriu i parë në Hënë, etj. Pas këtyre vijnë ngjarjet që do të jenë objekt i shtjellimit tonë më të gjerë dhe që duhet konsideruar si ngjarje me rëndësi të veçantë shoqërore në ndikimin e vazhdimësisë së rrjedhave të mëtejme të historisë së përgjithshme njerëzore.
Këto ngjarje janë:
a) Revolucioni Francez (1789-1794),, b) Mbretëria e Napoleon Bonapartas (1804-1815), c) Ardhja e Hitlerit dhe nacizmit në pushtet, d) Lufta e Dytë Botërore, e) Fillimi dhe shktrimi i ideologjisë komuniste, f) Ngjarjet e fundit në Kosovë, g) Sulmi terrorist i 11 shtatorit (2001) në SHBA dhe h) Evropa gjer në vitin 2000 dhe pas saj.

Psikologu · 23-09-07, 02:18

a) Revolucioni Francez (1789-1794)

Nga i gjithë visari i parathënieve të shkruara të Nostra-damusit, pjesa më e madhe e tyre kanë të bëjnë me fatin e Francës dhe sunduesve të saj gjatë një periudhe të gjatë historike. Kjo është plotësisht e kuptueshme, sepse edhe vetë parathënësi u lind në Francë dhe preokupimi i tij më i madh për këtë shtet dhe ardhmë-rinë e saj, ka qenë i natyrshëm. Franca që nga kohe e Nostradamusit, gjegjësisht fillimit të parathënieve të tij, kishte një histori të bujshme. Përveç ndërrimeve të shpeshta spektakulare të sunduesve në poste mbretërore, të përcjellur me përplot komplote dhe kurthe nga më të ndryshmet, mjaftë ngjarje tjera me rëndësi kanë shënuar një fillim të ri të një historie të gjithë Evropës dhe shoqërisë njerëzore në përgjithësi. Në këtë kontekst kurrsesi nuk mund të anashkalohej Revolucioni Francez dhe koha e lavdishme e pushtimeve të mëdha të Napolonit. Parathënia e këtyre ngjarjeve karakterizohet me një qartësi të theksuar , duke qenë, pa dyshim, njëra prej shkaqeve themelore që Nostradamusi të lartësohet dhe të jetë në qendër të vëmendjes për tërë botën.
Revolucioni Fracez, i njohur si Revolucioni Borgjez Francez, ka fillur në vitin 1789 dhe ka përfunduar më 1794. Vetë ngjarja e Revolucionit ishte një kthesë e madhe historike, ku për herë të parë shënojnë fitore forcat antifeudale në rrëzimin e sundimit shekullor të sistemit shoqëror feudalist dhe ardhja e kapitalizmit si sistem i ri i sundimit dhe i organizimit. Parimisht për herë të parë zhduket pushteti absolut i mbretit dhe vihen themelet e para të organizimit shtetëror të tipit të monarkisë parlamentare me kushte-tutën si akt më të lartë konstituiv.
Revolucioni Francez zhvillohet në kohën e pushtetit të mbretit Luigji XVI të Francës (1774-1792), i cili, për kohën e vet, nuk qe i aftë për t’i zgjidhur problemet financiare të buxhetit shtetëror, duke rënduar më tepër mbi supet edhe ashtu të varfra të shtresave të gjera popullore.
Revolucioni në përgjithësi dhe sundimi i mbretit Luigji XVI deri në vdekjen tragjike të tij (janar 1793), kanë qenë një kaptinë e rëndësishme në parathëniet e Nostradamusit. Aq ishte i qartë në këto përshkrime, saqë edhe data e saktë e fillimit të Revolucionit, nuk i shmanget stilit të tij dominant në mjegullimin e ngjarjeve. Shumë nga këto parathënie janë të përfshira në letrën drejtuar të birit Cezarit, dhe diçka më pak përmenden edhe në letrën drejtuar Henrit II.
Që t’i rregullojnë rendet e atyre
Që deshën të përkrahin brezin e Kapetave , të kuqtë do ti sulmojnë
Çdo familje me një vdekje do të jetë në zi
E pastaj do të vijnë edhe të tjerët të kuq
Që ata ( të kuqtë) të parë t’i shfarosin
Ata që erdhën në pushtet pas Kapetit të madh,
do të hyjnë në Konvent.
Dymbëdhjetë të kuqtë do të hyjnë në nënkulm
Dhe përmes vrasjeve, vrasjet do të vazhdojnë.
Mbreti, si kundërpërgjigje ndaj shpalljes së Kuvendit Popullor nga revolucionarët, më 12 qershor 1789 rrethon Parisin. Duke u gjetur në këtë situatë, revolucionarët formojnë komitetin12 anëtarësh të Shpëtimit Kombëtar dhe i shpallin luftë forcave mbretërore. Sulmohen depot e municionit dhe bie Burgu i famshëm i Parisit “Bastila”. Fillon një kryengritje e madhe dhe e përgjakshme, e paparë në historinë e Francës.
Për të kuqtë e parë që do t’i shfarosin të tjerët, mendohet për konfliktin në mes të jakobinëve dhe zhirordinëve, nga e cila jakobinët dalin si fitimtarë duke ndërmarrë më pas një terror të paparë, që njihet në histori si “terrori jakobin”.
Për dymbëdhjetë të kuq që do të hyjnë në një nënkulm, alu-dohet në 12 anëtarët e Komitetit të Shpëtimit Kombëtar.
Në një kuatran që kishte të bënte me burgosjen e mbretit Luigji XVI i cili gjatë ikjes nga përndjekja e kryengritësve, me tradhti, zihet në një mal afër qytetit Varen. Zënia dhe burgosja e tij shkaktoi si pasojë një valë të paparë të burgosjeve, dënimeve me gijotinë dhe vrasjeve tjera të mëdha që pasuan.
Në mbrëmje do të arrijnë në mal me mbretëreshën
Murgu i zi me veshje të purpurt në Varen
Kjo do të jetë shkas i turbullirave
Zjarr, gjak dhe heqje kokësh.

Psikologu · 23-09-07, 02:19

Thuhej se tradhtia për zënien e mbretit ishte bërë nga një tregtar i quajtur SOLSA, gjë që ky emër edhe përmendet në një kuatran të Nostradamusit:
Sovranit pas kthimit, i vihet kurora e zotit Atisa
Lufta atëherë do të zhvillohet rreth Tilijarit
Nga të 500-të do të jetë i shpallur si tradhtar
Që nga Nabroni dhe Solsa që tregton me vaj.
Pas kapjes së mbertit në Varen, ai transportohet në Paris. Rrugës, dikush nga masa e ngazëllyer, ia vë në kokë kurorën revo-lucionare të të kuqëve si simbolikë nënçmuese që shprehte kurorë-zimin e tij të fundit.
Na është e njohur edhe rrethana tjetër që prshkruhet në vargun e tretë. Jakobinët për të bërë presion në shpalljen e mbretit si tra-dhëtar, e drejtojnë masën e tërbuar të popullit. Të gjendur para një trysnie të pashmangshme, Parlamenti vendos me 500 vota për që mbreti të shpallet tradhëtar dhe njëkohësisht të dënohet me vdekje. Kontributi i madh në këtë drejtim, ishte edhe tradhëtia e ministrit të tij ushtarak të mbrojtjes, i quajtur Narbon.
Mbreti Luigji XVI në përgjithësi përshkruhet si shumë zemër-mirë, por me një mangësi të shprehur; gjatë vendimeve vendimtare, binte shpesh nën ndikimin e gruas së vetë, Marija Antonetas.
Shumë kohë e mirësi e tepruar e mbretit
I cili nga pakujdesia, menjëherë dhe shpejt
Bie vendime dhe vetë i anulon
Duke shkuar gjurmëve dhe ideve të bashkëshortes.
Luigji XVI në shtator të vitit 1792 dënohet me heqje koke në Gilotinë, të cilën ngjarje Nostradamusi e parathoshte kështu:
Nga konflikti i madh do të dridhet në vorbull
Pasi që paqja është ndërprerë
Me gojë të përgjakur do të bie në gjak dhe do të notojë
Koka që ka qenë paqedashëse.
Përveç Revolucionit Francez si dhe dënimit të Luigjit XVI, Nostradamusi në parathëniet e veta ka përshkruar edhe vazhdimësinë e ngjarjeve të tjera që ndërlidhen, bie fjala:me fatin e bshkëshortes Maria Antoneta, motrës Elizabeta, e cila po ashtu dënohet me Gilotinë (1794), e shumë detaje të tjera, që në këtë kontekst për ne nuk do të ishin aq të rëndësishme.

Psikologu · 23-09-07, 02:25

b) Mbretëria e Napolon Bonapartës (1804-1815)
Napolon Bonaparta (1769-1821), ka luajtur një rol të rëndë-sishëm jo vetëm në historinë e Francës, por edhe në atë botërore, duke dhënë një kontribut të madh në rrënimin definitiv të sistemit të vjetër feudale dhe krijimin e institucioneve dhe marrëdhënieve të reja kapi-taliste. Ka qenë strateg dhe komandat i famshëm ushtarak, burrështeti dhe mbret (1804-1815). Është i njohur në histori si ushtarak me fitore të mëdha në depërtimet pushtuese që arrijnë deri në Lindje dhe Rusi. Disfata e tij më e madhe është pikërisht Rusia dhe Beteja e Lajpcigut (1813) , kurse për largimin definitiv të tij nga skena politike dhe ushtarake e Francës, vendimtare ishte beteja e fundit në Vartelloe (1815), ku, pasi pësoi disfatë, u dorëzohet angleze dhe depërtohet në ishullin Elbu. Vdes në vitin 1821, duke hyrë në historinë e shumë luftërave botërore si strateg i pakontestueshëm ushtarak dhe burrështet i shquar.
Një personalitet aq i rëndësishëm i historisë së gjithmbarshme të Francës dhe një strateg i madh ushtarak i të gjitha kohëve, siç ishte Napoloni, ka qenë e pamundur që të mos jetë preokupim serioz i Nostradamusit.
Ja siç përshkruhet Napoloni para afro 300 viteve nga Nostra-damisi:
Andaj ushtari do të gradohet në mbretër
Nga petku i shkurtër në gunë do të ngrihet
Me armë i shkathët i dobët pranë altarit
I keq për priftin nga dielli më i zi.
Marëdhënjet e Napolonit me Papën dhe kishën në përgjithësi kanë qenë tejet të acaruara. Në kohën e sundimit të tij, Papa Pije VII ishte i përndjekur, por, më vonë nën presione të qarqeve të caktuara dhe të opinionit, në mes tij dhe Vatikanit lidhet marrëveshja e dyan-shme për tolerancën, e njohur si Konkordak.
Për këtë qëndrim të ashpër të Napolonit ndaj kishës në përgji-thësi, është përshkruar shumë mirë në vargun e mësipërm: “I keq për priftin nga djalli më i zi” Për paqen, gjegjësisht Konkordatin e lidhur të Napoleonit me Papën, dihej se ka qenë e inponuar dhe aspak e nënshkruar nga vullneti i lirë i tyre.
Në kuatranin që pason më tej, thuhet:
Dy të bashkuar nuk do të qëndrojnë gjatë së bashku
Gjatë trembëdhjetë viteve nga satrapi barbar
Të dy anët do të kenë dëme të përbashkëta
Ta mëshiroj papën kur të kthehet në pushtet.
Për pësimin e Napolonit në luftë me Rusinë, dhe qëndrimi më-vonshëm të Papës, thuhet:
Toka romake me të cilën udhëheq kleriku
Do të jetë i shkelur nga francezët
Por le t’i trembet çastit populli i Francës
Kur ushtria të dërgohet në Lindje të Largme.
Nga shumë aftësi të jashtëzakonshme , Napoloni ka disponuar me shkathtësinë e pamohueshme të elokuencës në të folur, duke pasur mundësi për ta bindur çdo kë për të gjitha qëllimet e veta. Kjo aftësi shprehej në dhënien e komandave të prera ushtarake, të cilat fasci-nonin edhe vetë ekzekutuesit e saj.
Ai me gjuhën e vet
Do ta fascinoj ushtrinë e madhe
Dhe nami i tij pushtetmbajtës
Do të tretet pas lindjes.
Nostradamusi në parathëniet e veta gjithmonë Napolonin e quante SOKOL, si metaforë që personifikonte grabitqarin, sepse AI, kudo që paraqitej, grabiste pushtetin, lavdërinë dhe fitoret.
Ja edhe kuatrani tjetër mbi pësimin e Napolonit me ushtrinë Pruso - Angleze në Vartelloe :
Prej muajit të tretë nga Dielli që lartësohet
Derri i egër dhe leopardi do të përleshen në mejdan
I lodhur dhe rraskapitur nga qielli, leopardi do ta ndrisë syrin
Dhe (do ) të shohë përfund Diellit se si shqiponja rrëzohet.
Që ti kemi këto vargje më të qarta, duhet sqaruar se Nostra-damusi në të gjitha centuriet dhe kuatranet e veta Anglinë e quan si leopard, Rusinë ujkonjë, Francën si gjel, etj. Napolonin gjithmonë e ka quajtur sokol, por vetëm në këtë varg atë e quan si shqiponjë, duke e parathënë kështu fundin e ngritjes së madhe të tij.
Ja e dhe parathënia e dorëzimit dhe deportimin të tij në ishullin Elbi nga ana e anglezëve:
Princi i mundur, deportuar në Elbi
Do të vije detit gjer në Mersele
Me mundin e madh të të huajit, përsëri do të jetë i mundur
(i) Shpëtohet vdekjes, por kjo do të jetë fundi i bletës amë.

Psikologu · 23-09-07, 02:27

c) Ardhja e Hitlerit dhe nacizmit në pushtet (1933-1945)
Nacizmi si ideologji personifikohet në Partinë Nacional Socialiste Punëtore të Gjermanisë të liderit dhe ideologut të saj Adollf Hitler, i cili, i nxitur nga ndikimet dhe fitoret gjithnjë më të mëdha të komunistëve, me përkrahjen e disa magnamëve industrialistë, në janar të vitit 1933, emërohet si kancelar i Gjermanisë, dhe praktikisht konsiderohet si ardhje e tij dhe ideologjisë naciste në pushtet. Me ardhjen e Hitlerit në pushtet, menjëherë, që në shkurt të po këtijë viti, mondohet djegia e ndërtesës së Rajhstagut e bërë gjoja nga komu-nistët. Ky motiv shërben si pretekst që të fillohet me përndjekjet më të mëdha të komunistëve, shoqatave të ndryshme sindikale, partive dhe liderëve opozitarë të së majtës dhe kundërshtarëve tjerë politikë. Me qëllime gjenocidale dhe nga urrejtja nacionale, fillohet me përndje-kjen, e më vonë edhe shfarosjen masive fizike të popujve tjerë jo-arianë, veçanërisht atyre çifutë, romë dhe sllavë.
I nxitur nga apetitet gjermanomadhe, anekson Austrinë (Anschluss) dhe Çekosllovakinë, duke filluar kështu të përmbushen realizimet e aspiratave të kësaj ideologjie të prezentuara në librin e mirënjohur të Hitlerit (“Mein Kampf”) “Lufta ime” (1925), për t’u shndëruar më vonë në një luftë të madhe botërore.
Nga parathëniet si më të qartësuara të Nostradamusit, konsi-derohen edhe vargjet rreth paraqitjes e kësaj ideologjie shkatërimtare. Prijsin dhe udhëheqësin e kësaj ideologjie, Nostradamusi e emërton si “HISTER” (gabim i vogël që mund t’i falet).
Kështu e sheh Nostradamusi ardhjen e Hitlerit në pushtet:
Shefi (prijësi) nga germanët në fronin e artë do të ulet
Zonja (dama) zyrtare do ta përjetojë fundin e vet
Sepse ajo nuk ishte e aftë t’i përballojë vështërësitë.
Pa gabime! Hitleri nuk u lind në Gjermani, por në Austri (nga fisi german). Kurse zonja apo dama zyrtare, siçe quan Nostradamusi Republikën e Vajmarit, atëbotë, nuk ishte e aftë t’i zgjidhë problemet egzistuese ekonomike, politike, si dhe kontraditat tjera të Gjermanisë së posadalë nga Lufta e Parë Botërore, prandaj këtë gjendje, në të cilën ishte zhytur Gjermania, shumë mirë e shfrytzoi ideologjia naciste e Hitlerit, për marrjen e pushtetit.
Ja një përshkrim, të thuash poetik, të paraqitjes së ideologjisë naciste në skenën politike të shoqërisë së atë-hershme:
Do të vijë njëri i cili në mënyrë joshëse
Do të mundohet ta bëjë me dorën e shtrirë
Atë çka nuk është arritur me grusht të shtrënguar.
Nuk ka koment!
Përshëndetja naciste ka qenë me dorë të zgjatur përpara.

b) Lufta e Dytë Botërore (1939-1945)
Që nga ardhja e Hitlerit në krye të Gjermanisë, të gjitha veprimet e tij na shpiejnë kah një dyshim i bazuar, se ky shtet me ideologjinë naciste në krye, përgatitet për një luftë të madhe me përmasa të gjera botërore.
Shkaktarin e fillimit të kësaj lufte me përmasa të gjera botërore, Nostradamusi e parathoshte kështu:
Mitet e mëdha do t’i mashtrojnë njerëzit
Shaktar i konfliktit të madh ato do të jenë
Së pari do të besohet se qielli kthjelltësi kishte
Arma vdekjepruese në dorën e majtë do të jetë.
Dihet mirë se Hitleri përmes ideologjisë fashiste dhe miteve të vjetra për madhërinë e racës së pastër ariane, e fut Gjermaninë në Luftën e Dytë Botërore, duke predikuar se gjermanët janë populli i dërguar nga Zoti për të sunduar me tërë botën.
Vargu i tretë ka të bëjë me besimin se para fillimit të Luftës së Dytë Botërore dhe pas tejkalimit të krizës së madhe ekonomike, në Gjermani ka mbretëruar bindja se çdo gjë ishte e qetë dhe e kthjellët.
Arma vdekjepruese në dorën e majtë duhet të jenë kaqushat Sovjetike. Ato në betejat e Luftës së Dytë Botërore luajtën një rol të madh në shkatërrimin e makinerisë shumë të përsosur ushtarake hitleriane.
Kështu mendojnë disa komentatorë të Nostradamusit, por, ne, nëse analizojmë këto vargje nga këndi i realitetit tonë ballkanik, kuptimi i tyre më i afrtë do të ishte se ato kanë të bëjë me Serbinë, shkataren e shumë luftërave me pasoja të papara në Ballkan. Këto luftëra vëllavrasëse dhe shkatërrimtare, me elemete të gjenocidit dhe pastrimit etnik, ideologu i saj psikopat i mbështeste në mitet e vjetra mbi popullin serb si popull hyjnor.
Edhe vargu i tretë mund të komentohet në këtë kontekst. Asnjë rrethanë ekonomike dhe politike në atë kohë nuk shkonte në favor të mundësisë së fillimit të një lufte me pasoja kaq të mëdha materiale dhe njerëzore.
Kush ka mundur, pra, të priste një luftë shkatërrimtare në trojet e Jugosllavisë, kur çdo gjë atëbotë ishte e qetë?
Arma në dorën e majtë, ka mundësi që ta nënkuptojë anën e majtë të globit, pra shetet e Perendimit (SHBA-të me aleatët e saj). Roli i tyre në planin diplomatik dhe ushtarak (rezolutat e Kombeve të Bashkuara dhe bombardimet e Serbisë), do të jetë shkatërrimtare dhe vdekjepruese për Serbinë.
Nga historia na është e njohur se Italia dhe Gjermania kanë qenë shtete që gjithmonë kishin pretendime serioze të dominimit mbi tërë botën. Këto pretendime të këtyre shteteve kanë qenë edhe shkaktare për fillimin e Luftës së Dytë Botërore.
Nostradamusi, që në shkekullin XVI, në veprat e tij parathë-nëse përmend vendin Teshin. Dihet se rreth këtij vendi përherë ka pasur konflikte në mes të Polonisë dhe Çeko-sllovakisë. Teshini, gjatë zgjidhjes së çështjes së Sudenit, i ka takuar Polonisë. Pikërisht ky vend i njëjtë do të jetë shkaktare e sulmit të Gjermanisë mbi Poloninë, dhe kjo ngjarje në histori zyrtarisht do të konsiderohet si dita e fillimit të Luftës së Dytë Botërore.
Kur dy ushtri prej mureve nuk mund të ndeshen
Në atë moment do të dridhet Teshini.
Nga vargjet në vijim do të shohim se cili popull do të jetë shkatar i kësaj lufte të madhe shkatërrimtare:
Populli që është i huaj dhe i largët i romakëve
Shteti i tyre do të jetë në Majne.
Polonia në Luftën e Dytë Botrore përshkruhet në këtë kontekst:
Qielli do ta vajtojë disfatën e shtetit të përzier
Deri në “hava” gjaku do të derdhet
Nëpër vdekje përsëri ky popull do të ngritet.
Polonia njëkohësisht ka qenë mbretëri dhe republikë dhe ka pasur popullsi të përzier: një pjesë katolike, kurse pjesa tjetër ishte e besimit ortodoks.
Bombardimet dhe shkatërrimet masovike të qyteteve në këtë luftë përshkruhen kështu:
Qarshia e madhe do të shkretohet
Prej njerëzve rrallë kush do të mbetej.
Të pakta janë qytetet që në Luftën e Dytë Botërore kanë pësuar shkatërrime kaq të mëdha sikurseVarshava, prandaj nuk ka dyshim se këto vargje i dedikohen pikërisht këtij qyteti.
Nga karkalecat që do të arrijnë prej qielli
Do të vijë vdekja dhe shkatërrimi
Duke mos respektuar rregullat e luftës.
Me “karkaleca” që do të arrijnë nga qielli, mendohet për aeroplanët bombardues.
Edhe miqësia e madhe e Hitlerit dhe Musolinit, dalë nga aleanca e përbashkët ideologjike dhe ushtarake, nuk kanë qenë jashtë syrit të mprehtë vrojtues të Nostradamusit:
Një ditë do të bëhen
Dy sundues miq të mëdhenj
Pushteti i tyre do të rritet
(dhe)Do të zgjerohet gjithnë e më tepër.
Më sipër cekëm vetëm disa vargje të cilat edhe laikun e zakon-shëm qartazi do ta bindnin se Lufta e Dytë Botërore është parathënë nga Nostradamusi. Për këtë ngjarje të madhe dhe vendimtare për historinë njerëzore, ka ende kuatrane me detaje tjera, që ndoshta do të ishte e udhës të përmenden, por ne në këtë prezentim do të kënaqemi si të mjaftueshme vetëm me këto.

Psikologu · 23-09-07, 02:27

e) Fillimi dhe shkatërrimi i ideologjisë komuniste
Lindjen e ideologjisë komuniste, Nostradamusi në një kuatran të vetin e parathot kështu:
Shkolla filozofike e stilit të ri
Që urren pasurimin dhe lavdërinë
Nuk do të gjejë vatrën në gjirin german
Atë do ta ndjekin vëllezërit tjerë të shumtë
Na është e njohur se filozofia komuniste, e quajtur MARKSIZËM, sendërtohet nga ideologu dhe inspiruesi kryesor i saj Karl Marksi, i cili kishte prejardhje Gjermane. Po ashtu dihet mirë se ideologjia e komunizmit kurrë nuk ka ardhur në pushtet në gjirin gjerman, por këtë rrugë, siç thuhet edhe në kuatranin e sipër cekur, do ta ndjekin vëllezërit tjerë: Rusia dhe shtetet tjera të mëvonshme socialiste.
Shkatërrimin definitiv të kësaj ideologjie dhe të sistemit shtetëror socialist, Nostradamusi e ndërlidh me një term “BORIS”, e që deri në kohën e fundit ishte e pakuptueshme nga shumë komentues të tij.
Pas viteve të tetëdhjeta, më kishte rënë në dorë një videokasetë me dokumentar për parathëniet e Nostradamusit. Ende e kam në mbresa analistin amerikan të parathënieve të tij mbi mundësinë e shkatërrimit të ideologjisë komuniste në Evropë, duke ndërlidhur ate si tregues orientues me këtë nocion “Boris”. Analisti nga videokaseta, atëbotë, këtë term si kohezion të mundëshm gjeografik e lidhte me një lumë të vogël në kufi në mes të BRSS-së dhe Rumunisë. Ky lumë “Boris”, komentohej si “vija e kuqe”, deri ku do të arrihet rrënimi i sistemeve socialiste të shteteve evropiane. Tani, pas disa viteve, na është e qartë se emri “BORIS” ka të bëjë me personalitetin e liderit Rus Boris Jelcin.