Porosit një shkrim!

[Dilaver]

Rastësisht u njohëm, kalimthi, në atë kohë të shkurtër. Ishte natë e trentë, skishte gjë tjetër pos natës së përcjellur nga një stuhi e sertë/vrullshme e shoqeruar me një rrebesh shiu të kombinuar me breshër. Isha duke u kthyer nga … dhe sapo zbrita nga treni, duhej të mirrja autobusin e parë për …nuk shihja asgjë nga terri, e ti u duke para meje dhe më shndrite si hëna ç’do cep të rrugës që më kishte ngelur për t’arrijtur në stacion.
Morëm autobusin (koincidencë, së bashku) dhe, filluam rrugëtimin në rrugën e pakthim të kohës, por nuk shkuam larg. Kur arrijtëm në kryqëzimin e rrugëve ku merrnin drejtime të ndryshmë, aty ti do zbritje për t’vazhduar në drejtim tjetër, por unë insistova të vazhdojmë me çka edhe ti u pajtove, dhe vazhduam deri diku….
Gjatë atij segmenti rrugor që kaluam atë natë, zhvilluam biseda të gjata, shum llafe bëmë, i zbërthyem në neutrone e protone brigjet e shpatijet, si duket edhe nata me stuhi na bënte sehirë dhe, në sytë e saj filloi të shihet shenjë pëndimi. Ajo filloi të shkëpus kthetrat që i kishte ngulur në tokën e pafajshme, duke u tkurrë ngadalë në horizontin e skuqur nga dielli që sapo agonte.
Dhe….nuk arrij dot të lidh terë ngjarjen por…
Aty ku u njohëm edhe u ndamë!
Ende i kam të freskëta kujtimet nga ajo natë. Më kujtohet pamja jotë që reflektonte krenarinë përballë erërave të majave të larta, virtytin, zhgënjimin, mallin për diçka, ikjen nga vetja, dhëmbjen e fisnikerinë.
Të kota ishin insistimet e mia, autobusi u ndal, e ti duke dalë nga autobusi më the:
“O njeri i mirë, unë duhet të shkoj, duhet të shkoj në dretjim tjetër edhe pa dëshirën time, por ti mundohu që me fuqinë tënde të mirësisë, të bësh diçka për ata që do të vijnë në të njëjtat udhë.”
Nuk e di mirë pse, por një ndjenjë e brendshme mi ndez dritat në mendimin tim, më bën të ndihëm se do të takohemi përseri, ndoshta aty ku u ndamë apo….

[DEA]

Tregoj mbresat e kesaj vere?

[Naki]

Një pushimë verorë çë do ta mbajë gjatë në kujtesë,vertetë ishte pushim relaksues në ambiente malore largë zhurmave urbanistike,me ushqim të pasur jo konservativ dhe ujë të bollakshëm çë rrjedhëte nga kroji malor,edhe pse me redukime të energjisë elektrike atmosferen dhe pamjen impozante çë dhuronte ambienti i bjeshkëve të Bajgores mbushëte orekset dhe parashikimet e prognozuara.Pjesa e dytë e pushimit dhe shiu verorë më japi alternativen tjeter të udhëtimit ,piknike ditore nga një qytet në qytetin tjeter të Kosovës në ambiente të Restoraneve dhe takime të shumëta me miqë dhe shokë.
Edhe nga Bota Virtuale nga forumi dardania.de disa takime me anëtarë ishte suprizë dhe kënaqësi të bisedoshë sy më sy dhe parandjenjat subjektive që kisha për këta njerëz ishin 100% po edhe në realitet,*sinonimi ynë grupor mbeti de Rada dhe i përshëndes kudo që janë*.
Pjesa e fundit e pushimit Verorë në rrafshin personal përjetojë suksesin e pritur familjarë.
çë kisha punuar disa muajë në këtë drejtimë.

Këto ishin në segmente të shkurta,përshtypjet e mia nga pushimet verore.


Shkrimi i porositur nga DEA vazhdonë!

Naki

[e_martumja]

Kjo vere do te jete e veqant dhe e paharrushme, vera e pare qe nuk kushtova tere kohen time ne pune por i kishtova fmive, jete pa strressss...
Gjate pushimit ne ks,do te mbaj ne kujtes shume momente te kendshem familjare, vizita e vorrit te DRRugoves, tek oborri i shtepijes se tij, per her te par shkova edhe te vizitoj vorrin i babgjyshit, migjes qetragjikisht hiki i ri.tere kohen shikova aty dhe disa nga to qe kishin foto mu duk si me kerku ndihm te vetmuar dhe pa buzeqeshje...
Ishte edhe nje moment i veqant ku vjerra ime me tha disa fjal te embla per mu dhe per ardhmerine e femijve te mi, qe me preki thelle ne zemer... Ka qen nje pushime relaxues me plot befasi.....




poresia ime eshte, Per cfar arsye futeni bllocka ne msn?

[Amina]

Ai/Ajo fillon nje bisede ne msn,mire shume them, per ta prezentuar veten eshte ne gjendje. Fillon nje bisede: si je si kalon, si e ki familjen, diqka te re?? blla blla blla. I pergjigjem dhe pres , nuk me jep kurrfare shtyrje per te biseduar far teme, tek e fundit per mua kjo eshte me rendesi. Me pelqen te komunkoj dhe qebesa te filozofoj per jeten, per njeriun, per boten etj.
E kur ky ritem perseritet me te njejtat pytje per gjdo dite, kam ndjenje qe nuk zhvillohem si njeri, as si komunikues. Keshtu qe nuk kam shkas te flas, nuk me duhet, kur nuk kam qfare te flas!
E para se te bej bllok e tregoj arsyen!

Cfare ju ben te qeshni?

[Linka_pz]

Hmmmm, koheve te fundit po qeshem shume ,kam kuptu qe e qeshura zgjat jeten ,mban vitalitetin e kjo me duhet shume ,,,,,gjithashtu qeshem me njerez kur gjerat e pa rendesishme fare i komentojne shume kurse ato qe ja vlen te flitet per to nuk u japin shume rendesi qeshem se me duket se hargjojne energji kot.
Ehhhh,qeshem ,qeshem gjithashtu me filma komik e sidomos per momentin me kafenen tone ( komedi kjo qe reprizohet ).

Krijoni nje shkrim apo poezi nga qastet me te lumtura qe keni perjetuar
(me pak fjale )?

[Naki]

Postimi origjinal është bërë nga Linka_pz

Krijoni nje shkrim apo poezi nga qastet me te lumtura qe keni perjetuar
(me pak fjale )?

..Janari i vitit 1993 me gjithë acarin dhe motin e ftohtë,shkriu hendekun e lëvizjës së lirë nga mergimi për atdhe.Kisha një staus të kufizuar dhe leje qendrimi në Gjermani-ishin bërë me shumë se 13 muajë çë nuk kisha përqafuar Prinderit e mi,malli më ngulfatke çdo ditë e më shumë nuk mundja të përballojë largësin dhe kufizimin e lëvizjes së lirë.
Atë ditë 13 janari arrita para mesnatë nga ajrodromi i Shkupit në vendlindjen time Mitrovicë,më dukej gjithëqka kishte ndryshuar në formë gjeometrike,rrugët ishin ngushtuar nga hendeket e borës,ishte errësirë vetëm tymi i duhanit dhe stralli i cigares që pinte Taxisti na bënin shoqëri,ishim ofruar lagjes së vendlindjes dhe duke belbëzuar nga rrahjet e shpejta te zemres dhe frymarrjes i them Taksistit këtu ngadalso veturen,kjo është rruga e shtepis sime.
Zbrita nga vetura me valigje në dorë,ofrohem portes së shtepisë,askush nuk e dinte ardhjen time doja të jetë deri në çastin e fundit enigmatike,kisha bërë një thirrje telefonike nga Shkupi më të arritur në ajroportë dhe ju thoja familjarëve se këto ditë ndoshta do të më lëshohet viza e qarkullimit të lirë dhe se planifikoja të vijë sa më shpejtë.Tani ardhja ime ishte bërë realitet i bie ziles së shtepisë dhe ju themë tek porta ,po po unë jam më hapni deren.I mallëngjyer nga gëzimi lotët e Përqafimit nuk kishin të ndalur,tani isha përseri pas 13 muajëve në gjirin Familjarë!

[Adrenalina]

Postimi origjinal është bërë nga Linka_pz

Hmmmm, koheve te fundit po qeshem shume ,kam kuptu qe e qeshura zgjat jeten ,mban vitalitetin e kjo me duhet shume ,,,,,gjithashtu qeshem me njerez kur gjerat e pa rendesishme fare i komentojne shume kurse ato qe ja vlen te flitet per to nuk u japin shume rendesi qeshem se me duket se hargjojne energji kot.
Ehhhh,qeshem ,qeshem gjithashtu me filma komik e sidomos per momentin me kafenen tone ( komedi kjo qe reprizohet ).

Krijoni nje shkrim apo poezi nga qastet me te lumtura qe keni perjetuar
(me pak fjale )?

Hahahaha Linka, edhe une po qeshem dhe shume her kam qesh ne ket forum qe kur kam fillu te lexoj e me tutje besa edhe e kam urrjet shume se me merke kohe edhe pse veq ne kohen e lire hysha sa per argetim.....po asnjeher nuk me ka len pershtypje qe te hargjoj apo marr kohe per thashethemet dhe budallaqet nga ketu:), kurse disa njerz i kam vrejt se shume i kushtojne kohe fd sa per te shitur dije fillozofina njeri-tjetrit...
...se nuk po e zgjas shume veq deshta te them se mos te qeshim shume se ndoshta edhe dikush qesh me mendimet dhe postimet tona hahaha si per shembull thojne pse Linka hargjon energji hyn neper google e lyp fjal te urta dhe fillozofike, historia te ndryshme etj...per tu vlersu me shume ne forum, ndoshta me mire do kish tingllu diqka te shkruajsh nga vet dituria e jote se qfar ke mesuar deri me tani!
keshtu qe nuk po bejke me qesh me njerz se ka njerz edhe me te shkolluar te ditur qe kan arrit me shume.......aa e ke pa Turistin sa shume qesh me neve aq sa ka arrit na mat te gjithve me diturin e vet qe ka TEKNOLOG breeeee



Kurese porosia ime eshte.......Duhet te jesh vet kriter nese deshiron me qen me i perparuar!

[lazdrani]

Postimi origjinal është bërë nga Dilaver

Rastësisht u njohëm, kalimthi, në atë kohë të shkurtër. Ishte natë e trentë, skishte gjë tjetër pos natës së përcjellur nga një stuhi e sertë/vrullshme e shoqeruar me një rrebesh shiu të kombinuar me breshër. Isha duke u kthyer nga … dhe sapo zbrita nga treni, duhej të mirrja autobusin e parë për …nuk shihja asgjë nga terri, e ti u duke para meje dhe më shndrite si hëna ç’do cep të rrugës që më kishte ngelur për t’arrijtur në stacion.
Morëm autobusin (koincidencë, së bashku) dhe, filluam rrugëtimin në rrugën e pakthim të kohës, por nuk shkuam larg. Kur arrijtëm në kryqëzimin e rrugëve ku merrnin drejtime të ndryshmë, aty ti do zbritje për t’vazhduar në drejtim tjetër, por unë insistova të vazhdojmë me çka edhe ti u pajtove, dhe vazhduam deri diku….
Gjatë atij segmenti rrugor që kaluam atë natë, zhvilluam biseda të gjata, shum llafe bëmë, i zbërthyem në neutrone e protone brigjet e shpatijet, si duket edhe nata me stuhi na bënte sehirë dhe, në sytë e saj filloi të shihet shenjë pëndimi. Ajo filloi të shkëpus kthetrat që i kishte ngulur në tokën e pafajshme, duke u tkurrë ngadalë në horizontin e skuqur nga dielli që sapo agonte.
Dhe….nuk arrij dot të lidh terë ngjarjen por…
Aty ku u njohëm edhe u ndamë!
Ende i kam të freskëta kujtimet nga ajo natë. Më kujtohet pamja jotë që reflektonte krenarinë përballë erërave të majave të larta, virtytin, zhgënjimin, mallin për diçka, ikjen nga vetja, dhëmbjen e fisnikerinë.
Të kota ishin insistimet e mia, autobusi u ndal, e ti duke dalë nga autobusi më the:
“O njeri i mirë, unë duhet të shkoj, duhet të shkoj në dretjim tjetër edhe pa dëshirën time, por ti mundohu që me fuqinë tënde të mirësisë, të bësh diçka për ata që do të vijnë në të njëjtat udhë.”
Nuk e di mirë pse, por një ndjenjë e brendshme mi ndez dritat në mendimin tim, më bën të ndihëm se do të takohemi përseri, ndoshta aty ku u ndamë apo….