Një vizitë imagjinuese tek Përsonalitetet e FD-së!

[ShEjToNkA]

Kaluam ditën duke biseduar dhe qesh, po ashtu edhe nata kaloj ku mëngjesi na gdhiu që të treve zgjuar, në një mikpritje jashtzakonisht bujare, ashtu sic i ka hije një shtëpije/familje shqiptare të vërtetë. Në orët e hershme të mëngjesit kërkova falje nga Uliksi dhe Dallëndyshja duke ju thënë se më duhet të shtrihem vetëm dy orë të bëj gjumë, pasi që ky ishte edhe orari im të cilin nuk mund ta kaloj dotë pa gjumë.Ika në dhomen e cila ishte e rezervuar për mysafir, dhe bëra dy orë e gjysmë gjumë. U zgjova, ata nuk kishin fjetë fare, ishte gjithcka e përgatitur dhe mengjesi ishte i shtruar jashtzakonisht mirë, por ajo që mua më bënte të ndjehem mirë ishte mikpritja dhe bujaria e tyre...Shumë mbresëlënse!

Pasi ngrënëm mëngjes dolem për t'i bërë ca foto, për të parë vendin. Ishull të vogël ku edhe e bënte kopshtin dhe për të kaluarar asaj kishte një urë druri. Aty kishte peshq që ku ai i rrite dhe i shumonte. Aty fare pranë kishte dy llampa që u dukshin as në formë delje dhe as dhije. Ku me c’rast edhe e pyeta:
-Uliks, po c’janë këto??????????
-Ehh këto janë rojtare të dhenve, dhive, dhe krejt bagëtive që kam prej ujqive dhe tjerë pedators,m’u përgjigjë Uliksi dhe vazhdoj tutje... Përvec livadhe kam edhe malin ku bëj gjueti, aty kam tree strand prej ku edhe i pres kaprojt per gjueti.
Pas një bukurije natyrore u kthyma sërish ne farm tek Uliksi. Në oborrin e tij, kishte shota, pula, fazana , rosa e cka jo?! Ishte gjithcka për mrekulli. Hynëm mbrenda dhe Uliksi dhe Dallandyshja me me thanë që të shkojm në një dhomë ku aty kishin, pushka, allitja për gjueti kur ai shkon ne North-west për gjah. Të vëndosura në mur shifshe edhe Elk, kaproj, arusha, shpezë të ndryshme të stafume, dhe kur i pash të gjitha këto me lindi pytja dhe ju drejtova Uliksit:
- Si valle nuk e ke be edhe një Dallandyshe??????
- Ehhh.. Dallëndyshen???? Nuk e kam sepse dikur në kohën e adoleshencës kur kalonte Dallandyshja bregut t’Cemit, belivallah asaj ane shpend, femër mendova, më te mirë s’ka pas dhe kurre s’kam mundur t’ia gjej shoqen qe ta bëj, m’u përgjigjë Uliksi.
- Hmm.. mendova me vete dhe thash por Uliksi qenka vërtetë si dikur perandoret rromak, si octavijani

Vazhdon....