Vargje nga autori Xhelal Ferizi

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Sikur ta kisha syrin magjik
--------------
Xhelal Ferizi mërgimtarë

-------------------
ah sikur ta kisha syrin zbulues digital magjik
që thellë shkon në zbulime
në at sy ta kisha një të menqur zbulim pikë
fakt'shekull zbulimtarë për inqizime
-------------

fakt'shekulli im në ekran të fakt dëshmi bindjes
do të kishte nxjerrë dëshmueshë para publike skene
at shkak të thellë motiv të dyshim tradhti lindures
at rrënjë at dyshim soj gangrene
--------------
e duke mos pasur dëshmi fakt e mendova
një sy të tillë dëshmues nqizues magjik
mbasi njiqind shekuj me hamendje i shpova
sa i keq qenka maskimi e dyshimi o mik
----------------
kamera magjik'syri në majë dëshmuese të hollë
do ta nxjerrte me të vulosuren fjalë
pastaj të gjith shembujt do të merrnin shkollë
që në bukuri djallzore besen mos me e falë
-------------
por ah kamera sy magjike nuk ka
prandaj e brejtura dyshuese gjysëm fakt e pa fakt
s' po len as gurë as dru damarë pa tha
se mashtrimi e vetmashtrimi po ecë pamëshirshëm me takt

----------

do ti ftoja zbuluesit qiellorë ekspert'dritë
qe në njeriun kët sy instalim magjik
ta lansojnë zbulueshëm n' për qdo skutë që ta njohin mirë
se mashtrimi po bëhet në jetë shum tragjik
----------------
Shkruar nga Xhelal Ferizi Mitrovica
mërgimtari
---------------------------------

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Nëpër djeg'je

::::::::::::::::::::
Shkruan autori Xhelal Ferizi
-------------------------
Nëpër djeg'je me shpirtë ,në gji
duke ecur trup flakes lakuriq
zbathur pa mburojë e këpucë shprese un hallegji
pa mbrojtje shpirti as solidariteti në thelb e lekurë si të isha dobiq
------------------
trup zjarrit nëpër përcëllim,duke kërkuar në hiq mëshirë
e mbrojtje nga engjujt e zoti
mundimet e mia e gjithqka ,ishin pazare shum lirë
thue se fare nuk mi njihte mosmirnjhsi moti
---------------
kështu flaka e mundimit më digjte e gazrat sadiste nën këmbë nëpër prush
djeg'je nëpër jetë ishte përjetimi shekull'kallje në'qdo qelizë
dhe ëndrroja borbardha nëpër pllaja e her lulet fushë
mu në mes djeg'je ëndrroja sikur jam mbi krihleheten puhizë
-----------------
kështu po ëndrrojka njeriu i djegur në zjarrë
duke menduar që të shpëtoj pa u djegë
duke mbrojtë lirinë dashurinë djajt për të' mos ia marrë
satanët e feshehur ,nën lule e pip'shegë


ujvara indiferente nuk më jepte shkumbardhë
aty në at përcëllim
as dorë nuk më jepte ndonjë ditë e bardhë
kahdo zjarrë ecje kalvare mbi flakë e përvlim
----------------

un kërceja nëpër flakë nëpër gaca e shkëndija
me lëkuren time të pa mbrojtur mbështjellë
o zot pse po më digjej kështu rinija
e qielli qfar gjygji ky mbi mua kto zjarre pse i vjellë
--------------

zjarr në tokë e zjarrë e prush mbi kokë
kahdo e prush ferri përmbi dhe e qiellë
i mbetur në kët zjarrë pa miq e pa shokë
nëpër kohen mjegull hi tym nuk shihet as dritë as diell

----------------
dashurinë shpresë kapjen në breg e kërkova por nuk e gjeta
thash se ajo do të më mbrojë
a thue veq zjarr na qenka kjo jeta
nji fjalë aktruese sa për me la gojë ,
nji zjarrë që djeg si lojë
---------------------------
titullin nëpër djeg'je
Shkruar nga autori në mërgim
xhelal ferizi
--------------------
në secilen poezi vargjesh poemë apo lirikë
emri dhe mbiemri i autorit vendoset me qëllim identiteti
të poezisë
që të dihet identiteti i poezis i vjershave dhe autorit
për shkaqe që
lexuesi sigurisht i kupton vet
---------------------------------
-------------------------------


lirikk
Shiko Profilin Publik
Gjej më shumë postime nga lirikk

[lirik]

O lis
''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
o lis vetëm edhe njiher o lis ma fal qehren
ma fal pamjen e levores
dua ta shpirtzoj ndjeshëm ta bëj ndjenjë tënde eren
dua ta ndjej flladin e lehtë shqip të bregores
--------
lis po rrudhat un ty di ti lexoj
të veqant e kan nji këndshmëri
më kujtohet nji her shiu kur pikoj
un ndjenjat te ti i kam shkri
---
se secila pikë shiu dukej si safiri
pikonte e rrëshqiste mbi lëvore
fliste secila kokërr dhe në gjuhë iliri
un flisja me token arbnore
----
mu aty në mes të kallirit
ku ti degët i zgjeroje me hije
un flisja për ringjalljet prej hirit
për tokë e dhe etnije
--------
lis un e di qfar shije ti mua më dhe
era e lehtë e shiu me ato riga
shije ma të bukur në emocion nuk kam ndje
kohrat mos i paq ma të liga
-------
ah lis ti ke qehre që flet
zemren ma bën poezi
loti me ësht bë për ty mallë si det
mallkue qoftë shekulli i zi-
------
se askund nuk ka si ndjenja e shpirti atdhe
si rrënja e thellë në tokë
un yjeve qiellit maleve u bëj be
se ti ma bëre time kokë
---------
se ti ma bëre të shpirtit bukurinë
se ti ma ke bë fjalen krah fluturimi
se ti ma ke nxitë në varg dashurinë
un shkrihem për ty nga përkushtimi-
----------
a të kujtohet ty o lis ather
kur un mbeshtetur në ty
vargun e krijoja poetik me vlerë
kur lotët më rrodhën në sy
------
me sy isha kthye kah zabeli
kah gardhi me kulumria
kur befas flutroj harabeli
mi shkundi kujtimet e mia
-----
un rrija andej nen lisa
vargun me pendë e krijoja
e rimen per token me plisa
si zogu ne shqip kendoja
---------
a e din edhe ti o grunajë
o era e dheut tim
kur vargun e derdhja rrëkajë
si zogu në cicërim
--------
e tash me rrokulliset loti
me bjen me mallë qerpikut
me ty me kujtohet moti
a harrove un jam liriku
------
un ty te kam kndue me degë
fletet secilen me fjalë
me vargun e ëmbël si shegë
kangen per ty se kam ndalë
------
por vargjet koha mi mori
e kohrat e pranga e furtuna
mi vodhi ai shkja belaqori
burgu roberia e dhuna
-------
o lis i dashur me fleta
un shkruaja ather ne fletore
sa e bukur me ty ishte jeta
e vargjet embla arbrore
-------
të kujtohet un kur i lexoja
si lmohej kalliri ne shtat
kur vargun shquip ligjeroja
si ushtonte lugina me shpat
-----
ma te bukura nuk kishte mbi dhe
se erërat që vinin prej gruri
se brusha kur ktheje nga ne
e fletët me qehre t' qdo druri
----------
gjelat nganjiher këndonin
e vargjet e mia në fletore
me lugje jehueshëm rimonin
m' shpirtzonte toka arbnore
---------------
at'here un isha i ri
kur vinja në fshatin ete parve
e shkruaja me dashuri
per dheun e lashtë të shqiptarve
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''
Nga autori xhelal ferizi në mërgim

[lirik]

Populli im
---------------
Autori Xhelal Ferizi
-----------------
l-i-r-i-k-u- në mërgim
--------------
Populli im me mjegull kurtha i mbuluar
me shi të përvajshë e t' përgjakshëm
zemra nëpër shekuj sa her i ësht përvëluar
spjegimi ësht i tragjik pakapshëm
------------
nuk spjegohet dhimbja me asnji instrument melankolik
as me instrumente vajtuese
as me ndonjë isntrument tragjik
as me shprehje imagjinuese
-----------
ky ësht popull dhimbje që nuk nuk gjenden fjalë
bora toka ju skuq nëpër kohra me gjak
driten e diellit demonët ia kan ndalë
gjarpijt shoven ju kan mbshtjellë rreth fyti si lak
---------
për popullin tim nuk gjejë fjalë as dënesje
edhe sikur të marr shprehje mu në burim lot
nuk gjejë për vajtim askund pikë as presje
përjetimet mund të ja përshkruaj vetëm i madhi zot
--------------

tërmetet i ranë në shpinë e peshat e tokes
peshat e mundimeve e të robërisë

me gjak e lot ja përzien gjinin e lokes
me gjak ja lanë kahdo dheun e etnisë
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Autori Xhelal Ferizi në mërgim
-------------------------------------------------

[lirik]

Fjala në gurë
-------------

Shkruan xhelal ferizi
-------------------
ma kishin mbyllë nji kohë fjalën në gurë
e vrapova për ta lirurar me shekkullin e quajtur shpëtim
fjala pastaj mu bë gur mbi gurë
mu bë liri
lulzim ringjallje bukuri
më bë atdhe
rignjallje dashuri
mu bëbë art
besë qelik
therrë për armik
lule për mik
mu bë murë
pastaj lidhse nga ylli në yllë si urë
nga jeta në jetë
fjala e ime me lot dhimbje
me ngjyrë në përbuzje shtegtim e këshilla
do të bëhet vulë lulzimi e ere
do të bëhet urë
shtizë shqip për atdhe e flamurë
----------------------
Autori xhelal ferizi
--------------------------

[lirik]

Paqja me fjalë

shkruan xhelal ferizi autori ne mergim

paqen e bëjnë me fjalë,e mbshtjellin ,me shkëlqim
vizllimë,që të merr sytë,urtsi e mjeshtri oratore
magji e shekullmendjes mbledhur në aktrim
e mbjellin me optikë,nëpër konferenca botrore

plot mëditje e stolisur,honorare me fjalë
fitim prrallorë i mashtrimit
sa her me lot dielli prej gzimit ka dalë
e ka ikë i mashtruar perëndimit

duar që premtojnë e shtrëngohen për paqe
me fjalë me rrënjët në zemër ferri
me thika mbështjellur n' piktura si manushaqe
me qëllime e shkolla terri

me at qeshje vizllimë që me i lakmu dielli
dhuratë thua qiellore mbi bina
paqja me fjalë thue se ëngjull qielli
e solli ndër ne e shejta stina

por ajo n' mbrendi thikë kryq përmbanë
fe e krime me maskë
me fjalë ndërton shpresa ,e me vepër thanë
ne fytyrë ëngjull në zemër laraskë

pikturë vërrtetë danajsh me gjarprij nga mbrenda
me bolla që lidhin glob
o paqja me fjalë ,sa shum her ngarenda
me gjith boten ,bashk që ,t' besojmë kët kob

paqja kriminale me fjalë dogmë satane
pikturë që nuk ngopet me gjak
ajo n' mashtrim,motesh thithë edhe dritë hane
e diellin e kurthon në lak

paqja n' konferenca paqja n' për pazare
falltore fjalësh estetike
ajo maskë fjalori me kode barbare
që mbulohet me shtresa vizlluese etike

paqja me fjalë brejtse që brenë asht e guri
në thellsi me brejtje i shkon ajo drejtsisë
teater tragjik,fis e farë me uri
që nën dhe e mbi dhe i rrin përjetsisë

paqja me fjalë kala demagoge
themel që mbahet nga mashtrimi
paqja me fjalë,teori analoge
që mbanë e permbanë brum prej krimi

paqja me fjalë valle gënjeshtare
me fjalë që ndërton shum rrudha
paqja me fjalë ,zbulimsi barbare
që mbjellë dështimet kahdo e qet udha

paqja me fjalë fryt i mbjelljeve djallzore
korrtare e luftrave , t' biznesit
ajo gënjen kokrrat të dheut e zallinore
qelizat i ka të interesit

paqja me fjalë lansim i demonve
që shpon shekujt në zemër
pronë konferencash lavire e padronve
qe nuk dijmë se si quhet me emër


xhelal ferizi autor i vargjeve me titull paqja me fjalë

[lirik]

Ju a e dini Shqiptarë

autori xhelal ferizi

ju a' e dini shqiptarë se un për ju diellorisht kam folë
me shiun me barin me fatet
me lotin sa her kam shartuar shkrolë
me lugjet me brigjet e monopatet

sa her e kam dërguar zemren e bilurit në qiell përulsisht
dhe zbritë i kam bukuritë mbi dhe
për ju sa her jam lutë mirësisht
që gjaku te mos ju derdhet rrëke

sa her jam lutë për tuajin shëndet
për troje e lirinë e punen
sa her ju kam shkruar për tokë e dhe e det
për malin liqenin lagunen

edhe zogjt ua kam lavdrue
edhe tuajt shpezë me cicrimen
sa her rrezanisht ju kam shkrue
me vargun përkushtues e rimen

sa her ju kam veshë me yje
me sharmin e ylberit
sa her ju kam zgjidhë ato nyje
me lutjen e fjales s e nderit
autori xhelal ferizi