Vargje nga autori Xhelal Ferizi

[lirik]

ostimi origjinal është bërë nga lirik
Romansa
'''''''''''''''''' nga autori xhelal ferizi

ah romansa dikurë me gitarene time nostalgjike
kam kenduar afer lumit e detit me mallengjime
o gitara ime sa romansat i kam kenduar me ty oj magjike
secili varg zemer secila rimë shejetëri me ri imime
'''''''''''''''
un kam kënduar me gitaren time nën fletë te lisit
kam kenduar per dashurinë nën qershija
i kam kenduar edhe kombit tim gjubletes e plisit
kam qa në tel gitares kur ësht rimuar etnike shqiperia
''''''''''''
un kam kënduar me gitarë edhe për secilin ind të qiellit
për secilin damarë në atdhe
un në emocion me tinguj i kam prekë ndjenjat diellit
në palcë të rrezeve ku ai shqip ka nxe
'''''''''''''''''
gitara ime aq melankolike
gurët i ka bë që të ndjehen të gjallë
ajo me notat e saja magjike
kohrat i ka shpirtëzuar me mallë
''''''''''''
ah romansat e mia me gitarë dikurë
kan shpirtzuar lidhje te mahnitshme bukurije
nga zemra në zemer në jetë kan lidhë magjike urë
kan lidhur fjalë me art si dehje ne aromë dashurie
'''''''''''''''''
a të kujtohet gitarë fjala ime romantike
ti kur e shpirtëzoje në secilin tel
kur ndonje romansë e shkruaja për dashurinë idilike
liriku me varg sot prap si dikurë po del
''''''''''''''''''''
gitarë në shkallët e qytetit të bukur në hyrje un me ty
kemi shpirtzuar kohrat me të shpirtit tela
kemi kënduar bashk magjikshëm per sa te mahnitshem sy
që vashat shqiptare i kishin e flokun krela krela
'''''''''''''''''
mua loti tash o gitarë po më pikë
se un isha djalë qyteti
a të kujtohet nata me plot yje drite e galaktikë
kur un romansa me ty këndoja pran nji deti

nga autori xhelal ferizi
--------------------------------

[lirik]

Shqiptaro mjerim i
Se llafet oj mikeshë pa mbulesa
autori xhelal ferizi
kurr nuk kan mbajtur troje e atdhe
as rezultate nuk dhan qe besa
as hajr kush nuk pa prej fjalve te kota
se shqiptart jan nda me fise e me fe
me ne po qesh kahdo ne rruzull bota
sa i gogel ne europ nje i lashtë dhe
kah po do i huaj andej i sillet rrota
jan nda ne njidiqnd kryqe jan nda ne njiqnd fe
se dy kokë si ka jo ma gjeraqina
veq se n per qdo fshat nga nji shtet po e ke

---
e secili mahallen po e bën shtet te mjerë
hilet e provincat po dalin si kepurdha
sa i gogel n kokë t shqiptarit esht e vogel vetedija
se mendja e mykur po na del bajrakatare
se shtat miljon shqiptarve ne oborr ju ka humbë udha
po vuan ne varfri e tnike shqiperia
se nuk mbet ma besë as nuk mbet ma nderë
edhene shpinë na jan gjue rusia e kina
europa e greku franca e armiq tjerë
na ka mbetur shkret toka e bujqsia
njeriu sa i flet dushku nuk po ka ma vlerë
na kan mbetur djerrë ara e ledina
e fjalen po e ka hajduti i pa vlerë
nuk pyet ksuh per te aferm per prind as per nderë
kan ikur neper dhena kahdo larg rinija
qyqet neper treva kendojn ne pranverë
kahdo ndjehet dhimbje kahdo ndjehet loti
u mbulue me hile e jona etbija
thue se shqiptarin e ka denue zoti
e mbuloj mohimi edhe papunsia
kahdo neper ikje po shihet eksodi
ku brenë miza hekur po ikë popullsia
neper shekuj prore kshtu po na ecë moti
e per veq mohimit s njeh tjeter qeveria
qe as pes pare si jep per shqiptarin
as nuk don me e dit zyrtarja parija
se kah neper botë shpernda e ka shqiptarin
per veq me ja zhvat ndoj dollar a pare
kur te vjen ne dhe te vet me u qmallë ai i gjori
krim pabesi zhgnejim ashiqare
mashtrim e mohim kahdo ka shqipnija

nga autori xhelal ferizi
prandaj ne mua mos u hidhroni kurrë
pse un te verteten e them qe s e sa vite
e le ta merr vesh qdo grue e qdo burrë
se un liriku qe kndoj si zog dite
me varg shqiptari e me penden time
e fjalen ua them hapur e nder sy
me penden e pa shtershme me varg e rimime
qe deri sot as hasmi se ka thy
po ju them se po vuan shqiperia trime
prej gjithfarkurthe e prej gjithfar prite
e un por si diell po mundohem me ju nxe
me te verteten sheshit e me fjalen e lirë

shqiptarve hapur e me fjalen rreke
po ju them sinqert pa mask e i pa pshtirë
veq ne totine madh gjith po ju bej be
qdo her koha e zez po vjen ma veshtirë
se ndarjet kahdo po behen me fe
po e lidhin te huajt shqipninë me zingjirë
------------
siq rrjedhin kullimit prrue e kroje e gurrë
ashtu fjala ime hapur po ju flet

dijei te gjith grue e djal e burrë

ua kam thanë qe besa si sot si dje

sa pa punue te gjith e se bashku per atdhe
shqipni etnike jo nuk do t ket kurrë

pes pare liria nuk ka me na vle

se armiku mshefur na rrin ne qdo skutë
ne dushk ne prita ne fjer e ne qdo cep

kahdo ne qdo mal ne qdo dushk e shkurrë

pergjon me na vra emena perqa
ne nji an ai rusi me grek e me shkja

ne anen tjeter qe na ndanë me copa
kinez ukarain e besa edhe europa
se nuk esht mbi dhe vetem e shtrejt lirija
e kush kah te don si te don me kalirue
por duhet unitet e puna e dija
shqiptart si nje zemer kahdo me u bashkue
vetem atheer mund te mbahet shqipnija
etnike shqiptare ne flamur me value
por sot o miq shum krena e djaj

ne kamb jan que me perqarje e klane
me e shkel vatanin me mbrapshti e shkatrrim
kahdo ka shqipfols prej te gjitha ane
dikush sjell ndoj fe dikush sjell ndoj krim
e pa unitet e virusa me mbjellë
kahdo neper zhgnjime e me nda zemra si prrue
hendeqe kombit e egoizem te thellë
ndasi e klane kahdo me grupue
------

e mandej me bertit kahdo me hakrrim
pe mend kahdo ballkanit me ushtue

zëri i jonë i pa arsye shkaqe tue kerkue
per se shqiptari po mbetet jetim

nga zoti qdo dit ma shum tu u largue
se hatri mos me te mbet o i gjorë shqiptarë
se mend dy pika kund ne kokë s po i ke
se nuk po njeh fis as nuk po njeh farë
as diell as hënë nuk po len me nxe

se mbush e ke token me tradhtarë
secili ma lirë tu u shit e tu u ble

njeri per arab e nepeer nderkombtarë
ca thonë jem latin e disa thonë jem shkje
disa mendjemdhej e disa trutharë
qe kurr nuk punojnë per etni e atdhe
--------------
nga autori xhelal ferizi vazhdon ne pjesen
II

[lirik]

Heshtjen qe kurr nuk ekam dashur
-------------------
autorë xhelal ferizi
-------------------
heshtjen qe kurr nuk e kam dashur me ësht bë këshillë
vonë e mësova gjenialitetin e sajë
heshtja ësht gjeniu qe nuk flet
ajo ësht menquri që greminat e kohes i perfillë
ajo esht arti qe me fluturim e kalon qdo det
ajo edhe mbi ura si pej mundet peshat ti mbajë
se gjykimi koken nuk ia pret
heshtja esht shteg iurtesisë
dhe menquri
art i mrekullisë
kur heshtë ne kohrat e quajtura qyqari
ne shekujt egos
ne qielin me mjegulla indiferente
ne qarqe qe ngrisin dolli me mohime
ne udhet e pa krye te epokave
ajo ësht formulë e bardhë
ne kohen e zezë mburojë
ajo esht roje e kokave
qe zemren e ben gojë
dhe pret raste me tjera zhvillime
heshtja nuk don ajo nuk don plojë

[lirik]

Edhe vizllimes i kam thënë te dua
----------------
autori xhelal ferizi
-----------------
edhe vizllimes i kam thënë te dua
ajo me vrau me te rrejshmin shkelqim
syt mi mori drita esaj
ajo qe dikur me aq iluzion ka vizlluar
sa qe ilzuzioni mu shëndrrua ne vaj
edhe bores i kam thënë te dua
e ajo me ka ngri
edhe fjales e mikut
e dhe te seciles lule vesë
e kohes me hile
edhe pseudo engjujve
e seciles karajfile
ne te n te cilat mshefej nji pasojë e pa besë
kohë q epo vinte
e quajtura interes
edhe shiut i kam thënë te dua
e ai bresher papritmas mu bë mbi kokë
neper ilizione e peerqafime sa kam marrë ne thua
sa shum kam dashur miq e shokë
sa shum ne besime jam dashurua
sa her jam ra per tokë
as puthjeve ma nuk ju them te dua
as buzve me sharm magjik
premtimet me sy te bukur
e lavdin ironik
dhuratat e stinve ne bark te kuajve danaj
as rrahjet e shpatullave
te duarve qe formalisht lmojnë
as pergdheljeve te stilizuara
nuk ju them ma te dua
per veq kohes se menqur
qe prore punon per mua
i them besnikrisht te dua

[lirik]

Deri sa te ket qielli hjeshi
vargje te autorit xhelal ferizi
e toka e deti te jen mbi dhe
do te ket t 'bukur shqipni
dielli e hana kan me e nxe

deri sa te jet ne qiell kaltrija
e po r si dalin a to vullkane
do t' m' vloj ne gjoks gjith dashurija
per shqipni e tokë dardane
----------
e sa te rrijn yjet tu u endë
sa t' m'rrin shpirti n' pul s t 'damarit
ty shqipni kam me t'permend ë
kam me t' kndue me gjuhë t' shqiptarit

-----------
kanga shqipe ka me u kndue
porsi kndojnë ne degë bilbilat

gjuha shqip ka me lulzue
si q lulzohen karajfilat



sa te jen gurra e gurë e zalle
te bardhat mote kan me t' veshë
zemra e jote ne kangë e valle
neper festa ka me qeshë

por si qeshë gjithmonë pranvera
ne mes te prillit me gjelbrime
por si e bardha e bukura vera
ka me qeshë shqipnija trime
---------
siq qelë pema ne qdo degë
per kah fleta e kah larmija
do t' lulzojn kshtu toskë e gegë
n' bukuri me rrnue shqipnija
-----


si ligjerimi i zogjve ne sqepa
porsi i hapë kraht gjeraqina
do ti rriten ata djepa
ne kangë do i ecin mote e stina
--------
e nder kombe rrin e para
plot me shije e me hare
si ylber ne qiell me lara
sharmi i sajë do te rrin mbi dhe
---------
autori xhelal ferizi

[lirik]

Dikun i njoh gjithqkajet e dikun shum qkajat-
------------------------------
autori xhelal ferizi
-----------------------
dikun i njoh gjithqkajat
e dikun shum q'kajat
mos me detyroni ju disa
qe a gjitHkjat te ua ua ahprushi
sepse un me qiellin e sytë e tij kam lidhje
---
ai ju sheh andej lart nga majat
e disa qe jan kerkushi
qe jan mbi dhe vetem hije
te mos me deetyrojnë
se krejt qka ka pa qielli ka shenime
dhe ndjejat e tij mua me tregojnë

se ksuh esht me hile e kush esht me krime
te mos paraqiten ata si lule manushaqe
se un i di i kam infromtat nga qielli
i shkruaj te gjitha ato neper faqe
mandej ata do te vuajn ne pendime
---
kur un te ua zbuloj sa ngatrrresa e sa gjaqe
kan bë e hajduteri e akte poshtrimi
kur dobsitë e tyre rrugaqe
ne secilen pasqyrë erë te kundermojnë
sepse qielli ka shenime

e ndjenjat e qiellit mua gjithqka me tregojnë
prandaj te mos fryhen ata legena
te mos pjelin ma maskë e aktrime

le te heshtin tash
se nji dit do te me detyrojnë

te sjell nga arkivi i qiellit shum shenime
kunder atyre qe shumqka po aktrojnë
-----------------
autori xhelal ferizi ne mergim

[lirik]

Medet rrin shqiptari i gjorë
---------
ng autori xhelal ferizi
kushtuar disa shqiptarve qe dallohen per dembeli
jo te gjith shqiptarve por vetem nji numri qe jan dembela
-------------------------------
sa i mjerë e i pa puntorë
tu i mbajtë sytë ne diasporë

tu mbajt sytë tej kodre e deti
kah mergimi e kah kurbeti

e mbanë doren shtri me lmoshë
per ndoj lek ndoj cent a grosh

per ndoj pare e rrotë dollari
me ja sjellë po mergimtari

edhe i mjerë po rrin i pa dije
her ne kafe e her nen hije

kahdo shkon si parazit
shkon tue lypë si ndoj jevgjit -

pa mendue per krenari
veq per mish e per raki

por se i mjeri ne kokë se ka
as ndoj mendje se ka nda

per ndoj punë a ndoj zanatë
por se rrin ai dit e nat

por si qyqja e e her gerthet
ngai her shfryhet e bertet

gjith tue sha e tu u ankue
ne qeveri ai gurë tue gjue

tue e sha prore q everinë
e tue e sha demokracinë

pse ajo kot nuk i sjell pare
pse si gjenë ndoj shteg a qare

me i ngopë cullen pa punue
prandaj rrin ky tue vajtue

porsi qyqja a jo mjerane
rrin ne ankime llafazane

por se kurrë s' mendojnë ndoj plan
ndoj ide mbi dhe me e nxanë

as ndoj dije kund te re
disa m'blohen veq me fe
disa pijnë e disa rrijnë
disa e shajnë farefisninë

pse su gjeten shteg as qare
me ju que dollarë e pare


se kta t' mjerë jan parazit
lypin prore nat e dit

tjeter rrrugë nuk shohin t' shtegut
veq si te qyqes ne maje të' bregut-

as nuk vlojnë ne shpirtë e gjak
me i bashkue forcat veq pak

e ndoj mendje a kordinim
veq se ne ego e bastardhim-

ah medet mori shqipni
kahdo je etnike ti

qe disa bij mi ke te gjorë
shum dembel e te pa puntorë

nuk e shohin ndryshe jeten
veq dikujt tu i kqyrë kuleten

por s bazohen ne kraht e vet
prandaj toka ka mbet shkret

dikund djerrë e pa punue
kund prodhim nuk ka lulzue

as fabrikë as fush'- as arë
thue s ka mbetë mbi dhe shqiptarë
nga autori xhelal ferizi
-------------------------

[lirik]

Pamvarsija
nga autori xhelal ferizi
digjet hana e bukurisë
pamvarsinë me i pa shqipnisë
shqipërisë që i thonë dardane
që flet shqip me at gjuhë nane
-----
qe i kan kja po gurë e, dhe
n ,shekuj t' motit ,shkelë ,nen shkje
fushat n 'zap,e shkelë ne ara
dikurë motit ish ma e para
lule antike qelë në, europë,
kur pa,u shkelë, ish n, gur e tok
pa e verrshue fiset t, sibirit
kish lashtsi bija e ilirit
kishte zhvillim n' gurë e n 'kala
vena e rrushi ,s'ju kan tha
veq jan derdhë po mjalta e hoje
shqip ësht shkri ajo gjuhë goje
edhe ka pasë bibila n' fusha
kanarina e plot zogusha
-----
që kan kndue bukur me sqep
iliriane ish me djep

ajo, dardana mesdhetare
gjuhë kulturë tu i pasë shqiptare

edhe tradita e kultivimit
gjuhë ,kultura n' kulm te vlimit
plot punime shkri,n' piktura
gurë,e trej kala e ura
n ,paqe i,kish,fusha e ledina

i kan kndue shum kanarina


edh ka qenë, me karajfile
me lulkuqe e ,trandafile
me ato gurra te kullimit
me liqej te, avullimit
ne ballkan ne europë antike
me hjeshi te lasht ilirike
n' ,pasqyrë t sajë thon ësht kqyrë qielli
kan pi uj,shum rreze dielli
----
edhe kan shue etjet ,shum yje
erë e malit ,që flladson pyje
edhe puhizat e kan lmue
e qerpikt hana i ka shkrue
ka pasë ,n flatra dallendyshe
sot ,ka mbetë,ajo ma ndryshe
------
duan ta mbushin ne shkje e kisha
djep qakajsh ta bëjn per bisha
qe kan ardhë me ngrënë me hile
turr me lkura e dhelpra skile

tue shkel gongje e karajfile
---
tue shkelë trupit la me gjak
tu e gjuejt ,n shtiza e n, mizdrak
ajo serbia me karadak
edhe kulqedra ajo rusia
e tjera lavire e rruspija
per me i bdekë mbi dhe etnija
-----
e kan shkelë ket tokë me ari
por nuk vdes jo kurr shqiptari
deri sa te ket martina zhari
--------
por se hasimi shum ka gjue
ne shpuzë e hi e ka shkrumbue

gjuej, me top e gjuej ,n gopeder
lshou arij e lsho kulsheder

e dardana me belholla
tu e lidhë gjarpij e bolla
her tue pre shpata e qeliku
her tue e lidh n pranga armiku

sibirgjijt qe erdhen me akull
tu ia rrxue shum mote shakull

shtrue lashtsinë me gjurmë per dhe
tu i ndrrue kishë e tu i ndrrue fe
----
mbasi ate e la latini
therrë me shpatë e me i far thini

helmatisun shtri me vdekë
gati vyshkë me gjuhë stermekë
edhe e mbloj n' asimilim
e la gjveshë pa armatim
ja rrenoj kala e gurë
ia shëmtoj po dhe e nurë
e kan shkelë perandori

e kan shndrrrue me shkrumb e hi

i kan marr po shum tapi
-----
pansllaviant thue se u la baba
me ia nxjerrë shpirtin me krraba

per me e djegë e me e ,shkretue
me nomad etninë me i ndrrue

me ia ndrrue ato adetet
me i pi krojet bereqetet

me ia pshty besimin t' diellit
me e mbushë lot deri n kup te qiellit

me i a,shtrue zogzat per dhe
me i ndrrue farë e gjuhë e fe

e qka jo zi e ma zi
me skllavrue po mal e vrri

mos me pas mbi dhe shqipni

mos me lanë në hise t' vet
me i derdhë lot si lum e det

me i krijue n zemer , t lashtsis
prralla e mite t', pansllavisë

kur ktu s' kish as gjurmë as ,gjak,
pansllavisht,kush s' bënte ,njak

jo as njak, besa e gak,
s', shihej gjurmë kund as ogjak
as ndoj germë ,as emer shkja
toponim,askush s'ka pa

per veq rreze te gjevahirit
gjith ku i thonë toka e ilirit

,
emertim askund mbi troje
dej sa i dit na,mbluen me ploje

ktu n, kto t, plleshme ,te paana
ku dlirsin e shtronte hana
toka te lashta e pjellore
erdh me e shkel qizmja mizore
ktu ku shndriste bukurija
fusha t, shtrime si mahnija
mbush me nurë,me plot perrija

qe ai qiell i kish bekue
por, fat t' keq zoti u kish shkrue

pse mbas do kohe s' do,t kenë ma
n,gurra e,kroje ,lirë me ra

me mbushë uj me ato bucele
as me i ruejt po dhi e dele

pse ai shkja me karadak
do t' ua, laj mrizet me gjak

edhe krojet e kullimet
tu i dhunue ah, vashat trimet

ilirianet shtat ylbere
që jan zogza e lule vere

që me bel mahnisin dhe
qeilli kjanë me lot si rrke

tue pa tmerrin kah shkelë ,n, kambë
mbush zaptues toka n' qdo pllambë

e rrenue kishat me,kryqe
kjajë ,e n gjamë,vajtojnë shum qyqe

edhe dyer shum mblue me therra
ikun n ,fusha dhi e derra

edhe keca ,dhi e e dele
ikun vashat lidh n 'kordele
e jan mblue fushat n' ,katran
tym,e zjarrë mblojnë diell e,hanë

ikun shpirtë me shptue ,n' per vrrije
kush n'per lugje male e pyje

me i shpetue kthetrave ,t egra
mos me vu n' qafë zgiedh e zhegra

me iu hyp shkjau kalirue
gjuhë e doke mos me i ndrrue

e kshtu shqip ah tue bertitë
thon se yjt kan dash t, me zbritë

tha s' dy syshë atje njitë qiellit
desht me u ndalë thonë drita e diellit

se me ploje e shkrumb,verbue
e s'po mundej me e kundrue

poshtë kah ndrrohej e mjerë etnija
fara e jonë ,perzie ,me bija

edhe me bij që t' lasht ,n' kanu
n' sllav te ardhur me u shendrru

vazhdon nga autori xhelal ferizi

[lirik]

Të dua
-----------
nga autori xhelal feriz
-------------------------
të dua ësht fjalë e madhe sa nji glob
e madhe sa nji dhe
por nganjiher del sa nji kob
sa shum lote rreke

-------------
te dua esht sa nje lum
qe rrjedhë me burim dashurije
te dua esht sa nje det i mbushur me sherbet e agrum
te dua mund te jet edhe simbol perjetsie

por fjala te dua ehde mund te vyshket
ajo mund te mbetet ne fyt
ajo nji dit mund te ndryshket
tradhtija ate e mbytë

te dua mund te dal edhe zhgenjim
mund te dalë edhe e pa besë
ajo mund te thahet ashtu siq mbinë
e kputet si lule pa shpresë

ajo mund te te thehet
ajo mund te behet pendim
ajo ne vaj mund te zhgrehet
e te ikë e vrarë ne pa kthim
-------------
ajo pra fjala te dua
ajo esht sa nje mal
ajo sa libra ka shkrua
sa zemrat ne puls i ka ndalë
--------
te dua esht e madhe si koder
esht maja ma elartë e dashurisë
ajo mund te behet si loder
kur këmba e shkel e tradhtisë
------------
autori xhelal ferizi
------------------------

[lirik]

Qani qani o ju male
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autorë xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''
qani qani o ju male
e ju rreze te atij dielli
se s po ka ma ideale
thue se shterrë jan toka e qielli-
-----
nuk po ka ma dorë per dorë
askund shqipe solidare
sa shum vuajn disa te gjorë
nga varfria ajo bizare
---------
qofsh mallkue mori varfri
e mos te pafshin toka e deti
sa shum ke mbjellë mbi dhe vuajtri
a thue e din vallë kombi e shteti
'''''''''
se varfrija nje pjesë po e thanë
askush brengë per ata s' po ka
guri e druri per dikend qanë
dikush ne luks lahet pa nda-
-------
ah medet shihni o rreze
qe ju prej dielli niseni prore
sa sa shum vuajti nder breza
nga varfria toka arbnore
------
sa shum njerz kan shkelë etiken
permbas pares tue vrapue
shihe o zot shqipni etniken
si u plandos n' varfri shemtue
------
po le ta din edhe perendija
edhe engjujt kah do jan
se e shemtuara ajo varfria
i ka nda po bi e nanë
-----------
babë e djalë vlla e moter
ka nxitë prishje me lakmi
e ka tha sa hise e voter
gjith ku i thonë vendit shqipni
-----------
eh varfrija ajo varfrija
sa i ka zbardhë njerzit me thija
sa shum shpirti ka qa prore
per pak buk e të thatë kafshore -

----------
por se mshira askund su pa
shum shqiptarë mbi dhe jan tha
i ka tha varfria armike
ua ka thye zemren qelike
''''''''''
dikend qitë e ka prej nderit
disa plasë jan ra prej vnerit
prej ati vnreit te varfrisë
disa ne t' zi jan katandisë
---------
o mallkue qoftë prore varfria
qe ka joshë njerz kah lakmija
e i ka ndryshue e tjetersue
zog ma shqip s' po del me kndue
-------
se varfria i ka stermekë
disa ne shpirtë per t' gjallë jan vdekë
e jan nda me shum hendeqe
mbarë etnijna leqe leqe

----------
dikush i pasur dikush i mjerë
e ka humbë jeta qdo vlerë
sepse shpirti esht varfrue
thue mirësitë mbi dhe jan shue
''''''''''''
nuk po ka ma kund mirsi
as te pa hile dashuri
veq se jan turrë njerz permbas vesi
mbas paraje e interesi
------
e thue vyshkë esht emocioni
thue se ne lule rrin demoni
permbi gongje e karajfile
s 'ka ma erë veq pare e hile

thue se edhe tokes i ra hileti
thue jan mykë zallina e deti
thue se vala ecë per pare
per me msy n' caqe tradhtare
''''''''''''
thue se u gjvesh edhe vet ylberi
thue se ra morali e nderi
thue nuk ka ma askund shpirtsi
per veq kultit pasuri
''''''''''
autori xhelal ferizi
..................................