Sa e njohim vetveten?

[Skyfter]

ego eshte pjes e shpirtit te vehtvetes, kurse vehtvetja eshte iluzion.... nese zbulon misterin e gjithsise-kosmosit do ta zbulon edhe vehtveten ....po ma merr mendja mu qeshtu ......

[sherri]

Gjej Vehten
Ne jeten moderne filozofi esht njeriu me i ndershemi dhe me i pa vururi vesht.(as panten s'po e marrim vesht!)
Filozof esht bere nje terme e thjesht per kompliment shoqror.
Cdo njeri*qe nuk interesohet per kohen e tanishme*thirret Filozof;po edhe ay*qe esht i erret e nuk i kuptohen shkrimet thirret filozof.
Kur Taustom*ne vepren Asyoulikeit te shakespearit* i tha bariut: "A ka ndopak filozofi ne ty?" ay ka patur nderment kuptimin e pare per filozofin.
Filozofi shikon ne jeten sikur artisti ne panoramen; prandaj ay esht krejt kunder nje realisti te plote*se ky*duke qene i zene me punerat e perditshme* mbeson se sukseset e falimentimet*fitimet e humbjet jane gjera absolute dhe reale.
Filozofet* duke u-marre me jeten* kane sajuar e trilluar lloj lloj mendimesh e theorish. Nji nga keto esht Njih vehten. Kjo i ngjitet Sokratit.
E me vone Profeti Muhamet e plotesoj tue thene:se ay qe njeh vehten ka njohur Zotin.
Pra qe te njohesh vehten nuk esht pune e lehte.

Une sot t'emen e kam te gjec vehten.

Qe te gjec vehten*me perpara duhet te njohc vehten se cfar malli je; por une nuk po marr kuptimin apsolut* d.m.th. te gjec vehten nepermjet leximit e sdudimit: me rezonanse mendimesh. Ka nje afinitet (gjini) ndermjet shume shpirtave dhe mendimevet te autorve te kohes se kaluar dhe te atyre te kohes se tanishme. Pra*duke lexuar*gjejme autore* shpirtrat e te cileve kane nje afrim me ate t'onin. Keshtu perfitojme edhe prej leximit.
Njeriu duhet te jete i pa varur me te kerkuarit te mjeshtrive te tij. Se kush esht autori i preferuar i nje njeriu askush s'mund t'a thote*bile nga nje here as ay vet qe po lexon. Lexuesit s'mundemi t'i themi te dauc kete ose ate autore ; por kur ay e gjen*e njeh vete me anen e nje instinkti. Ka shume raste te famshme zbulime autoresh.

Te diturit kane jetuar ne epoka te ndryshme,por mendimet e ndjenjat kane qene aq te aferta sa qe,kur kane takuar ne per faqet e ndo nje libri,u esht bere si kur kane gjetur imazhin e tyre...
Ketu mund te marrim Nitchen qe ndjeu nje lloj me Schopenhauerin:George Eliot ndjeu nje tronditje elektrike kur lexoj Rasseaun per heren e pare.
Nje rast tjeter i bukur esht kur nje kinez,Juan Chum Langau, nje nate gjeti vehten ne vjershat e Hsu Venehanit, doli jasht duke bertitur
"Taman si ne,taman si ne"dhe ai dorezoj librin nje shoku qe e kish gjetur me perpara vehten tek aty; e ky mbasi lexoj disa rreshta
filloi te bertas; e kur filluan ta kendojn se bashkut,filluan te bertasin aq shume nga qejfi sa qe sherbetori qe u erdhi te dera
kujtoj se luajten menc.
Me kalim kohe e ndrrim motesh edhe autoret e preferuar ndrrojne.si Nitche ne fund rebeloi kundra mesusuit te tij.